Vísir


Vísir - 21.05.1954, Qupperneq 4

Vísir - 21.05.1954, Qupperneq 4
v.fsnt li "Htó DAGBL&Ð iíSí8i«^'"ik: 1 L ' Í , Ritstjóri: Hersteinn Pálsson. Auglýsingastjóri: Kristján Jónsaoa, a jfi j. j Skrifstofur: Ingólfsstrætí 3. | Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VtSIR ELT, Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 188G (fimm línur). | Lausasala 1 króna. Félagsprentsmiðjan h.£. Koitan, sem ekki viidi fsra heim. Iþessari viku tók til starfa í Ástralíu opinber nefnd til þess að rannsaka njósnamálin svonefndu, sem þar komu til sögunnar, er rússneski sendisveitarstarfsmaðurinn Petrov, baðst hælis sem pólitískur flóttamaður, og lagði fram ýms skjöl, er hann hafði meðferðis, sem eru talin hin mikilvægustu gögn, og mun brátt verða um efni þeirra kunnugt, að því er talið' er, þar sem þau verða lögð fram á fundum nefndarinnar. Þeir verða ekki haldnir fyrir luktum dyrum, nema öryggi landsins toeinlínis krefjist hins gagnstæða. Athygli manna um heim allan beinist að sjálfsögðu að því, sem í ljós kemur, er skriður fer að komast á störf nefndarinn- ar, því að það sem hér er um að ræða varðar ekki aðeins Ástralíu og öryggi hennar, heldur öll lönd, því að hið kommún- ístiska njósnakerfi teygir anga sína um fíest, ef ekki öll lönd jarðar, og það er mikilvægt, að menn geri sér fulla grein fyrir hvað það er, sem hér er að gerast, og að hinum ólíkustu aðferðum er beitt, eftir því sem bezt þykir henta, hverju sinni, og mismunandi aðstæðum í hinum ýmsu löndum heims. í Ráðstjórnarríkjunum og fylgiríkjum þeirra hafa menn vafalaust nánust kynni af hinni kommúnistisku harðstjórn, nema ef vera skyldi í Kína, síðan er kommúnistar náðu þar völdum á meginlandinu, því að Mao tse Tung, sem af hjarta dáði Stalín, hvað sem líður aðdáun hans á núverandi valdhöf- um í Kreml, hefur ekki verið neinn eftirbátur lærimeistarans, í því að koma fram af grimmd, ef þurfa þótti. Þeir menn, víða um lönd, sem í einfeldni hjartans trúa öllu, sem þeim er boðað um ágæti alls austan járntjalds, trúa að vísu engu um grimmd og harðneskju austur þar, þrátt fyrir það, að það ætti til dæmis að geta opnað augu hvers manr.s, sem meðalskynsemi er gæddur að eitthvað hljóti að vera rotið þar sem eins hröð handtök eru viðhöfð og austan tjalas þegar losna þarf við einhverja leiðtoga sem valdháfinn óttast eða kannske bara af því að skella verður skuldinni á einhvein fyrir mistök og það, sem farið hefur í ólestri. Frásagnir fyrr- verandi vistmanna í fangabúðum Rússa hafa engin áhrif á þessar auðtrúa sálir, né heldur það að tugþúsundir manna hafa flúið þaðan inn á „eymdarlönd kapitalismans“ vestan tjalds. En svo gerist samt stundum sitt af hverju, sem a. m. k. verður til þess að hindra, að fleiri bætist í hóp hinna auð- trúa. Það hefur t. d. verið vikið að því í merkum erlendum blöðum, að myndin af frú Petrov, sem vopnaðir, ruddalegir verðir leiddu grátandi milli sín að flugvélinni, þegar átti að flytja hana heim til ættjarðarinnar, hafi margfalt sannfær- jngargildi á við fjölda greina. Maður konu þessarar Wladimir Petrov, var opinberlega talinn vera þriðji sendiráðsritari rússnesku sendisveitarinnar í Canberra, en í rauninni Var hann herdeildarforingi í MVD (leynilögreglunni), og hafði með höndum yfirstjórn þeirra, sem völdu menn til „fimmtu herdeildar starfsemi“ í Ástralíu. Kona hans hafði einnig foringjatign í MVD. Hennar hlutverk var að þýða dulmálsorðsendingar, sem sendisveitinni bárust frá Kreml. Gögnin, sem Petrov lagði fram, báru með sér, að innan sendisveitarinnar ríkti ótti og tortryggm. Sjáífur var hann grunaöur úm að hafa verið fylgismaður Beria og óánægja ríkti í Kreml yfir staffi hans. Þegar Petrov hafði beðist hælis sem pólitískur flóttamaður var kona hans raunverulega fangi í sendiráðshúsinu. Hún var reiðubúin til að hverfa heim, þar til henni snerist hugur vegna framkomu landa sinna í sendi- ráðinu, að hennar eigin sögn. „Ég grét í flugvélinni á leið til Sidney, og eins í flugvélinni á leið til Darwin. Ég óttaðist hvað biði mín í Rússlandi, vegna framkomu minna eigin samlanda í Ástralíu.“ í landi „fyrirmyndarskipulagsins“ virðist engum vera treyst. Jafnvel til fjarlægra landa eins og Ástralíu eru sendir hvorki fleiri né færri en 6 foringja úr leynilögreglunni — og gerðir út af örkinni sem sendisveitarstarfsmenn. Hvers vegna? Um það og fleira er spuri í möfgum löndum, þar sem mikilvægs vitnisburðar frá Ástralíu er nú béðið með óþreyju m. a. vitnis- burðar konunnar, sem vildi ekki fara heim. t._ " ...Á '%■ Eyjólfur faíslason í dag er til moldar borinn Eyjólfur Gíslason, skipasmið- ur. Hann var fæddur í Reykja- vík, 12. sept. 1879 sonur hjón- anna Gísla Tómassonar, utan- búðarmanns hjá Geir Zoega, og konu hans Hólmfríðar Eyjólfs- dóttur. Eyjólfur ólst upp á heimili foreldra sinna er bjuggu allan sinn búskap í húsinu nr. 34 við Vesturgötu, sem enn er á sín- um stað sem vinalegur minn- isvarði um fólkið, sem þar bjó. Eyjólfur lærði almenna tré- smíði, eins og þá tíðkaðist, hjá dugnaðarmanninum Guðlaugi Torfasyni, og lauk þar námi með haglega gerðri prófsmíði. Eftir námið vann hann, sem sveinn hjá kennara sínum, þar til Slippfélagið var stofnað, þá fór hann þangað og vann þar lengi, enda einn bezti smiður Slippsins sakir hagsýni og vandvirkni. Eg man eftir Eyjólfi frá því eg var barn að aldri. Foreldrar mínir bjuggu við sömu götu og foreldrar hans. Eg man einnig hið myndarlega heimili for- eldra hans og alúðlega og prúða framkomu systkina og upp- eldissystur hans. Eyjólfur var greindur mað- ur, eins og hann átti kyn til, dulur og fáskiptinn. Hann deildi ekki á aðra an var glaður í vinahóp og gat þá látið fljúga ýmsar meitlaðar setningar, eða haglega gerðar vísur um það sem til umræðu var, en allt var það í léttum dúr, en ekki sem ádeila. Hann vildi lifa lífinu fyrir sig án afskipta annara, hann var hlédrægur og sótti ekki eftir vegtyllum né virð- ingarstöðum. Honum var það allt, að inna af hendi með trúmennsku þau verk, sem hann tók að sér, enda voru öll störf hans leyst þannig af hendi, að betur var ekki hægt að gera hvað útlit og traustleika snerti. Hann var því réttur maður til að hafa mannaforráð við skipa- smíði, því það er sú vinna, sem verður að leysa af hendi með alúð og samvizkusemi, eins og hann sagði við mig eitt sinn: „Skipasmiður verður að vinna sitt starf hafandi það í huga, að hann sjálfur ætli að sigla með því skipi, sem hann vinnur við, (þá hlýtur hann, að gera sér Ijóst, að hann gæti verið þar staddur, sem enga hjálp er hægt að fá ef verk hans bilar vegna óvandvirkni.“ Þegar eg, sem 11 ára dreng- ur, réðist til Slippfélagsins, sem sendisveinn, bikkokkur og vatnsberi var Eyjólfur mitt at- hvarf ef eitthvað bar út af, sem oft kom fyrir, því þá var meira krafist af * barni en réttmætt var miðað við aldur, og einnig er eg 16 ára gerði námssamn- ing í skipasmíði við Slippstjór- ann, O. Ellingsen, bauðst Eyj- ólfur til að hafa mig með sér og kenna mér, en til þess bauðst enginn annar, einfaldlega af því, að það var meiri styrkur í að hafa efldan mann sér til að- stoðar en óharðnaðan ungling. Framkoma Eyjólfs síðan í minn garð, fræðsla og föðurlegar á- bendingar voru mér meira virði én flest þá. enda leit ég á'Eyj- ólf, sem elskuíe'gan bróður og vildi honurn allt vel, Við unn- um síðan saman til Í919, en þá skiptust leiðir okkar en vin- átta hans við mig og virðing mín fyrir velgjörðamanni míh- um haggaðist aldrei. 1917 sigldi Eyjólfur til Ban- merkur og vann við smíði flutn- ingaskips, sem Alliancefélagið átti í smíðum í Kolding á Jót- landi. Ferð þessa fór hann með 5 aðra sldpas'fniði ‘ög var eg einn í þeijn hóþi. Þegar til starfsins kom röShum við ís- lendin’gárhir allir sarnan í flokki óg vár Eyjólfar' að sjálf- sögðu forustumaðuf. Það tókst honum svo vel, að orð var á gert meðal skipasmíðameistara í Danmörku hvað handbragð væri gott og afköst íslending- anna mikil. Eftir heimkomuna vann Eyj- ólfur aðallega í Bátastöðinni, sem hann um tíma var hluthafi í og einnig í Slippnum, þar til hann 1927 fór til Akraness og hóf þar skipasmíði. Á Akranesi smíðaði Eyjólfur 6 skip, sem öll reyndust prýð- is farkostir og lengdi 3, þeirra á meðal var farþegaskipið Fagranes, sem enn ér á förum um ísafjarðardjúp. Á Akranesi slasaðist Eyjólfur á fæti árið 1934 og þó þetta virtist ekki alvarlegt í fyrstu varð raunin önnur. Upp frá þessu gat Eyj- ólfur ekki stundað vinnu svo teljandi væri ög þegar hann hætti störfum hnignaði honum mjög ört og kvaddi heiminn 15. maí hvíldinni feginn. Samverkamenn frá Akranesi senda nú hlýjar kveðjur að dánarbeði meistara síns. Eyjólfur kvæntist Sigurrós Guðmundsdóttur. Þau áttu eina dóttur, Hólmfríði, sem gift er Baldri E. Jenssyni múrara. Starfinu er lokið og hvíld fengin, við þau tímamót kveð eg klökkum huga kæran vin. Magnús V. Jóliannesson. Fimm menn dæmdir... i [ (Fram af 8. síðu) gripum frá konu sem bjó í hús- inu. Hannes Þórir og Magnús Jónas Gullormur voru ákærðir fyrir að hafa í fyrsta lagi brot- izt inn í verzlun í Hafnarstræti að kvöldi 21. febr. s.l. og stolið þaðan um 50 kr. í skiptimynt. í öðru lagi fyrir að ryðjast sama kvöld í heimildarleysi inn í búðarhús eitt og neita að fara þaðan út, enda þótt húsráðándi skoraði á þá að hverfa á brott. Og loks í þriðja lagi fyrir að hrifsa kventösku af konu sem var á gangi í Vesturbænum og hirða úr töskunni 30—40 kr. í peningum. En töskunni, ásamt öðru, sem í henni var, fleygðu þeir. Loks voru þrír þessara pilta, þeir Hannes Þórir, Bragi og Magnús Jónas Guttormur á- kærðir fyrir að hafa 27. febr. s. 1. stolið útvarpstæki úr íbúð. Dómsniðúrstaðanií Sakadómi Reykjavíkur var á þá lund að Þorvaldur Ragnar Lárusson var dæmdur tií íra’ mánaða Föstudaginn, 21, mai Í9Ö4. fangelsisvistar. Hannes Þórir Hávarðsson var dæmdur í 9 mánaða fangelsi skilorðsbund- ið, Magnús Jónas Guttormur Sigurðsson í 8 mánaða fangelsi skilorðsbundið, Bragi Ólafssos í 3ja mánaða fangelsi skilorðs- bundið og Kjartan Vignir Bjarnason í 2ja mánaða fang- elsi skilorðsbundið. Þeir voru og allir sviptir kosningarrétti og kjörgengi. Ennfremur dæmdir til' greiðslu skaðábóta samtals að úpphæð kr. 4740.00 og loks voru þeir dæmdir til greiðslu álls sakarkostnaðar. Fyrir börn og unglmga ekðsnr csb íarið ei* i -sveitina Gallabuxur Strigaskór Gúmmístígvél Regnkápur Sportblússur alls konar Peysur með myndum Regnhatfar Gúmmikápur Olíukápur Sportsokkar Vinnuvettlingar Nærföt Taubuxur Molskinnsbuxur 9*l*Mstínípur Gruherdine rykfruhhulr nýkomið í fjölbreyttu úrvali. FatadeiWin. á-j.- 11 Mii - ' ... n ' T ' il' ‘n

x

Vísir

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.