Vísir - 27.12.1943, Blaðsíða 3

Vísir - 27.12.1943, Blaðsíða 3
4 » H DpmkirKj^.- j-vik., Aö vonum heiir engin einstök bygging í þessum bæ oröiö eins nátengd helgisiöum jólanna og gamla dómkirkj„n okkar í hjarta bæjarins. Mun ilestum Reykvikingum þannig íariö, aö þeim finnst fielgi jólanna þá fyrst byrja, er klukkur dómkirkjunnar senda hljóma sína yfir bæinn aÖ- fangadagskvöld, og nýja árið íyrst byrja, er hljómar kirkjuklukkn- anna hafa kvatt gaml árið á miö- naetti hinn 31. desember. Hefir svo veriö um þær kynslóðir, sem byggt hafa bæinn allt frá því er dóm- kirkjan reis af grunni á þessum statS. ★ ótt dómkirkjan okkar sé lítif og Qsambærileg hið ytra höfuð- kárkjum annarra þjóöa Noröur- landa, er hún þó rótgróin í með- vítund allrar þjóðarinnar sem höf- uðkifkja allra íslendinga. Hefir hún óbreytilega veriö þátttakandi í erfiöri baráttu þjóðarinnar fyrir tiiveru sinni, einmitt þau ár, er Is- lendingar byrjuöu aö leysast úr viöjum kyrkings og erlendra yfir- ráöa og endurheimtu sjálfstæði sitt o'g fullveldi. Rúmlega 700 prestar hafa hlotiö vígslu í dómkirkjunni, og miöaö viö aldur kirkjunnar mun erfitt að finna því samanburð hlutfallslega viö aðrar stærri þjóöir. 'k Þ Dé |ómkirkjan á sér þá erföasögu hér í bæ, sem bindur hana traustum böndum hugurn manna, og jafngildir hún þa.nnig vegleg- ustu musterum stórþjóöa. Sakir fámennis, fátæktar og erf- iöra lífskjara, hafa íslendingar ekki haft þeim flikum aö skarta, sem sambærilegar væri öðrum stærri þjóöum. Þó var dómkirkjan okkar, þegar hún var reist í nú-, verandi mynd, langsanrlega stærsta og virðulegasta hús landsins, og stærsta samkomuhús allan fyrsta fjóröung tuttugustu aldar. Á sinn látlausa hátt hefir dóm- kirkjan í Reykjavík fest rætur í hjarta bæjarins, sem ekki munu upp rifnar, þótt önnur veglegri kirkjúhús risi af grunni. * Byggingarsaga kirkjunnar. Um baö Ieyti, er flytja skyldi biskupsstólinn frá Skálholti til Reýkjavíkur, var farið aö athuga hvort gámla kirkjan þar (i bæjar- fógetagáröinum), væri nothæf sem dómkirkjá. Hinn 11. ágúst 1785 var framkvæmd skoðun á kirkj- unui, sem léiddí í ljós, aö hana þyr’fti mikiö að stækka, þegar flytja skyldi skóla og biskupsstól til bæjaíins. læitaö var því að öðrum hehtug- tim stað, og kirkjan byggð upp að nýju, þar sem hún stendur nú. Var kþstnáÖurinn áætlaður 2000 ríkis- dalir, byggö úr timbri. Um haustið 1787 kom hingað til lands skip með 105 tylftir borövið- ar, en helmingur skemmdur af fúa er hingað kom. Viöurinn var geymdur í flæðarmálinu lítt var- itin í 4 ár, og þá notað úr honum það sém hægt var. Meö konunglegri tilskipan var byggingaráformunum breytt þann- ig um líkt leyti, að kirkjan skyldi byggð úr íslenzkum steini, en ekki tiinbri. ★ pkki er meö neinni vissu vitað, “ hver uppdráttinn aö kirkjunni gerði, en opinberar byggingar hér á landi voru þá allar gerðar af arkitektum Danakonungs. Lík- Iega hefir þáverandi konung- legur arkitekt, Georg David Anthon, sem um líkt leyti mundi haía teiknað Landakirkju í Vest- mannáeyjum (1774), og Bessa- staöakirkju (1777), hafa gert fruifi- úppdrætti aÖ dómkirkjunni í Reykjavílv (Sá hinn sami arkitekt teiknaði í Kaupmannahöfn Marm- arakirkjuna og Kristjánskirkju.) Um þetta liggja ekki fyrir nein- ar heimildir hér á landi, en eft'ir uppdrættinum aö dæma, sem ér í vörzlum húsameistara ríkisins, þá er fullvíst, aö góðir kunnáttumenn hafa leyst þann hluta verksins af hendi. Yfirsmiöurinn var danskur múr- arasveinn, að nafni 'Lárs Jörgen Svendsen, og aö byggingu kirkj- unnar unnu fjórir danskir múrarar, einn timburmaður og einn snikk- ari. Byrjaö var á verkinu voriö 1790, (ífe . Nýja kirkjan (Phot. Óskar). en húsið fullgert í upprunalegri mynd 1794, eftir mikinii seina- gang og léleg vinnubrögö. Nam þá kostnaðurinn 6254 ríkisdölum. Þrátt fyrir þennan mikla kostn- að þurfti kirkjan fljótlega við- geröar, og þótti mjög ötraust. Er þess getiö, aö eitt sinn Um Hvita- sunnu hafi kirkjufólk ruöst á dyr í dauðans ofboöi, af hræöslu við aö kirkjan væri að hrynja. Tróð- ust nokkurir undir, en sumir brutu rúöur og forðuðu börnum út um gluggana. Ekki er þess getið að stórmeiðsli hafi af hlotizt. Árið 1840 fékk kirkjan orgel, og varð fyrsti organleikari íslenzku kirkjunnar Pétur Guðjohnsen, þá fullnuma i þeirri list, er gerði hann að föður islenzkrar kirkjutónlistar. Gamla kirkjan. Dómkirkjan var siðar endur- byggð í núverandi mynd, og því verki lokiö 1848, en þá þótti hin gamla kirkja orðin með öllu ónóg. Vígsla fór íram 28. október, og framkvæmdi athöfiiina Helgi biskup Thordersen. f Nam kostnaður endurbygging- arinnar 4Q þúsund ríkisdölum. Uppdráttinn geröi konunglegur danskur arkitekt, að nafni Lauritz Albert Winstrup (1815-^18^9). Kom hann sjálfur hingað til lands, vegna undirbúnings kirkjubygg- ingarinnar, árið 1846. Á breytingaruppdrættiWinstrups er gert ráð fyrir turni, sem nær allt frá jörðu. Klukkuturn sá, sein nú er á þaki kirkjunnar, er því algjör breyting til hins verra frá þvi sem ráögert var í byrjun. Er líklegt að ráðamenn þeirra tíma hafi talið aö hár og mikill túrn mundi ekki standast islenzk ofviðri og storma. Væntanlega veröur þessu 'breytt í rétt horf strax og fært þykir, og mun þá kirkjan fá á sig mun virðu- legri svip og veröa til fegurðar- auka í bænum. * IJm haustið 1878 var hafin ný ^ viögerð á kirkjunni, og m'. a. byggöur kórinn. Var þvi verki lok- ið siðla árs 1879, en framkvæmdir annaöist Jakob snikkari Sveinsson. Messufall varð allan þann tíma, en í Jiess stað haldnar guðsþjón- ustur í líkhúsi kirkjugarðsins. Að breytingum loknum var kirkjan vígð af Pétri biskupi Pét- urssyni, og höfðu þá í*fyrsta skipti verið settir ofnar i dómkirkju landsins. Sætafjöldi kirkjunnar var þá, sem nú, fyrir 850 manns, og má tejja það vel við vöxt, miðað við fólksfjölda. í manntali frá 1850 er íbúafjöldi í Reykjavik talinn vera 1149 manns, sem eykst upp í 5802 til aldamóta. ★ Biskupar og þjónandi prestar. T andlegu félagslífi bæjarins á * dómkirkjan merka sögu, en andrúmsloftið og saga kirkjunnar er að sjálfsögðu mótuð af starfs- mönnum hennar, þjónandi prest- I um "óg biskupum landsins. Pýkir' mér'þvi 'hlýðá að teljá þá í réttri röð, allt frá því er biskups- stóll fluttist hingað til bæjarins frá Skálholtsstað og dómkirkjan fékk hér aðsetur sitt, og varð dómkirkja árið 1785. TJ iskupar voru þessir: Hannes Finnsson (1777—96), Geir Vídalín (1797—1823), Stgr. Jónsson (1824—45), Helgi Thord- ersen (1845^-67). Pétur Pétursson (1867—89), Hallgrímur Sveins- son (1889—1908), Þórhallur Bjarnarson (1908—16), Jón Helga- son (1917—38), Sigurgeir Sigurðs- son frá 1939. * restar-dómkirkjunnar: * Guðmundur Þorgrímsson, (dá- inn 1790, áður en dómkirkjan var fullbyggð), Geir Vídalín (1790— 97), Brynjólfur Sigurðsson (1797 —1814), Árni |JeIgason (1814— 25), Gunnlaugur Oddsson (1826— 35), Helgi Thordarsen Ci835—45). Ásmundur Jónsson (settur vetur- inn 1835—36; skipaður 1846, fékk Odda 1854), Ólafur Pálsson (1S54 —71, Hallgrímur Sveinsson (1871 —89), Jón Steingrímsson settur (1887—88), Þórhallur Bjarnarson settur (1889—90), Stefán Tlior- arensen settur (1889—90), Jóhann Þorkelsaon (1890-^-1924), Bjarni Hjaltested aðstoðarprestur (1903 —09), Haraldur Níelsson (1909— 10), Friðrik Friðriksson þjónaði í veikindaforföllum H. N., Bjarni Jónsson vígslubiskup, frá 1910, og Friðrik Hallgrímsson dómprófast- ur, frá 1925. ★ Organleikarar kírkjunnar. undir hljómlist og söngstjórn kom- TTin kirkjulega athöfn og fram- ** kvæmd hennar er ekki síður in, en hinni prestlegu athöfn. Dómkirkjan í Reykjavík hefir átt því láni að fagna, að njóta starfskrafta sumra beztu tónlistar- manna vorra. Fyrstur þeirra, og faðir islenzkr- ar kirkjuhljómlistar, er Pétur Guð- johnsen, sem tók við starfinu 1848. í réttri röð írá honum koina: Jónas Helgason, Brynjólfur Þor- láksson, Sigfús Einarsson og Páll ísólfsson. ★ Skreyting kirkjunnar. TVað heíir stundum komið til um- ræðu, að dómkirkjuna skorti hlýleika og veggjaskraut hjð innra, svo sem kirkjulegar myndir. Lút- herska kirkjan hefir yfirleitt lit- ið fengizt um slika hluti. en mikið mætti þó bæta um hér í dómkirkj- unni, með hlýlegri veggjalit og fullkomnari ljósaútbúnaði. Víða erlendis eru kirkjuveggir eða kór skreyttur myndurn presta og kirkjuhöfðingja. Fer það eink- ar vel, og festir betur „tradition" hverrar kirkju í hug safnaðarins. Eg er þess mjög hvetjandi, að sú nýbreytní verði tekin upp hér hjá okkur, að innrömmuð málverk þjónandi presta og biskupa verði látin skreyta veggi kórs og kirkju, og myndir organleikara næst söng- palli. Við það fengi kirkjan á sig virðulegri og blýlegri svip hið innra, sem jafnframt gerði hana, þegar frá liða stundir, merkilegt safn erfðasögu íslenzku dómkirkj- unnar. * W lokum óskar „Bærinn okkar“ ** öllum lesendum síntim farsæls komandi árs. Hörður Bjarnason. IJTSALi A Yegna þess, aS verzlunin hættir um áramót- in, verða allir HATTAR seldir fyrir mjög lágt verð. Hattaverzlun Sigríöar Helgadóttur Lækjargötu 2. b 1 Ntúlku vantar til afgreiðsln. .YaVJaxlýnt' CAFÉ HOLT, Laugaveg 126. Lá^niffÍN'Utikir litilla niaiiiia. Nýlega las eg það í dagblaði einu hér í bænum, að mikil gleði hefði fallið ungmennum hæjar- ins í skaut þessa dagana, þegar heita vatnið væri hætt að renna i Tjörnina, því nú gæti hinn upprennandi æskulýður notað sér hið góða skautasvell, sér og öðrum til ánægju og yndisbóta. Hvernig notar svo æskulýðurinn sér þessi gæði, sem i sjálfu sér eru honum holl og heilsusamleg, ef rétt væri notuð og sízt um of? Greinagóður maður sagði mér í dag, að í gær hefði hann séð stráka nokkra og suma þeirra nærri fullvaxna, vera að leika sér að því, að elta 14 eða 15 endur á skautum sínum fram og aftur um þvera og endilanga Tjörnina og fuglarnir hafi flúið undan þeim og flögrað á gler- liálu svellinu, sökum þess hve hált það var og þeir hafi því livorki getað fótað sig á því né hafið sig til flugs eða á nokkurn veg getað forðað sér undan á- reitni pilta þessara og ærslalát- um, enda liafi fuglarnir verið ungar frá síðastl. sumri og hafa ekki sést þar áður. Sé þetta rétt hermt, sem mér virðist engin ásæða til að efa, þykir mér á- stæða lil að spyrja: Eru bæjar- menn eigi lirifnir af þvilíkri æsku, eða þeim mönnum, livort sem ungir eru eða aldraðir, sein feitir og pattaralegir fara um fjöll og firnindi til rjúpnadráps, þegar fuglar þessir flýja af f jöll- um ofan til þess að leita sér hjargar niðri á láglendinu, þar sem einliver bjargarvon er fyr- ir þá í liarðindum á heiðum uppi og harðfenni, sem þeir fá eigi við ráðið? Vitaníega ætla eg mér eigi þá dul, að geta talað til hjartna unglinga þessara og eldri manna, en eigi þykir mér | „sport‘‘ þeirra neitt göfugmann- ! legt né til þess fallið, að verða þeim til mikils fagnaðarefnis á jólunum, séú þeir annars nokk- 11 ð um þau að liugsa, lieldur um mat sinn og maga, stundargleði sína, drápgirni og skemmdar- fýsn í garð hinna vanfæru og villtu málleysingja. Sennilega hafa orð mín engin áhrif á þá, svo mikla menn og mikilláta. Hinu gæti eg fremur trúað, að þeir kunni mér þakkir litlar fvr- ir það, að vekja athvgli annara manna á hinu ójxikkalega athæfi þeirra, enda er það ljótt og því lúalegra, sem það er alveg að -ástæðulausu og ýmislegt annað þarfara að hafa fyrir stafni og skemmta sér við. Övild þessara manna og ýmugust, ef einhver yrði, mundi eg láta mér i léttu rúmi liggja, en aðeins óska þess eins, að allir góðir níenn hafi nánar gætur á þessu og þvílíkú framferði þeirra og komi fram Iögmætum refsingum á hendur þeim, því mér er, sem mörgum öðrum, meira um það liugað, að frekar sé hlynnt að fuglalifi voru, en að því sé svo freklega misboðið, sem raun er á, og oft að óþörfu. Reykjavík, 22. des. 1943. jöú rSíáson. æ ÞAt) BORGAR SIG AÐ AUGLÝSA I V I S I ! Hótel Borg Stúlku vantar á Hótel Borg. Upplýsingar á skrifstofunni. J! • c J'U; Klasslskar plötnr í miklu úrvali nýkomnar. PLÖTUALBUM fyrir stórar og smáai' plötur. NÁLAR, margar tegundir. AMERÍSKIR FERÐAFÖNAR fyrirliggjandi. Hljóðfærahúsið Dráttarvextir Hér með er athygli skattgreiðenda vakin á því, að dráttar- vextir tvöfaldast á tekju- og eignarskatti og verðteekkunarskatti ársins 1943, hafi gjöld þessi ekki verið að fuilu greidd fyrir næstkomandi áramót, og verða vextirnir þannig 1% fyrir hvern byrjaðan mánuð úr þvi, í stað %% á mánuði áð'ur. Jafnframt er þeim, sem kaup eða þóknun taka hjá öðrum og enn hafa ekki greitt gjöld sin, bent á, að kaupgreiðendum þeirra verður um áramótin falið að halda eftir af kaupi þeirra upp i skattgreiðslur, en það losar gjaldandann ekki undan greiðslu fullra dráttarvaxta. • ■ ' i • ' • .1 - • 1 *•• ‘ - Reykjavik, 20. desember 1943. TOLLSTJÓRASKRIFSTOFAN, Hafnarstræti 5. Jarðarför elsku mannsins mins, • ‘ ..... 1i , Jóns Odds Jónssonar fer fram frá Dómkirkjunni þriðjudaginn 28. þ. m. Athöfnin hefst með húskveðju frá heimili hins látna. Njarðargötu 27, kl. 1 e, h. Ingibjörg (bliiisdóttir. Hér með tilkynnist að Bæring Bjarnason Vatneyri, Patreksfirði, andaðist að heimili sinu 22. þ. m. Aðstamdendur. Jarðarför föður og tengdaföður okkar, Einars Kristlns Auðunasonar v prentara, fer fram frá Dómkirkjunni miðvikudaginn 29. þ. m. og hefst með bæn að heimili hins látna, NjaSðargötu 45, kl. 2 eftir Íiádegi. Ingibjörg Kristinsdéttir. Sveinbjörn Kr, Biefánsson. Það tilkynnist hérmeð vinum og vandamöninuú, að ekkjan Steinunn Jakobina Bjarnadóttir frá Vík í Fáskrúðsfirði, andaðist að heimili súiiu, Vifilsgötu 24, þann 24. þ. m. Börn, tengdabörn og barnabörn. Jarðarför mins hjartkæra eiginmanns, Einþórs B. Jónssonar. fer fram frá Fríkirkjunni miðvikudagimi 29. þ. m. og hefst með húskveðju frá lieimili hans, Grettisgötu 48, kL • 1 eftir hádegi. Fyrii' mína hönd og annara vandamanna. Guðrún S. Jónsdóltir.. V

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.