Morgunblaðið - 10.09.1915, Síða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Fyrir kaupmenn:
Cfjivers
niðursoðnu jarðarber
og
Fruit Salad
ávalt fyrirliggjandi, hjá
G. Eiríkss, Hetjkjavík.
Einkasala fyrir ísland.
Hreinar
Ullar- og Prjónatuskur
eru borgaðar með 60 aurum kílóið gegn vörurn í Vöruhúsinu.
Vaðmálstuskur eru ekki keyptar.
.Sanitas'
er, eina Gosdrykkjaverksmiðjan á íslandi
sem gerir
gerilsneydda Gosdrykki'og aldina-
safa (saft) úr nýjum aldirium.
Sími 190.
Fölksflutninga-bifreið
ávalt til leigu hjá
Steindóri Binarssyni, Ráöag-eröi.
Talsími 127.

9 cySaupsRapur
Prjónatnskurog ullartuskur kaupir langhæsta verði Hjörl. Þórðarson.
H æ z t verð & ull og prjónatuskum í »Hlif«. Hringið i sima 503.
Ullartuskur, prjónaðar og ofnar, keyptar hæzta verði i Aðalstræti 18. Björn Q-nðmundsson.
Morgunkjólar, vænstir, smekk- legastir og ódýrastir. Sömuleiðis langsjöl og þrihyrnur ávalt til sölu í Garðastræti 4, nppi (Geugið upp frá Mjóstræti).
Morgunkjólar fást hvergi hetri né ódýrari en i Doctorshúsinu Yesturgötu og Grjótagötu 14.
S t ó r og fallegnr bókaskápur ósk- ast til kaups fyrir 1. október. E. v. á.
Hreinar nllar- og prjónatnsknr eru borgaðar með 60 aurum kilóið gegn vörnm i Yörnhúsinu. Yaðmálstnsknr eru e k k i keyptar. y

*ffinna ^jf
Barngóð oe þrifin stúlka óskast í vist nú þegar. Uppl. Frakkastíg 4.
S t ú 1 k a getnr fengið vist hjá Wittrnp stýrimanni i Schoushúsi við Vesturgötn.
Y ö n d u ð og þrifin s t ú 1 k a, vön mat- reiðslu, óskast til eldhúsverka 1. október á Yestnrgötu 19.

dFunéié
B e 11 i fundið. Vitja má á Laufásv. 37.
Alt sem að greftrun lýtur : Líkkistur og Líkklæði bezt hjá Matthíasi Matthíassyni. Þeír, sem kaupa hjá honum kistuna, fá skrautábreiðu lánaða ókeypis. Sími 497.
IrOGMENN
m
Sveinn Bjðrnsson yfird.löf^1
Fríklrkjuvog 19 (Staðastaí). Sim' zoZ'
Skrifstoíutimi k!. io—2 og A ,
Sjálfur við kl. ii—12 oe 4-"_
Eggert Olaessen, yfirréttarmáU'
flutningsmaðnr Pósthússtr. i7
Vsnjulaqa hoima 10—II oo a—R. Siwi ^
Olafur Lárusson yfird.lög®'
Pósthússtr. 19. Simi 215-
Veninlepa heima n —12 og 4 'ÍL
Jón Asbjðrnsson yfid.lögm-
Austurstr. 5. Simi 435.
Venjulega heima kl. á—-
...» «-<!.• • .
Gnðm. Olatsson yfirdómslög®1
Miðstr. 8. Sími 488.
Heima kl. 6—8.
YÁTíiYGGINGAfi
Vátryggið tafarlaust gegn eldi,.
vörur og hiismuni hjá The Brithisö
Dominion General Insurance Co.Ltd-
Aðalumboðsm. G. Gislason*^
Brunatryggingar,
sjó- og striðsvátryggingar.
O. Johnson & Kaaber
A. Y. Tulinius
Miðstræti 6. Talsimi 254.
Brunatrygging — Sæábyrgð.
Stríðs vatry ggin g.
Skrifstofutimi n—12.
-- N M ________ _____ _
Det kgl. octr. Brandassnrance Co.
Kaupmannahöfn
vátryggir: hus, húsgðgn, all»'
konar vöruforða o, s. frv. gego
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
HeimakL 8—12 f. h. og 2—8 e. b.
i Austurstr. 1 (Búð L. Nielseo)
N. B. Nielsen.
—
Oarl Finsen Laugaveg 37, (uppU
Brunatryggingar.
Heima 6 V4—7 */*• Talsími 3 31 •
Grfman.
31 Skáldsaga eftir
Katherine Cecil Thurston.
* Framh.
Meðan hann sat á þinginu, daginn
sem hann átti tal við Evu, hafði
hann tíma til þess að athuga hvern-
ig bezt mundi henta að haga sér.
Öllu framar varð hann að varast það
að flana að nokkru, hann varð að
láta sem minst á sér bera, bæði í
þinginu og í heimahúsum.
Hann hallaðist aftur á bak í
sæti'sínu og horfði upp á ráðherra-
bekkina. Hann hafði krosslagt hend-
urnar á brjóstinu — eins og Chil-
cote var siður — eftir að hann
hafði athugað málið og andlit hans
var eins og höggvið i stein.
Eftir viku — ef tii vill ekki fyr
en eftir hálfan mánuð, þóttist hann
vita að Chilcote mundi heimta starfa
sinn aftur. Og þá hlaut alt að
komast í sömu skorðurnar aftur.
Chilcote mundi finnast skyldur sinar
hálfu þungbærari en áður, eftir að
hafa notið friðar og áhyggjuleysis.
— Hann barðist ef til vill gegn
löngun sinni nokkra hríð — og svo
Loder brosti ósjálfrátt er hann
hugsaði um þetta.
Þegar að því kæmi að Chilcote
kallaði hann aftur til starfa, eiusetti
hann sér að ganga til verka fyrir
alvöru — leggja höndina hiklaust á
plóginn. Hann hafði einusinni í
anda séð sjálfan sig sitja hér, hafði
séð svipbreytingarnar á andlitum
þingmannanna þegar hann hreif
þá með hinu ómótstæðilega valdi
mælsku sinnar 1---------—
Þannig hugsaði Loder þennan
dag. Á níunda degi gekk hann ró-
lega fram og aftur i skrifstofu Chil-
cotes og var að hugsa um hitt og
annað. Klukkan var þá fjögur.
Honum brá við og hálfgramdist það
þegar þjónn hans kom inn og dró
litið borð framhjá arninum og breiddi
dúk á það.
Loder horfði þegjandi á hann.
Hann hafði ekki beðið um te, og
þegar hann gerði það kom þjónn-
inn jafnan með tebolla handa hon-
um á bakka.
Þjónninn fór, en kom að vörmu
spori aftur með stóran silfurbakka
og á honum diska, kökur og bolla.
Þegar hann hafði raðað því á borð-
ið sneri hann sér kurteislega að
Loder.
— Frúin kemur hingað eftir fá-
einar mínútur, mælti hann.
Svo stóð hann kyr nokkra hrið
eins og haun byggist við því að
Loder segði eitthvað. En Loder
þagði að þessu sinni, vegna þess að
hann vissi ekki hvað hann átti að
segja.
Þjónninn fór og nokkra stund
stóð Loder hissa og hugsi.
Hann hafði aðeins séð Evu þris-
var sinnum siðan þær frúrnar hittu
þá Fraide og aldrei talað neitt við
hana í einrúmi. Hún hafði aldrei
komið til herbergja hans síðan fyrsta
kveldið að hann var þar, og því
kom honum þetta uppátæki hennar
mjög á óvart.
Seinustu dagana hafði hann sjald-
an hugsað um hana, því enda þótt
hann hefði ,enn eigi haft sig mjög
í frammi, þá höfðu ný áhugamál og
ný störf valdið honum nægilegu um-
hugsunarefni. Það þýddi ekkert fyrir
hann að loka augunum — honum
duldist það eigi að þótt þessir timar
væru þýðingarmiklir fyrir hann, þá
voru þeir þó enn þýðingarmeiri fyr-
ir landið, og að staða Chilcotes
neyddi hann til þess að taka all-
mikinn þátt í pólitikinni. Og hon-
um varð það æ ljósara með hverj'
um deginum sem leið, að ef ófrið'
urinn í Persiu yrði alvarlegur, þ^
var Chilcote neyddur til þess ^
ganga í berhögg við stjórnina.
Þetta litla atvik minti hann ^
samkvæmisskyldur hans og kotf
honum til að hugsa um viðáttumik$
^tarfsvið. Hann hafði hér fund$
hæfilegan starfa handa sér og be$
nú þess að eins að hæfileikar síoir
settu mark sitt á starfann.
Meðan hann var að hugsa uff1
þetta kom honum til hugar hvof£
það mundi eigi ástæðan til þessaraf
heimsóknar. Eva hafði sennileg3
orðið hins sama vör og aðrir: ^
Chilcote hafði nú um hrið sýnt þa^
að hann var starfa sinum vaxin11’
en það hafði verið sorglegur skortu(
á því um langa hrið. Nú heyf^1
hann skrjáfa í kjól. Hann rétti &
sér og fleygði vindli sínum í ofnio^
Eva gekk inn í herbergið e1
sama látbragði og fyr. Þó var s'*
munurinn að nú rétti hún Lo^r
höndina rólega — og hann tók P
rólega i hönd hennar.
— Hverju á eg að þakka Þ30!!
heiður að þú heimsækir mig? spuf
hann. ^
Hún brosti og leit i eldin0
arninum.
:Ö