Vísir - 30.12.1949, Blaðsíða 4

V 1 S I R
Föstudaginn 30. .descmbci’ 194Ú
VSSIR
D A 6 B L A Ð
Otgefandi: BLAÐAOTGAFAN VlSffi H/F.
FUutjórar; Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Austurstr»tt 7.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 16fi0 (fimm ttnur).
Lausasala 50 aurar,
Félagspreutsmiðjan h.f.

Nýtt ái gengui í garS.
Dagar yfirstandandi árs eru senn laldir, en ei' að vanda
lælur verður það kvatt með viðeigandi viðhöfn, en
nýju ári jafnframt iagnað á sama hátt hér í höiuð-
staðnum. Margt árið hefur verið þjóðinni mildara og oft
••'hefur henní liðið betur, Ótíð og harðindi ríktu lengi framan
af árinu eða allt til sumarmála, en at' slíku árferði lekldi
stórí'ellt tjón til sjávar og sveita. Vegna ógæfta var sjáv-
nrfang með rýrara móti, eu vorhárðindin komu hart við
bændur og reyndust þeini útgjaldasöm og fórnfrek. Enn
ekki var þetta hið versta. Hjarað var af árið við óáran í
mannfólkinu og stendur emi við það sama. Övíst er liins-
vegar mcð ölln, hvort um hatii verður að ræða á iiýja árinu.
Á erfiðleikunum læra menn oft meira, eu er allt leikur
j lyndi. Veðurl'ræðingar og aðrir vísir menn höfðu talið
þjóðinni trú um að langt hlýindatímabil hcfðl gengið yfir
norðurhjara heirns, og ekki ber því að neita. Hinsvegar
var engu líkara, en að flestir hefðu gleynit því, að árferði
er misjafnt hér á landi, og oi'l hefur jnið vcrið strangt um
miðhik alda. Vafalaust læ-rir þjóðin að að búa sig hetur und-
irvetur, vor, sumar og haust, en hún hefur gert að þessu
sJiini. Menn ætluðu almenn.að hændur settu nú jjað betnr
á liey, en hér var fyrr á árum, að ekki lægi við horfelli
fjársins eftir nokkurra mánaða innistöðu, en jivi yrði að-
eins forðað með gefnum eða keyptum mais og öðrum er-
lendum fóðurbæti. Menn ætluðu enn fremur, að fiskifloti
landsmanna værí nú það .betur úr garði gci r, en fyrr á ár-
um, að veður hömluðu honum lítt eða elvki til langi'rama,
en sjóriun er ávallt samur í illum veðrum, jafnvol á inn-
fjörðum og flóum og ekki verður }>á feugist við veiðiskap,
þótt skipin séu góð. Sumarið og síldin leiddi mönnum
heim sanninn um, að hvorttveggja getur verið misbresta-
samt einkum ef teflt er á miðin meiri flotá, eö fær á þéim
rúmast til athafnasemi svo sem sannaðist nyrðra í sumar,
Til Grænlandsútgerðar var stofnað meðfram í j)\rí
augnamiði að dreifa fiskiflolanum, en góð meining enga
gerir stoð. Meiri vonbrigði munu la'past liafa orðið á nokk-
urri útgerð, j)ótt ékld hafi ávallt verið sótt gull í greipar
Ægis. í jjéssu efni segjast menn hafa lært af reynslunni
■og hetur að svo væri. Fleira én Græhlandsútgerðin hel'ur
valdið vonbrigðum. Sildarverksmiðjur hafa verið hyggðar
við_ Faxaflóa, en verkefni hafa engin gefist, J>að sem af er
vetri. Síld er sögð nóg á djúpmiðimi, en það vantar veið-
arfæri, sem að gagni koma. Veiðin er ])ar sýnd, en ekki
gefin og vonandi rætast draumar hinpa djðrfustú um að
héntug veiðarfæri gefist á næsta ári, þannig að j)á verði
unnt að moka upp „silfri hafsins“ og nóg verkefni gefist
yerksmiðjunum. Þannig mætti lengi rekja vonbrigðin, cn
til ]>ess er ekld áslæða.
Alvinnuleysi er í-íkjandi í ýmsum kaupstöðum lands-
ins, svo sem verða vill um þetta leyti árs. Háskasamlegast j
er ])ó, að átvinnuleysið kann að icynast varanlegt að þessu-
sinni, — eða varanlegra en vant er. Atvinnurekstri verður'
ekki lengur uppi haldið í landinu, að öllu óbí’eyttu. Það
ér Alþingi Ijóst og J)jóðinni vitanlegt. Ríkisstjórnin leitast
við að finna lausn vandans, en fái hún ekki tryggt meiri
hluta á Alþingi mcð tillögúm sínum, kann svo að fara
að útgerð hefjist ekki upp úr áramótum, svo sem að venju
lætur, cn atvinnuleysið verði meira og tilfinnanlegra en
dæmi eru til síðasta áratuginn. I þessu efni veltur nokkuð
á J)jóðinni sjálfri. Styðji hún ríkisstjórnina í endurreisnar-
starfinu, munu niðurrifsÖflin ekki treýstast til að jivæl-
ast lengur fyrir aðgerðum, sem að gagni mega koma. Von-
leysið og jirekleysið getur orðið jijóðinna að falli, en raun-
sæi og kjarkur geta auðveldlega bjargað við allra hag og'
tryggt farsæla ITamtíð. Eitt samstillt átak getur rutt þjörg-
um úr vegi og gert hann gréiðan og auðfarinn. Sýni þjöð-
in manndáð, samhug og samhjálp, getur hún skapað sér
það, sem allir óska, —
Framh. af l. síðu.
gamall maður, Þorgeir Clau-
sen, sér tii sunds til að bjarga
lítilli telpu, og Adolf Magn-
ússon sýrimaður á v.b. Mugg
Vestmannaeyjum, varpaöi
sér útbyrðis í Grindavíkursjó
til að bjarga matsveininum
á bátnum, sem fallið hafði
útbyrðis.
Þannig mætti lengi telja.
Helst hér í hendur aukin
sundkunnátta, hjálpfýsi og
'skipulagðar slysavarnir. Við
þær bjarganir sem hér hafa
verið taldar, bætist svo við
öll sú mikla aðstoð, sem
björgunarskipið Sæbjörg og
önnur skip hafa veitt sjófar-
endum á árinu, þar er einna
minnisstæðast er m.b. 1Mjál 1
var að því kominn að sókkva
í afspyrnu veðri út af Garös-
skaga, en m.b. Vonin frá Nes
kaupstaö, sem fyrst brá við
til hjálpar, fékk vélbilun og
irak á hafnargaröinn í Kefla
vík og sökk, en m.b. .Bjarni
Ólafsson og Geir goði fóvu
þá Njáli til aöstoöar og dró
jBjarni Ólafsson Njál til hafn
ar og mátti ekki tæpara
! standa að' hann flyti þangað.
Stóð skipverjar af Njáii í
austri með fötum.
Önnur slys en drukknanir.
hafa oröið 28 og eru bifreiða-
slysin þar í meiri hluta, alls
16 þar af vegna árekstra og
umferðar 11 en 5 dauðaslys
við bifreiðar af öðrum orsök-
um. Þá hafa 5 menn beðið
bana af byitu eða falli og 5
manneskjur farist í bruna, af
voöaskoti einn og matareitr-
un einn.
Vonandi er að siysum megi
ennþá fækka aö mikíum
mun á komandi ári.
Að endingu sendir VFÍÍ
öllum iandslýSð kveðjur sín-
ar.
óskast til að bera út blaðið um
BERGSTAÐASTRÆTl
BRÆÐRAB0RGARST1G
VESTURGÖTU
ÞÓRSGÖTU
LEIFSGÖTU
KLEPPSHOLT
Talið við afgreiðsluna. — Sími 1660.
Ðagbtaöið VÍSiii
Vetrarkliíbburinn
tilkynnir:
Meðlimir þurfa að vitja borðpantana á áramóta-
dansleik kliihbsins fyrir kl. 8 í kvöld. Afgreiðsla á skrif-
stofunni í Tivólí í dag kl. 11 f.h— 8 e.h.
Upplýsingar í síma 6610.
SAMKV ÆMISKLÆÐNAÐUR.
Hús óskast keypt
Vil kaupa hæð í húsi cða gott hús með tveim ihúð-
. uin. Othorgun 120 þús. krónur á jiessu ári, og 50 þús.
krónur á næsta ári.
J ilboð merkt: „Hús óskasl keypt 914“, sendist
hlaðimi fyrir 3. janúar.
Heitur matur — smurt lirauö
— snittur — soðin svið.
Matarbúðin
Ingólfsstrseti 3. — Sími 1569.
Opið til kl. 23,30.
BEZT AÐ AUGLYSAIVISI
Stjarmiljós
Klapparstíg 28. Sími 1884.
+ BERGMAL >
9
Lu\iíecjt
ar.
Þá er enn eitt árið að
hverfa í „aldanna skaut“,
rninnisstætt á marga vegu,
En raunar finnst okkur á-
vallt, er árið kveður og nýít
ár, með hinu dulda og ó-
fyrirséða, tekur við, að
þ a ð ár sé minnisstætt.
*
Aramót eru j hugum flestra.
hugsandi manna hátíðlegasta
stund ársins, og þá fer jafnan
svo, að menn staldra viS, lita
yfir farinn veg, þykjast enn
einu sinni hafa lært töluvert af
reynslunni, sturidmn dýrkeyptri
og biturri, horfa fram á við og
reyna að skyggnast í gegnum
hjúp hins dulda og ókomna.
Vafalaust held eg, að flest
okkar, ef ekki öll að einhverju
leyti. hafi í huga einlivers kon-
ar áfortn og ráðagerðir i sam-
bandi við árið, sem tekur við,
Iegg-jum ef til vill okkar
,,])rívat-hernaðaráæthtn“. enda
þótt reynslan hafi oftast kennt
okkur, að fæst hinna dýru og
göfugu áforma, ha.fi . staðizt,
þcgar næstu áramót þar á eftir
rónna upp.
En hin mikla móða tímans
rennur óstöðvandi áfram,
ber okkur áfram í áttina til
hins ókunna, hvað sem öll-
um bollaleggingum okkar
liður. Við erum öll sem litlir
dropar í móðunni miklu,
sem að lokum fellur hæg og
lygn út í hið mikla úthaf,
þar sem við öll sameinumst
að lokum. Þ a ð e i 11 og
ekkert annað, eigum við
sameiginlegt.
Enda þótt þetta ár hafi orðið
hinni íslenzku þjóð erfitt á
margan hátt, eins og alkunna
er. fjárhagur og afkoma ó-
trygg. þá ber þyí heldrir ekki
að neita, að lífskjör flestni Is-
enn að minnsta
betri en víðast
staðar ' í hinum
aö maður tali
þau, sém erin hafa
í fjöt.ra einræðis
sízt hetri en ])á,
var á. fvrir rúm-
lendinga eru,
jknsti, stórum
hvar annars
frjálsa heimi,
ékki um lönd ’
verið hneppt
óg ofsóknar,
sem höggvið
uin fjórum árum.
Við skulum ekki vera
svartsýn um of, trúa því, að
forráðamenn þjóðarinnar
komi sér saman um einhver
þau bjargráð, er munu duga
þjóðinni, og létta af henni
áhyggjunum, sem nú þjaka
hana.
Jafnframt skulum við líka
vona, að lifskjör almennings
megi enn skipa okkur á bekk
með jieim j)jóðum heirns, er
beztu lifi lifa, bæði efnalega og
andlega, að hér. megi enn
brenna eklur hins írjálsa anda,
og að við fáum umílúið grimm
örlög hinna mörgu. ])jóða, sem
nú styuja undir okimi, og ekki
áðeins umflúið þau á árinu.
sem í hönd fer, heldur® um alla
íramtíð.
Bergmál óskar öllum les-
endum sínum farsældar á
nýja árinu og gæfu og geng-
is á komandi tímum. —
Gleðilegt nýtt ár!