Morgunblaðið - 12.11.1914, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
100 Tófuskinn, íslenzk,
■vantar mig. Verða borguð hér á staðnum með peningum lit í hönd.
G. Eiríkss, Reykjavík.
Kam pa v í n,
oim 10 0 hálfflöskur, verða seldar
með 20% afslæífi.
J. P. T. Brydes verzlun.
Ljúffengasta
(!! mest delikate 11)
Trovl, t^fiaBraué og tJlqffiBraué
í bænum fæst að eins í Austurstræti lO.
cTfíooéor %3ofinson.
Vefrarsjöf
nýkomin, mihið úrvaí.
Verð frá 4 25—30 kr.
Lítið inn áður en þér kaupið annars staðar.
Vöruhúsið.
E.s. ,Vesfa‘
fer frá Kaupmannafjöfn
beinf fií Reijhjavíkur 14. nóv.
og vestnr 23. nóvember
frá Isafirði 25. nóvember
frá Dýrafirði 25. nóvember
frá Patreksfirði 26. nóvember
og frá Reykjavík til útlanda 1. desember.
I Stykkishólmi verður ekki komið við.
Reykjavík 10. nóvember 1914.
C. Zimsen.
Aðvörun.
Að gefnu tilefni aðvarast um, að samkvæmt 23. gr. reglugjörðar uffl
skipun slökkviliðs og brunamála í Reykjavík 24. júní 1913 má enginn
taka vatn úr brunahönum, eða hreyfa við þeim að
neinu leyti, nema hann hafi fengið til þess leyfl
slökkviliðsst j ór a.
Brot gegn banni þessu varða alt að 200 kr. sektum.
Borgarstjórinn í Reykjavík, xo. nóvember 1914.
K. Zimsen.
Neðanmáls-sögnr Morgunblaðsins eru langbeztar!
Kondorinn.
Saga útlagans,
27 eftir
Övre Richter Frich.
Framh.
— Hann ætlar að fara til Amazon-
os, mælti Indíáninn. — Og hann
vill að Paquai fari með sér.
Nú vaknaði athvgli Fjelds.
— Hverju svaraðir þú ?
— Eg svaraði því að eg yfirgæfi
þig ekki, herra. — — — Og
Amazonas er hættuleg — — en
fögur.
— Hvað heitir maðurinn og hvað
er hann ?
— Eg veit ekki hvert er nafn
hans, herra. En hann ætlar að
rannsaka landið, þar sem enginn
hefir stigið fæti sínum áður nema villi-
maðurinn. — — Þar sem hin stóru
fljót mætast frá norðri og vestri.
— — Hann segist ætla að finna
vatnaleiðina frá Amazonas til Orin-
iko. — — Það er hugrakkur maður
— Hvers vegna segirðu það,
Paquai ?
— Vegna þess að hann mun
deyja áður en hann kemst til stóra
vatnsins norðurfrá. Amazonfenin
eru hættuleg fyrir hvíta menn. Það
þola engir eiturgufur frumskóganna
og hitasóttina nema rauðu hermenn-
irnir af ættum Chipons og Toba og
hinni auðvirðilegu Chorantes. Pater
Falliza var ákaflega hraustur maður
og viljasterkur, en hann bugaðist
undir mangotrénu og dó.------------
Fjeld reið lengi þögull.
— Paquai, sagði hann alt í einu
og stöðvaði hest sinn. Mig langar
til þess að kynnast frumskógunum.
Hérna liggur dauðinn einnig alstað-
í leyni — — hver veit nema það
sé betra fyrir mig að vera uppi hjá
Amazonas — — — ?
Indíáninn leit alvarlega á hann.
— Kondorinn getur ekki haldist
við í frumskógunum, mælti hann.
Þar eru aðeins marglitir fuglar, koli-
brar og flammingóar. Þar er ekki
rúm fyrir hið mikla vænghaf kon-
dorins.
Fjeld ypti öxlum.
-— Spánverjar hafa farið frá austri
til vesturs — frá Peru til Amazon-
ósa. Orellano og Pedro de Texeir-
as. Hvers vegna ættum við ekki
að geta það eins? — — Mér þætti
gaman að vita hvort ókunni maður-
inn vildi hafa mig í för rnieð sér?
Mig fýsir á brott — — —
— Þegar eg sagði Evrópumann-
inum það að eg vildi ekki yfirgefa
þig, herra, þá spurði hann eftir þér
— — Gufuferjan hans liggur hjá
Atajo — — hann leggur á stað
eftir nokkra daga.--------Hinir hei-
lögu kennifeður í Buenos höfðu sagt
honum að eg væri sá eini maður
sem gæti fylgt honum frá Cujaba
inn til Amazonas.
Fjeld hélt áfram og þagði. Honum
kom Donna Francesca skyndilega í
hug. En hvað honum þótti vænt
um hina fjörugu Kreolakonu, sem
sýndi honum svo mikla vináttu og
var honum svo góð I Hann var
henni eins og faðir og kennari! —
Þegar hann sat hjá henni i frístund-
um sínum og talaði við hana um
alt það sem hreif tilfinningar hans,
var eins og sorgin og óhamingjan
mýktist dálítið.-------Honum fanst
þá eins og vorleysingar verma hug
sinn og hjarta.------Minning hinn«
ar einu konu. sem hann elskaði,
brosti þá við honum — — og
stundum var það þá eins og vonar*
geisli læddist inn í sálu hans — —
að hann fengi enn einu sinni, áður
en æfisólin gengi til viðar, að hall®
höfði sínu í skaut konu sinnar —'
— iðrandi — og biðja hana að
fyrirgefa þjófnum og manndráparafl'
um. — — —
Já-------dóttir Don Manuels vaí
heillafylgja hans — — þrá hanSi
iðrun og von. — — —
Þeir riðu í hlað höfuðbólsins.
Kraftalegur maður, ljóshærður
þykkleitur stóð við tröppurnar °%>
hafði það sér til dægrastyttingar að
sparka i sandinn. Hann var
>Khaki« og með korkhjálm á höfð1,
Svipur hans var hreinn og djarfleá'
ur og hreyfingar hans hvatlegar.
Þegar hann sá þá Fjeld k
gekk hann til móts^við þá. }■!
— Er þetta verkstjórinn,
hann á ensku og virti Fjeld
— Já, svaraði Fjeld á sama rr,^jí
og steig af baki. Hvert er erlD
yðar ?