Vísir - 22.06.1951, Blaðsíða 7

Föstudaginn 22. júní 1951
r
í» n
1 Leslei Turner White:
íf
o
MAGNÚS MARGRÁÐUGL
o _
o 7
g
SOOOOOOOOOOOOOOOCWOeOOOOCÍÍOOOOÖÍÍÍÍOÍÍCOCOOOÍiOOGOO!
sundið glitraði í sólskininu. En fegurðin, sem l'yrir augun
bar, virtist engin áhrif hafa á Magnús.
„Það er ekki von að vel fari, þegar heilinn er eins
og stropað egg. Hvers vegna gat hann ekki haldið sér
saman? Nú verð eg að fara til Frakldands.“
Tim glennti upp augun.
„Þú ætlar þó ekki að fara að leggja lag þitt við pápista,
Magnús ?“
Óþolinmæði gætti í svip Magnúsar. Hann yppti öxlum.
„Eg læt mér í léttu rúmi íiggja, þótt hann hlypi upp
um hálsinn á sjálfum myrkrahöfðingjanum. En mér er
ekki sarna um Rósalindu dóttur hans. Eg er kominn lieirn
til þess að kvænast henni.“
Tim studdi höndum að gagnaugum sínum.
„Lengi getur vont versnað,“ andvarpaði hann. „Þú
kemur of seint, Magnús, stelpan er sama sem gift þegar.“
„Gift?“
„O-já, svona liggur í málinu, drengur: Þegar Maynard
komst á snoðir um það fyrir ellefu mánuðum, að menn
drottningarinnar voru lagðir af stað til að taka hann
höndum, varð hann að hafa svo hraðan á, að hann gat
ekki tekið stúlkuna með sér, svo að hann varð að skilja
hana eftir hjá mági sínum, Sir Gregory Duane, sem á
höfuðbólið við Tavistock þjóðveginn.“
Magnús hló þurrlega, en auðheyrt var, að honum hafði
létt.
„Af hverju gastu ekki lcomið þessu út úr þér strax.
Eg fer á fund hennar þegar í stað.“
„Hægan, drengur, hægan, sagði eg þér ekki, að hún
væri í þann veginn að giftast.“
„Þú skýtur ekki fjarri markinu, hvað þetta snertir,“
sagði Magnús háðslega. „Hún er i þann veginn að giftast,
því að Maynard lofaði mér henni.“
Hann setti á sig fellingakraga sinn og hagræddi honum.
„En Maynard getur engin afskipti haft af þessu nú,“
hélt Tim áfram í mótmælatón. „Sir Gregory hefir tekið
að sér umsjá með stúlkunni, og það er á allra vitorð að
hann ætlar hana Sir Peter Beckles, hirðsnáp, sem Beta
drottning, guð blessi hana, hefir miklar mætur ú.“
„Megi Sir Gregory og liirðsnápar hans fá hinn versta
kvilla,“ sagði Magnús háðslega. „Við Rósalinda höfíim
verið elskendur frá barnæsku, og það eru meira en tvö
ár síðan er faðir hennar lagði blessun sína yfir áförm
okkar. Fram að þessu stóð að eins á því, að eg hefði
iiijéfjt gull lianda milli, og ....“
„Og nú er komin óln’æsis pólitík í spilið,“ greip Tim
fram í fyrir honum. „Hlustaðu á íjnig, drengur, þótt eg
botni ekkert í síjórnmáliun, og viti ekki hvað Sir Gregory
ætlar sér, en sumir segja, að hann hafi verið í einhvcrju
makki við pápisía-svikara, og að hann ætli að gefa
Beckles þessum Rósalindu, til þess að koma sér inn
iindir við hirðina. Það hefir margt og mikið gerst síðan
þú fórst að heiman og þú getur verið viss um, að gamall,
seigur víghani eins og Sir Grcgory lætur ekki vaða ofan
í sig, ef einhver reynir að hindra áform hans.“
„Fjandinn hirði hann og öll lians áform,“ sagði Magnús.
v I s i h

„Geturðu lánað mér góðan hest, Tim?“
„En þú hefir ekki matast, piltur?“
„Þú hefir troðið i mig méiru en eg get melt i bili,“
sagði Magnús kaldranalega og gyrði sig sverði sínu.
„Náðu mér i hest.“
Tim, er hafði sezt, stóð upp treglega og með nokkrum
erfiðismunum."
„Eg ælla að ná í tvo reiðskjóta. Eg ætla með þér.“
„Eg vil fara einn, Tim.“
Gamli maðurinn beit á jaxlinn.
„Verði það þá svo, en þetta vil eg taka fram: Þú ert
eigingjarn, þrár bjálfi, en guð veri með þér, og mun
ekki af veita. Það er augljóst mál, að það var enginn
annar cn Sir Gregory sem komst yfir bréf þetta og sigaði
á þig hundum fógetans. Og Sir Gregory verður vel á
vei’ði.“
Magnús, sem var að búa sig til brottfarar, hikaði. CTt
í þetta liafði hann ekki hugsað.
Thn saug upp i nefið illkvitnislegur á svip um leið og
hann bjóst til að opna dyrnar.
„Og gleymdu eltki falstrýninu — þú átt líka fjandann
niðri.“
2. KAPITULI.
Magnús var griþinn óþolinmæði og reið hratt út úr
Plymoutli, en þegar hann var kominn út á heiðina, þar
sem svalir vetrarvindar blésu, fór að kólna í honum
blóðið, og liann formælti sjálfum sér fyrir óforsjálnina
og asann. Hann hafði hagað sér eins og móðursjúk kerling.
Hann hefði átt að fara að ráðum Tims og matast, áður
en haun fór. Hann kippti í tauminn og fór af baki og
tróð gervibúnaði sinum í hnakktöskmia og hélt svo áfram
ferð sinni á hægagangi og hugleiddi hvað gera skyldi.
Hann reyndi að telja sjálfum sér trú mn, að þetta
væri allt á misskilningi byggt, og greiðast mundi úr öllu,
að eins ef liann gæti náð fundi Rósalindu. Honum gramd-
ist hveniig komið var, en ástæðulaust að komast í upp-
nám út af því, sem gerst hafði. Að sjálfsögðu mundi
óliyggilegt að vaða inn til manns eins og Sir Gregorys og
krefjast þess umsvifalaust, að hann léti af höndum við
haim mærina. Slík hvatvísi gat haft hættulegar afleið-
ingar, eiukanlega ef það var rétt, sem Tim hugði, að
Sir Gregory Duane hefði komist yfir bréf hans og snúið
sér til fógetans. Hann var sárgramur yfir að þurfa að
beita varkárni, en það varð hann þó að gera, unz honum
var orðið allt ljósara.
Meðan liann var í þessu skapi rifjaði hann upp fyrir
sér allt, sem liann vissi um Sir Grcgory, en það var næsta
lítið. Þessi gamli riddari var maður harðlundaður, durts-
legur og ómannblendinn, og hafði gengið að eiga: eldri
systur Jethro Maynards, er hann var farinn að reskjast.
Geðvonska hans var talin stafa af illkynjuðum sjúkdómi,
sem var að tæra hann innan, og mörg myrkraverk voru
talin undan hans rifjum runnin. Hinrik konungur hafði
aðlað hann áður en til samvinnuslita hafði komið milli
konungshis og páfans, og nágrannar Sir Gregorys grunuðu
hann um fylgi við pápista, en það var hræðilegur glæpur
að áliti Devonbúa, sem voru cinlægir púritanar (hrein-
trúarmenn), en Magnús stóð gcrsamlega á sama um allt
slíkt.
Það, sem Magnúsi gramdist rnest og olli honúm mestum
áhyggjum, yar útlegð Maynftrds. Því gat þessi erkihjálli
ekki trúað og tilbeðið í kyrrþci cins og hugur lians stóð
til, og haldið sér saman op'inberlega ? Magnúsi fannst það
hámark lieimskumiar að deila um jafn smávægilegt mál
og helgisiði, ekki sizt þar scm svo mörg og merkileg
0X0 kjötkraftui
í glösum.
Marmite
súpu og sósuefni.
Sinnep
lagað í glösum.
Rauðrófur
í glösum.
Sandv.spread
Salad Cream
M.s. Lagaríoss
fer frá Reykjavík miðviku-.
daginn 27 júní áleiðis til:
ísafjarðar
Siglufjaiðar
Akureyi-ar
Húsavíkur
Gautaborgar
H.f. EIMSKIPAFELAG
ISLANDS.
Stuttkápur
nýkomnar.
1«. TOFT
Skólavörðustíg 5.
Kaupi guli og siifur
En nú hófst grimmilegur bardagi,
þar scm Tarzan ög félagar hans sneru
hökiim saman.
Tarzan var margra manna maki, og
Iíesi-menn féttu unnvörpum á báöa
hóga undan Iieljarkrafti hans.
Mannfjöldinn, sein barðist, iöaSi
fram og aftur í þessum tröllauknu
tökmn.
Enginn fékk staðizt Tarzail snúning,
en svo tókst Hesi-manni að hálfrota
hanii meö spjótsskapti.