Vísir - 30.08.1955, Blaðsíða 5

'ÞriSjudaginn 30. ágúst 1955
▼TSIR
J?■
*
I
Lcksbréf frá Gu&mundi Arntaugssynr.
| efsta sæti í öllum meistara-
1 flokknum. Arinbjörn vann
' f jórðu skákina í röð og. trvggði
| sér meö . því þriðja sætið. Því
j hcfði' eiíginri búizt við, er sá
Oslo, 25. ágúst. jog hér ræðum við horfurnar,! hann tefla í fyrstu umferðun-
Og þá ér komið a'ð síðustu Súrræði og leiðir. Loks er komiö| um sóttfölan og sveittan og
nmferJinni, sem var næstnm jað þeim afdrifaríka 40. leik, tájýmist tapandi eða hangandi á
ó'feærileg'a spennandi. jeru tímamörk og við þau tapast jafntefíisþrom.
, 1 margar skáltir. Friðrik kemst Þetta var prvðileg frammi-
Gtiðjon vann Khara í 19 lei 3 > að vísu yfir sína. 40 leiki, en 1 staða. í hinurn riðlinum áttust
um. Khara valdi vandasama
; taflið er þá tapað, þótt iengur þeir við félagarnir Lárus og
•svartur upp, enda var þá engin
leið að komast hjá manntapi.
Guðjón tefldi skákina vel og
sama má segja um Inga, sana
vánn þriðju skákina í röð
•rösklegur lokasprettur
megi verjast, í tímaþröngi.iri Jón og hins vegar Svíarnir
virkt. Miðpeð Guðjóns ruddust hefur Bent slitið af honum tvó Körling og Lund. Þetta voru
Iram phmdruð og þegar b'æðx |peð og yinnur mann tii viðbót- | afdrifaríkar skákir, því undir
kóngs- og drottningafpeð voru ar vegna þess, hve köhgnum er! þeim var komið hver röðin
•komin upp á sjöttu röð gafst hætt. Friðrik gefst því upp. ! yrði. Lárus og Körling jafnir
Loftið hafði verið þrungið og efstir fyrir umferðina, en
eftirvæntingu, enginn áhorf- Jón með hálfum vinning meira
enda hafði hugsað um annað en Lund. Báðar skákirnar urðu
en þessa einu skák af þeim 50, langar. Hallaðist litið á með
; sem í gángi voru, og nú spurði j þeim íslendingunum, en smám
lngljhver annan: hvað nú? Er Bent ' saman varð ljóst að Körling
atti svart gegn Martmsen, naði (Larsen orðinn Norðurlanda- muridi ekki sækja gull í greip-
betxa tafli og vann síðar peð, en jmeistari, eða verður gert út um ,ar Lund. í biðstöðunni átti líár-
þá átti hvor drottningu og|sakirnar ^ einyígi? | us aðeins betra gegn Jóni en
nddara og gat orðið sem egtj Samkvaémt reglum Norður-i Körling peði undir gln Lund.
ao vmna hana ef ekki yrðu frek , , , ,, , , . , ' . , ■
. , „ , . , . . landaskaksambandsms a að Korhng tapaði smm skak, en
an slys. En Jngi tefldi vel og ... . . , . ;T - ... , ,
. v . - • 'u þreyta emvigi um fyrsta sæti, jLaius vami mjog snoturlega 1
kryddaði taflið með smagildr-; ö , -
ef þvi verður komið við, en ella
um og 1 ema þeirra fell Martm- > , . , , _ ’
, , . , er beitt svokolluðu gæðamati,
sen, er hann var kominn 1 , , ... °
'T . , , , v. , jsem kennt er við tvo Þjoðverja:
Lmaþrong.. Ingi lokkaði hann ■ , „ _, '■
... * , „ ... Sonnenborn — Berger. Seu 2
tjl að skaka ser með riddara, , , . ...........
. , , ■ . ikeppendur jatmr ao vinnmsum
gaf svo drottmnguna fy.rir ridd-
, , , , f skal sa teljast hærri. sem hlotið
arann, en vann hann a ny með'
annari riddaraskák.
þeim stíl sem honum er laginn,
fórnaði drottningunni tvisyar
og mátti Jón í hvorugt sinnið’’
þekkjast boðið. Lárus varð því
einn. efstur en Körling arinár,
Iieilimo, Krarup, Dinsen og
Lund skiptu 3.—5. verðl., en
Jón missti' af verðiaunum vegna
tapsins. Þetta kom flatt upp á
mig, mér fannst Lund alveg úr
leik og var svo viss í minni
sök að ég sagði Þorsteini Jóseps
syni blaðamanni, er hringdi
gagngert til að fá úrslitin, að 6
af 7 íslendmgum fengju verð-
laun. Þetta reyndist því miður
ekki 'rétt, við fengum ekki nema
firrim verðlaun, en engu að síð-
ur held ég við megum vel við
þao una, engin hinna þjóðanna'
náði svipuðum árangri miðað
við keppendafjölda. Norðmenn-
inir sjálfir, sem flesta keppend-
ur sendu til mótsins, máttu láta
sér nægja 5. verðl. i Jandsliði
og helminginn af 4.—5. verðl. í
meistaraflokki, en þeir unnu sv°
1. flokk.
W.C.-SETUR
hvítar, svartar og
mislitar.
^.%WA-.V.VAWAWWA-.%VAV.V.-.V.W.V.-,
.ilifi 11 £k tfia t'tn'ik :
Óskar Gíslason.
’ hefir vinninga sína gegn betri
jandstæðingum (betri miðast hér
Eg þóttist sjá á Friðrik ein- vinningafjölda). Og sam-
■hvérn óstyrk, -én það hef eg lcvæmt er Bent hærri, þai
-en
áidrei séð áður. Hann sagði
rnér á eftir, að hann hefði ekki
verið neitt óstyrkur á taugum,
en. eitthvað einkennilegur, og
sem hann vann Friðrik. Eg tal-
aði við forseta norska skák-
sambandsins rétt eftir að skákin
hófst, og hann sag'ði mér þá, að
jþaS hefði hann líka verið næstu ,Bent Larsen hefði komið tiLsín
rlaga á undan, þótt ekki kæmi
það að sök. Eg þóttist verða
hins sama var hjá Bent, en
• I dag er til grafar borið síð- í
asta systkinið frá Miðdal Ósk- !
, ’ j :.;S:
ar Gislasoiy síðasta barn Þóru
Guðmundsdóttur og' Gisla 11
Bjornssonar, sem bjuggu þar
lengi. Hin systkinin voru Guð- f
björn bóndi í Hagavík, sem
drukknaði i Þingvallavatni, •
Guðrún hjúkrunarkona, sem ý
ein með 1

hann hristi það af sér um leið
og skákin hófst. Byrjunarleik-
ina léku báðir hratt, og valdi
Friðrik hvásst afbrigði, er sýndi
að hann tefldi til vinnings. En
í 13. leik víkur Bent út af þeirri
leið sem venjulegust er, og nú
fer Friðrik að hugsa sig lengi
um. Hann bugsar og hugsar,
eins og hann geti ekki ákveðið
hvað velja skuli. Hann eyðir
meiri og meiri umhugsunar-
tíma, en Bent leikur alltaf jáfn-
hratt. Þegar 15 leikir eru
komnir, hefur Friðrik eytt
kjukkutíma og' tuttugu mínút-
um, en Bent aðeins örfáum
mínútum. Skákin smáteflist á-
fram og baráttan skerpist.
Friðrik hefur byrjað þannig, að
ekki kemur til mála fyrii- hann
að hróka, kóngurinn er skjó!-
lítill og’ það gerir honum örð-
ugra fyrir, enda teflir Bent
rnjög vel. Peðakeðjurnar slitna
sundur og hætturnar vaxa hjá
báðum, en Bent stendur betur
að vígi að því leyti að kringur
hans er öruggari. og — síð'ust,
en ekki sízt — hann á miK’u
meifi' umhugsunartíma. Það er
nokkuð mikii forgjöf að þurfa
að leika háligerða hraðskák,
þegar andstæðingurinn getur
íarið sér hægt. Að vísu má
hugsa í tíma hans, en aldrei er
unnt áö vita.jnéð fyi^su lívei'ju
fyrir skákina og sagt, að ef hann dó j heimahúsum
ynni, vildi hann ekki. láta j inndælustu konum. sem eg hefi
reikria sér vinning eftir kerfi kynnzt — Árni, sem dó fyrir
' Sonnenborn-Bergers, heldur nokkrum árum, búsettur í
þreyta einvígi, ef unnt væri. | R.eykjavik, og tviburabræður,
Við töluðum svo nókkru nán Guðmundur og Bjarni, er dóu
ar um þett.a við B. Hann getur á 1. árí.
ekki teflt einvígi strax, því að • Okkur, sem áttum heima
veikfi æðingaskþlinri, sem hann austan Mosfellsheiðar fyrri
stundar nám við, hefst 1. sept., hluta þessarar aldar, hlýnar
en hins vegar á Bent fií í januar ajltaf um hjartarætur, þegar
og væii tilvalið að halda keppn ejtthvað er minnzt á Miðdals-
ina þá. Bent stakk upp á þvi, heimilið. Menn komu oft hrakt-
að teflt yrði í Höfn, því aö það jr> kaldir og svangir af Mos-
lægi beinast við, ef Eriðrik væri fellsheiði, én þar var manni
erlendis hvort eð væi i —- á skák ,ajjtat tekjg méð .brosi og hlýju
móti i Hastings en ég sagðí handtaki, hvórt heldur var á
honum að ég byggist við að ndttu ega degi. í sliku andrúms-
mikill áhúgi væii fýrir þvi 4 lofti, niótúðust öll börn hjón-
Islandi, að fá hann héim og annaj og héldu þeim mótum til
tefla i Reykjavík, en vitaskuld hinztu stundar.
var ekki unnt að ákveða neitt k/jig undraði oft, hvernig
að svo stöddu. 'Það' er örlítill Miðáalshjónin gátu komizt af,
'AVWUVWWmWVWVVVP
aðstöðUmunur býst ég við, betra
fýrir Friðrik.að teíla í ■Reykja-
vík, hagkvæmara fyrir Bent a'ð
tefla i Höfn. Á móti því .vegur
að einhverju leyti. áð Bent er
ungur og langar að sjá heim-
inn, hann vill gjarnan koma til
Reýkjavíkur. X
Úrslitin
hann. inuni leii
áhorfenda er umhverfis borðið,
svo að illt er að sjá nokkurn
hlut þar. Frammi í anddyri er
sningarborð, en þar er líka svo
stór hópur að erfitt er að kom-
nst að. Á öðrum stað í anddyr-
inu hafa ísl. áhorfendurnir
ltomið sér fyrir urrihverfis’
venjúlégt taflborð, er stendur
á gólfinu. Htngað berast frétt-
inwuv^a&ihaisðiait eg’ foikiö-tri',*''
ef örtröð vár svo rriikil, þvi að
oi't gistu menn þar margar næt-
ur og daga um vetur. Eg man
eftir éinni slíkri ferð rétt fyrir
jól. Við vorum fjórir Þingvell-
ingar, búnir að vera þar í tvo
daga og þrjáf nætur í svarta-
norðaribyl méð fjóra reiðings-
landsliði eru þvi hesta. Við sátum þarna í góðu
þau að Daiunörk, og Island yfirlæti, unz. birti, en þá var
skipta bróðurlcga með sér öll- haldið af stað, þótt færð væri
um aðaiveröiaunum. Fiiðiik og sjærn Vorunr við ellefu tíma
Bent jáfnir og efstir með 8% austur í Þingvallasveit.
vinning, Axel Nielsen qg Ingi , Oft var glatt á hjalla í Mið-
3. 4. rheð' 7 vinninga. Norð- dak þegai" hópar, ferðamanna
menn áttu svo íimjpta rnann, glstu þar, og var þá pft, tekið
Ves|öl: riieð jjhýiririiiíi'á.* fegv-ttel Jágið^ því að húsbóndinn, og
þÖtta tfffS’k aJ Inga áð ná svoria börnin voru mjög söngelsk. Fór
hátt. Að undantekirini fyrstuj og svo, að Óskar hætti ekki að
skákinni telfdi hairn vel og ör- Syngja, þótt hann færi úr glað-
ugglega ög lokasprettuinn, Þfírj værum hópi heima, heldur
vinningar í 3 síðustu umferð-. gekk’r'í Karlákór Reykjavíkur
unum, er mjög snarpur. | og starfaði í honum til dauða-
í meistaraflokki gekk allt að dags. Eg veit líka, að lagið ei-
óskum. Ingvar vann og var arin-j Hfaj sem aldrei þver, hefir oft
ar, eins og hann hefði reyndarj koniiö upp i huga hans síðasta
líka orðið þótt h'arin heí'ði tap-, árið, sem hann lifði, en þá var
'að, en BÖr.ge Andersen vann hann oft.þvingt þþklinn.,
dík-a^ og—tfy^gðí’ ‘g’éf'* fiíéð* þ'i’T” Eg 'gét' ékkí" "skiíið' við
Miðdalshehnilið og hinar
skemmtiíegu minningar þar, án
þess að minnast sambýlisfólks-
ins, Einars, bróður Þóru, og
Valgerðar konu hans. Það var
eins og báðar fjölskyldurnar
væru samtaka í að auðsýna öll—
um, sem komu, hvört sem var
á nóttu eða degi, velv.il d og
hlýju og helzt vildu þau veita
mönnum beina án nokkurs end-
urgjalds. Það kom líka i Ijós
eftir að þau Þóra og Gísli vpru
farin frá Miðdal, að þar hélzl
sami fagri bragurinh og er víst
enn við lýði hjá ættingjunum
þar.
Óskar fluttist-með foreldruni
sínum frá Miðda að Tungu sem
ráðsmaður Dýraverndu riarf é-
lagsins, en síðan bjuggu þau
við Laugaveg í nokkur ár og
esttu þar upp kúabú. Síðar
flutti hann í eigið hús við Fjöln
isveg.
Árið 1926 kvæntist Óskar
Sigríði Einarsdóttur, og hafa
þáu því verið í inndælu hjóna-
bandi í næstum 30 ár. Eiga þau
eina dóttur, Þóru Guðrúnu,
inndæla stúlku, sem mun líkj-
ast ættinni.
Óskar var í meira en 20 ár
starfsmaður hjá Eimskipaféíagi
ísiarids, vel metinn þar, eins og
við var að búast.
Þessi fáu kveðjuorð mín til
þín, Óskar minn, hafa mest
verið um æskuheimili þitt, en
þaðan fenguð þið systkinin
ykjcar sarina lífsþrótt, setp- þjð
drukkú'o í 'ýkkur af' framkomu
$aitudiiiiim
cr lv«»ttiíisn !;
Tryggið yður góðan ár- V
angur af fyrirhöfn. yðar. |!
Varði'eítið vetrarforðami í
*!!•
fyrir skemmdum það gerið V
þér bezt með því að nota: ;!
Betamon ;!
t li- '
óbrigðnlí rotvarnarefni.
« »þ-
*• Bensónat !;:;
|« bensoesúrt natrón.
!; Pectinal ;!>
? sultuhleypir. V
í Vanilíetöflur
? Vínsýra
$ Sítróimisýra
í Celíophanepappír
!; í rúllum og orkiim.
•! Vanillesykur
!• Flöskulakk
!• í pbku.ni.
| Vlll frá
' ÍP
Fæst í öllum matvöru-
verzhmum.

\JC
cutpt cpJll o<f iufur I
foreldra ykkah er sýndu hug--
arfar si.tt í orði ©g verki dag-
lega. í þeirra augum var eng-
inn munur að ríkurti og fútæk-
um, smáúm eða stórum, heldur-
var tilgangurinn að gera alla.
jafri-sæla. Að endingu bið eg:
góðan Guð að blessa konu þína.
og dóttur og styrkja þær í lífs-
baráttu þeirra tii æviloka. Þig:
kveð eg, góði vinur, með orð-;
um skáldsins: Far þú í friði..
friður Guðs þig blessi. Hafðu.
þökk íyyir allt og.aUt;.;..
Sigm. Sveinsson. )