Vísir - 14.08.1956, Blaðsíða 4

VISIR
Þriðjudaginn 15. ágúst I95@
I WtSlB.
DAGBLAÐ
$ Ritstjóri: Hersteinn Pálsson
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson
1
\ Skrifstofur: Ingólfsstræti 3
1
| : fí Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (firnrn línur)
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H/F
Lausasala 1 króna
| Félagsprentsmiðjan h/f
„Strandgóss" Framsóknar.
Bardagaaðferðir Framsóknar-
flokksins, sem nú veitir rík-
isstjórninni forstöðu, eru
mjög einkennilegar. Að
sjálfsögðu standa nú öll
spjót hans á Sjálfstæðis-
flokknum til þess að reyna
að afsaka þá glópsku sína,
að mynda stjórn með
kommúnistum. Hitt er þó
öllu naprara fyrir marga
helstu forustumenn Fram-
sóknar, að Tíminn hampar
því nú daglega, sem ástæðu
fyrir kommúnistadekrinu,
að fyrrverandi ríkistjórn
hafi skilið við atvinnuvegina
í kaldakoli og efnahags-
keríið sundurgrafið af verð-
bólgu.
jþetta kallar Tíminn „strand-
góss“, sem framsóknarflokk-
urinn treysti sér ekki til að
bjarga nema kommúnistar
gengi með þeim á fjörurnar.
Eftir því sem Tíminn held-
ur nú fram á hverjum degi,
voru Sjálfstæðismenn einir
í ríkisstjórn síðasta kjör-
i tímabil. Blaðið segir, að þeir
J hafi öllu ráðið og þess vegna
( sé ekki við góðu að búast.
J Satt er það, að í fyrrverandi
I ríkisstjórn var ekki Her-
mann Jónasson. Þá væri nú
í annað hljóð í strokknum.
i En í stjórninni átti fram-
sóknarflokkurinn þrjá full-
trúa, sem gátu haft neitun-
arvaid í flestum stærri mál-
um. Einn af þessum full-
trúum flokksins í stjórninni
var maður að nafni Eysteinn
Jónsson. Annar var þar sem
utanríkisráðherra og einka-
fulltrúi Hermanns. Sá þriðji
stjórnaði hagsmunamálum
bænda og- hefur allt til
þessa verið talinn höfuð-
kempa Framsóknar í þeim
málúm. Að verkum þessara
mahna ' vegur nú Tíminn
daglega með vopnum Her-
manns1 Jónassonar.
Tíminn áégir síðastliðinn
, sunnúdag: „Það sést nú bet-
j uh'og betur með hverjum
degi, að fráfarandi ríkis-
stjórn hefur skilið við at-
vinnuvegina svo að segja á
strandstaðnum. — Það var
eitt af seinustu verkum
fyrrv. stjórnar að Iofa þess-
um nýju uppbótum (með
Norðurlandssíldinni) án
þess að sjá fyrir nokkurri
fjáröflun vegna þeirra. —
Þetta er þó aðeins lítið sýn-
ishorn þess hvernig ástatt
er.“
Eysteinn Jónsson hefur ráðið
yfir fjármálunum undanfar-
in sjö ár. Engum uppbótum
hefur fyrrv. stjórn lofað án
hans samþykkis. Hafi ekki
verið séð fyrir fjáröflun til
slíkra útgjalda, er það vegna
þess, að hann hefur látið
undir höfuð leggjast að
gera slíkt, sem ótvírætt er
í verkahring fjármálaráð-
herra. Ef efnahagslíf lands-
ins er í rústum, eins og
Tíminn fullyrðir, getur eng-
um heilvita manni dulizt, að
meginábyrgðina á slíku
ástandi hlýtur sá maður að
bera sem verið hefur fjár-
málaráðherra landsins und-
anfarin sjö ár. Þessar árásir
Tímans á Eystein Jónsson
eru alveg nýtt og næsta
furðulegt fyrirbæri í ís-
lenzkri pólitík. Menn hafa
hins vegar veitt því athygli
í seinni tíð, að Tíminn hefur
steinþagað um fjármála-
stjórn Eysteins, sem blaðið
hefur hrósað á hvert reipi
undanfarin ár. Sýnir þetta
meðal annars að valdasól
Eysteins í flokknum er tek-
in að hníga og styrkir þann
grun, að hann hafi nauðug-
ur orðið að taka þátt í því
að knékrjúpa kommúnistum.
Tíminn á ekki nógu sterk orð
til að lýsa ,,strandgóssi“
framsóknar og hinum „ömur-
lega viðskilnaði“ Eysteins.
Blaðið segir að það sé nú
-aðalástæðan til þess að Her-
mann leitaði á náðir komm-
únista.
Þeir sem vöidln hafa.
Öllum er ljóst að ríkisstjórn
Hermanns Jónassonar
5 stendur og fellur með
kommúnistum. Þeir hafa
líf stjórnarinnar daglega í
hendi sér og þeim er það
Ijóst. Ef þeir ganga úr
stjórninni leysist hún upp
eins og mjöll á vordegi.
Framsókn undir forustu
Hermanns hefur brennt all-
ar brýr að baki. Framund-
- an er. nú ekkert annað fyr-
ir formann framsóknar en
krossganga á vegi kommún-
ista eða sú þunga ákvörðun
að draga sig í hlé úr stjórn-
málunum. Hið síðara væri
honum og þjóðinni fyrir
beztu.
Kommúnistarnir, umboðsmenn
Moskvu-valdsins, draga. nú
smátt og smátt til sín allt
vald í stjórninni. Enda eru
þeir ekki myrkir í máli.
Þjóðvíljinn segir á laugar-
Akranes: Bretar — 0:3.
«0: 2> (0:1)
Bretarnir léku sinn síðasta
leik hér í gærkveldi og sigruðu
þá Skagamenn örugglega eftir
harðan og skemmtilegan leik.
Þeir eru vel að sigrinum komn
ir, léku hratt og skemmtilega
allan tímann og gáfu Akurnes-
ingum aldrei lausan tauminn,
Markvörður þeirra, Harry Shar'
att, átti stóran þátt í. því, að
markið hélzt hreint. Hann greip
hvað eftir annað mjög skemmti
lega inn og varði glæsilega, með
frábærum staðsetningum. Þann
ig lokaði hann tvívegis fyrir
Þórði Þórðarsyni og einu sinni
fyrir Ríkarði á hættulegum
augnablikum. Lið þeirra var í
heild fast og ákveðið, framlín-
an virk og hreyfanleg með á-
berandi skemmtilegri samvinnu
milli Laybourne miðherja og
Lewis h. útherja, en hann átti
auðvelt með að leika gegn um
Jón Leósson. Bretarnir voru í
byrjun ákveðnir í að trufla
Helga í markinu við útspyrnu,
en þá endurtók sig sama sag-
an og áður. Fávís fjöldinn hóf
upp öskur mikil og búkhljóð,
algerlega skilningslaus á þess-
um sjálfsagða'þætti knattspyrn
unnar. Vörn Akurnesinga gerði
sig einnig seka um vanstillingu
í þessu sambandi og fékk á sig
óbeina aukaspyrnu innan víta-
teigs fyrir aðför að Laybourne.
Helga gekk oft illa að losa sig úr
klemmunni, og getur hann mik-
ið lært af Sharett, sem losaði
sig auðveldlega við mótherjann
í sömu tilfellum.
Fyrri hálfleikur var skemmti
legri hluti leiksins, enda meiri
mótspyrna af hálfu Akraness
og betur leikið en í þeim síðari.
Þeir komust þó seint í gang, létu
lítið að sér kveða fyrsta fjórð-
unginn, en þá voru Bretarnir
hættulegastir og lá oft nærri,
að þeir skoruðu. Fyrsta markið
kom þó ekki fyrr en á 37. mín.,
en það skoraði Lewis laglega
eftir mistök Akranessvarnar-
innar. Þrem mín. síðar bætti
h. innherjinn, Freyer öðru við
af stuttu færi. Akurnesingar
voru oft nærri að skora, fengu
mörg góð tækifæri, sem ekkert
varð úr. Þannig, var það t. d. á
10. og 44. mín., að Þ. Þ. komst
daginn: „Það er nauðsynlegt
að hreinsa húsið eftir langa
vist íhaldsins ög sérdrægn-
innar og hleypa hreinu lofti
inn“. Allir vita að kömmún-
istar kallla framsóknarmenn
„íhald“. Allir vitalíka hvað
átt er við með hinu „hreina
lofti“, sém kommúnistar
ætla að hleypa inn.
Það er að slíta vináttuböncl fs-
Iendinga við vestrænar þjóð-
ir. Það er að innlima efna-
hagskerfi íaridsins í 'ríkja-
samsteypu kommúnista
austari járntjalds. Það cr að
brjóta í rúst bá þjóðfélags-
skipun sem íslendingar búa
nú við og koma hér á harð-
stjórn, ofsóknum og at-
vinnukúgun.
Framsókn og Alþýðuflokkur
lofuðu daginn fyrir kosn-
ingar að vinna aldrei með
kommúnistum. Þessir flokk-
ar hafa svikið kjósendur
sína eins og þeir nú svrkja,
þjóð sína. , - ..
einn inn fyrir, en Shai'ett lok-
aði vel í. bæði skiptin og bægð-i
hættunni frá. Á 17. mín. átti
Akranes fallegt upphlaup, sem
endaði með skoti framhjá frá
Þórði Jónssyni. Á 21. mín. hefði
dómarinn, Þorlákur Þórðarson,
hiklaust átt að dæma víta-
spyrnu á Bretana fyrir hendi
innan vítateigs. Þetta var mjög
áberandi brot og óskiljanlegt,
að hann skyldi sleppa því. Eft-
ir tækifærum hefði réttlát staða
í hálfleik verið eins marks mun
ur fyrir Bretana.
Síðari hálfleikur var ekki
eins skemmtilegur, leikurinn
þófkenndur og mun tilþrifa-
minni. Bretarnir voru ákveðn-
ari og gáfu aldrei, eftir. Þeir
léku maður á mann og gáfu Ak
urnesingum aldrei fæ'ri á að
leika lausum.. Með þessu gerðu
þeir sókn Akraness hættulausa,
þar sem hún byggist mjög á
nægu svigrúmi og lausum stöð
um. Eina mark hálfleiksins skor
aði Freyer á 9. mín. með lausu
skoti af stuttu færi. Helgi sá
ekki knöttinn fyrir varnar-
mönnum, er skyggðu á, og verð-
ur ekki sakaður um markið. Á
21. mín. átti Ríkarður hörku-
skot á markið af stuttu færi, en
Sharatt stóð vel að og varði
glæsilega. Eftir þetta var út-
séð um sigur Bretanna. Þeir
fara því ósigraðir héðan og get-
um við vel sætt okkur við það,
þar sem hér eru á ferðinni betri
menn en okkar kunnátta fær
við ráðið.
Dómari var Þorlákur Þórðar-
son og fór hann oft illa með gef-
in tækifæri til að nota flautuna.
Kormákr.
Hofsá í Álftafirði
brúuð.
Síðastl. sunnudag var vígð ný
brú á Hofsá í Álftafirði í Suð-
ur-Múlasýslu, að viðstöddu
miklu fjölmenni.
Brú þessi er mikið mannvirki,
118 metra l'öng, bitabrú á sex
stöplum.
Var efnt til hátíðar í sam-
bandi við vígslu brúarinnar, og
sótti hana fólk úr nærsveitum
og víðar, ekki sízt Austur-
Skaftfellingar. Elís Þórarinsson
hreppstjóri setti hátíðina, en
Vilhjálmur Hjálmar.sson; fv. al-
þingismaður, vígði brúna f. h.
samgöngumálaráðhérra. Síðan
lýsti Sigurður Jóhannsson vega
málastjóri brúnni. Flei-ri menn
fluttu ræður við þetta tækifæri,
en það er mál manna, að með
hinni nýju brú hafi orðið mikil
og góð samgöngubót.
Nýtt leikrit eftir Noel Co-
ward verður frumsýnt í
Dublin 24. sept. Það nefnist
„Nude with Violin“.
Margt er manna bölið, misjafnt
drukkið ölið, og' svo er hér bréf
fr|j einum sem kvartar undan þvi.
að hinir nýju tappar á ákavitis-
flöskunum séu ekki þéttir. Bréf
hans er á þessa leið:
Ákavítið rann í sætið.
„Mér þykir leitt að ekki skuli
vera hægt að aka bíl með óupp-
tekna ákavítisflösku við lilið sér,
án þess að bíllinn verði löðrandi
í víni. Þetta gerði ég um daginn
í n-ýjum bíl og varð, þegar verst
stóð, allt í einu rassblautur. HvaS
veldur? Eru þessar svokölluðu
skrúfuðu héttur ekki öruggar?
Éru korktapparnir ekki betri?
Ekki fyrir það, að ég mæli með
korktöppunum, cn þessum fáu
línum er beint til forráðamanna
áfengisverzlunai’innar og þeir
beðnir að athuga hvernig stend-
ur á þessum leka.“
Ef lögreglan ....
Bergmál samhryggist bréfrit-
ara yfir því, að missa niður drop-
ann, verða rassblautur undir ó-
heppilegum kringumstæðum og
svo líka að fá brennivín í sætið,
sem auðvitað lyktar eins og
brennivínstunna í langan tima.
Það gæti Ixafa orðið honum til.
stórvandræða, ef lögregluþjórm
hefði stungið nefi sínu inn í bíl-
inn og fundið vínlyktina.
Potuðu tappanum niður.
Annars eru vist allir sammála
um það, sem nokkuð fást við
brennivínsdrykkju, að skrúfuðvi
hetturnar voru stórt skref fram á
við í okkar brennivinsmenningu
og liafa m. a. oft á tíSum valdiS
því, að hettan var skrúfuð á áS-
ui' en búið var alveg úr í'löskunui,
þó oftast nær sé hún tæmd á
skammri stund. — Það vildi svo
oft henda, að tappinn eyðilagðist
við það að ná honum upp, eða
þá að ráðalausir menn, sérstak-
. lega linglingar og kvefólk, pot-
uðu tappanum niður meS spýtu
og þá var elcki hægt annað en aS
tæma flöskuna á staðnum.
Tappatogaralán.
Og svo vildi þetta oft vera svo
ódrjúgt. Til dæmis eru margir
svo snyrtilegir að þeir vilja gera
hlutina rétt og fóru til einhvers
til að fá lánaðan tappatogara og
venjulega voru þeir til hjá þeim
sem áttu elvkert vín. Já, Bergmál
veit um menn, sem drukku nær
eingÖrigu út'á tappatogaralán, og
það er víst ekki nokkur hlutur,.
sem eins hefur verið okraS á,
og tappatogarar, og slíka menn
hefði átt að taka fyrir hjá okur-
nefndinni göðu.
Engin beinbrot.
Það liefiir heldur ékki heyrzt,
að nokkur llafi handárbi'ótnaS1
nú um larigt skeið við að slá
tappa lir flösku, eða það semt
raikJu verra er, brotið flösku
við að slá úi’ henni tappann. —•
Af þeim ástæðum sem hér eru
tilgreindar, mælir Bergmál ein-
dregið með skrúfuðu hettunum,
en tékur jafnframt undir með
1 bréfritará um að hafá héttui’nar
þéttar, svó vinið faí'i ekki til
sþiHis.
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiir
Tvgggja herbergja Ibúð
í kiallara til söhi á Víðimel (hitaveita).
Laus um n.k. áramót. Tilboð sendist blað-
inu fyrir 18. þ.m. merkt: „GóSur staSur.“