Vísir - 27.02.1950, Síða 5

Mánudaiíinn 27. febrúar 1950
"V T S I. R
ur
og Kifði.
Cfitir iftac Hihletf Hahtcn
Grein sú, sem.hér fer á eflir, er ei'tir ameríska blaSa- j Ef tií' ríll Itójt haim ser í
manninn og rithöfundinn McKinley Kantor, sem þykir i aSi*a byssuna, er hann tevgði
mjög- kiminn og skenuntilegur í smásögum sínum. —i sig aftur í kistuna til jíess að j hafSi bilað. Hann
Gmnin fjailar nm atburð, sern gerðist í heimsstyrjöld- i ná í peru-na. Þag var ]>á ]>eg-! staðið i hann.
inni síðustu, en ekki breytir það gildi hennar, þðtt svo
langt sé íiðið frá því áð hún var skrifuð.
Í*a8 kom fyrir Jimy Jónes
í síðustu styrjöld, kvöld
Bokkurt um níuíeytið í þoku-
súeðingi yfir heiðunum í
Somerest í Bretlandi.
Það, sem skeði var, að .lo-
nes féll úr flugvirki, sem var
á leið iii flugvállar nokkurs
og lifir þó góðu lífi ennþá.
Mennirnir i áttundu. flug-
deildinni standa á því fastar
en. fótunum, að Jones sé eini
maðurinn á jarðríki, sem
hafi iifað það af að falla úr
flugvirki, er það var á flugi.
Ýmsir hafa fallið út úr flug-
vélum á flugi, en þeir eru
allir dauðir — nema Jones.
Og Jones er ekki látinn.
Þegar cg sá hann siðast, sat
liann í morgunsloppnum sín-
uni og bláum náttfötum og
var að lesa bólcina „Á Iiverf-
anda livcli“. Hann hafði sem
sé snúið á sér hægri öklann
vig falhð. Það var elcki erfitt
fyrir mig' að hafa upp á lion-
um, ]>ótt menn, sem bera
Jones-nafnið séu hvarvetna.
Þegar eg kom. i sjúkraliúsið,
sncri eg mér til yfirlæknis-
ins og lumn fylgdi mér fram-
hjá ótal hrörlegum bröggum,
scni htu óhugnanlega út í
Ijósaskiptunum. $ð yti'a út-
liti var þessi ameríski her-
spítali ósjálegur en hið innra
var að fjnna flest hugsanleg
þægindi.
Liðsforingi noldcur tók við
mér og ég spnrði hann, hvar
eg gæti liitt manninn, sem
féll úr flugvirkinu.
„Þvaður,“ svaraði hann
hryssingslega. „Það er enginn
Ilér, sem hefir fallið úr flug-
virki." Siðan bættí hann
nokkunim áthugasemdum
við, þar sem hann gat þess,
að það væri á öðrum stað,
þar sem hægt værí að hitta
í’óik. sem fallið hefði úr flug-
virkjum.
En eg var fuliviss um það,
að eg væri á réttum stað og
sagði: „Ég’held að strákur-
inn Iieiti Jones og liann búi
í deild nr. 62.“
Liðsforingimi ldnkaði kolli,
kvað þag rétt vera, að Jones
væri i nr. 62, svo að eg lagði
af stað lil þess að Iiafa upp á
honmn.
Eftir noklcura leit fann eg
62. deild. Þar voru í.vær rað-
ir af rúinum og á þeim lágu
hermenn, sem hlotið liöfðu
ýniis meiðsli. Reyktu þeir í
mestu makindum og virtust
taka lífiuu með ró. Eg gekk
framhjá rúmi nr. 23, — en
þar átli .íones að hafast við.
Þar var eiigiim. en hinsveg-
ar vóru sængurfötin í mestu
óreiðu. Eg spurði hjúkrunar-
konuna um James og húr
Híum reis úþp óg reyndi áðútgöngudyrnar, seÍn voru í
hraupa. llann vissi ekkijstéliim. Flugvéliii skall einri-
hvert. Rara eitthvað út í blá-lig á nceslu hæðai'hrún, en þá
inn. Þetta var hra'ðilegt ;■ kas.laðist Jones út. FÍugvélin
augnablik. Jones féll fram j hélt þó áfram, , en flughæð
yfir sig. Vinstri fóturiimj hennar minnkaði stöðugt og
hafði Iirugðizt. Eitthvað hún lauk flugi sínu íiiðri i
gat ekki dal, sem var handan við hæð-
liiia. Hún stórskemmdist í
sagði: „Það er þessi þarna,
fyrir framan arín-eldhm.“
Eldur brann glalt á arnin-
uni og Jones sat fyrir framan
hami og las af kappi. Eg
kynnti rnig mn leið og eg
spurði Iiaim að nafni.
„Jú, það er eg'. Eg féll út
úr flugvirki, en eg hélt satt
að segja, að engiim hefði
hugmynd um það. Eg var i
þrettánda leiðangi'inunx nxín-
um. Eg hefi farið i tvo síðan,
en ]xar sem eg meiddi mig í
ökla og hami Ixólgnaði síðar,
var eg settur liingað. Hvernig
konxust ]>ér að þéssu? —
Geria svo vel að fá yðiu'
sæti.“
Þeir liöfðu veriði sprengju-
Iciðangri til La Palliee, kaf-
bátabækistöðvar, sem er
fvrir norðan Bordeaux, en
þangað er all-löng Ieið fyrir
flugvirki. Þeir kösluðu
ar þeir rákusl á. Iiöggið varj Ilaim lá þarna á jörðunni, naúðlendinguimi og ]>egar
injög þungt og virtisl koma j allur foiugur og það rigndi það var athitgað, var Jonés
beint a nef 1 lugyirkúpns. j stamdaust. Ilonum tókst að allur ó hak og brolt, en hins-
Jones vissi ekki, hýað hafði losna við fallhlífina og vefja vegar neyðardyrnar opnar.
nokkurn veginn í
og síðar iiotaði hann
kornið fyrir, en bjóst við, að jienni
þeir hefðu flogið á annað bö<mUI
flugTÍrki. Þáð sem liaim ]in„a (i, þeSá áð skýla sér
gerði næst var að opna neyð- nxeð. Nótlin Ieið og smáixi
ar-útgöngudyxaiar, sem voru sainan tók að birta. Honum
á haxgri hlið stélsins. Flugvél
in rakst á af nvju og nú köst
Áhöfn flugvélai’innar tókst
að lcomast út úr ílakinu og
vqi’u nokkrir áf henni slas-
aðii’, en þó ekki hættulcga.
Þeir leituðu að Jones og
leið hölvaiílega i fætiuum, en komust fljótt að raun um,
reyndi þó a.ð síauiast áfram að liaixn híyti að hafa kást-
til vegiiá þiýstingsins.
!
I
Hann lagðist þétt ii|>]> oð
sprengjunx sínum á kafbáta- í skrokk vélarinnar og' þrýst- j
byrgi, sem þar var, og fliigu ? ingurinn liélt honuin þar
síðatx aftur til Bretlands. föstum. „Eg gat ekld hre.yft
Þessi Ieiðangur var sá um-
fangsmesti, hvað fjarlægð
snerti. Það voru flugvélar xxi'
áttunda flugliemum, sem
fóru í leiðaixguvinn og tók
Ixann heilan dag, {>, e. flug-
virUfti náðu V-tiI , EixglaudS/
rctt fýrir nij'ikur.
Unx svipað leyti og flug-
virkin flugu yfir Ermarsund,
un það bil kl. 9 uin, kvöldið,
réðust átta óvinaflugvélar á
]>au. Þær kömu svo skyudi-
lega, að Jiimny Jones, senx
vár á sínuixi stað við vélbyss-
'iriiar i skollimi, Iiafði ékki
tækjfa'ri til þess aö skjóta
?.inu skoti á þær, Flugvélarn-
'ar gerðu eina árás; síðan
xnéi'u þær lieim og tilkyimtu.
að þæi' lxefðu skotið ixiður
fjölmftrg fluývirki. Flugxfrk-
'ti liéldu samt áfram ferð
simxi eins og ekkert lxefði í
skorizt.
Veður vai' slænxt; ]x»ka
uðnst þessar 2»> smáleslir Lil j rigningiumi. Hann 'sá eftir ast út úr flugvélinixi, er hiin
i loitinu eins og giimmíbolti. ]anga nxæðu röð af trjárn og rakst á hæðai'brúnimar.
\ólin liallaðist mjög nxikið þnngag jókst honum að koin- Tveir af flugmönnunmn
og þegar hnn ralcst á i seinna ; ast_ en var þa úrvinda af j lögðú land undir lol og
skiptið kastaðist Jóues út um þreytu Hann var enn með lmgðust finná éinhvern veg
neyðar-útgönguopið. Haim' faUhiífina j fanginu. Ilaim j og'það voru skiiðljós þeirra,
Iosuaði ]xx ekki fra vclinm, jét hana á jörðina og lagðist jsem Jones sá. Þeir fundu
>%i lielt áauðahaldi 1 ofan á hana. Síðan sofnaði hann heilan á húfi og varð
haiidiongm á velbj*ssunum.; þann og vissi ekki hve lengi þá heldur en ekki lagnxiðar-
” ý” békk i lausu loi ti, a - j jiann svaf. C11 þegar hann ' fundur.
iii' ut iu-vehnm, og eg vissi J vaknaði sá þann leiftur afj Einn af áhöfniixni hafði
ekki, hvermg mer tokst að na ljóskeri bregða fyrir í' hinsvegar farið í aðra ált og
haldi a byssunum. Eg helt ■ nokkurri firtrIægð. Hann' fnndið húskofa, senx sími var
mei dauðahaldi og kastaðxstj reyildi að skriða { áttina að.í. Voru þegar gerðar ráðstaf-
því, úrvinda og kaldur, en.anir til þess að fá aðstoð og
sanxt fullur áhuga á því að ekkí leiö á löngu áður en.
bjarga sér. liúu kom. Voru það nokkurir
Það, sem raunverulega piltar úr brezka Ixernuixx og
gerðist var þetta: Flugvirkið, höfðu rneð sér flösku af
, ,, sem Jones var í, rakst á „Skola“ lil þess að hressa
lnig og ]>ar semeg vax' Iirædd-, þæðarbrán og kilslaðist til
ur um að nxeiða nng, slepptx j (
eg liandfestunni og ..
og tcastaöist ti! liina
og við það opnuðust neyðai'- sína.
hrjáðu vopnahra'ður
Ilonum famist þetta það
skýnsarpiegasta, sem hann
hefði getáð gerl, þvi hann
Ixjóst við, að vélin væri í
ínargi*a þúsund feta hæð.
Jones hafði áður hugleitt,
hvemig þáð væri að síökkva
út úr fiugvirki í falUxlif og
lxann liafði oft séð ielaga
síná í öði'um flugvirkjum
gera það. Þess vegxia var
baim nokkuð öruggur um að
allt nxyndi fai'a vel,
Honunx faxxnst hanix liggjá
eins og i vatfti og' hamx sá i
flugvélina þjöta á burt ogj'
lianix sá ddglæríngar úr,
hreyflunum. Honuni virtust
allstaðar vera ehlglæringar. i
Nolckur augnalxlik liðu og
liann tólc með báðum hönd-
um i „opnarann“ á fallhlíf-
inni. Hún opnaðist eins og
nnwwnff
Verzlun vor, að Laugavegi 2, verður loknð næstu
daga vegna breytinga.
Viðskiptavinir erii vinsamlega beðnir að snúa sér.
í ú.tibú vor að Laugavegi 32 og Bræðraborgaxsitíg 16.
Símar 2112 og 2125.
\ihin>erzím ^Joinaðar J^ót\
'onsáonap
huldi allt útsýni og dnlxvers-1 skorið lxefði veiið á Iásinn
staðar niðri var jörðiix. Jones' nxeð rakhnif og hamx sá hvít-
fékk skipun um það í. flug-jan helginn breiðast út. En
vélarsimanum að kveikja á j fallhlífin opnaðist ekki. Til
stél-ljósinu en flugniaðuriimjþcss var enginn tími,
spurði iun leið, hvaða liturj Tlaixn skall á jörðinni og
va'i’i á þvi. .Tones sagði hon-ihaim vissi ekki. bvar hann
um það. ! váf staddur. Það eina sem
„Nei, það er elcki réttur j’hann fann var, að bak Iians
b'tur Notaðu annan Iit,“ fvr-i og höfuð leiitu á einliyerju
irskipaSi flugmaðurinn, j óskaplega hörðu og hann
Jones tólc nú að leita í nxissti meðvilund þegar í
kistu sinni að peru íneð rétt- stað,
um lit, llann lá á fjórunx fót-
uin, cins óg skytturnar gera, Þegár haim raknaði við
þegar þær cru að skjóta af; sér var konxiii hellirigning.
vélbyssuni sinunx. Á byssun- j Hann opnaði augun og það
um voru Iraust liandföng, fyrsta, senx Iiartn sá voru
ekki ósvipuð og á skóflum, j eldglæringar. Þá vissi haim j
og er ákjósanlegt að lialda | lxvar hann var staddur. Hann j
sér i |xau, ef flugvcliii Jendirjværi danður og hefði vafa-j
’ vondii vcðri. ilaust lcnt í helviti.
RAFVIRKJAR
Reykjavílc óskar að ráð'a
vcra réglusamur og góðui"
Rafmagnsverkstæði í
VERKSTJÓRA. Þarf að
fagmaður, méistamréttmdi ekki nauðsynie<
Einnig óskast á sama síað
virkjasveinar.
Tilboð nxerki: „RAFVIRKI -1009“, sendist blaðimi
fyrír þriðjudagskvöld.
rafvélavirki og
ra l
IJtsvarsskuldir
Atvimxurekendiu- og aðrir Icaupgmðfeiidur, sem
háldið hafa eftir af kaupi starfsmanna, eða hefir borið
skylda til að halda eftir að lcaupi starfsmaima, til
greiðslu útsvara lil Rcykjavílcux'bæjar ái'ið 1.949 (eða
eldri útsvarsskulda), eru cnn á ný rnjög alvarlega
miuntir á. að g-era. mi þegar full slcil til bæjargjald-
kera, enda bera þcir ábyrgð á slíkum útsvarsgreiðslunx
sem eigxix útsvörum, og verður inixheimtu hagað sam-
Icvænxt því.
Greiðið útsvafsskuldir vðar og staffsmanua yðar
frá 1949 (og eldri) nú þegar, og ékki siðár en 11.
niarz, vegna reikningsloka bæjarsjóðs 1949.
Boi'garritarinn.