Morgunblaðið - 16.05.1915, Side 5

MORGUNBLAÐIÐ
5
Japan og Kína.
Japanar setja Kínverjum 2 kosti.
Ensk blöð frá 7. þ. m. segja að
Japanskeisari hafi nú sett Kínastjórn
tvo kosti. Ef Kínverjar ganga ekki
að kröfu Japansmanna ætlar keisar-
inn að segja sundur friði. Jafnframt
hefir verið auglýst að herlög gildi á
Kwantung-skaganum fyrir Manchur-
ísku járnbrautina. Er talið líklegt
að Kínverjar muni beygja sig fyrir
ofurmagninu.
Fréttaritari Reutersfélagsins hefir
átt tal við mikilsmetinn Bnglending,
sem er nýkominn til Englands frá
Peking.
Sá maður sagðist vera gagnkunn-
ugur samningatilraunum Japana og
Kínverja í vetur. Kvað hann kröf-
ur Japana miklu harðari en þeir
hefðu látið uppi, og hefðu Kínverjar
verið mjög samniogafúsir og viljað
ganga að öllum þeim kröfum, sem
ekki skerða sjálfstæði ríkisins. Hann
kvað ennfremur að rétti annara út-
lendinga í Kína yrði traðkað, ef Jap-
anar fengju kröfum sínum fram-
gengt.
Varnarráðstafanir
á Finniandi.
Svo er að sjá sem Rússar séu
hræddir um að Þjóðverjar setji lið
á land á Finnlandi. Hefir herstjórn-
in gefið út skipun um að enginn
megi hafa aðsetur í ýmsum sveitum
i Myland, Abo og Björneborgarhér-
uðunum. Þeir sem eiga sumarbú-
staði þar á ströndinni fá ekki að
dvelja þar í sumar.
Laukii og Epli
fæst hjá
Jóni Hjartarsyni & Co.
Hafnarstræti 4.
Hveiti, 3 tegundir
fæst hjá
Jóni Hjartarsyni & Co.
Melis, höggv. steyttur og í toppum
fæst hjá
Jóni Hjartarsyni & Co.
Margarine, 3 teg., þ. á. m. Ruttait
fæst hjá
Jóni Hjartarsyni & Co.
Niðursoönar vörur frá I. D.
Beauvais, Bjelland og Chivers
fæst hjá
Jóni Hjartarsyni & Co.
Allsk. Krydd og Syltetöj
fæst hjá
Jöni Hjartarsyní & Co.
Kex, sætt og ósætt.
íslenzkt smjör
fæst hjá
Jóni Hjartarsyni & Co.
f
Ovarkárni.
í fyrrad. var verið að sprengja klapp-
ir í garðinum neðan við Laugaveg 1,
(gömlu Sturlu-búð). En eigi var
tryggilegar frá gengið en svo, að
hnefastór steinn flaug þvert yfir
götuna, og sniðhalt niður að Banka-
stræti 12. Kom hann þar á glugga á
búð Halldóru Olafsdóttur og möl-
braut rúðuna, sem var bæði stór og
dýr. Nam hann eigi stað fyr en í
vörum þeim — svuntum og slifs-
um —, sem voru til sýnis í búðar-
glugganum.
Það er meiri en lítil óvarkárni, að
ganga eigi tryggilegar frá umbúnaði
öllum, þegar verið er sprengja grjót
við einhvern fjölfarnasta veg bæjar-
ins. Hefði steinn þessi komið í
höfuð einhvers, mundi það hafa
orðið bani mannsins. Annars er það
all ilt að brjóta þannig dýrar rúður,
sem efasamt er að hægt sé að bæta
bráðlega.
----
Her Norðmanna.
Landvarnarmálaráðherrann norski
lýsti því nýlega yfir í stórþinginu,
að Norðmenn hefðu haft 70 þúsund
manns undir vopnum siðan ófriður-
inn hófst til þess að vera viðbúnir
að verja hlutleysi sitt. Eitt af þvi,
sem herlið þetta þarf að gæta, er að
smala saman tundurduflum, sem eru
á reki fyrir framan strendur lands-
ins. Og það eru ekki svo fá tund-
urdufl ‘sem fundist hafa. 260 hafa
verið flutt á land í Bergen og hefir
þau öll rekið að landi skamt þaðan.
Alls hafa borist 600 tundurdufl á
land í Noregi. Þykjast Norðmenn
að sumu leyti hepnir að ná í þau,
þvi sprengiefnið úr þeim geta þeir
notað, ef á þarf að halda. Gera þeir
ráð fyrir því að hvert tundurdufl sé
eigi minna en 700 króna virði, og
þá hafa þeim borist þarna upp i hend-
urnar tundurdufl fyrir nær hálfa mil-
jón króna.
Beígískum símamönnum
hjálpað.
Norskir simamenn hafa gefið 3235
krónur úr sinum eigin vasa til þess
að hjálpa belgiskum símamönnum,
sem hafa mist atvinnu sina og orð-
ið að flýja úr landi. Flestir þeirra
eru i Hollandi og var þessu fé safn-
að eftir tilmælum hollenzkra síma-
manna. Utanríkisráðherranum norska
var afhent féð og hann beðinn að
koma því til skila.
Afli þilskipanna.
Vér höfum fengið skýrslu um afla
þilskipa Duus-verzlunar til loka, og
birtist hún hér:
Valtýr (Pétur M.Sigurðsson^t/aþús.
Ása (Friðrik Ólafsson) . . 48 —
Seagull(Sím.Sveinbjörnss. 38 —
Björgvin (Ellert Schram) 37^/2 —
Sigurfari(Jóh.Guðmundss.) 36 —
Sæborg(Guðj.Guðmundss.) 32 —
Hákon (Guðm. Guðjónss.) 311/2 —
Keflavik (Egill Þórðarson). 31^/2 —
Hafsteinn (Ing. Lárusson) 30 —
Milly(FinnbogiFinnbogas.)26
Iho (Þórður Þórðarson) . 22 —
Ása hefir undanfarin ár verið fiski-
sælasta skipið hér við flóann. Nú er
Valtýr hæðstur með 49V2 þús.
Skot.
Þau sátu á veröndinni á indverk-
um bústað og horfðu á rökkrið, sem
færðist yfir.
Það var árið 1857. Archdale liðs-
foringi lagði engan trúnað á orðróm
þann, sem á lá að landið væri alt i
uppnámi o* *g að hinir innlendu her-
menn (Sepoys) hefðu á ýmsum stöð-
um gert uppreist gegn hinum hvítu
liðsforingjum.
Þennan sama dag hafði Archdale
liðsforingi gifst þeirri konu, er hann
hafði unnað í mörg ár og nú sátu
þau hér, þar sem framtíðarheimili
þeirra átti að vera.
— Drottinn haldi verndarhendi
sinni yfir þér, elsku Mary mín,
Qiaelti hann og hallaði henni þéttar
að brjósti sér, en hún brosti blið-
^ga við honum.
Þannig sátu þau lengi þögul og
létu kveldkyrðina hjúpa sig. Það
Var svo hljótt að Hkast var þvf sem
a^ar lifandi verur hefðu verið svæfð-
ar lðfrasvefni.
skyndilega var þessi kynlega
kýrð
rofin, með ópum og ónljóðum,
sem voru likari öskrum villudýra
en röddum skynsemi gæddra manna.
* .f:
*
Unga konan horfði spurnaraugum
á mann sinn. Hún vissi ekki hvern-
ig ástatt var i landinu og varð þvi
ekkert hrædd fyr en hún sá að
maður hennar varð náfölur og ótta-
sleginn.
Archdale reis á fætur og leiddi
hana gætilega inn i húsið. Þar
greip kann vopn sín.
— Innlendu hermennirnir, mælti
hann stuttlega. En þá um leið
flugu honum í hug ótal hræðilegar
sögur um það hvernig þeir væru
vanir að fara með hvitar konur,
sem þeir næðu á vald sitt.
— Þú verður að fela þig —
þangað til þeir eru farnir aftur.
— En þú? spurði hún rólega.
Hann hló.
— O-o, eg verð að skjóta nokkra
af hundum þessurn til þess að vara
hina við og skjóta þeim skelk í
bringu.
— Harry, þeir eru ef til vill mörg
hundruð saman.
— Vitleysa barn. Auk þess get
eg látið þjónana hjálpa mér. Hann
vonaði að hún hefði ekki séð það
þegar þeir þustu á móti upphlaups-
mönnum til þess að bjóða þá vel-
komna og ganga í lið með þeim.
Allir höfðu þeir svikið hann, nema
einn. En sá stóð á verði við ver-
öndina eins og tryggur hundur og
bjóst til að verja húsbónda sinn
fyrir öllum sinnar þjóðar mönnum.
Archdale krepti kjúkur að marg-
hleypuskeftunum. Honum kom til
hugar að þjónarnir mundu segja frá
þvi að hvit kona væri i húsinu —
það var ómögulegt að fela Marry.
— Elskan min, mælti hann hvat-
lega. Hér ertu ekki óhult. Þú verð-
ur að læðast út um bakdyrnar ásamt
Gunga og reyna að komast til Lanes.
Þar verðurðu að biða þangað til eg
kem og sæki þig. Lane hefir búist
við þessu og hann mun senda her-
menn til þess að bjarga mér. Þú
mátt óhrædd reiða þig á Gunga. Eg
skal fá honum vopn. Og hvað sem
siðar verður svo, þá kemst þú samt
sem áður undan þessum djöflum.
Flýttu þér nú, elsku Mary.
— Þú verður að fara með mér.
Hann hristi höfuðið.
— Það mundi eigi verða til ann-
ars en þess að þeir eltu okkur og
þá mundi þeim fljótt takast að um-
kringja okkur. Nei, eg verð að
tefja fyrir þeim meðan þú-------------
Hún reis á fætur.
— Biður þú mig nú þegar um
það að yfirgefa þig, Harry? Við
höfum lofað hvert öðru því að lifa
saman í gleði og sorg — bera hvort
með öðru byrðar lifsins. Eg skil
að visu að þú viljir----------
Hann svaraði engu.
í sama bili kvað við neyðaróp.
Gunga hafði lagt af stað i lengri för
en þá, en húsbóndi hans hafði ætlað
honum. Archdale þaut út og skaut
nokkrum skotum beint í hópinn,
sem æðistryltur braust inn í garðinn.
Brúðurin, sem var svo föl, að
andlit hennar var jafnhvítt brúðar-
kjólnum, gekk einnig fram og stóð
róleg og óttalaus við hlið manns
síns. Hann leit kviðafullur til henn-
ar, því nýir menn þustu fram í stað
hinna, sem fallnir voru.
Honum fanst það árum lengra —
heil eilifð, sem hann reyndi að stöðva
áhlaupið, og þó voru það ekki nema
fáar minútur.
Þeir óðu fram og hann átti eigi