Vísir - 06.07.1951, Page 4

4
V I S I R
Föstudaginn 6. júlí 1951
DA6BLAÐ
Ritfitjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson,
Skrifstofa Austurstrætl 7.
Dtgefandi: BLAÐADTGÁFAN VIS3R H.E,
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Símar 1060 (fimm línur).
Lausasala 75 aurar,
Félagsprentsmiðjan hi.
Avazp
sem Irelsi uima.
Allir sendiherrar Tékka, settir
síðan 1948, hafa sagt af sér.
Nítján sendiherrar Póiverja og lingverja
hafa faríð aS dæml þeirra.
sr
Allir þeir menn, sem skip- skipulegan flótta úr fylking-
aðir voru sendiherrar Tékkó-
slóvakíu víða um heim eftir
valdatöku kommúnista 1948,
hafa nú sagt af sér'embætti.
Hinn síðasti var sendiherra
Tékka í Indlanái. er flýði
Pruman Bandaríkjaforseti flutti ávarp til „allra, sem sendisveitarl)ústaðinn með
* frelsi unna“ á fullveldisdegi Bandarikjanna, en eitt fjölskyldu sinni og er kom-
hundrað sjötíu og finun ár eru nú liðin frá því, er forvígis-J úm til Bretlands, þar sém
rnenn frelsishreyfingar Bandaríkjanna lýstu yfir sjálf- { liaim liefir leitað hælis sem
slæði þeirra. Truman forseti lagði áherzlu á þau ummæli pólitískur flóttamáður. Á
sjálfstæðisyfirlýsingarinnar, að það væri auðsætt og ótví- þeim þrem árum, sem liðin
rætt, að allir menn væru fæddir jaí'nir, að skapari þeirra eru fná valdalöku kommún-
hafi veitt þeim ákveðin og óskoruð réttindi til að lifa, ista, hafa 80 aí hverjum
njóta frelsis og leita að lífshamingju. Þessum hugsjónum hundrað starfsmönnum télck-
hefðu Bandaríkin reynst trú frá upphafi óg svo væri enn. jneskra sendisvcita sagt störf-
Þar í landi væri lítið svo á, að allir menn, hvar sem eru um lausum í móímælaskyni
og meðal þéirra eru 10 sendi-
herrar með ambassadör-
í heiminum, ætlu að njóta ofangreindra réttimla. 1 sumum
hlutum heims byggi almenningur við öryggisleysi og ótta,
cg annarsstaðar væru réttindum einstaklingsins ógnað gráðu. Ber þess að gæta í
með nýrri og grimmilegri stefnu kúgunar og ófrelsis. Taldi. þessu sambandi, að ílestir
j prsetinn þegna Bandaríkjanna finna til samúðar og bræðra- j þessara manna voru taldir
lags með öllum þeim, sem berjast gegn ofbcldisstefnunum, Jtryggir stuðningsmenn Gott-
en vildu vinna með þeim að því að uppræta cymd og .twalds og stjórnar hans.
lcúgun í heiminum. | Nokkurn veginn sama sag-
Forsetinn mælti því næst á ])cssa lcið: „Eigi leitumsl (án hefir gerzt að því snertir
vér við að þröngva öðrum þjóðum til þess að taka upp (ónmir lönd- að baki járn-
háttu vora. Eigi leitumst vér heldur við að auka auð vorn tjaldinu. Níu búlgarskir
á kostnað annarra. Vér höfum heitið því að' starfa með f sendiherrar og tíu pólskir
öðrum frjálsum og fullvalda þjóðum, að því að koma á sendiherrar hafa sagt skilið
og viðhalda friði í heiminum, er hyggist á lögum og al-. v'-ð stjórnir sínar, en að því
þjóðalegu samstarfi. Vér erum þess fullvissir að sameigin- er Pólland snertir sögðu 30
leg átök allra frjálsra þjóða munu færa heiminum frið. háttsettir menn í sendisveit-
Vér munum standa fast gegn öllum þeim öflum, er skerða um erlendis af sér a síðasta
lrelsi mannkynsins, á sama hátt og vér höfum áður fyrr íU’i einu saman og höfðu
lisið gégn ofheldi. Þetta er hlutverk allra frjálsra manna, kommúnistar skipað marga
hvar sem er i heiminum.“ þeirra í emhætli.
Ofangreind orð forsetans voru vissulega i tíma töluð,
clski einvörðungu í tilefni fullvcldisdagsins, heldur miklu Hvarvetna hið
frekar vegna ríkjandi ástands í heiminum. Samtök hinna1 sama.
ifjálsu lýðræðisþjóðá hafa leitt til þcss, að ofbeldisöflin
hafa ekki getað þröngvað svo kosti smáþjóðanna, sem þau
höfðu í huga, og vel mætti minnast frá Grikklnndi og svo
ekki siður í Kóreu. Einmitt þessa dagana henda sterkar
líkur til, að vopnahlé verði komið á þar í landi, og sanm-
ingar teknir upp um varanlegan frið. Ilver scm árangur
þeirra samningaunileitana reynist, er hitt víst, að Sam-
einuðu þjóðirnar hafa sýnt þann mátt, sem þær húa yfir
cg ástæða er til að óítast fyrir þá, sem vilja fará )neð
ófriði öðrum þjóðum á hendur. Það er sennilega ekki að
góðum vilja gert, að foringjar kommúnistaherjanna, scin
æfltiðu sér að leggja undir sig Kóreu, neyðast nú til að
setjast að samningahorði.
Þá er það einnig athyglisvert, að einmitt þessa dagana
ifeðast stjórnendur hernámsvelda Berlínar við þar í horg,
án þess að nokkur fulltrúinn skerist úr lcik en það hefur
ekki hent síðustu fjögur árin. Bendir það til að stór-
þjóðirnar vilji taka upp nánari og betri samvinnu og
hefði vissulega fyrr mátt vera. Hitt er svo annað mál, að
ýmsir ótlast að um yfirslcynið citt kunni að vcra að ræða
af hálfu einræðisríkjanna, enda lygnir venjulega á undan
storminum. Menn vona að viðræður þær, scm fram fara
þessa dagana og þá næstu, muni lciða til friðar og sam-
slarfs, og sannast þá þau ummæli forsetans, að viðleitni
lrjálsra og fullvalda þjóða heinist að ])ví fyrst og fremst
að koma á friði í heiminum. Undanlátssemi af hálfu Sam-
cinuðu þjóðanna hefði hvatt til yfirgangs og aukinnar
ágengni, en cr þær gerðu málstað smáþjóðanna að sínum,
sönnuðu þær að þeim var full alvara cr þær hétu smá-
þjóðunum að vernda frelsi ])eirra og sjálfstæði, cn auk
þess hafa ]>ær sýnt að ]wer hafa mátt til að fvlgja slíkum
'vilja sínum fram. Bandaríkin hafa haft forystuna á hendi
og þeim er það öðrum þjóðum frekar að þakka, ef takast
má að afstýra ófriði. Næstu vikur leiða ]ætta í ljós, ])ólt
ófriðlega kunni að liorfa næstu árin. Dcilumálin eru mörg
og alvarleg, scm jafna þarf, en framar öllu öðru vcrður
oð tryggja almenn manni'étlindi í öllum löndum heims, —-
einoig þeim, sem nú hera öll slík rétíindl fyrir borð.
um kommúuista, er menn
hafa gert sér hetri grein fyr-
ir alræði Stalins.
Yonsviknir rnenn.
Eftir ofbeldi kommúnista í
Kóreu fjölgar þeim hraðfara,
sem sjá villu síns vegar, að
því er kommúnista snertir og
hafa sumir ekki látið nægja
að segja af sér trúnaðarstöð-
um, heldur hirt tilkynningar,
þar sem þeir skýra frá frá-
hvarfi sinu.
RAFTÆKJASTÖÐIN h/f
TJARNARGÖTU 39. SIMI 0-15-18.
VlQGERÐiR OG UPPSETNING Á ÖLLUM
TEGUNDUM R AFMAGNSHEIMILISTÆK JA
FLJÓTT OG VEL AF HENDI LEVST.
Leiðrétting frá SR
Herra ritstjóri!
I blaði yðar í gær hirtist
grein um lækkun á greiðslum
S.B. fyrir lyf. Eru þar ýmsar
upplýsingar hafðar eftir mér
og ekki sem nákvæmast.
Eitt atriði í greininni vil eg
ekki láta dragast að leiðrétta.
Þar segir, að öll þýðingar-
mikil lyf séu áfram greidd
niður. Þaú lyf, sem greidd
verða áfram að % hlutum,
þ.e. sulfalyfin, penicilin og
nokkur önnur hinna nýju
lyfja eru að vísu meðal hinna
þýðingarmestu lyfja og sum
þeirra jafnframt meðal hinna
dýrari, en vissulega er ekki
hægt að segja, að öll þau lyf,
sem greidd verða að hálfu
séu þýðingarlítil.
Greinargerð um þessar ráð-
stafanir verður send blöðun-
um til hirtingar næstu daga.
Beykjavík, 6. júlí 1951.
Gunnar J. Möller.
Styrintsntat
vantar á góðan síIdveiiSibát frá Akranesi.
Landsambagid isL útvegsmasina
Þetta eru ekki einangruð
tilfelli, því að úr nær öllum
löndimi berast fregnir um
hreingerningar og hefndir
gagnvart þeim, sem kunna
ekki við algera stjórn Rússa
í kommúnistaflokkum ann-
arrá landa. Er ckki of djúpt
tekið í árinni að tala um
Síldarsfúlkur
sem ráðnar eru til Óskar Halldórssonar h.f. Siglufirði
fari strax norður. Söltun um það bil að hefjast. — Síld-
arstúlkur sem ráðnar hafa verið til Raufarhafnar, farí
í næstu viku. — Nánar tilkynnt á laugardag.
Sérstaklega hentug'ar
þvottasnúrugrindur
nýkomnar.
SIGHVATUR EINARSSON & CO.
Garðastræti 45.
♦ BERGMAL *
Upp á siökastiö hafa IsleiKl-
ingar veriö sigursælir á sviöi
íþrótta, og er mönnurn í fersku
minni framniistaða frjálsíþrótta-
rnanna okkar i Osló, þar senr
Danir og Norðnrenn fengu
nokkura tilsögn í því, hvernig
ka.sta skuli kálu örugglega
sextán og hálfan metra, jafn-
framt því, að þeir fengu tæki-
færi til að sjá Islending svífa
léttilega yfir slá í 4.30 m. hæð
frá jörðu.
*
Þetta er þó engan veginn
sagt í ofmetnaði, heldur
gríni, sem þó fylgir nokkur
alvara, eins og gengur.
En nú er s.ú keppnin eftir,
sem er margíalt méira virði en
sigrarnir i Osló og hin ó-
vænta og glæsilega frammi-
staða knattspyrnumannanna,
sem sigruðu Svía á eftirminni-
legan hátt um daginn, og er hér
að sjálfsögðu átt við norrænu
sundkeppnina, sem senn er á
cnda. Ilér liöfum við mjcig
mikla möguleika, ef syndir
Reykvíkingar gera nú skyldu
sína. Ef við sigrum í þeirri raun
liöfum viö fulla ástæðu til að
miklast af þjóð okkar, því að
hér ræðtir ekki tilviljun eða
heppni, heldur raunverulegt at-
gervi Islendinga, kunnátta í
hinni fögru sundíþrótt og þrek.
*
Mér er ekki grunlaust um,
að Reykvíkingar hafi enn
ekki tekið á því, sem þeir eiga
til, og að mörg bæjarfélög,
sem við erfiðari aðstæður
eiga að búa, hafi til þessa
reynzt hlutskarpari. Sums
staðar á landinu verða menn
að fara hópferðir langar og
torsóttar leiðir til þess að
komast í sundlaug, en gera
það samt.
*
Hérna um daginn var eg
staddur við Kolviðarneslaug í
Hnappadalssýslu. Stóð þá svo
á, að þangað voru komnir um
30—40 menn úr Stykkishólmi
til þess að þre) ta 200 metrana.
Þangað mun vera um tveggja
stunda akstur úr Hólminum og
er þetta næsta sundlaug við
þorpið. Þarna syntu konur og
karlar, piltar og telpur, og eitt
var þeim sameiginlegt, áhuginn
fyrir því að gera hlut Hólmara
sem beztan, leggja sinn skerf
til væntanlegs sigurs Islendinga
i merkilegustu íþróttaraun, senx
við höfum tekið þátt í. Þetta
var ánægjuleg stund, táknræn .
íyrir þann áhuga, sem víða rík-
ir úti á landsbyggðinni fyrir
þessari keppni.
Nú dugar ekki lengur að
draga þetta á langinn, og
óhætt er að hvetja menn til
að taka þátt í sundinu NÚ
ÞEGAR. Hver einasti mað-
ur, sem á annað borð er
syndur, getur synt 200 metra,
ef hann gætir þess eins að
fara rólega af stað. Sem
sagt: Syndið 200 metrana
nú þegar, og gerið sigur ís-
lendinga sem glæsilegastan.
ThS.