Morgunblaðið - 15.12.1913, Page 3

MORGUNBLAÐIÐ
20 s
§
fl
§
§
B
§
B
§
B
B
Munið
að hvergi er betraaðkaupa tii jólanna
en i vefnaðarvöruverzl, Laugaveg 5.
300 millipils frá kr. 2,35.
AlMonar prjónavörur
haltlgóðar og ódýrar fyrir karlmenn og
kvenfólk.
svuntuefni og tilb. sYuntur,
marglitar og fallegar.
Slifsi og slifsisefni,
afarfjölbreytt úrval.
Nýkomið með Botníu mikið lirval af slifsakögri.
Alt smekklegast á Laugav. 5.
Auk þess að verð varanna er mjög lágt, gefur
verzlunin 10—20°/0 afslátt til jóla. Og hver sá sem
kaupir fyrir io kr. í einu, fær að auk 6 fallega vasa-
klúta í sérstakri möppu. Hver getur sjálfur valið meðan
birgðirnar endast.
Flýtið yður að gera kaup yðar á Laugavegi 5.
M. Th. Rasmus.
§
B
§
I
§
B
§
fl
§
fl
Komið í dag til fríkirkju-
prestsins með krónuna eða tieyringinn til jólaglaðnings fátækum.
Boróið
Gala Peter
bezta átsúkkulaði
sem til er,
fæst hjá
H. f. P. I. Thorsteinsson & Co,
(Godthaab).

Gólídúkar
og
vaxdúkar,
allar tegundir,
hjá
Milli heims og heljar.
Stúdent nokkur ætlaði io. f. m.
að ganga upp á Grimseljökul í Alpa-
fjöllum. En á leiðinni féll hann nið-
ur i hyldjúpa gjá, og heíði það orð-
ið bráður bani hans, ef ekki hefði
viljað svo til, að föt hans festust á
klettasnös, og hékk hann þar, án
þess að geta nokkra björg sér veitt.
Fanst hann þarna 48 stundum síð-
ar og var þá nær dauða en lííi af
kulda, hungri og sárum.
Rauða akurliijan.
Skáldsaga frá
7 stjórnarbyltingunni miklu
eftir
baronessu Orczy.
(Framh.)
berlega að öll Bourbonnaættin og
áhangendur hennar yrði líflátin.
Líflát prinsessu de Laubolle, hinn-
ar ungu og yndislegu vinkonu Maríu
Antoinettu, hafði fylt hug hvers Eng-
lendings með ósegjanlegri skelfingu,
og daglegt liflát konungsmanna af
beztu ættum, sem höfðu það eitt til
saka unnið, að þeir voru höfðingja-
ættar, sýndist hrópa til allrar Evrópu
um hefnd.
Og þó, þrátt fyrir alt þetta, þorði
enginn að blanda sér í málið. Burke
hafði beitt allri sinni miklu málsnild,
til þess að reyna að fá hina ensku
stjórn til þess að snúast gegn upp-
reistarstjórn Frakklands, en Mr. Pitt
hafði með sinni einkennilegu fram-
sýni álitið, að landið ætti ekki að
hætta sér út í aðra ákafa og kostn-
aðarsama styrjöld. Það stóð Austur-
riki næst að hefjast handa, Austur-
ríki, sem mátti horfa á sína fegurstu
dóttur svifta drottningartign, setta í
fangelsi og svívirta af öskrandi skríl.
Og Fox áleit, að engin ástæða væri
fyrir England að grípa til vopna, þó
að Frakkar kysu það að myrða hver
annan.
En Jellyband, og aðrir Englend-
ingar voru, þó þeir litu alla útlend-
inga fyrirlitningaraugum, konung-
hollir menn og sannir hatursmenn
stjórnarbyltingarinnar, og voru því,
þegar hér var komið sögunni, mjög
reiðir við Pitt fyrír varúð hans
og gætni, þó að þeir auðvitað skildu
ekkert í kænsku þessa mikla stjórn-
vitrings . . .
En nú kom Sally inn með miklu
flasi. Hið glaðværa fólk í matsaln-
um hafði ekki heyrt neinn hávaða
fyrir utan, en hún hafði heyrt hófa-
dyn, og heyrt reiðmanninn stíga af
baki við dyrnar á »Sjómannaheimil-
inu«, og meðan hestadrengurinn
hljóp út til að taka við hestinum,
hljóp hin fagra Selly út í aðaldyrn-
ar, til þess að fagna gestinum.
— Eg hygg að eg hafi séð hest
Antonys lávarðar úti í garðinum,
faðir, sagði hún um leið og hún
gekk í gegnum salinn.
En jafnskjótt var hurðinni hrund-
ið upp að utan, og í sama bili
var handleggur, sem vatnið streymdi
niður af, komin utan um mittið á
Sally, og hjartanleg rödd hljómaði
um salinn svo að undir tók í veggj-
unum.
— Guð blessi fögru brúnu augun
þín, mín fagra Sally, sagði maður-
inn, sem inn gekk, meðan hinn
virðulegi Jellyband ruddist fram með
miklum ákafa og asa, því hér var
kominn einn af hans beztu gestum.
Um leið og Antony lávarður
þrýsti kossi á hinar blómlegu kinn-
ar Sallys, hélt hann áfram. — Það
fullyrði eg Sally, að mér virðist þú
verða æ fegurri og fríðari, í hvert
sinn sem eg sé þig, og minn virðu-
legi vinur, Jellyband, hlýtur að stríða
í ströngu með að verja þig fyrir
ungu piltunum. Hal hvað segið
þér Waite?
En Waite, sem barðist annars-
vegar við þá virðingu, sem hann bar
fyrir lávarðinum, og hins-vegar við
þá óbeit, sem hann hafði á háttalagi
Kven-vetrarkápur
verða seldar nú í nokkra daga fyrir
hálfvirði.
Kápur sem kostuðu áður
30 kr. nú 15.
— 25 ----- 12,50.
— 18------9.
Notið tækifærið meðan það býðst.
Sturla Jónsson
Laugavegf 11.
YÁTÍ^YGGINGAÍ^
A. V. TULINIUS, Miðstræti 6,
Brunaábyrgð og lífsábyrgð.
Skrifstofutími kl. 12—3.
ELDUK! -@31
Vátryggið í »General«. Umboðsm.
SIG. THORODDSEN
Frlkirkjuv. 3. Heima 3—5. Talsimi 227.
Carl Finsen Austurstr. 5, Reykjavík.
Brunatryggingar. Heima 6 lU—7 */*-
Talsími 331.
: í'nmi-nnmiiimiir
J Mannheimei' vátryggingarfélag ; C. T r 0 11 e Reykjavík ■ Landsbankanum (uppi). Tals. 235. ; Allskonar sjóvatryggingar ■ Lækjartorg 2. Tals. 399. ; Havari Bureau. 11 * * * r< * - * «4
Vátryggið hjá:
Magdeborgar brunabótafélagi
Den Kjöbenhavnske Söassurance
Forening limit
Aðalumboðsmenn:
O. Johnson «& Kaaber.
Trúlofunarhringar
▼andaUir, meí) hvaða
lagi sem menn óska,
eru æti?» ódýrastir hjA
gullsmih, Laugaveg 8.
Jóni Sigmundssyni
lávarðarins, svaraði engu, en reyndi
að brosa.
Lávarður Antony Tewhurst, einn
af sonum hertogans af Exeter, var
fullkomin fyrirmynd enskra aðals-
manna á þeim timum. Hann var
hár vexti, vel vaxinn, herðabreiður,
góður viðmælis og lundléttur. Hann
var íþróttamaður, skemtilegur félagi,
kurteis, veluppalinn veraldarmaður,
og hafði ekki svo fjölhæfar gáfur,
að þær spiltu geðlagi hans. Hann
var uppáhaldsgestur í samkvæmis-
sölunum í London, og í matsölun-
um í sveitagistihúsunum. Á »Sjó-
mannaheimilinu« þekti hvert manns-
barn hann, þvi hann brá sér oft
yfir til Frakklands, og gisti þá ætíð
undir þaki Jellybands aðra hvora
leiðina.
Hann kastaði kveðju á Waite,
Pitkin og alla hina, þegar hann loks
slepti Sally, gekk síðan yfir að arn-
inum til að verma sig og þurka.
Um leið og hann gerði það, leit
hann snögglega, og eins og tortryggi-
lega, á hina tvo ókunnu menn, sem
höfðu aftur byrjað á domino-spilinu,
og eitt augnablik hvildi djúpur al-
vörublær eða enda hræðslublær 1
andliti hans.