Vísir - 24.02.1938, Blaðsíða 4

V 1 S I R
VÍSIS KAFFIÐ gerir alla glaða.
IKENSIAI VÉLRITUNARKENSLA. — Cecilie Helgason. Sími 3165. — (223
. .... .... .. *• . .
ItlUSNÆfH ÍBÚÐ, 2 herbergi og eldhús með nýjustu þægindum, í aust- urbænum, óskast 14. maí. Til- hoð, merkt: „S. M.“ sendist Vísi. — (389
HvsnnaM 2 VANIR sjómenn óskast til Grindavíkur. Uppl. á Hótel ís- land, lierbergi nr. 20, frá kl. 6 —9i/2. (409
ELDRI KONU vantar nú þeg- ar lítið herbergi með eldunar- plássi, helst í steinliúsi. Tilhoð, óskast i síma 3327 eða sent í póstliólf 631. (416
UNGLINGSSTULKA óskast til að gæta barna, á Flókagötu 5. Sími 3045. (420
FORSTOFUHERBERGI til leigu fi’á 14. maí. Leigist lielst fullorðinni konu, sem þá gæti liaft aðgang að eldhúsi. — Uppl. Skólavörðustig 21, efra liúsinu, uppi, fyrir hádegi og milli 4—5 síðdegis. (419
[mwmm FILADELFIA, Hverfisgötu 44. Samkoma í kvöld kl. 8%. Allir velkomnir! (412
ÍTAPAfTIJNDItl TAPAÐI i gær í-auðri slíla- hók með enskum greinum, á leiðinni frá Laufásvegi 60 yfir Tjarnai’brúna, að Tjarnargötu 26. Finnandi vinsamlegast beð- inn að skila mér bókinni. Mrs. Simpson, Laufásvegi 60. (405 IKAIIPSKARIRI TIL SÖLU harnavagn í góðu standi. Uppl. Hellusundi 7, uppi. (418
JÓRÐIN Kirkjuból á Miðnesi ásamt allri áhöfn, er til sölu með tækifærisverði og mjög góðum greiðslukjörum, ef samið er strax. Jónas H. Jónsson, Hafn- arstræti 15. Sími 3327. (417
KARLMANNSÚR liefir fund- ist. Vitjist á Njálsgölu 57. (422
SJÁLFBLEKUNGUR tapaðist þriðjudagskveld frá Skjaldhreið í Templarasund. Skilist á aðal- skrifslofu Landssímans. (421 ST. MÍNERVA. Fundur i kvöld kl. 8(4- Bræðrakvöld. — (410 !Tt»s»n!§alaia MafnarstPæti 18 kaupir og selur ný og notuð liúsgögn og lítið notaða karl- mannafatnaði.
KÁPU- og kjólaefni frá Saumastofunni Laugavegi 12, eru seld í Rammaverslun Geirs Ivonráðssonar, Laugavegi 12. — Sími 2264. (308
ST. FRÓN nr. 227. Fundur- inn í kveld liefst kl. 8. . (413
Franski sendiksnnarinn
flytur annan Háskólafyrirlestur
sinn annað kveld kl. 8. Efni: Moli-
ére og kvenþjóSin.
Esja
var á Húsavík í gærkveldi.
Bjarni Björnsson
«endurtók skemtun sina í gær
yiS húsfylli og ágætar undirtektir.
Xeikfélag Reykjavíkur
sýnir í kvöld í 7. sinn hinn á-
gæta sjónleik „Fyrirvinnan" eftir
W. Somerset Maugham.
% fyrradag fór bifreið
frá BifreiSastöð Akureyrar —■
bifreiöarstjóri Páll SigurSsson —
frá Borgarnesi norSur yfir Holta-
vöröuheiSi til Blönduóss. Enginn
snjór var á leiöinni nema einn
skafl norSan í heiSinni, er þurfti
aS moka. Var vegurinn yfirleitt
þur, nema á melum. EinmunatiS
hefir veriS norSanlands síSan
fyrir helgi og sjaldan næturfrost.
Snjóa hefir leyst á láglendi, svo
nú er marautt, en áSur var mikill
snjór og sumstaöar haglaust. FÚ.
líæturlæknir:
Bergsveinn Ólafsson, Hávalla-
götu 47, sími 4985. Næturvörður í
Laugavegs apóteki og LyfjabúS-
inni Iðunni.
Útvarpið í kvöld.
18,45 Þýskukensla. 19,10 VeSur-
fregnir. 19,20 Þingfréttir. 19,50
Fréttir. 20,15 Einleikur á píanó
(ungfrú Helga Laxness). 20,45
Frá útlöndum. 21,00 Hljómplötur:
I-étt lög. 21,05: Akureyrarkvöld:
a) Erindi: Norræn samvinna
(Brynleifur Tobíasson menta-
skólakennari). b) FerSasaga: í
enskri kolanámu (Haukur Snorra-
son). c) Karlakórinn „Geysir"
syngur. 22,15 Dagskrárlok.
ísland í breskum blöðum.
Northern Dailv Mail birli þ.
17. janúar grein sem nefnist
„Iceland A Country of Con-
trasts“, og er þar skýrt frá
samnefndum fyrirlestri, sem
Charles Bristow flutti í Darling-
lon. — Times og fleiri bresk
blöð skýra frá því, að breskir
skátar muni fara til íslands, á
skátamótið næsta sumar. — I
Saturday Herald hefir birst
grein, sem nefnist „Hot Springs
on Tap“ og er þar rætt um hita-
veituáformin allítarlega. Grein-
arhöfundur er Ernest Schafler.
— (FB.). -
NÝ FRÍMERKI.
Oslo 19. febrúar.
Póststjórnin i Noregi tilkjmn-
ir, að gefin verði út ný 1 kr.,
kr. 1,50 og 2 krónu frímerki
með mynd af konunginum
rammalausri. NRP—FB.
STEFÁN STEFÁNSSON:
Flöxiturnar
III. útgáfa er komin út. Verð kr. 9.00.
Fæst hjá bóksölum.
Bókaverslun Bigfúsar Eymundssonar
og Bókabúð Austurbæjar B. S. E., Laugavegi 34.
\É
Aðalskrif stof a:
Hverfisgötu 10, Reykja-
vík. —
ÍJmboðsmenn
í öllum hreppum, kaup-
túnum og kaupstöðum.
Lausafjártryggingar
(nema verslunarvörur),
hvergi hagkvæmari.
Best að vátryggja laust og
fast á sama stað.
Upplýsingar og eyðublöð
á aðalskrifstofu og hjá
umboðsmönnum.
Hvltkál
aoðkál
Rauðrófar
Gnlrætor
Selleri og
Lanknr
V15IH
Laugavegi 1.
ÚTBÚ, Fjölnisvegi 2.
PRENTMYNOAST 0 FAN
LEIFTUR
Hafnarstræti 17, (uppi),
byr tý 1. flokks prentmyndir.
Sími 3334
Hranst stölka
vön matreiðslu óskast 14. maí.
Til viðtals milli 2 og 7 i dag.
A. v. á.
VÖRUBÍLL, Ford, model
1931, til sölu. Uppl. í síma 4830
eftir ld. 6. (408
1 OTTOMAN og tveir stopp-
aðir stólar seljast á tækifæris-
verði. Uppl. i síma 4256, kl. 6
—7. (414
TVÖ snotur litil steinhús, til
sölu. Sanngjarnt verð. Mjög
væg útborgun. Jón Magnússon,
Njálsgötu 13 B. Heima eftir kl.
6 síðdegis. Sími 2252. (415
BARNAKERRA i góðu standi
keypt. JOpph i síma 2144. (407
1 DAG og næstu daga fást
fallegir öskupokar i Þingholts-
stræti 15 (steinliúsið). Verð frá
1 krónu pokinn. (406
ISLENSKAR gulrófur fást i
Verslun Kristínar Hagbarð. (403
SVIÐ, ný og súr fást ávalt i
Verslun Kristinar Hagbarð. (404
KAUPUM allskonar flöskur,
bóndósir, meðala- og dropaglös.
Bergstaðastræti 10 (búðin) frá
kl. 2—5. Sækjum, (342
INTERESSERTE av Persianer-
sau. Endel dræklige söyer tils.
Eget opdrætt. Fine skinn. — R.
Winderen, V. Aker, Oslo. (382
LIFUR og hjörtu. Kjötbúðin
Herðubreið, Hafnarstræti 18. —
Sími 1575. (355
SUR H.VALUR. — Kjötbúðin
Herðubreið, Hafnarstræti 18. —
Sími 1575. (356
KAUPI gull og silfur til
bræðslu, einnig gull og silfur-
peninga. — Jón Sigmundsson,
gullsmiður, Laugavegi 8. (294
KJÖTFARS OG FISKFARS,
heimatilbúið, fæst daglega á
Fríkirkjuvegi 3. Sími 3227. —
Sent heim. (56
Hrói Hðttnr
og menn hans.
Sögur i myndum
fyrip börn.
30
Nalli beilsar upp á
fógetann.
Meöan alt er í uppnámi gleym-
ast bardagamennirnir alveg.
— Komdu hingaSj Chris, kallar
Hrói.
—- Komdu liingað, Nalli, skipar
Chris, — þá skaltu fá feitan bita.
Hrói og Litli-Jón þykjast óttast
björninn og hrópa: — Fógeti og
Gramur, bjargið okkur!
Naili hlýðir húsbónda sínum og
skipunum hans. Hann ræSst
strax upp á hásætispallinn og
rymur í honum.
— Nalla líst víst betur á fit-
una á þessum herrum, en nolck-
urum öðrum, segir Chris.

NJÓSNARI NAPOLEONS. * 1
hafði lika komið fyrir alloft, að þau böfðu ekið
um borgir, þar sem fólk, hafði safnast saman
beggja megin gatnanna þar sem keisarafylgdin
fór um og ménn höfðu staðið þögulir og Iiorft
á. Og þessi þögn gat ekki boðað neitt gott.
Þess vegna hafði eg einnig mikinn áliuga fyr-
ir þvi, að hverfa aftur til Parísarborgar því fyrr
því betra. Og eg óskaði þess innilega, að við-
dvölin í Bordeaux yrði sem allra styst.
Eg lagði álierslu á það i bréfi mínu til Ger-
ards, að hann yrði kominn til Parísar, er við
kæmum þar. En þegar við vorum komin þang-
að var hann ókominn. Og það var ekkert bréf
friá honum né heldur xnunnleg orðsending. Nú
leist mér sannarlega ekki á blikuna og varð
mjög áhyggjufull. Þar var ekki Gei’ard líkt,
jafn kurteisum og riddaralegum manni, að láta
bréfi ósvarað. Fjórir dagar voru liðnir frá því
er við fórum frá Lyon og tveir af þessum tveim-
ur dögum höfðu farið í þetla hræðilega jám-
brautarferðalag. Eg var dauðþreytt og bertog-
Inn, maðurinn minn, var í slæmu skapi. Eg
slmaði til Gerards og bað um svar tafarlaust.
Eg fékk ekkert svar. Eg símaði til Armands,
þjóns lians, og liann sendi mér langt svarskeyti,
sem hann hefir orðið að greiða drjúgan skilding
íyrir, vesalings maðurinn. Eg hefi geymt þetta
skeyti, væna mín, og þú munt finna það meðal
skjalanna, sem eg afhenti þér.“
Þetta skeyti liggur á borðinu fyrir framan
mig nú. Það var skrifað með blýanti á ónýlan,
bláan pappír. Dagsetningin er ólæsileg orðin að
meslu. Að eins orðið „júní“ er læsilegl. Og
þjónn Gerards de Lanoy markgreifa hefir ekki
verið að liugsa um að spai’a skildinginn, er
hann sendi skeytið, því að hann gleymdi ekki
þeim ávarpsorðum sem viðeigandi voru talin,
en hann vel hefði getað slept í skeyti. Utan-
áskriftin var og óstytt:
MADAME LA DUCHESSE DE LANOY,
Hotel de Lanoy,
Boulevard Saint Germain,
París.
Orðsendingin sjálf var svohljóðandi og
sæmilega læsileg:
Mér, Armand Beauvais, þykir mjög leitt
að verða að tilkynna yður, virðulega her-
togafrú, að eg lxefi ekki séð herra mark-
greifann frá því daginn áður en þér, göf-
uga hertogafrú, fóruð frá Lyon. Herra
markgreifinn hefir ekki sent nein skila-
boð og enginn í Lyon hefir licvrt lxann eða
séð undanfarna daga.
Með djúpri virðingu,
Armand Beauvais.
Hertoginn, hróðir Gerards, reyndi með öllu
móti, næsta sólarhringinn, að komast að því,
hvað orðið hefði af Gerard. Hertoginn átti tal í
þessu skyni við fjölda embættismanna — að
ógleymdum sjálfum keisaranum. Hann leitaði
fregna hjá borgarlögreglunni og leynilögregl-
unni og hjá forsætisráðherranum og fjölda
mörgum öðrum. Allir þeir, sem hann átti tal
við, voru ákaflega vinsamlegir, enda var hér
um vinsælan mann að ræða, er gegndi hinu
virðulegasta embætli. Meun keptust við að heila
lionum aðstoð sinni, voru ósparir á loforð, en
allir sögðu þeir, að þeir liefði enga hugmynd
um livað orðið hefði af Gerard de Lanoy. Og
hertoganum var lofað því, að öll leynilögreglan
skyldi leita lians og ekki hæíta, fyrr en hún fyndi
hann, og skilaði honum í hendur hinum há-
göfuga bróður hans.
Herloginn hafði ekki lagl annað eins og þetta
á sig um langt skeið og liann kom heim dauð-
þreyttur. Hann var ekki lengur á besta skeiði.
Hann var fimtán árum eldri en Gerard. Og þeg-
ar hertoginn kom heim var kona hans alveg að
bugast — og hann gat engin liughreystandi tið-
indi fært henni.
En sólarhringi síðar kom opinber sendimaður
með hréf til hertogans. Bréfið var undirskrif-
að af Lucien Toulon, yfirmanni keisaralegu
ríkis-leynilögreglurinar.
Þetta bréf er eitthvert hið merkilegasta plagg
i skjalasafni de Lanoy-ættarinnar.
Ekki að eins vegna efnis, heldur og orðalags,
gefur plagg þetta allfurðulega hugmynd um
hversu ástatt var í Frakklandi þessi seinuslu ár
annars keisaraveldisins — og af aðferðum þeim,
sem Ieynilögreglán á þessum tíma beitti, lil
þess að sýna hylli sina og áhuga fyrir veldi,
sem hrikti á grunninum. En bréf það, sem M.
Toulon skrifaði de Lanoy hertoga þ. 26. júní
1868 var svo hljóðandi:
„Herra liertogi.
Það hryggir mig meira en orð fá lýst,
að það skuli hafa orðið hlutsldfti milt að
tilkynna yður, að bróðir yðar, Gerard Paul
markgreifi de Lanoy, skuli, eftir að óyggj-
andi sannanir höfðu verið fram færðar og
liann sjiálfur játað sekt sína skriflega, hafa
verið sekur fundinn um landráð og dæmd-
ur til lífláts. Líflátsdóminum var fullnægt
í morgun í garði Herfangelsisins í Abhaye
og hinar jarðnesku leifar bróður yðar voru
grafnar i kirkjugarði fangelsisins. Nokk-
urum klukkustundum áður en aftakan fór
fram var markgreifinn og liefðarkona,
sem keisarinn pei’sónulega metur mikils,
gefin saman i hjónaband. Það var Hans
Hátign keisarinn sem sjálfur óskaði eftir
þvi, að þessi lijónavígsla færi fram, og
keisarafrúin sjálf sýndi lítillæti sitt með
því, að vera hjónavígsluvottur fyrir hrúð-
ina, á þann hátt þó, að hún fékk öðrum
umboð til þess að koma fram sem vottur
fyrir sína liönd. M. Gabriel Prevost var
vottur fyrir brúðgumann. Athöfnin fór
fram í fangelsiskapellunni. Undirskrift
markgreifans, bróður yðar, stendur yður
til boða að sjá.“
Fjörulíu árum siðar, þegar hertogafrúin
sýndi mér þetta bi’éf og veitti mér leyfi til þess
að taka það upp i frásögn miná — gat hún ekki,
eftir öll þessi ár, varist þvi, að augu liennar
vættust tárum. Vissulega hefir harmur liennar
verið mikill. Hún var ung kona, þegar þelta
gerðist, tuttugu og sjö eða tuttugu og átta ára,
alls ekki eldri —1 og þótt margt mætti henni
vissulega til gildis telj"., var ekkp.rt fegurra eða