Vísir - 19.07.1943, Blaðsíða 4

I
V I S 1 R
1 €AMLA BÍÓ B
Stolt
«og Meypidómar
fPrlde and prejudice).
Kvíknaynd af skáldsögu
Jane Ausíen.
dreer Garson.
Laurence Olivier.
'Sýnd kl. 7 og 9.
VETBARFAGNAÐUR.
(.(Winter Carnival).
Ann Sheridan.
Richard Carlson.
SBJA.RNI GUÐMUNDSSON
'iággiítur skjalaþýöari (enska)
'SuSurgötu 16 Simi 5828
ISíýJar
S^ulræÉur
| Sím! 1384. Klapparstíg 30.
Leikföng:
Mundar dansandi
Ketlir vælandi
Búkkur skæEandi
Baaagsar baulandi
CSúmmídýr ýiandi
Lúðrar blásandi
Flaatur blístrandi
iMmmhörpur spilandi
Spanakonur spinnandi
Skip siglandi
K. Eiæisirsisoo
dáfe BJörn§son
HVAD BER
"GÖMA
SUNDLAUGARNAR. ,
1 118. tbl. ¥ísis, skrifar ein-
kver góður „Gestur“, um æski-
legar endurbætur á Sundlaug-
*mum, og gerir tillögur um
framtiðarfyrirkomulag þeirra,
Eilau garðs og iunan.
TíHögur þessar eru óumdeil-
/anlega bugsaðar af menningar-
legum skilningi á því, hversu
oníkilvægt bressingarhæli þessi
sfcfður «sr, öllum sem tækifæri
iiafa tíl þess að dvelja þar lengri
■eSa skemmri tínia.
ffinsvegar eru það efalausl
ffeárí en „Gestur“ og eg, sem
'ei.jga örðiigt meS að skilja það,
liversu forráðamönnum þessar-
ar einu borgar á íslandi, virðist
fedEa verlð ósýnt um að auðga
Ifiesman stað að margvíslegum
asagljósum þægindum, þegar á
þaií er litið, að tiitölulega kostn-
aSarlitið var að framkvæma
þellií, og auðvelt að fá þann
kosinaðarlið endurgreiddan
sattfi smávægilega hækkuðu
^jjakli þakklátrd baðgesta. ,
Fins og nú er komið, eru vit-
enlega stói-vægilegir örðugleik-
^nr á, að ráðast þarna í umfangs-
■ TJARNARBÍÓ HH
Qnstii ii Stiliigrsi
(The Story of Stalingrad).
Rússnesk mynd.
Aukamynd:
AÐGERÐIR Á
ANDLITSLÝTUM.
Litmynd.
Sýning kl. 5 — 7 — 9.
Bönnuð fyrir börn innan
16 ára.
miklar breytingar. En margt
smávægilegt mætti þar laga>
svo sem sturtur, klefa, sólskýli,
og umfram allt að koma þar
fyrir hrákarennum.
„Gestur“ á beztu þakkir skil-
ið, fyrir að liafa hreyft þessu
máli.
En þegar menn gera kröfur
um góðan aðbúnað frá annara
Jiönd, má heldur ekki glevmast
að gera kröfur til sjálfs sins og
aunara aðila, um góða, hrein-
lega og háttprúða umgengni.
Þó mörgu sé ábótavant við
laugarnar, er það engin afsök-
un fyrir baðgesti né heimilar
þeim ýmsan sóðaskap og um-
gengnisleg afbrot.
Eg sem þessar línur rita, liefi
lengi verið Sundalaugagestur.
Einstöku sinnum —- ekki oft —
befi eg veitt því athygli, að
margt fólk, bæði konur dg
.karlar, hefir steypt sr í laug-
ina ekki of hreint Um fæturna,
og að því athuguðu verður
manni ósjálfrátt að álykta, að
öðrum baðgestum hefði ekki
verið gerður neinn ógreiði með
því, að þetta fólk hefði fengið
sér sápubað á allan líkamann
áður. — En yfir höfuð hefir
mér virzt framkoma íslenzkra
liaðgesta óaðfinnanleg, og hjá
öllum fjölflanum hólsverð og
til fyrirmyndar.
Öðru máli virðist mér gegna
um setuliðið. — Ef framkoma
þess í Sundlaugunum er sýnis-
horn af brezkri og amerískri
ltaðmenningu, óslca eg ekki inn-
flutnings á henni.
Hin enflalausa háreysti, áflog,
óp, köll, og ekki um of nienn-
ingarlegt viðstöðulaust þvaður,
er engan veginn aðlaðandi, vek-
ur öllu fremur tilfinningu um
fuglal)jarg, en ekki friðsaman
baðstað. — Þó tekur það af allt
velsæmi þegar þeir hinir sömu
súpa gúlsopa af baðvatni og
spýta því Iiver á annan, snýta
sér í laugina og reykja niðri í
lauginni stubba frá þeim sem
á hakkanum standa. Þetta hef
eg allt liorft á setuliðsmenn
hafa í frammi. — Þeim, sem
þannig liaga sér, er trúandi til
fleiri óþrifaýerka og virðist full
þörf á strangara eftirliti af
hendi sundlaugavarðar, og —
að lionum sé veitt ótakmarkað
vald til þess að segja baðgest-
um til syndanna, eftir þar til
settum reglum, sem festar yæru
upp í klefum og göngum, skýrt
prentaðar á íslenzlcu og ensku,
sé þess ekki kostur að helga
þennan stað íslendingum ein-
um.
Af kynningu minni á liátt-
prýði unglinga á Nórðurlöndum
svo nærtækt dæmi sé tekið —
get eg ekki sagt að við íslending-
ar stöndum mjög framarlega.
En i samanburði við setuliðið
i Sundlaugunum, er íslenzka
æskan þar hreinustu prúð-
Handknattleiksmeistaramót
Islands
beldur áfram í kvöld kl. 8.30 á íþróttavellinum. — Þá keppa:
F. H. — ÁRMANN.
ÞÓR — í. R. V.
Spennandi keppni! —
Allir út á völl í kvöld!
V erkamannaféL
„Bagsbrún“
heldur fund í Listamannaskálanum í kvöld (19. júlí)
kl. 8.30 e. h.
FUNDAREFNI:
Uppsögn samninga.
Yisitalan og fleiri áríÖandi félagsmál.
Félagar, mætið vel. STJÓRNIN.
LOKAÐ
til 3. ágrúst vcgua siimarlcyfa.
Svanur h.f.
Nælgætiigerðin Vikingur
LOKÁB
vegna sumarleyfa frá og með 21. þ.m. til 4. ágúst
Gufupressan STJARNA
Kirkjustræti 10
AÐV0RUN
Að gefnu tilefni viljum vér hérmeð aðvara bæði
verzlanir og einstaklinga um að kaup á hverskonar
tóbaksvörum sem eru, eru óheimil, nema þær séu flutt-
ar inn af Tóbakseinkasölu ríkisins.
Brot varða þungum sektum eða annari refsingu og
gildir einu livort um smærri eða stærri kaup er að ræða.
TÓBAKSEINKASALA RÍKISINS.
menni, og telzt þó ekki óeðli-
legt, að lífsglöð og þróttmikil
æska láti eitthvað til sin lieyra.
Hitt er aftur á móti vafamál,
])versu lengi slík háttprýði
æslcunnar helzt, ef liún hefir
daglega slíkf framfeúði setu-
liðsins fyrir augum.
Foreldrum og uppeldisfræð-
ingum bendi eg á þetta í fullri
vinseind, þvi mín skoðun er,
að það sé þjóðleg skylda, og
nauðsyn meiri en nokkru sinni
fyrr, að við íslendingar gagn-
rýnurn það uppeldis umhverfi
sem uppvaxandi kynslóð á við
að húa, og einbeitum mætti
okkar og menningu, henni til
velferðar, og þjóð vorri til
sóma. Gestur II.
flB nýja bíó flfl
Ævintýri í Mexico
(Down Mexico Way).
GENE AUTRY/
SMILLEY BURNETTE.
(Burnette).
Sýnd kl. 3. 5, 7 og 9.
Sala aðgm. hefst kl. 11 f. h.
Börn, yngri en 12 ára, fá
ekki aðgang.
nwRiNsnl
Yeski tapaðist siðastl. föstu-
dag, ásamt passa, merktum:
Sigurgeir Björgvinsson. A. v. á.
(343
MATREIÐSLUKONA óskast.
á stórt sveitaheimili. Hátt kaup
í boði. — Uppl. í Kaffisölunni
Hafnarstræti 16. (182
STtÍLKU vantar strax. Mat-
salan, Baldursgötu 32. (175
KAUPAKONU vantar að
Neðra-Dal í Biskupstungum. —‘
Má hafa nxeð sér stálpað barn.
Hátt kaup. Uppl. á Hverfisgötu
102 B (uppi). x (338
STÚLKA eða eldri kona ósk-
ast til inniverka i sveit. Uppl.
Grundarstíg 8 (efstu hæ§), r-t
(339
STÚLKA óskast á lítið heim-
ili. Uppl. gefur Sigríður Zoéga,
Stýrimannastíg 13. (341
KONA með 4ra ára dreng
óskar eftir ráðskonustöðu eða
léttri vist gegn herbergi. Tilboð
sendist afgr. Visis merkt „Hús-
verk“. (342
SÖKUM forfalla óskast stúlka
nú þegar og önnur til að leysa
af i sumarfríum. Veitingastofan
Vesturgötu 45. (345
KAUPAMAÐUR óslcast strax.
Hátt kaup. Sími 9 A, Brúar-
land. (346
ÞVOTTAHÚSIÐ Vesturgötu
32. Áherzla lögð á fljóta af-
greiðslu. (344
IKÁ1JPSK4PUKI
HEIMALITUN heppnast beit
úr litum frá mér. Sendi um all-
an bæinn og út um land gegn
póstkröfu. Hjörtur Hjartarson,
BræCraborgaratio l. Sími 4258.
HATTAR, húfur, fyrir drengi
og fullorðna, fatnaðarvörur,
smávprur, liandunnar liattavið-
gerðir sama stað. Hafnarstræti
18. Karlmannahattahúðin. (340
VANDAÐUR stofuskápur
(birki) til sölu Baldursgötu 9
(búðin). (348
BARNAVAGN til sölu (ný-
uppgerður). Uppl. á Leifsgötu
8, kjallaranum, eftir kl. 7. (347
Meöan sextiu ófreskjur streymdu út
, úr musterinu til að leita að Tarzan,
Helenu og Herkuf, héldu þau áfram
ferð sinni eftir hafsbotninum og komu
hráðlega að lægð einni i honum, þar
sem allskonar skrimsli og undarlegar
skepnur lifðu. Þau létu það þó ekki á
sig fá, þvi að framundan var frelsið,
< en að baki fangavist og pyndingar.
Iflíi
1 stað þess að sleppa taki sínu kleif
Tarzan upp á bak skrímslisins og lagði
rýting sínum hvað eftir annað í það.
Þegar það fann til sársaukans sleppti
það stúlkunni og fór þess í stað að
reyna að losa sig við kvalarann. Það
sveigði hálsin til þess að ná til hans
með kjaftinum. Verið gat ,að hann
yrði eins góð bráð.
Allt í einu sáu þau ógurlegt sjó-
skrímsli á sundi yfir sér. Það hafði átt
bæli skammt frá og kom nú út úr því
til að ná sér i bráð. Það sveiflaði löng-
um halanum eins og til að láta flótta-
fólkið vita, að nú væri allt áti fyrir
þeirn. Það var heldur ekki mikið útlit
fyrir það, að forkar þeirra mundu geta
varið þau,
Dýrið virti þau fyrir sér, en svo
virtist það allt í einu komast að þvi, að
Helcna myndi vera lostætasti bitinn.
Það sveiflaði halanum utan um/hana
og hóf hana upp. Tarzan greip um
annan fót hennar og reydn að draga
hana niður. En það var árangurslaust,
þvi að dýrið herti aðeins takið um mitti
stúlkunnar. Nú voru góð ráð dvr.
fc
JAMES HÍLTON:
Á vígaslóð,
142
spyrja var altaf sama svarið:
„Nichevo.“
Hvar voru menn staddir?
„Nichevo.“
Ilvorki eimreiðarstjórinn né
kyndarinn höfðu farið um þessa
braut og höfðu ekki hugmynd
um það. Og þeir bölvuðu regn-
inu, sem vætti þá inn að skinni
og fóru inn í þurrt og lilýtt
skýli sitt í eimreiðinni.
En farþégarnir í vöruflutn-
ingavögnunum gátu ekki leitað
neilt, þar sem lilýindi og skjól
var að liafa, því að inn í vagn-
ana þeirra rigndi og blés. Þeir
voru blautir inn að skinni, kald-
ir og banhungraðir. Fyrir þeim
var líkt ástatt og hraknings-
mönnum í ókunnu landi, sem
allar bjargir eru bannaðar. En
það var litli eineygði maðurinn
frá Krolcol, sem kveikti fyrsta
vonarneistann í hjörtum
þeirra, er úrkomunni linnti í
svip, Hann fór þá að skima í
allar áttir, eins og svo oft áður,
og sá þá turnspírur og húsa-
þök í fjarska. Þessi sjón vakti
enga hrifningu i huga lians
sjálfs, því að svo heimskur var
hann ekki, að liann sæi ekki þeg-
ar, að hýr gut ekki yeijð um
Kl’okol (að ræða, en þegar hann
sagði einum frá því, sem hann
hafði séð, kom heldur en ekki
hreyfing á mannsöfnuðinn.
Menn komust í hugaræsingu,
efttrvæntingu.
Borg — kannske stórborg —
matur — skjól — hlýindi! —
Það lá við að menn sundlaði
af tilhugsuninni um allt þetta.
Menn fóru að tína til pjönkur
sínar. Ferðasnið kom á allt og
alla og sumir voru þegar farnir
að koma sér út úr vögnunum.
Menn voru svo æstir, meðan
eftirvæntingin, tilhlökkunin var
mest, að þeir hugsuðu ekkert
út í það, livort þarna væri unnt,
þólt um stóra horg væri að
ræða, að veita mat og slcjól
liundruðum flóttamanna, sem
flestir voru félausir með öllu.
A. J. var rólegur að vanda,
en liann fagnaði þessum tíðind-
um í kyrrþei. Hann var þeim
mun betur settur en hinir, að
hann liafði nokkurt fé, og gat
greitt fyrir gistingu og mat, ef
á annað borð var liægt að fá
nokkuð matarkyns keypt. Daly
var þreytt og köld og varð að
taka á því, sem liún átti til,
til þess að koma sér af stað. Þau
stigu af lestinni- og lögðu af stað
ásamt hinum yfir auðnarlega
vota akra. Fyrir þá, sem mátt-
farnir voru og lasnir, sumir
með sótthita, var þetta hættu-
ferðalag. Enn kom hver rign-
ingardemban af annar, en ann-
að veifið birti ofurlítið til, og
þá var borgin til að sjá eins og
einhver töfra- eða liillingaborg,
en leiðin þangað var torsótt.
Hvarvetna var aur og leðja, sem
menn óðu í miðja kálfa, og
mönnum veittist gangan æ erf-
iðari. Þegar flóttafólkið hafði
gengið nokkuð á annan kíló-
metra, voru menn þegar farn-
i að týnast úr lestinni, en þeir,
sem þrek höfðu til að halda á-
íram, gengu ekki nema kíló-
metra eða svo á klukkustund.
Það var orðið dimmt, þegar
A. J. og Daly komu að einu út-
hverfi borgarinnar. Seinasta
kílómetrann liafði liann næstum
orðið að bera liana, og hann
hafði stutt hana og létt undir
með henni á göngunni alla leið-
ina. Það var svo augljóst, að
hún var alveg að bugast, að
þegar hún sá hlöðubyggingu
framundan, lagði. hann leið sína
þangað með hana. Þar hlaut
> þó að vera skjól að finua gegn