Vísir - 30.03.1949, Síða 8

Vísir - 30.03.1949, Síða 8
Miðvikudaginn 30. marz 1949 V I S I R 7 Miniiiimiiimiiiiniiimminimiimiiinimmniiiiiimiiiiim | @tAaw*4 titaráhall: | HERTOGAYNJAN% 1 18 I UIIIIIHIIIIIIIIIHIHIIIIIIIHIIIHmiHllllllllimilllHIIIIIIIIIIIKÍÍl liún. „Aðgættu vel, þegar þú ferð, livar skráargatið er. Það er falið í skreytingunni.“ Tom kreppti lmefann um lykilinn. „Hvenær má eg grípa til háhs?“ „Hvenær sem þú vilt.“ „Hvað hefi eg til merkis um, að þú sért heima?“ „Þá er ljós í þessum þremúr gluggum.“ V. Ástfangin kona. Noklcrir menn af aðalsættum sátu í Knapa-klúbbnum, sem var til liúsa í Tattersalls uppboðssölimum. Sir Simon Strathpw var einn þeirra. Þarna var rætt um hesta, konur Og spil, en er minnst varði kom hertogaynjan af Iíarford inn. Viðræðurnar stöðvuðust eins skyndilega og klukka, er hönd stöðvar visirinn. „Hertogaynja!“ „Yðar náð!“ „Yðar auðmjúkur þjónn.“ Þannig fórust þeim orð, er ])arna voru, og sprottið höfðu á fætur, er hertogaynjan gekk inn. Jafnvel Even Riclimond, sem kaus heldur að fara á refa- veiðar en sljákla á Amorsbrautum, lagði frá sér glas sitt og spurði: „Hvernig stendur á því, að við verðum þess heiðurs að- njótandi, Percy, að þú kemur á vorn fimd?“ „Eg liefi augastað á hesti — þess vegna er eg komin.“ „Rauða stökkhestinum, það er eg viss um,“ sagði mark- greifinn af Rockingham. Percy brosti. „Nei, eg er ekki á hnotskógi eftir hónum.“ „Þeir þyrpast utan um liana sem suðantli býflugur,“ hugsaði Sir Simon. „Hún hrífur alla kafhnenn“. — Og þetta vár satt. Hvarvetna þar sem hún koin var sem raf- magnsstraumur færi um alla. Jafnvel í söluni Tattersalls, þar sém allt var með deyfðarbrag, vakti hún líf og fjör. „Kæri Simon,“ sagði liún og sneri sér að þessum vini sinum og ráðunaut, „veiztu hvort uppboðið á hestum her- togans af Kingshuiy er byrjað?“ „Ekki enn!“ „IJvar er Tatt ganili ?“ „Úti á vellinum.“ „Hann kveðst hafa liest, sem mér muni geðjast að. Eig- um við að fara og líta á liann?“ Sir Simon og hertogaynjan gengu út. Þetta var árla dags og sól skein í heiði. Að þessu sinni var í-eiðbrautin, þar sem hestarnir voru reynchr, alveg þurr — og kom það sjaldan fyrir. Þarna var hrossaþefur í lofti, en aðdáend- ur hesta kunna slíkúrn þef jafnan vel. Percy geldc rösklega og handlék svipu sína og sló létt á reiðstigvél sin annað yeifið svo að small í. Sir Simon fór að þreifa fyrir sér. „Þú lílur út fyrir að vera ,i essinu þín, Percy,“ sagði hann. „Fæstar konur eru bragðlegar að morgni dags, eftir að hafá dansað fram á rauða morgun.“ Fjaðrirrtár á liatti hertogaynjunnar sveigðust næstum að kinnum hennar, er hún leit snögglega á ráðunaut sinn. Hún svaraði frelcáf kublalégá: „Fæstum konum mun þykja eins gaman að dansa og mér.“ Sir Simpn hafði aðrius tekið að leysa nolckurn hluta gátunnar frá kvöldinu á nndan. Ligonier lávarður átti enga t lingjá, sem stunduðu blaðamennsku eða bjuggu sig mídir það. Sir Siinon var því raunat vanur, að spyrja Pefcý umbúðalau.sf að því, er hann vildi vita, en í ]>etta skipti hikaði hánn \ ið að spyrja liana um liver þessi ungi maður væri, sem hún háfði fengið svo mikið dálæti á. Pci y nam staðár við bás nokkurn og leit á skilti með nafili hesisins. „TTx emig geðjast yður að þessum, Simon? Ilann heitir „Pláusilrtle4' (líkíegur) ?“ „Eg múndi vart mæla með Iiesli, er hefir sl'íkt nai'n', haiida þér,“ sagði Sir Simon brosandl. ii 'hard Tattersall, sem lagði gnimlvölHnn að hinum skipulögðu liestaupphoðum i Lundúmun, hafði veiið um- sjónarmaður með stóðhestum liertogans af Kingsbury. líanri var veðurhitinn og lúalegur, var 57 ára að aldri, en virtist mikið eldri. Háim var almennt kallaður „Tatt gamli‘‘ og vár stuttfættur ög hjólbeinóttur. JTann flýtti sér á vettvang, er liann varð var hinna tignu gesta. „Góðan dag, yðar náð, góðan dag, Sir Simon. Mér er míkill lieiður að komu yðar hingað.“ „Hvað líst yður, Tatt,“ sagði Percy og var senv hún liefði verið móðguð, „Sir Siinon vill ekki ráðleggja mér að kaupa þennan hest?“ ,,„Plausible‘‘ er of stuttfættur sem veiðihestur, lafði min,“ svaraði Tatt, „en þarna i hesthúsinu er fyrirtaks yeiðihestur. Hann er alveg eins og veiðihestur á að vera.“ Þau virtu fyrir sér hestiiin og Percy njælti: „Hann er gullfallegur, hann verð eg að eignast, Sir Simon.“ „Væri nú ekki réttara að reyna hann fyfst?“ sagði Sir Simon, sem jafnan var gætinn. „Vitanlega. Við skulum leggja á þegar.“ Percy hafði vanist liestum frá blautu barnsheini og var ágætur reiðmaður. Taltersall aðstoðaði Percy á bak og hún lét hcstinn hrokka til þess að liðka liann undir stökkið yfir fyrstu hindrunina, en við lokahindrunina á brautinni reýndi nifest á, þá var hver vöðvi manns og hests spenntur til hins ýtrasta, í slíku lángstökki, ef það heppnaðist vel, var sem maður og lvestur yrðu eitt. Shk sjón var við guða liæfi. „Þetta var barnaleikur,“ sagði Tatt, eftir að fyrsta þraut- in var unniri léttilega, „bíðið þar til hún lætur lianri taka stói’a stökkið — og á slíkum hesti.“ En Sir Simon heyrði ekki lvvað Tatt ganili sagði. Hann lvorfði frá sér nunvinn á Percy, sem nú lvleypti hestinum á stökk, og með fullum hraða stökk hann með furðulegum léttleik jdir sex feta háa hindrún. „Herra trúr, þetta kalla eg reiðnvennsku,“ kallaði Tatt- ersáll, „eg er hreykinn af því, að tvennar náð fær slíkan hest frá mér. Eg vildi, að allir tvestamenn hefðu getað séð þessa sjón — hún vár viðburður!“ Allt i einu varð Tattersall dálítið íbygginn á svip og inælti: „Eg vona, 'að þér firtist ekki við nvig, þótt eg spyrji, tierra, en — — —“ „Hvað er það, Taít, mælið eins bg yður býr í brjösti.“ „Kannist þér nokkuð við niahn að nafni Ligonier — Tom Ligonier?“ Sir Simon fór þegar að tdusta af athygli. „Eigið þér. við Ligonier lávarð?“ „Eg þekki Ligonier lávarð, en tiann hefir engán áhuga fyrir liestum. Nci, þessi Ligonier, sem eg er að tala um er ungur maður, myndarlegasti piltur — og hann hefir \it á héstum. Og hann er víst vel gefinn, því að hahn er í þann veginn að kpmá á fót blaði.“ Sir Sinvon ákvað að þreifa fyrir sér. „Hví skyídi hann vilja stofna nýtt blað? Það er nóg af góðum lvlöðum fýrir.“ , „Ekki eins góðum og blaði'ð verður, setti við ætlum að slofna.“ Lögfræðingurinn liorfði spurnaraugum á Tatt: „Þér segið „við“ — eruð þér meðeigandi?“ „Já, það mætti kannske nefna ]>að svo —- og þess vegna spyr eg um álit yðar. Eg hefi nefnilega lagt fé í fyrirtækið. Eg lvefi kéýpUhluti á tíu sterlingspund hvert hiutabréi.'. „Eg liefi séð yður veðja 100 pundum á veðlilaupahe^t og tapa — og eg sá vðúr ekki b.regoa,“ sagði Sir Sinvon iilæjandi, . „Já, það er rétt, og eg var ekki að sýta, lvugsaði bara um að vinna mér þetta inn aftur. Eg ætlaði að auglýsa upp- lioðin i blaðinu okkar. Jæja, afsakið, þarna kemur lver- togaynjan.“ Percy sat liestinn prýðitega og andliissvipur lvennar l>ar áliuga og gleði vitni. „Ó, Simon, þennan Hest verð eg að eignast, eg á engin orð til þess að lýsa aðdáun minni á honum. Eg lilakka til að láta liann taka þátt í næstu veðreiðum. „Jæja, Percy, þú liefir sjálf prófað hann.“ Það var engu líkára en lvin fagra og tilfinninganæma skepna liefði smifast af álniga og gleði Ivcriogaynjunnar. Hésturinn bar sig prýðilegá, éyrun voru á iði, augun gneisluöu og fætrirnir á sífélldri lireyfingu. Hertogaynj- an varpaði taúmuuum til Taíts, en Sir Simon lijálpaði henni af b'aki. „Tatt,“ sagði hún, „sjáið úm, að heshirinrt verði seúd- ur til Farham Jvegár. Meðal ánnarra orða hvao heitir hánn?“ „„Love-Bov“,“ svaraði i'att, „liann er sonur Lady Love og Fortune Hunter.“ Heykvíldngar. munið að láta klippa og sprauta trén á lóðuin yðar. Annast alla vinnu við- víkjandi skniðgörðum og lóðum. — Pantið í tíma. Kdibeinn Guðjónsson, garðy rkj umaður, Grettisgötu 31. Sími 3746. Eggert Claessen Gústaf A. Sveinsson hæstarét tarlögmenn Oddfellowhúsið. Shni 1171 Allskonar lögfræðistörf. ------------------r— Lóðboliar fyrir rafmagn, kr. 37,25, 45,25 og 86,00. VÉLA- OG RAFTÆKJAVERZLUNIN Tryggvag. 23. Simi 81279. Sem ný svefnherbergis- húsgögn (fuglsauga) til sölu, Efsta- sund 70. Til sölu í cinu lagi, 250 eliment miðstöðvarofn 4, 24, 7 ferm. rriiðstöðvarketiH E. F. Erinfremur miðstöðvar- ketill E.F 1,6. Sími 5278. Gott notað píanó til sölu. Sínvi 4959. SPYRNUMENN! — Meistara-, i. og 2. fl. Útiæfing í kvöld kí. ' 6.15 á neðri íþróttávellinum, Þjálfarinn, U.M.f'.R. Æfirigar í kvöld i iþrótta- húsi Ménntaskólans kl. —9 glíma, — kl. 9—10 hand- bolti, stúlkur. — Stjórnin.

x

Vísir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.