Morgunblaðið - 09.05.1915, Page 7

MORGUNBLAÐIÐ
Russki herforingi.
Það var hann sem náði Lemberg
og vann sigurinn hjá Prasnyz.
Nú nýlega hefir hann verið kjör-
inn meðlimur ríkisráðsins rússneska.
Jarðræktarfélag
Reykjavíkur.
Búnaðarsamband Kjalarnesþings
býður plæginga'mann i vor. Undir-
ritaður gefur upp’ýsingar, helzt sem
fyrst.
Einar Helgason.
Simfregnir.
ísjakar á Siglufirði.
Siglufirði í gær.
Einstaka hafísjakar eru hár inni á
firðinum, en ís ekki sjáanlegur úti
fyrir.
Gufuskipið Christiansund er vænt-
anlegt hingað í dag. Kemur í stað
Vestu.
Bunny dauður,
Sýning
á handavinnu í Barnaskólanum i
vetur stendur yfir þessa dagana. Er
þar gaman að koma og margt að
sjá.
í tveimur kenslustofum eru sýnd-
ir smiðisgripir drengjanna og upp-
drættir og myndir, sem bæði dreng-
ir og stúlkur hafa gert. Margar
myndirnar eru furðu laglegar og
sumar ágætar,
Smíðisgripunum er raðað þannig,
að hver drengur hefir sér það, sem
hann hefir smíðað í vetur. Er það
talsvert mismunandi, eftir því hvað
drengirnir eru handlagnir og hneigð-
ir fyrir smíðar. Sumir eiga þar 4
til 5 smUisgripi, aðrir 6—8. Séu
einhverjir gallar á smiðisgripunum,
er þeim fleygt. Þess vegna er ekki
hægt að gera neitt upp á milli drengj-
anna að öðru leyti en því, hve mikið
þeir hafa að sýna.
í þriðju stofunni er sýning á
handavinnu stúlknanna, prjón og út-
saumur. Er það tæplega á færi
»smekklausra« karlmanna, að leggja
nokkurn dóm á þessa handavinnu
Þó getum vér sagt það, að vér urð
um að dázt að mörgu því, sem þarna
var sýnt. Sérstaklega viljum vér
nefna dúk, sem sjö ára gömul telpa,
dóttir Sigurðar Björnssonar kaup-
manns, hefir saumað. Margt er þai
annað, sem væri þess vert að á það
sé minst, en af því að hér er ekki
rúm til upptalningar, skal því slept.
Niðri í kjallara er stúlkubörnun-
um kend matreiðsla o. fl. Þangað
komum vér snöggvast. Sumar voru
að baka sætakökur, sumar að mat-
reiða og sumar að þvo þvott. Og
allar voru þær brosandi út undir
eyru, eins og þeim þætti þetta ákaf-
lega gamau. Og svo þegar þær hafa
bakað, soðið og steikt, bera þær
tnatinn á borð og eta hann sjálfar,
rná þá nærri geta að þær eru
hróðugar — litlu húsmæðraefnin.
Gamanmynd.
Smjörlíki!
er i lang-mestu, beztu og ódýrustu
úrvali í
Liverpool.
Þar fást: »H«, »E« og »D« ípökkum
„Ruttait“ og ,Oma“ —
„Falken“ í öskjum 5 kg.,
og
Edinborgar-smjörlíkið
alþekta — góða.
Munið því að smjörlíki er alveg
8jálf8agt aö kaupa, eins og annað
í Liverpool.
Sírai 43.
Hinn heimsfrægi ameríkski kvik-
myndaleikari John Bunny er nýlega
látinn. Hafði hann þá legið veikur
i þrjár vikur.
Hann hefir verið talinn einhver
allra bezti kýmnileikari i heimi,
enda hafði hann jafnan tök á þvi að
koma mönnum til að hlæja. Þegar
hann byrjaði fyrst að leika á kvik-
myndum, hafði hann 8 dali (30 kr.)
á viku að launum, en eftir 3 ár
hafði vinnukaup hans hækkað 1 200
dali á viku, eða 750 krónur. Sýmr
það bezt hve mikiis mönnum hefir
þótt um vert leik hans.
En það var víðar en i Ameríku
að Bunny gat sér vini með leik sín-
um. Á hverjum einasta degi fekk
hann ótal bréf, úr öllum áttum og
á öllum tungumálum rituð, þar sem
menn þökkuðu honum fyrir góða
skemtun og dáðust að leik hans.
Ekkert hlutverk var svo ægilegt
að Bunny léti sér það í augum vaxa.
Hann reið á bandvitlausum ótemj-
um, fór í loftförum, hrapaði og
datt út úr vögnum á fleygi ferð.
Og alt af sýndi svipur hans það
ljóslega hvað nonum bjó i brjósti
svo orð voru óþörf.
Hér i bæ munu allir kannast við
Bunny, þvi svo oft hefir hann skemt
mönnum á »Bio«-unum.
UppgotvuD Jofíre.
(Eftir *The Sketch*).
Mynd þessi sýnir það, hvernig
Bretar lita á framsókn Þjóðverja til
Parísar. Þjóðverjar riða í loftinu, en
Joffre snýr jafnt og þétt vindu sinni
og Þjóðverjar hjakka altaf i sama
farið.
Kolaútfiutningur
frá Bretlandi.
Manntjón
breska flotans.
Opinberlega var tilkynt í Lundún-
um þ. 23. april:
Alt manntjón brezka flotans, sið-
an ófriðurinn hófst og fram til 3.
marz er:
Fyrirliðar: dauðir 33^> særðir
horfnir 7, handteknir n, kyrsettir
4I> o
Óbreyttir liðsmenn: dauðir 4901,
þar með taldir 57 hásetar á »Bajanos«,
særðir 640, horfnir 72, kyrsettir
1524, herteknir 924.
í »Times«, frá 30. f. mánaðar,
stendur þessi grein:
Stjórnin er nú i þann veginn að
setja á laggirnar nefnd til þess að
hafa eftirlit með útflutningi kola
meðan á ófriðnum stendur. For-
maður þeirrar nefndar er Russel Rea
þingmaður. Það er svo tilæthst, að
öll skip, sem sigla frá brezkum
höfnum, að linuskipum undantekn-
um, verði að fá leyfi þessarar nefnd
ar til þess að flytja kol úr landinu.
Þetta er eftirtektaverð ráðstöfun.
Hér er eigi um það að ræða að
varna þess, að kolin lendi i óvina
höndum. Þýzkland er vel birgt að
kolum. En kolaframleiðsla vor hefir
rýrnað svo mjög síðan ófriðurinn
hófst, að það er mikið efamál hvort
vér höfum meiri kol en rétt til eigin
þarfa.
Kolaframleiðslan i landinu er jafn-
aðarlega 270.000.000 smálestir á ári.
Mönnuro telst svo til að’fyrsta ófrið-
arárið muni hún rýrna um 40.000.-
000 smálestir. Þessi rýrnun er aðal-
lega því að kenna, að {150.000
námumenn hafa gengið i herinn.
Auk þessa bætist við kolaeyðsla
flotans, sem er áreiðanlega 12 sinn-
um meiri á ófriðartímum en endra-
nær. —
Eins og sjá má á skeyti þvi, er
birtist í blaðinu i gær frá Matthíasi
Þórðarsyni, hefir^nú nefnd þessi tek-
ið til starfa.
Stúlka,
dugleg og þrifin, sem skilur dönsku,
óskast í vist frá júlíbyrjun í sumar.
Uppl. á Grundarstig 15, niðri.
Þakklætl.
Innnilegasta hjartans þakklæti votta
eg hér með öllum þeim mörgu, sem
sýndu mér hluttekningu við fráfall
mins ástkæra unnusta, Ólafs Sigur-
geirssonar. Sérstaklega vil eg þakka
frú Steinunni Leifsson og systur
hennar, frk. Guðlaugu Bjartmarsdótt-
ur, frú Guðbjörgu Einarsdóttur og
dóttir hennar, frk. Sólrúnu Jóns-
dóttir. Ennfremur hr. Thor Jensen og
konu hans og skipshöfninni á Snorra
goða.
Rej’kjavik, 8. mai 1915.
I. Th. Skarphéðinsdóttir.

Sitt segir hvor.
Wilhelm Seheuermann, sem er
fréttaritari á vigvellinum, ritar blaði
sínu svo fyrir skemstu:
Þegar maður ber saman fréttir
þýzku herstjórnarinnar og fréttir
Breta, verður maður þess fljótt var
að þeim ber alls eigi saman. Meðan
eg ferðaðist milli Neuve Chapelle og
Givenchy fór eg yfir stórt svæði,
sem átti að vera á valdi Breta, sam-
kvæmt opinberum skýrslum þeirra
og landkortum, sem blöðin birtu.
En eg sá þar engan einasta Eng-
lending, ekki einu sinni hertekinn
Breta. Einusinní kom eg á sjálfan
vígvöllinn og hafði þá viðureignin
verið með hægara móti daginn áður.
Fór eg þá yfir svæði það, er Bretar
segjast hafa unnið í orustunni hjá
Neuve Chapelle og kom í þorp það,
sem næst er borginni og þeir þykj-
ast hafa á valdi sinu. En öðruvísi
þótti mér þar um að litast þvi fáni
Bayernsmanna blakti þar yfir hverju
húsi. Höfðu hermennirnir gert sér
þá fána með þvi móti að rifa rauða
feldinn úr frönskum fánum.