Vísir - 10.11.1942, Qupperneq 3

VISIR
Ohagstæður verzlunar-
jöfnuður um 9.5 millj.
kr. það sem af er árinu.
Á sama tíma i fyrra hagstœður verzlunar-
jðfnuður um 57 millj. kr.
Verzlunarjöfnuðurinn a: nú óhagstæður orðinn um hálfatíundn
milljón króna, í stað þess að á sama tíma í fyrra var hann hag-
stæður um 57 millj. kr.
í októbermánuði s.l. nam út- , verið óhagstæður, þó í smærri
stil hafi verið.
flutningurinn 17.1 millj. kr. og
var það aðallega síldarafurðir og
isfiskur. Sildarolía var flutt út
fyrir 8.8 millj. kr., en ísfiskur
fyrir 5.8 millj. kr. Aðrar afurðir
voru fluttar út fyrir smærri
upphæðir. Innflutningurinn í
okt. s.l. nam 24.5 millj. kr.
t sama mánuði í fyrra nam
útflutningurinn 14 millj. kr., en
innflutningurinn 16.4 millj. kr.
Hefur verzlunarjöfnuðurinn
fyrir þann mánuð þvi einnig
í októberlok þessa árs nemur
heildarútflutningurinn 181,5
mill., en innflutningurinn 191
millj. króna. Það sem af er ár-
inu er verzlunarjöfnuðurinn því
óhagstæður um. 9,5 millj. kr.
t októberlok i fyrra var heild -
arútflutningurinn orðinn 157
millj. kr., en innflutningurinn
100 millj. kr. Verzlunarjöfnuð-
urinn var þá hagstæður um 57
millj. kr.
Rússland:
Þjoðverjar í
söma spornm.
í Stalingrad hefir dregið mjög
úr bardögum. Þjóðverjar halda
enn uppi árásum, en senda ekki
fram eins mikið lið og áður.
Rússar segjast hafa lirakið
Þjóðverja úr nokkurum verk-
smiðjubyggingum og norðvest-
ur af borginni hefir stórskotalið
þeirra eyðilagt nokkur virki
fyrir Þjóðverjum. — Á Nal-
chikvígstöðvunum í Kákasus
hafa Rússar gert mörg gagn-
áhlaup og náð allmörgum vig-
girtum stöðvum Þjóðverja á
sitt vald. — 8000 smálesta flutn-
ingaskipi hefir verið sökkt á
Svartahafi fyrir Þjóðverjum. —
Norðaustui’ af TÍiapse veitir
Rússum öllu betur, þótt Þjóð-
verjar og Rúmenar hafi fengið
liðsauka.
Á vígstöðvunum norður af
Stalingrad er nú veturinn geng-
inn í garð í öllu sínu veldi. Hefir
það dregið úr öllum aðgerðum,
nema skæruflokkanna, segir í
tilkynningu frá Moskva. Þeir
eru oft á kreiki, aðallegá norð-
ur undir Ilmenvatni.
SV- Kyrrahafið:
Bandamenn alls-
staðar í sókn.
um. Flugher bandamanna hefir
sig stöðugt mikið i frammi.
Loftárásir hafa verið gerðav
á stöðvar .Tapana á Nýja Irlandi
og sprengjum varpað á 5000
smálesta japanskt lierflutninga-
skip undan St. Georgshöfða.
Urðu Japanir að renna skipinu
á land. Skip þetta var á leið til
Salomonseyja.
Á Guadalcanar sækja Randa-
rikjamepn fram norðaustur af
Henderson flugvellinum. Loft-
árásir eru stöðugt gerðar. á
Japana. Einn af tundurskeyta-
hátum Bandaríkjamanna hæfði
japanskan tundurspilli í gær, er
hafði laskazt í annari árás dag-
inn áður. Þá hafa Bandarikjam.
eyðilagt nokkra innrásarbáta
og 3 flugbáta fyrir Japönum.
Úr ársskýrslu Lands-
spítalans fyrir 1942,
Með mesta móti hefir komið
af geitnasjúklingum til aðgerð-
ar á Landspítalann s. 1. ár, eða
8 sjúklingar alls.
I greinargerð dr. G. Claes-
sen’s yfirlæknis Röntgendeildar-
innar, sem birtist í Ársskýrslu
Landspitalans fji’ir árið 1941,
segir svo:
Það varð óvenju rífleg upp-
skera af geitnasjúklingum þetta
ár, og lítur út fyrir, að eftir-
hreyturnar verði drjúgar. Ekki
tel eg þó vafa undirorpið, að
sjúkdómurinn verði upprættur.
En ])að er mjög komið undir
árvekni læknanna, ekki sizt
þeirra, sem annast um skéla-
skoðun.
Skýrslan ber með sér það,
sem reyndar var vitað áður, að
geitur eru fjölskyldusjúkdómur.
Sjúklingarnir smitast ætið á
barnsaldri af foreldrum sínum
eða öðrum heimilismönnUm.
Mér vitanlega sýkjast ‘ ekki
menn á fullorðins aldri.
Þrátt fyrir fjölgun sjúkling-
anna þetta árið, er engin ástæða
til að óttast, að geitur séu að
blossa upp á ný, því að fullúr
hehningiír þessara sjúklinga er
fólk á fullorðins aldri, sem hef-
ir dregið eða forsómað að leila
sér lækninga. En það vita bezt
þeir læknar, sem við þessi efni
fást, hvílík sálarkvöl það er
fyrir fullorðið kvenfólk, að láta
geilsa af sér allt liárið. Þess
vegna leyna þær sjúkdómnum i
lengstu lög.
Bezt að auglísa í Vísi.
Einangrunar-
plötur
til sölu nú þegar. Ca. 3—400
fermetrar af einangrunar-
steini 10 mm. Tilboð sendist
hlaðinu fyrir n. k. fimmtu-
dag merkt „10“.
Á Nýju-Guineu sækja Áslral-
íumenn að Japönum við Oivi úr
tveimur áttum. Ki’eppir nii
rnjög að Japönum þar, þótt þeir
haldi enn uppi snarplegri vörn.
— Miklir bardagar eru háðir um
85 kílómetra fyrir sunnan
Buna, en Bandaríkjamenn
munu nú sækja norður á bóg-
inn, og sækja bandamenn frain
til Buna og Gona úr tveimur átt-
Dnsgfagfnasmiðir
og bólstrarar!
Mig vantar 2 húsgagnasmiði og 1 bólstrara.
Kristján Siggeirsson
Nokkrir bifreiöarstjórar
geta fengiö atvinnu strax.
Húsnæði getur komið til greina.
fi. v. á.
mkotinn
niðnr.
Niðui'lag.
Það var nú oi’ðið framorðið
og liann stefndi til strand-
ar undir eins og hann var búinn
að jafna sig eftir skelfinguna.
Hann varð fljótlega þreyttur af
áð þramma eftir ökrum og engj-
um, eða ef til voru það eftir-
köstin eftir spenninginn og
taugaæsinginn, sem voru að
byrja að gei*a vart við sig. Eftir
tíu kílómetra göngu kom hann
loks að bóndabæ einum, — sem
hann virti vandlega fyrir sér.
Engir Þjóðvei'jar virtust vera
þarna og yfii-Ieitt engin lifandi
vera. Ilann skreið nær bakdyr-
unum og hröklc í kút, þegar
hann heyrði hása í'ödd segja
við hlið sér:
„Qui est lá?“ (Hver er þar?)
Hann lá lxi'eyfingai'laus og
þá skreið lil lians gráskeggur
einn.
„Aviateui', hein?“ (Flugmað-
ur, lia?)
„Oui, Amei'ican.“ (Já, Amer-
itaimaður).
„Restez lá.“ (Bíðið þarna).
Síðan fór Gráskeggur inn i
húsið.
Fimrn mínútum siðar kom
hann aftur með flösku af vini,
ost bita og brauðhleif. En það,
sem var enn betra, var að hann
hafði einnig meðferðis fata-
garma. Vínið, sem Kit hefði
varla þótt drekkandi undir
venjulegum kringumstæðum,
var íiú ljúffengt og gómsætt.
Meðan Kit borðaði, sagði
Gráskeggur honum frá því, að
hann hefði barizt hæði i fransk-
prússneska stríðinu 1870—71
og í heimsstyrjöldinni fyrri, og
að liann hataði Þjóðverja af
öllu lijarta. „En það eru meira
en fimnl kilómetrar til þeirra,
sem næstir ei'u“, bætti hann
við til að hughreysta Kit, um
leið og hann bauð honum, að
vera um nóttina.
Þó að Kit væri örþreyttur
vildi hann samt halda áfram
för sinni og þegar hann var bú-
inn að koma sér í garmana, sem
karlinn færði honum, bjóst
liann til að fara. Þá benti karl-
inn allt í einu á fætur hans og
fór síðan aftur inn i húsið, en
bað hann að biða á meðan.
Tveim mínútum siðar kom
hann aftur með klossa i annari
liendinni.
Kit þakkaði\onum enn einu
sinni og vildi borga honum fyr-
ir hjálpina. Karlinn tók því illa
og sagði: „Það eina, sem eg vil
að þú gerir, er að drepa einn
Þjóðverja fyi’ir mig.“
Siðan benti hann Kit i hvaða
átt hann ætti að fara og kom
það sér vel, þvi að liann hafði
gengið allt of beint i norður.
Kit vissi ekki'vel, livað liann
ætlaðist fyrir, en fann þó, að
hann 3rrði að halda til strandar.
Er þangað kæmi, gæti hann ef
til vill stolið bát til að komast
yfir sundið.
Tvisvar var hann næslum því
búinn að reka sig á gaddavirs-
girðingu eða þýzkan varðmann,
sern kom allt í einu í ljós í
rökkrinu fyrir framan hann.
Þó að rokkið væri, gat liann
sarnt séð, að þó að varðmenn-
irnir stöðvuðu öll ökutæki,
fengu allir gangándi vegfarend-
ur aðV fara leiðar sinnar. Hann
Iierti þ\i upp hugann og gekk
framhjá þeim, án þess að láta
á neinu bera, enda þótt hann
hefði næstum því meiri lijart-
slátt, en þegar hánn lá í fylgsni
sínu í runnanum — og gat
meira að segja kinkað kolli til
þeirra.
Þetta kom tvisvar fyrir og
undir klukkan niu næsta morg-
un kom Iiann til Calais. Þar
slæptist hann um í þrjá eða
fjóra daga. Frakkar virtust
halda, að hann væri Þjóðverji,
en Þjóðverjar liéldu að liann
væri flæmskur. Hann reyndi á
allan mögulegan hátt að ná sér
í bát, en fi'önskukunnátta hans
var eklci nægjanleg til þess, né
heldur til þess að forða honum
frá að verða grunaðan um'
græsku.
Það var fjórða kvöldið í Ca-
lais, sem komið var upp um
hann. Það var konan, sem átti
matsölustaðinn, sem hann liafði
borðað í það skipti, er gerði
það. ,Hann vissi ekki fyrr til
en að honum var skipað að
nema staðar. Það voru tveir
smávaxnir sveitalögreglumenn,
sem framkvæmdu handtökuna.
Kit gat ekkert gert við þessu
og hann var leiddur til fangels- !
isins í borginni. Þrem dögum
síðar var liann fluttur í fanga-
húðir, og þar hélt þýzlci foring-
inn, sem yfirheyrði hann, að
hann væri kanadiskur en ekki
amerískur og Kit var ekkert að
hafa fyrir þvi að leiðrétta það.
Hann var í þrjár vikur i
fangabúðunum, en þá tókst
honum að sleppa og komast aft-
ur til félaga sinna i Bret-
landi.......
Ný bok:
HiljoiiiiMiddinii
Eftir WALTER CHRISTMAB
í þýðingti Aðalsteins Sigimindssomar, femnara.
Milljónasnáðinn er 13 ára gamali drengur i Ltmdúnum, sem
hefir erft mikil auðæfi, en unir lífinu samt ilia «g strýkur að
heiman og ræður sig seni snúningadi-eng i fókokrahverfi Lund-
úna.
Sagan er mjög spennandi frá uppliafi til eiida.
Aðalútiala:
Bókabúð Æskunnar
Kirkjuhvoli
Utgerðarstöd
í Grindavík til sölu. — Fiskliús, mótorbátur, 6% tonn, 4ra ára
»
gamall með 13 liestafla hráoliumdtor. Veiðarfærí fylgja oun.fl.
Semja lier við
GUÐMUND ÞORKELSSON,
, löggiltan fatseignasala.
Kirkjutorgi 4.
Til viðtals kl. 2—4 e. h.

N eftóbaksninbinðir
keyptar
Kaupum fyrst um sinn neftóbaksiimbúðir hér segir:
1/10 kg. glerkrukkur .......... með loki kr. 0.55
1/5 kg. glerkrukkur ............ —--------------0.65
1/1 kg. hlikkdósii’ ............ — — 2.75.
1/2 kg. blikkdósir (undan óskornu neftóbaki) —--1.30
Dósirnar mega ekki vera ryðgaðar og glösin verða aA véra
óbrotin og innan i lokúm þeirra samskonar pappa- og gljápapp-
irslag og var upphaflega.
Umbúðirnai’ verða keyptar i tóbaksgerð vorri i Tryggvagötu
8, fjórðu liæð (gengið inn frá Vesturgötu) alla virka daga kl.
9—12 árdegis.
TÓBAKSEINKASALA RlKISINS.
GÓLFDREGLAR
Tilsniðnar stærðir
.1 r >
VERZLUNIN IAORY
Garðastræti 2 — Reykjavfuk
Almennnr
f élagrsf ímd nr
verður haldinn i húsi félagsins, Vonai'stræti 4, miðhaíS, mið-
vikudaginn 11. nóvember kl. 8% stundvíslega.
FundarefniúÝms félagsmál.
Fjölmennið.
STJÓRNIN.
Kristófer Sigurðsson
varaslökkviliðsstjóri, andaðist i Landakotsspitala sunnu-
daginn 8. nóvember.
Jónína Pálsdóitir og börn.