Vísir - 02.07.1955, Page 7

T.augardaginn 2. júli 1955,
TtSXB

Framh. af 6. síðu.
segi að ég tmi þcr, en hvcmig
átt þú svona ung að árum, að
vita nokkuð um i'ortíð niína eða
uni þennan mann, sern sái'afáir
hér eða jafnvel engir muna eftir.
— iig sá hann mjög vel, ég
ga>ti lýst honum betur. Hárið
var dökkt. og talsvert bur á því,
fivað það var farið að þynnast á
höfðinu, þó það værí vandlega
greitt.
—í Ég get ekki rengt þig,—
sagði Helga. — Ég þarf ekki
frekari lýsingu. Svona var hann
á Alþingishátíðinni nitján
hundruð og þrjátíu, þá sá ég
hann í. siðasta sinn, og þá var
hann svona. A seinni árum hef
ég liugsað ákafle.ga lítið um
þennan mann, - en freistarínn
er kannske að ná mér. í snöru
sina, er ég segi, að hann hai'i
kannske hugsað nieira til mín,
— ef menn hugsa eftir dauðami.
Helgaj scm aldrei virtíst fara
úr. sínum fonnföstu skorðum,
var. nú bogin og þreytuleg.
Ég vildi óska .að ég hefði ald-
ití lent- híngað inn til þín, —
sagði .ég loks. — þá hefðir þú
.losnað .við öll þe-ssi óþo?gindi..
llolga þagði við; og horfði á
mig um stund. •—| Ég vcit ekki
.hvorí é-g hefði. viljað missa af
þvíj v- sagði hún. — Hara.ef ég
væri viss um, að það a.ð trúa
slíku, væri ekki .synd. — Helga
þagnaði, en mér, sem átt.í svo
litla reynslu, fannst. eit.thvað
broslegt yið þetta. — Hvornig
var hægt að tala, um synd, þój
maður to’ði þvi, sem maður vissi
að var satt?
Helga.hrökk við. Hún leit.fast
og niera hræðalulega--á rnig: —
Jú, bara að ég gæti veríð viss
mn það, — sagði hún angistar-
full.
— 'Eg véit ráð við þessu, Helga.
Húh horfði á mig„ mjög kyið-
in. Hún ótta.ðist, hvað nú myiidi
korna.
— Trúðu því, sem þú hefur
trúað og hrintu öllu öðru frú
þér. Bezta eign hvérs einstak-
lings er sálarfriður.
Helga hörfði þakklátum aug-
um á mig, og mér virtist róin
og sjálfstraust.ið smá-hlaðast um
hana á ný:
— Einu sinni var ég ung eins
og þú, — sagði hún loks.
Mér lá við að brosa, — auð-
vijað. lilaut Helga einu sinni að
liáfa verið uhg.
— Já, ég var ung og fátæk, og
komst strax á bamsaldrí í kynni
við of mikla vinnu og kannske
stundum mat af heldur skorn-
um skammti. þá vaknaði hjá
mér óslökkyandi. löiigun til að
!geta breytt lífskjörum minum,
svo að ég yrði efnalega sjálfstæð
manneskja. Og nieð þessa hugs-
un fór ég að heiman, fór að
v.inna -fyrir mér á öðnim vett-
vangi og sjá mér ut einhýerjá
leið, til að mllgast takmark mitt.
Á þcssum áríim kynntist cg
Jóni. Han.n var aðeins eldri en
ég. Hann las utan-skóla þennan
vetur og ætlaði sér að vorða,
IiSrður maður með tið og tíma.
Kynningin við hann breytti á-
íonni mínu svolítið. Nú ætlaði
ég að undírbua mig til þess að
verða hcnum til aðstoðar í lífinu.
Stuiidum fannst - mér ég -hafa á
•etelii'Vem ,.Mtt brughíít."- fejálfri
•wiér, en hina stundina fannst
,mér þetta óverjandi heimska.
1 Var ekki einmitt hjúskápurinn
það líf, sera: tryggði. framtíð ein-
staklingsins?
Itag nokkum, anna.n veturinn,
sem við Jón þekktujnst, var gcf-
ið óvænt frí við náskeiðið, sem
ég tók þátt í. það va.r laugar
dagur og ég var vel ánægð yfir
þessu fríi. Ég skrapp heim til
m ín og bjó mig í betri fötin, ef
ég má orða það svo, — og ætlaði
nú élml sinni að koma Jóni min-
um á óvarí.
Ég hef oft hugsað um það sið-
an, hvað ég var eitthvað cin-
ke.nnileg þessa stund, — og hvað
mér fannst þessi för mín t.il
háns, -á þessum t.íma da.gs, •—
þegar við vorum bæði vön að
vinna af kappi, — fjarstæð. —
En ég fór samt.
Ég hafði óvenju mikinn Hjart-
slátt.; þegar ég fór upp stigann,
eins og ég væri að fremja cit-t-
hvað óleyfilegt. Ég drap laust á
dýrnar, sem voru fremst. á gang-
inum, og opnaði eins og ég var
vön, án þess að'lieyra rödd Jóns.
Og þama sat hann, á stólnum
við litla borðið, en hann var ekki
éinn. það sat ung og lagleg
stúlka á' hnjánum á honum og
lagði handlegginn um axlir
liaris.
— Sækj ég eitthvað illa að? •—
sa.gði ég kuldalega.
—• Nei, Helga, A- sagði ‘hann
svo blátt áfram, að cnginn mað-
ur hefði getað verið eðlilegri, og
ýtti um leið stúlkunríi aðeins
frá sér, éins og hún væri bíu-n:
— þetta er vinstúlka mín, hún
Anria litia, dóttir konunnar, sem
ég leigi hjá.
Ég vii-ti þessa „litlu“ stúlku
fyrír mér. í mínum augum vai
hún íullvaxin qg fyllilega til í
að ná sér i maan, sem ætlaði
sér að verða háttsettui' í maixn-
félaginu.
Frú þ.eim. dcgi var öllum kunn-
ingsskap okkar Jóns slitið. Ef
til vill, hefur hann gert allt sem
hann gat, til að sannfæra mig
um sakleysi sitt, en mér var ó-
mögulegt að trúa honum. Eg
fann að þcssi Ijóshærða- ítur
vaxna blómarós, myndi alltaf
sitja á milli nrin og hans.
Upp úr þessu lagði Jón áform
sín á hilluna og hvarf til anriar-
ar heimsálfu
Við hittumst aftur á þingvöll-
um nítján hundruð og þrjátíu.
■Ég stjórnaði þar veitingum. þá
kom maður, sem vildj fá smurt.
brauð og mjólk. Mér fannst
haim horía svo mikið á mig,
þegar ég bað hann að taka sér
sæti, að ég för að veifa Iiónum
athygli.
— það er sem þér sýnisf, 1—
sagði hanri þá. — þetta er Jón.
—■ Eg þekkti þig varla, —
sagði ég.
—■ það gcrir skeggið, — sagði
bann, og brosti raunalega. —
það hefur vaxið síðan laujgár-
daginn góðá, sem þú kvaddir
mig.
Við horíðum þegjandi hvort á
annað nokkur augnablik.
— þa.ð var satt, sem ég sagði
þér þá, — bætti liann. við.
Ég svara.ði honuiii cngu. það
verður hver og eínn að eiga um
það við sjálfan sig/hvcrju menn
trúá' og hvcrju meiin triia ckki.
Helga þagnaði og þcgar liún
var stóð upp, vár liúri orðih jafn
bein og stíf í fási og Tiún átti
vanda til. Hún var komin í sitt
sama far. — En ég spurði sjálfa
mig, hvorí Jóni myndi nokkurn
t.íma takast að komast inri úr
skélinm seni umiukfi hána?
BEZT AÐ AUGLf SA í VlSI
■
Frá STROJEXPORT í Prag
m vér m.a.:
Alís konar
LYFTITÆMI - Kranu.
Aílar gerðir járniðnaSarvéla.
Vélar tii almenns iðnaSar |
Stí>9ýpuhréz>rit?t*ítMi'
lýósasarnstœ&ur o. R
Kynnið ýður vörusýningu t .
S TH OJEÆFOR T
í barnaskólaportínu.
HÉÐiesiN

Vélaumboð. — Sími 7565 (8 línur).
er heimskunnur vegna gæða og hagstæðs verðs. Höfum fyrirliggjanöi
ýmsar gerðir af striga- og gúmmískófatnaði, ásamt leðurskófatrtaði
frá Tékkóslóvakíu. Á næstunni er væntanlegt mikið af aUskonar
sumarskóm tékkneskum.
Kaupmenn!
Sem umboðsmenn fynr Centrotex Ltd. — Footwear Department
Prag, getum við boðið yður alveg óvenjulega mikið úrval af hvers-
konar skófatnaði úr leðri, striga og gúmmíi. Sendið okkur pantamr
yðar og mun Centrotex Ltd. siðan senda yður vöruna beint fra
verksmiðju. Höfum fynrhggjandi mjmdalista og sýnishorn.
Leðurskófatnaður er háður venjulegum innflutningsleyfum, en striga-
og gúmmískófatnaður er frjáls.
Lárus G. Lúivígssoti
Skóverzlun.
Pósthóíf 968 — Reykjavík
Th. Ben jsmínssost & Co.
(Ó. J. ÖLASON)
Pósthólf 692 — Reykjavík.
i§fTíb«»ðsmenri á isiandi fyrir
FOOTWEAR