Vísir - 10.01.1939, Síða 4

VISÍR
Imúarmánuður. :
Kaylmað.urc sem fæddur er í jan- !
óarmánnöi, hefir hæfileika til
maxgra hluta, en skortir stolt. Hann
ifr iÖjusamur, hláturmildur þegar
Siann er í góðu skapi, notar nef-
ídðmbrur, eÖa horngleraugu ef hann
tór: ríkur. Hann hrýtur, ver'ður
:jfreknóttur í andliti á sumrin og er
liamingjusamur í hjónabandi. Iiann
ier í flestum tilfellum álitinn
teimskur, en er það raunverulega
álls ekki — og þar að auki verður
ihann mjög gamall.
Kvenmaður sem fæðst hefir í
Janúármánuði á, þrátt fyrír hjarta-
kulda sinn, a. ,m. k. heila tylft af
biðlum. Ef hún er rík þegar hún
giftir sig eignast hún mann við sitt
hæfi. Hún heíir ekki alvég heil-
-brigð augu og henni hættir þess-
.vegna við að verða rangeygð, fitn-
ar mikið, missir tennurnar á unga
aldri, eignast meir af dætrum en
sonum í hjónabandinu og verður
ínjög gömul.
★
Skotar eru byrjaðir að senda ný-
.árskveðjur eins og þessa hér að
neðan:
McDodinson, Abcrdeen,
óskar yður gleðilegra nýára
.nœstu tíu ár
1939—1949-
★
Nornin frá Wallstreet — undir
því nafni gekk ein af auðugustu
konum Bandaríkjanna fyrir heims-
styrrjöldina miklu. Hún hét Hetty
Green og dó 1916. Þrátt fyrir auð-
æfi hennar lifði hún gleðisnauðu
og einmana lífi — og níska henn-
ar var alveg takmarkalaus. Á dán-
arbeðnum þorðú menn ekki annað
en sýna henni falsa'Öa lyfjareikn-
inga, því þeir töldu víst, að það
myndi gera út af við hana, að sjá
l>á réttu. Þegar hún fór út, fór hún I
í gauðslitna svarta kápu og setti á
sig gamaldags hatt. Auðkýfingaín-
ir í Wallstreet sögðu, að sérhver
hlutur, sem hún snerti á, breyttist
í gull. Dóttir hennar, Matthew Ast-
or Wilks og sem nú er s'extug að
aldri, hefir erft éi'hræni móðurinn-
ar. Þó að auðæfi hemiar séu meiri
heidur en Woolvvorth-erfingjans,
Barbara Hutton, sem er heimsþekt
fyrir auðæfi sín, þá slekkur hún
sámt sjálf ljösin í húsinu stundvís-
fega kl. 9 á hverju kvöldi. Hún
fylgist með öllu, •sem fram fer í
eldhúsinu og verður æf af reiði,
ef eitt einasta.egg fer forgörðum.
■k
1 drengjaskóla í þorpinu Gom-
mern hjá Magdeburg. skeði eftir-
fárándi atvik: Vegna þessdive einn
drengurinn var óþekkur, og vegna
þess. að hann bætti ekki ráð sitt,
hve oft sem honum var hegnt, sá I
; kénnárinn sér ekki annað fært, en !
• fá íeyfi föðurins til að hýða stráksa.
••Leyfið- fékst', kennárinn tékur
stráksa, leggur hann yfir hné sér
.Og. byrjar a'ð flengja hann. En þeg-
ar við fyrsta höggið heyrist ógur-
' legur hvellúr, það gfampar um alla
kenslusíofuná, og' kerinárinn verð-
' ur Icolsvartur af reýk í andliti. Við
nánari eftirgrenslan kom í ljós, að
stráknránn hafði saumað púður-
sprengju inn i buxurnar sínar og
sem sprakk þegar lamið var á hana.
*
Þegar Chambetiain flaug á fund
Hitlers á siðastliðnu hausti til
að semja við harín um Tékkó- ;
slóvakíu-málin, gaf hann Hitler j
hálft í hvoru í skyn, að Englend- j
ingar myndu láta eina nýlendu af ,
hendi við Þjóðverja, ef þeir legðu
ekki út i stríð við Tékka.
„Eg geng inn á það,“ sagði Hit-
ler. „Hvaða nýlendu fæ ég þá?“
„Palestinu," svaraði Chamber-
lain.
★
Schopenhauer segir, að það þurfi
ekki annað en ‘ líta á konuna til að
sannfærast um, að hún sé hvorki
sköpuð til erfiðisvinnu né andlegra
stórvirkja. Starfssvið hennar í líf-
inu séu ekki falin í afrekum, held-
ur í þjáningu: 1 fæðingarþrautum,
umhyggju fyrir börnum og auð-
sveipni við eiginmanninn, sem hún
á að reynast þolinmóð og hug-
hreystandi lagskona. Hin dýpsta
þjáning, æðsta, gleði eða voldugasta
orka íalla ekki í hlut konunnar,
heldur á líf hennar að streyma hæg-
ar, hljóðlegar og mýkra áfram en
líf mannsins.
f tilefni af 45 ára afmæli norska
skautasambandsins, verður stofnað
til alþjóða skautakapphlaupa í Osló
11.—12. febr. næstkomandi, þar
sem skautafólk frá fjölmörgum
löndum keppir í 500, 1500, 5000 og
10.000 stiku skautahlaupum. Búist
er við, að þar muni flestir bestu
skautakappar Norðurálfu og Ame- >
ríku keppa.
*
Prófessor niðursokkinn í hugs-
anir sínar gengur um gólf í kenslu-
salnum, en rekur tærnar í framrétta
fætúr eins stúdentsins. Pröfessorinn
verður reiður og segir: „Tilheyra
þessir hófar yður?“
„Nei, ekki nema tveir þeirra?“
svaraði stúdentinn.
1 Reykiavík — 5 st., heitast í
gær — 2, kaldast í nótt ■—- 4 st.
Sólskin í gær 3.5 st. Heitast á land-
inu í morgun o st„ í Fagradal og
á Dalatanga; kaldast — 5 st„ hér
og í Kvígindisdal.—■ Yfirlit: Lægð-
in er nú yfir Suður-Noregi, en há-
þrýstisvæði um Grænland og Is-
land. —■ Horfúr: Suðvesturland til
Breiðafjarðar: Hæg norðaustanátt.
Bjartviðri.
Pimleikaæfingar K.R.
Æfingar eru byrjaðar aftur í
öllum flokkum í K.R.-húsinu.
Vélbátur strandaði
í gær. við Akurey, í syoköllúðu
Hólmssundi. . Yar þetta báturinn
Sæ’fari I. frá jíCeflavík. Slysavarna-
félaginu var tilkynt þetta og fekk
það hafnarbátana til að draga Sæ-
fara 1. á flot.
Höfnin.
Drotningin- fói" norður í gær-
kvöldi. Snorri goði kom frá Eng-
landi í nótt. Lyra kom í nótt. Arin-
björn hersir fór á veiðar í morgun.
Súðin kom úr viðgerð í Slippnum
í morgun.
Skipafregnir.
Gullfoss, er í Kaupmannahöfn.
Goðafoss fór frá Hull í gær áleið-
is til Austfjarða. Dettifoss fer frá
Hamliorg til Kaupmannahafnar í
kvökl. Lagarfoss er á leið til Leith
frá Kaupmannahöfn. Selfoss er í
Reykjavík.
Snjóflóð
féll á sunnudag á Norðureyri við
Súgandafjörð. Fórust 25 kindur i
flóðinu, en manntjón varð ekki. ■—
Bó^idinn á Norðureyri hefir oft
orðið fyrir tjóni af völdum snjó-
flóða.
U.M.F. Velvakandi
hefir fund í Kaupþingssalnum í
kveld kl. 9.
Aflasala.
Skallagrímur seldi í Hull í gær
1563 vættir fyrir 1291 stpd.
Næturlæknir:
Halldór Stefánsson, Ránargötu
12, sími 2234. Næturvörður í
Reykjavíkur apóteki og Lyfjabúð-
inni Iðunni.
Erindi,
sem vekja mun eftirtekt, ætlar
Pétur Sigurðsson að flytja í Al-
þýðuhúsinu næstk. fimtudagskvöld.
Fjallar það um sérmentun karla og
kvenna, hjúskap, atvinnuleysið og
þjóðaruppeldið. Búast má við, að
erindi þetta veki nokkra andstöðu,
því það mun vera ádeilukent, en
frjálsar umræður verða á eftir, og
gefst mönnum þá tækifæri til að
gera athugasemdir.
Knattspyrnufél. Víkingur.
I. og II. flokks æfing í kvöld
kl. 8, í Í.R.-húsinu við Túngötu.
Mætið stundvíslega.
Farsóttir og manndauði
í Reykjavík vikuna 18.—24. des-
ember (í svigum tölur næstu viku
á undan) : Hálsbólga 49 (67).
Kvefsótt 223 (254). Iðrakvef 10
(15). Kveflungnabólga 2 (4). Tak-
sótt 2 (2). Skarlatssótt 1 (4).
Hlaupabóla 1 (o). Mannslát 7 (3).
Landlæknisskrifstofan. (FB.).
Fimtugur
verður á morgun Guðmundur
Grímsson, fisksali.
Útvarpið í kvöld.
Kl. 19.20 Erindi Búnaðarfélags-
ins: Landbúnaðurinn 1938 (Stein-
grímur Steinþórsson búnaðarmála-
stj.). 20.15 Erindi: Flugsamgöng-
ur (Agnar Kofoed-PIansen flug-
málaráðunautur). 20.40 Hljómplöt-
ur: Létt lög. 20.45 Fræðsluflokkur:
Hávamál, VI. (Vilhjálmur Þ. Gísla-
son). 21.05 Symfóníu-tónleikar : a)
Tónleikar Tónlistarskólans. 21.50
Symfóníu-tónleikar (plötur) : b)
Fiðlu-konsert í D-dúr, Op. 77, eft-
ir Brahms.
HKvinna
LÁTIÐ okkur hreinsa og
smyrja reiðhjól yðar og geyma
þaS yfir vetuiinn. —■ örninn,
Laugavegi 8 og 20 og Vestur-
götu 5. (219
KHUSNÆflll
1—2 HERBERGI og eldhús
óskast. TilboS, merkt: „1939“
sendist Vísi sem fyrst. (117
ÖSKA eftir plássi á kjóla-
verkstæSi. Uppl. í síma 2516. —
(122
LÍTIL BRÚN TASKA, með
læknisverkfærum hefir tapast,
Skilist gegn fundarlaunum. A.
v. á. (141
..... ' .... .......
~™3. JANUAR tapaSist stokkur
úr heltispari frá Þói-sgötu 13,
niSur í bæ. Uppl. í síma 1364.
(116
TEK AÐ MÉR aS sauma í
húsum. Sími 2932. (120
RÁÐSKONA óskast viS vél-
hát í SandgerSi. Kaup kr. 80,00
á mánuSi fríar. Uppl. á Vestur-
götu 18, eftir ld. 4 í dag. (123
GÓÐ stúlka óskast i vist. —
Framnesveg 38, niSri. (125
STÚLKA óskar eftir vist fyrri
hluta dags. Lágt kaup. TilhoS
sendist Vísi merkt „FormiS-
dagur“. (133
UN GLIN GSSTÚLK A óskast
strax. — Dóa Þórarinsdóttir,
Hverfisgötu 32. (126
STÚLKA ÓSKAST um óá-
kveSinn tima. Uppl. BergstaSa-
stræti 60. (127
STÚLKA óskast í vist strax.
Uppl. Mánagötu 6, kl. 4—6 í
dag, sími 5449. (137
DUGLEG stúlka óskast á út-
gerSarheimili suSur í GarS. Gott
kaup. Uppl. á Hótel ísland, her-
hergi nr. 13, ld. 8—10 í dag og
4—6 á morgun. (139
\^/WNDÍK%m7TÍLKYmNGM
ST. SÓLEY nr. 242. Fundur
miSvikudag 11. janúar 1939 kl.
8 e. h: á Shellveg 4. Embættis-
menn st. VerSandi nr. 9 lieim-
sækja. Fjölhreytt dagskrá. Fé-
lagar, mætum öll stundvíslegh.
— ÆT. (134
ÍTILK/NNINCAM
ÍÞAKA. Skemtifundur í kvöld
HafiS meS ykkur spil. (131
GOTT herhergi meS hús-
gögnum óskast fyrir hjón nú
þegar. Uppl. á Hótel ísland (132
GOTT nýtísku steinhús, 4 her-
bergi, eldliús og haSherbergi, á
hæS (eSa 4—5 herb.), helst í
vesturbænum, óskast til kaups,
eSa í skiftum fyrir annaS
minna. TilboS merkt „Ágætt“
sendist afgr. Vísis. (135
LÍTIÐ, gott lierhergi meS
húsgögnum og sérinngangi ósk-
ast. TilboS merkt „200“ sendisl
Visi. (138
fflÆNSÍÁl
'■ ;
KENNI íslensku, Dönsku,
Ensku, Frönsku, Þýsku, les
meS nemöndum, tíminn 1.50,
undirbý skólapróf. Páll Bjarn-
arson, cand. philos. Skólastræti
1. (61
FORELDRAR! Ef þér ætliS
aS láta börnin ySar ganga í
menta- eSa gagnfræSaskóla, þá
veitum viS allan undirbúning á
námskeiSi okkar. — Jóhann
Sveinsson cand. mag. HafliSi M.
Sæmundsson, kennari, sími
2455. (115

eo
c7rtff.o/jjss/rœi'i 7. 77/unffals//. 6-8.
öXesiuF.stilaF, tala’tingai?. o
l SKRIFTARKENSLA. Nám-
skeiS. Einkatímar. — GuSrún
Geirsdóttir, sími 3680. (130
KENNI dönsku, ódýrt. Heima
, kl. 6—8. Grjótagötu 7, efstu
j hæS. (129
HUNDUR í óskilum. Uppl. ú
RauSaná. Sími 3092. (119
4. þ. m. TAPAÐIST umslag
meS kr. 135. — Finnandi beSinn
aS gera aSvart í síma 1310. GóS
fundarlaun. (121
HÚFA á prjónum hefir tap-
ast. Vinsamlegast skilist Hverf-
isgötú 42. (123
KARLMANNS-armbandsúr á
breiSu leSur-armbandi tapaSist
uin jólin. Skilist gegn fundar-
launum til Sigurþórs Jónssonar,
úrsmiSs. (140
KKAUPSKAPimi
VÖRUBlLL til sölu. Uppl. í
síma 5087. — (118
ÞURKUÐ bláber. Kúrennur.
ÞorsteinshúS, Hringbraut 61,
simi 2803, Grundarstíg 12, sími
3247. (80
HORNAFJARÐAR-kartöflur
og gulrófur. — Þorsteinsbúð,
Hringbraut 61, sími 2803, —'
Grundarstíg 12, sími 3247. (81
BÆJARINS bestu bjúgu. —
Búrfell, Laugavegi 48. (224
REYKJAVtKUR elsta kem- ”
iska fatalireinsunar- og viS-
gerSarverkstæSi, breytir öllum
fötum. Allskonar viSgerSir og
pressun. Pressunarvélar eru
ekki notaSar. KomiS til fag-
mannsins Rydelsborg klæS-
skera, Laufásveg 25. Sími 3510.
(287
KERRUPOKAR margar gerS-
ir fyrirliggjandi. Magni h.f.,
Þingholtsstræti 23. (131
HEY til sölu. Uppl. hjá Bjama
Stefánssyni, Ingólfsstræti 6,
sími 2094. (136
GÓÐUR reiShestur, upplagS-
ur lil veSreiSa, til sölu óðýrt.
Uppl. síma 4714 . (128
— Mér er yndi að því að berjast, - §vo þér eruð hinn frægi Hrói. Þeir liyrja að skylmast. Hrói er ■— Ágætt, drengur minn, ekki svo
en þér verÖi ðað taka afleiðingun- höttur? — Já, og mér er sönn á- hinn rólegasti, fer sér að engu óðs- illa af sér vikið. Áfram! — Það
um. Eg cr Hrói höttur, skógarmað- nægja að veita yður tilsögn í skylm- lega, en Hrólfur sækir á af kappi lítur út fyrir að Hrói muni verða
urinn! ingum. miklu. undir.
íiESTURINN GÆFUSAMI. 67
heyra — nema einu sinni. Minningin um hréf,
sem eg eltt smn fékk frá Porle — hótanir í þvi
— hafa varpað skuggum á lífsbraut mína. Og
vegna þessara hótana öttast eg um framtíð vesa-
lings Lauritu.“
„Ællið þér í raun og vera, að fyrir honum
vakl aS hafa hana á brott með sér?“
JL þeim tilgangi og engum öðrum. Hann er
kominn til þess að framkvæma liótun sína —
sem er eins svívirðileg og hugsast getur. Eg gekk
aldrei að eiga móður Lauritu. Við skrifuðum
fV*rle margsinnis og báðum liann að fallast á
skilnað. Hann svaraði bréfunum ekki langa
JhriS —- en loks kom svar — ein setning: „ÞaS
,mundi koma í veg fyrir áform mitt.“
„Það liggur við að eg óski þess,“ sagði Ar-
drington lávarður, „að eg væri kominn til ein-
hvers lands, þar sem lögunum er ekki eins
stranglega framfylgt og liér. Þá gæti eg gripið
ftil minna ráða og jafnað um gúlana á fjand-
mönnum mínum. Því míður erum við í Eng-
Tfandi. Sú staðreynd, að eg gekk aldrei að eiga
móSur Lauritu og fór með þær mæSgur hing-
aS til lands frá Santos, gerir þaS að verkum,
aS kröfur Victors Porle verða teknar til greina
af yfirvöldunum hér hvar sem væri. Hann er
kominn til þess að taka Lauritu frá mér.“
Martin skildi ekki lil fulls hversu hryllilegt
áform liér var um að ræða. Ekki fyrr en Ar-
drington lávarður liallaði sér fram og hvíslaði
að honum skelfdur á svip:
„Hann heitstregdi að taka hana — barnið sitt
— og fara með hana til Santos — og knýja hana
í skarnið eins og móður liennar.“
XIX. KAPÍTULI.
Það var ekki neinn gleðibragur á atliöfn
þeirri, sem fór fram næsta morgun í Ardring-
ton-kirkju. Laurita hlustaði á prestinn með
stórum, dreymandi augum, alvarlega á svip en
Martin Barnes, sem var vanur að taka hverju
sem að höndum bar með stillingu og eins og
sjálfsögðum hlut, var sem í leiðslu. En það,
sem hann vissulega kunni að meta var fram-
korna Lauritu, en eklri eitt andartak var fram-
koma hennar slík, að hún væri að „leika hlut-
verk“ — hún kom fram eins og hér væri um
hátíðlega, alyarlega athöfn að ræða. Og það var
alveg augljóst, að liún var lirærð. Þegar þau
gengu inn eftir kirkjugólfinu greip hún þétt-
ingsfast um liandlegg hans, eins og liún leitaði
stuðnings, en þó var honum ljóst, að hún bjó
yfir meira þreki en hann hafði grunað.
Fyrstu orðin, sem hann lét sér um munn fara,
er þau voru komin út úr kirkjunni, að athöfn-
inni lokinni, út í kirkjugarðinn, sem sólin skein
ú, voru liuglireystingarorS. Hann reyndi að
stappa stálmu í liana ekki síður en sjiálfan sig.
„Reyndu að muna,“ sagði hann hlýlega, „að
það, seni hér hefir fram farið breytir engu t>kk-
ar í milli. Þú þarft ekki að óttast, að eg muni
nokkurn tíma gera tilraun til þess að neyta
þess réttar, sem mér er í hendur fenginn.“
Hún liorfði á hann feimnislega, með spurn-
arsvip:
„Þú þarft ekki að ætla, að eg sé neitt smeyk,“
hvíslaði hún að honum. „Þetta kom að eins svo
á óvænt — eg vissi ekki neitt um þetta alt fyrr
en í gærkveldi.“ ,
Martin fagnaði þeim, sem viðstaddir höfðu
verið, og nú komu til þess að óska þeim til
hamingju, og lionum var léttir að því, að þeir
komu einmitt á þessu andartaki. Þau vpru fjög-
ur, sem lögðu leið sína um garðinn til liallar-
innar, og það var Ardrington einn, sem gerði
nokkura tilraun til þess að halda uppi við-
ræðu. En liann varaðist að minnast á athöfn þá
. sem fram hafði farið í kirkjunni. Þegar að höll-
inni kom skildi með þeim — lafði Blanche og
Laurita flýttu sér upp — Laurita veifaði til
Martins um leið —r en Ardrington lávarður
gekk til lesstofu sinnar, Martin — eftir dálitla
umhugsun — tók húfu sína og staf, og ákvað
að fá sér skemtigöngu um garðinn. Honum
fanst, að liann þyrfti að reyna eitthvað á sig,
anda að sér lireinu, frísku lofti — reyna að
lmgsa í lcyrþei og ró. Hann reyndi að telja sér
trú um, að athöfnin, sem hann hafði verið önn-
ur aðalpersónan í, hefði enga þýðingu nema
lögformlega — hin liátíðlegu orð og liin hiá-
tíðlega gefnu loforð skifti í rauninni litlu um
—- en hvað sem því leið, þau voru orðin hjón
fyrir guði og mönnum, liann og Laurita. Hann
var kvongaður maður --- og Laurita — hin
unga, fagra mær, — var orðin konan hans.
Eftir hálfrar annarar klukkustundar röslriega
göngn mætti hann Blanche og var hann þá á
leið til hallarinnar. Hún gekk — gagnstoett