Vísir - 12.07.1946, Síða 4

4
V I S I R
VÍSIR
DAGBLAÐ
TJtgefandi:
BLAÐADTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: FélagsprentsmiðjunnL
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Byggingamá! kaupstaðanna.
■Afýlega hei'ur nefnd, sem falið var að skoða
** kjaljaraíhúðir og brággaíbúðir i bænura,
skilað áliti sínu. Komst hún að þeirri niður-
stöðu,. að af kjallaraíbúðuunm væri 55,5 af
hundraði góðar eða sæmilegar, 33,5 af hundr-
aði lélegar, og loks 11 af hundraði mjög lé-
legar eða ófærar. I þessum lélegu og óhæfu
ibúðum húa um 3000 manns, en um 700 manns
ættu að búa í óhæfum íbúðum, ef reikna má
með sömu hlutfallstölu, sem þarf þó ekki að
vera í’étt. Hvað sem því líður, er ljóst, að
hyggja þarf nægilega margar íbúðir til þess
að sjá fólki þcssu fyrir öðru og hetra hús-
næði. Braggaíhúðir i bænum eru 326 og þær
mó sennilega flestar telja -óhæfar til íhúðar,
a. m. k. að vetrarlagi, cn til þess að útrýma
siíkum íbúðum, sem og hinum -óhæfu kjall-
araíbúðum, þyrfti að hyggja um 550 íbúðir,
sem þetta fólk gæti flutzt í. Sá ibúðafjöldi
mun vera í byggingu hér í bænum nú í sum-
ar ,en ekki er þar nieð sagt, að ráðin verði
bót ó húsnæðisskorti þeirra manna, sem við
óiiæfar íhúðir eiga að húa, þótt nokkur og
cf til vill verideg úrlausn fáist þannig l'ljót-
icga,
Mjög hefur háð hyggingarstarfseminni að
undanförnu, að tilfinnanlegur skortur hefur
vcrið á mannafla. Hefur allmikill fjöldi iðn-
aðarmanna flutzt hingað til lands frá Fær-
cyjum og Danmörku og víðar, og munu þeir
menn allir í atvinnu. Býgging síldarhræðslna
<)g annarra stórhýsa hefur mjög dregið mann-
sifla frá íbúðarhúsabyggingum, og verður svo
væntanlega til hausts. Þá hefur byggingariðn-
:aðinn skort byggingarefni, hæði nauðsynlegt
timbúr og járnvörur — ekki sízt saum —,
bannig að leitt hefur til stöðvunar á sumum
byggingum, af þessum orsökum einum sam-
:in. I r þcssu mun hafa rætzt að nokkru nú
upp á síðkastið, og vonir standa til að unnt
reynist að afla þess varnings lil landsins, sem
cnn skortir á. Reykjavíkurbær hefur alímikl-
ar hyggingarframkvæmdir með liöndum, en
talið er að við mikla erfiðlcika hafi verið að
ctja ])ar, enda hefur verkið gcngið mjög seint.
ACrða þeii’ menn látnir sitja fyrir leigusamn-
ingum í húsum þessum, sem húa mi í hi-agga-
íbúðum og öðrum óhæfum íbúðum.
Reykvíkibgáf einir liafa ekki slíka sögu 'að
segja: Astándið mun' vera svipað eða enn
'vci’ra viðsvegar í .kaupstöðum úti um land,
cnda eru byggingar þar mun lakari en liér
:<)g mundu vafalaust dæmdar sumar hverjar
úbæfar hér, þótt í gömlum Iiúsum sé, sem tal-j
:in eru viðunandi vistarvcrur annarstaðar. Það
jþyrfti að örfa hyggingarframkvæmdir í kaup-
stöðum yfirleitt, en forðasi þó að ráðizt sé í
nýbyggingar í kaupstöðum, sem eru hrörn-
smdi og telja má dauðadæmda vegna alvinnu-
wkilyrða og gerbreytinga á samgöngukerfinu
til s.jós og lands. Þótt i slíkar hyggingar verði
ráðizt, cr mikill vandi því samfara, sem óhjá-
bvæmilcga lciðir af verðfalli, sem hlýtur að
"crða á byggingum eftir nokkur ár. Ilús munu
íddrei verða seld á sama verði og tíðkaðisl ^
:yi’ir strið, en þau munu lækka verulega, enda
íelja ýmsir hæfilegt, að afskrifaður vei’ði hclm-
ingur hyggingarkostnaðar, eigi menn ekki að
kikna undir þeirri fjárhagsbyrði, sem áf ný-
byggungunum stal'ar.
Föstudaginn 12. júlí 1946
Söngskemmtun
Einars Sturlusonar.
Það var með nokkri eftir-
væntingu að menn fóru að
hlusta á þennan upprenn-
andi tenórsöngvara okkar í
Gamla Bíó á fimmtudaginn
er var. Margir nmna hans
þckku söngrödd frá árunum
áður en hann fór utan til
Svíþjóðar til söngiiáms, en
þar hefir hann lært að syngja
hjá góðum kennurum, meðal
annars hinum heimsfræga
tenórsöngvara Hislop, og af
námi Einars höfðu horist
liingað góðar fréttir. Svo
varð og raunin á, að söngur
Einars hefir tekið miklum
framförum á þeim stutta
tíma, sem hann hefir verið
erlendis, þótt enn eigi liann
eftir spöl að settu marki.
Á'heyrendur í Gamla Bíó
höfðu þ\í fyrir framan sjg
söngvara, sem staddur er á
miðri námsbrautinni og allt
hendir til, að muni renna
brautina á cnda.
Einar hefir ljóðræna ten-
órrödd, sem er hreimfögur,
cn ekki sérlega þróttmikil.
-Svefninn.
Framh. af 2. síðu.
um í.einum’dúr ciga erfitt
með að stytta svéfnlíma sinn
svo að nokkuru nemi. Tveir
kennarar i Ameriku, þeir II.
Barry og W. A. Bousfield,
rannsökuðu á 413 af ncm-
öndum sínum áhrif svefns-
,ins á líklegt og andlégt
atgervi þeirra. Komust þeir
að raun um, að líðan þeirra
^nemenda, sem sváfu átta
^ tíma i einum dúr, var stór-
I um betri en þeirra^er sváfu
j minna en sjö tima.
Það einkennilega kom i
íjós, að meira en níu stunda
sveln er óheilbrigður. Lítur
út íyrir að bkt sé með svefn-
inn og jnataræði, þ. e. að
nienn geti eins „sofið yfir
sig“, eins og þeir geta borð-
að yfir sig.
Dr. Israel Bram sendi þús-
undir fvi'irspurna til fólks
víðsvegai' um Bandarikin á
ái’unum 1927 1938, um hvc
langan tíma það svæfi að
jafnaði á sólarhring'. Yar
fólk ])elta af öllum stétlum
þjóðfélagsins. 65.5 af hundi;-
aði af þeim, sem svöruðu
honum, sváfu átta tíma á
sólárhring, 7 af hundraði 7
tíma og Iiinir ýmist meira
eða minna. Sá, sem stýtztan
svefn þuifti, var Thomas
Edison, cn til sextugs aldurs
svaf lumn fjór'a tíma til jafn-
aðar á sólai’hring.
Það verður því að líta á
nienn cins og Edison og Na-
poleon sem uiHlantekningar
en ekki fyrirmynd meðal
manna. Dr. Bram álitur lengd
svefntima hvers einslaklingíT
aðeins vana og að hánn þurfi
aðeins örlítið viljaþrek til
þess að stytta svefntíma sinn
úr níu í sjö tima.
Röddin er fremur grönn
einkum uppi, en er aðlaðandi.
Bæði röddin og gáfa söngvar-
ans skipar honum á það svið,
sem ljóðsöjigvurum er sér-
staklega afmarkað. Meiri
hluíi söngskrárinnar var
skipuð ljóðrænum lögum
eftir erlenda og innlenda
höfunda. Þetta voru „stémm-
ningslög“. Einar er músík-
alskur í hezta lagi og söng
þessi lög mcð þeim næm-
leika, að mönnum þótti gott
á hann að hlýða. Opendögin,
scm hann söng, voru og
þannig vaiin, áð þar var það
einnig ljóðræna hliðin, sem
máli skipti. Ef Einari tekst
að komast til fyrirheitna!
landsins, það er að segja á
óperusViðið, því að þangað
mun sjálfsagt ferðinni hcitið,
þá mun gáfa hans og söng-
í’ödd ósjáll'rátt skipa honum
í flokk mcð þeim söngvurum,
sem fara með hin hlíðari
hlutverk í óperunum. Hann
hefir hvorki hetjurödd né
di'amatískan kraft lil þess
að syngja Siegfried og aðrar
yfirimnnlegar pcrsónur í
Wagnersóperum. en hann
hefir aftur á móti þann inni-
leika, scm þarf til þess að
gera Pietro í „Tiefland“ eftir
d’Albert og öðrum líkuni
hlutverkum góð skil.
Söngvaranum var vcl
fagnað af áheyrendum, sem
hefðu mátt vera fleiri, og
viii’ð hann að syngja nokkur
aukalög. Hann fékk og fagra
blómvendi.
Undirlcilv annaðist Páll Kr.
Pálsson og fórst það vel úr
hendi.
B. A.
¥mis hjálpar-
fækl i pö^fian
fyrir lögregluna.
Eins og skýrt var frá í Vísi
|uú í vikunni., hefir lögreglan
fengið hátalara til að nota við
umferðarstjórn.
Eftir ]>ví, se.m Yísir hefir
fengið upplýst lijá lögregl-
unni, hefir hún fengið tvo
slika hátalara. Eru þeir Iiin
mestu þarfaþing og handhæg-
ir í notkun, þar seni mann-
fjöldi er saman kominn Og
nauð'synlegt að koma boðum
lil lians. Þegar um bruna er
að ræða, eru þeir einnig mjög
bentugir lil að koma skipun-
um áleiðis.
Lögreglan mun eiga ýmis
tæki í pöntun og eiga ]>au að
gera henni starfið léttara og'
draga úr slysahættimni á göt-
um bæjarins.
Athygli manna
skal vakin á því, aö þar sem
vinna í prentsnrlðjum hættir kl.
12 á hád. á laugardögum í sumar,
þá þurfa auglýsingar, sem birt-
ast eiga á laugardögum, að vera
komnar eigi síðar en klukkan 7
á föstudagskvöldum.
Bláa Uin þessar niundir er að liefja starf-
bandið. semi sína félag eitt, sem litillega liefir
verið getið um í blöðum, en þó mætti
geta nyin meira, þvi að það má teljast mikið
framfaraspor, að því skuli liafa verið hleypt af
stokkunum. Félagið heitir „Bláa bandið“ og hef-
ir það markmið að halda uppi vöruflutningum
inilli P.e\kjavíkur og höfuðstaðar Norðurlands,
Akureyrar. Starfsemin verður þó ekki einskorð-
uð við flutninga milli þessai’a tveggja staða,
þótt hyrjað sé á þeim.
*
Um land Félagið tekur yfirleitt að sér vöru-
allt. flutninga til allra þeirra staða á land-
inu, sem hægt er að komast til eftir
aðalþjóðvegakerfinu og eru þeir þvi tiltölulega
fáir staðirnir á landinu, sem það flytur ekki
vörur til. En þó treystir það sér ekki til að
fara svo langt, ef ckki er um heilt bilhlass að
ræða og er það skiljanlegt, þvi að slíkir flutn-
ingar eru allkostnaðasamir í bílaútlialdi. En
sá er einn kosturinn við þetta, að nú þarf ekki
að leita neina til eins aðila.
*
Á leiðinni Þegar farið er norður,er svo til ætl-
norður. azt, að ekið verði i lotu til Sauð-
árkróks og gist þar, en þaldið sið-
an áfram til Akureyrar daginn eftir. Varning-
ur, sem sendur er héðan er þvi hálfan annan
sólarhring norður til Akureyrar og er mikill
nuinur á timasparnaðínum i slíkum flutningum
cða þcgar notazt er við skip, sem oft eru marga
sólarhringa ])essa sönui leið. Flúgvéjar geta
hekiur ekki tekið allan þann flutning, sem bilar
Bláa þandsins taka.
*
Land- Það má fastlega gera ráð fyrir því, að
ieiðir. samkeppnin milli skipanna, flugvélanna
Qg bifreiðanna fari harðnandi á næslu
árimi, 1. d. eftir að hin nýju strandferðaskip
ríkisins verða tekin í notkun. Hraði skipa og
flugvéla eykst en hílanna stendur að mestu í
stað. En gegn þvi koma þá væntanlcga bætt-
ir vegir, sem gera að verkum að bílar geti farið
hraðar yfir en áður með sömu héstaorkutölu
hreyfilisins. Landleiðirnar ættu þvi að stand.a
alveg' eins vcl að vígi og áður.
*
Uti um Víða "in heiin eru bilarnir orðnir mjög
heim. skæðir keppinautar járnbrautanna.
Þar eru starfandi stór félög, sem hafa
lieila bilafjota undir stjórn sinni og flytja varn-
ing manna, livert á land sem cr. Það væri ekk-
ert undarlegt, þótt Bláa bandið hefði eftir fá-
ein ár nokkra tugi híla lil lunráða, sem héldu
uppi áætlunarferðnm á helztu langleiðum, eins
og önnur bílafélög, s'em sjá um farþegafhitninga.
Fyi'irtækið er þarft og á framtíð fyrir sér.-Það
er víst.
*
Slæmir Fyrir nokkurum dögum birti BergiUál
vegir. kvörtun yfir ]>ví, að vegurinn suður á
Reykjanes væri í versta lá'gi og Kefl-
vikingur óskaði eftir því, að bætt yrði úr þessn
hið bráðasta. Svo virðist, sein þessi vegur sé
ekki liinn eini, sem slænnir er um þessar mund-
ir, því að Reykvíkingur cinn liefir komið að
máli við Bergmál og sagt sínar farir ekki slétt-
ar af för, er hann för austur yfir fjall um sið-
ustu helgi. Þarf að hefla’þar ekki síður en
Reykjanesþrautina.
♦ 4
Allt í stuttu máli var iýsing Revkvikings-
l .
losnar. ins á veginum á þa leið, að liann hefði
verið svo ósléttur — svo miljil þvotta-
bretli í honum — að lugtir og hljóðdeyfirinn á
bilnum losnuðu af völdum hristingsins. Vegur-
inn var slæmtir svo að scgja alla leið austur að
Ölfusá, en þó var hann langsamlega verstur í
Svinahranni og á Hellislieiði, enda er hann allt-
af hika.siur þar. „Þarna þarf að hefla fljótt og
yel,“ sagði Rcvkyikingurinn að lokum.