Morgunblaðið - 04.11.1913, Blaðsíða 1

Talsimi
Talsimi
500
(Ritstjórn)
HOBfiDNBLADIÐ
48
(afgreiðsla)
Reykjavík, 4. nóvember 1913. | Ritstjóri: Vilhjálmur Finsen.
ísafoldarprentsmiðja
1. árgangur, 3. tölublað
Bio Biografteater Reykjavlkur. Bio

Jlýff prógram
í kvötcf.
Þríþætt drama og 2 aukamyndir.
Sjáið götuaugt.
Bio-kaffiffúsið
(ingangur frá Bröttugötu) mælir með
sínum á la carte réttum, smurðu
brauði og miðdegismat,
Nokkrir menn geta fengið
fult fæði.
Virðingarfylst,
Jfartvig Jlieísen
Talsimi 349.
IXXT.TTTTtT.XT.tfLI.-lLX.'r
=3 mjja Bíó
Mynd elskhugans
ítölsk listmynd.
Stórfagurt landslag.
Aukamynd:
Borgundarhólmsúrið.
Mjög hlægilegt.
iAiiiminimmmU
Heijkið
Godfrey Phillips tókbak og cigarettur
sem fyrir gæði sin hlaut á sýningu
í London 1908
sjö gul medaliur
og tvær silfurmedalíur.
Fæst í tóbaksverzlun
H. P. Leví.
ííp
Sa
■=s
ðin |
Sælgætis og tóbaksbúðin
LANDSTJARNAN H
á Hótel Island
Skrifsfofa __
Eimskipaféíags Ísíancfs
Austurstræti 7
Qpin kl. 5—7. Talsími 409.
ynrmimmfmmii
*
*
*
n
ö
f*
t
*
*
*
*
H. Benediktsson.
Umboðsverzlun. — Heildsala.
WTmiTTnmmrrrnrR
Hvar verzla menn
helzt?
Þar sam vörur eru vandaðastar!
Þar sem úr mestu er að velja!
Þar sem verð er bezt eftir gæðum!
Hver uppfyllir bezt
þessi skilyrði?
Óefað
Vöruhúsið
Reykjavík.
Brlendar símíreg’nir
Stórtíðindi írá Mexíkó.
Khofn j. nóv. kl. 6.
Þau stórtíðindi gerðust í dag, að Huerta var kosinn jorseti Mexíkó-lýð-
veldis ejtir harða viðureiqn milli hans oq Felix Diaz. Menn Diazar eru
pó eiqi aj haki dotnir oq meqn uppreisn qeysar um alt landið. Búast má
við að alt komist i bál og hrand að Jám dögum liðnum.
London 3. nóv. kl. é1^.
Símað er frá New-York, að Wilson Jorseti Bandarikjanna cetli að láta
Bandaríkin skerast l leikinn i Mexlkó. Alitur Jorsetinn pegna Bandaríkjanna
ekki óhulta í Mexikó, meðan Enerta situr að völdum. Þykir liklegt að í
petta sinni Jylgi hugur máli.
Dómurinn í gjaldkeramálinu.
Því dæmist rétt vera:
Ákærði Halldór Jónsson á að missa stöðu sina sem gjaldkeri Lands-
banka íslands. Svo greiði hann og Landsbanka íslands i skaðabætur kr
10,267,82, með 5°/0 ársvöxtum frá 13. des. 1911 til greiðsludags og all-
an kostnað við rannsókn og meðferð máls þessa í héraði og fyrir yfir-
dómi, þar með talin málaflutningslaun til hins skipaða sækjanda og
verjanda fyrir yfirdómi, yfirdómsmálaflutningsmanna Odds Gíslasonar og
Eggerts Claessen, 50 kr. til hvors. Skaðabæturnar ber að greiða innan
8 vikna frá lögbirtingu dómsins og honum að öðru leyti að fullnægja
lögum samkvæmt að viðlagðri aðför að lögum.
Sjálfur dómurinn er birtur hér að
ofan.
Forsendur hans eru svo langar, að
Morgunblaðið getur ekki flutt þær í
heild sinni, heldur verður að láta
sér nægja, að birta ályktunarástceður
dómstólsins í hverju atriði.
Misfellurnar, sem gjaldkeri er sak-
aður um, kveður yfirdómurinn vera
þrjár.
í Jyrsta lagi, að í frumsjóðbók er
réttum forvaxtatölum breytt í rangar.
Eftir að nákvæmlega er sagt frá
þessu atriði, gerir rétturinn svofelda
ályktun:
»Samkvæmt því, sem hér hefir ver-
ið sagt, virðast að vísu sterkar likur
fengnar fyrir því, að skýrsla ákærða
um það, hvernig á tölubreytingunum
stendur, sé ekki rétt. En þegar þó
hins vegar þess er gætt, að saman-
lagðar upphæðir þær, sem ákærður
telur sig hafa endurgreitt, koma nokk-
urnveginn heim við upphæð þá, sem
tölubreytingarnar nema bankanum i
óhag, og að ekki er útilokað, að hann
hafi endurgreitt einkum meginið af
ofreiknuðum forvöxtum og endur-
greitt að öðru leyti viðskiftamönnum
meira en upplýst hefir verið og bank-
anum ekki bar skylda til að greiða
og því er ekki talið á skrám þeim,
sem áður eru nefndar, þá verður ekki
álitið, að full sönnun sé fengin fyrir
þvi, að ákærður hafi breytt tölunum
af ásettu ráði til þess að hafa fé af
bankanum. Verður því að leggja
skýrslu ákærða til grundvallar fyrir
dómsiirslitunum um þetta atriði. En
þá verður að álita, að ákærður hafi
gjört sig sekan í mikilli vanrækslu
og hirðuleysi í starfsemi sinni sem
gjaldkeri bankans, með því að bóka
útborganir á þann hátt að breyta til
lækkunar tölunum i frumsjóðbók
sinni, án þess að gera grein fyrir
þeim á annan hátt — en ákærður
ber ábyrgð á færslu sjóðbókar
sinnar —, og ennfremur með því
að taka ekki kvittanir fyrir greiðsl-
unum, og loks með marg-ítrek-
uðu broti gegn 21. gr. reglugjörðar
bankans, þar sem hann hefir greitt
mönnum upphæðir úr bankanum,
sumpart án allrar heimildar, sumpart
án þess, að greiðslan fullnægði
nefndri grem reglugjörðarinnar«.
^Annað misfelluatriðið er, að for-
vextir eru skakt bókaðir, ýmist of
hátt eða of lágt.
Um þetta atriði segir dómstóllinn:
»Margar af hinum ofreiknuðu upp-
hæðum eru smáar og geta stafað af
því, að ákærður hafi haft aðra reikn-
ingsaðferð en þeir, er skrárnar hafa
reiknað, eða af því, að fylgt hafi ver-
ið þeirri venju, að reikna ríflega í
einstökum tilfellum, eða af því, að
afsagnarkostnaði hafi stundum verið
bætt við forvexti framlengingarvixils.
En ekki er þetta upplýst til fulls.
En hinsvegar eru sumar af þessum
Smáauglýsingar allar breið-
ast bezt og fyrst út í Morgunblaðinu.
Leggið allar smáauglýsingar inn í
afgreiðsluna i ísafoldarprentsmiðju.
reiknings- eða bókunarskekkjum svo
miklar og þær svo tíðar, að þær
verða að teljast vítavert hirðuleysi».
Þriðja misfelluatriðið er, að slept
er að bóka ýmsa forvexti af víxlum
og ávísunum, og að forvextir eru
rangt lagðir saman.
Um það atriði segir dómstóllinn:
»Það er nú engin sönnun fengin
fyrir þvi, að ákærður hafi af ásettu
ráði lagt rangt saman; þvert á móti
bendir það, að hann einnig hefir
alloft lagt saman sér í óhag, á það,
að hér sé um óviljaverk að ræða.
En það verður að teljast hirðuleysi
ákærða i starfi hans að kenna, að
villur þessar ' hafa getað komið svo
oft fyrir, sem raun hefir á orðið*.
Upphaf niðurlags ályktunar dóms-
ins hljóðar svo:
»Samkvæmt því, sem hér hefir
verið sagt, hefir ákærður, sem kom-
inn er yfir lögaldur sakamanna og
ekki hefir áður sætt ákæru eða hegn-
ingu fyrir neitt lagabrot, gerzt brot-
legur gegn 144. gr. hinna almennu
hegningarlaga, og þykir rétt að láta
afbrot hans varða stöðumissi*.
Það sem dómstólnum reiknast að
endurgreiða beri bankanum, er, eins
og i dómnum stendur, 10.267 kr.
82 au.
Dómstóllinn vill ekki taka til greina
kröfu sækjanda um, að Landsbank-
anum verði endurgreitt nokkuð af
launum þeim, er hann hefir fengið
frá því málið byrjaði.
Um meðferðina í héraði segir dóm-
stóllinn, að drátturinn þar sé nægi-
lega réttlættur af héraðsdómaranum
og meðferð málsins þar vítalaus.
Yfirdómurinn, sá reglulegi,
hvarf um tíma úr sögunni i gær,
meðan verið var að kveða upp dóm-
inn í gjaldkeramálinu. Enginn hinna
reglulegu yfirdómara hefir neitt um
það mál fjallað meðan það hefir ver-
ið fyrir yfirdómi. Annað mál er
nú á ferðinni við yfirdóminn, sem
enginn hinna reglulegu yfirdómara
kemur heldur nærri og var það einn-
ig fyrir í gær. Það er sakamálið,
sem yfirdómurinn krafðist af stjórn-
arráðinu að höfðað yrði gegn Magn-
úsi Torfasyni, sýslumanni og bæjar-
fógeta á ísafirði. Auk þess er það
eigi ótítt að einn og einn dómari
viki úr dómarasæti í einhverju máli.
Af 5 málum, sem voru á dagskrá
yfirdómsins í gær, var að eins eitt,
sem enginn yfirdómaranna er ekki
við riðinn. (Fyrir utan tvö málin
sem talin voru að framan, var mál
íslandsbanka, þar er dómstjórinn
bankastjóri, og mál bæjarstjórnarinn-
ar í Reykjavík við Krabbe, Jón Jens-
son er bæjarfulltrúi).
»Frí« geta þvi yfirdómararnir feng-
ið einstöku sinnum eins og aðrir.