Morgunblaðið - 17.02.1916, Page 1

hötudag
17.
bí>p. 1916
HOBfiDRBLAOID
3. árgangr
105.
tölubiað
Ritstjórnarsími nr. 500
Ritstjóri: Vilhjálmur Finseti.
ís oldarprentsmióia
Aígreiðslusími nr. 500
Reykjavíknr
Biograph-Theater
Talsími 475.
Ibío
í blíðu og stríðu.
Fallegur og vel leikinn ástar-
leikur í 3 þáttum.
Ffk. Gudruu Houlberg
og hr. Em. Gregers
leika aðalhlutverkin.
sí. söngvasafn
— I. BINDI —
Hértneð tilkynnist vinum 0% vandamönnum að jarðarjör okkar
hjartkaru dóttur, Helqu Maqnúsdóttur, jer jram jöstudaq 18. p. m.
og hefst með húskveðju kl. 12 á hád. á heimili okkar, Laugavetfi 40.
Þóra Ólajsdóttir. Magnús Gunnarsson.
Frammistöðustúlka
Dugleg og þrifin stdlka, sem getur tekið að sér frammistöðu
á fyrsta farrými á .Gullfoss4,
NÝJA BÍð
Svipleg
brúðkaupsför.
Sjónleikur í 3 þáttum, leikinn
af dönskum leikendum.
Aðalhlutverkið leikur
Ellen Aggerholm.
I
Beauvais
Leverpostej
getur fengið atvinnu nú þegar. Hún verður umfram alt að vera sjó—
hraust og helzt að hafa siglt áður.
Upplýsingar á skrifstofu félagsins í Hafnaistræti ié.
H.f. Eimskipafélag Islands.
Allskonar Blómlaukar,
Begoníur o. fl.
fást í miklu úrvali hjá
TTlarie Tfansen
Banhasfræti m.
150 uppáhaldssönglög pjóðarinnar
e& raddsetningu við allra hœfi.
Stærsta og ódýrasta islenzka nótnabókin
1,1 út hefir komið til þessa. Prentuð i
nduðustu nótnastungu Norðurálfu ð
grkan og vandaðan pappfr.
nnissandi fyrir alla söng-
vini landsins!
Fæst hjá öllum bóksölum.
erð 4 kr. Innb. 5 kr.
Bóhaverzlun
Sigf Egmundssonar.
Húseign
eð stórri lóð fyrir vesan bæ er til
Úo. Skifti geta átt sér stað á hús-
8« fyrir ofan bæ. Hagfeld kjör.
R. v. á.
larðir •« ióðir
til sölu.
Upplýsingar gefur
Páll Stefánsson.
'«öi 107. Skólavörðustíg 6 B.
Heima kl. 5—6 siðd.
iood
skóhlífarnar amerísku, reyn-
ast hér á landi allra skóhlifa
beztar.
^ood-Milne
slöngur og gummihringir á
bifreiðar, með stál-plötum,
og án, eru notaðir um allan
- heim.
^erless
regnkápurnar ensku, mæla
með sér sjálfar.
^boðsrnaður fyrir ísland,
G. Elríkss, Reykjavík.
Svíar og Bretar.
Það er enginn efi á því, segir
norska blaðið »Tidens Tegn« þ. 29.
janúar, að ófriðarhugurinn á nú
meiri itök i nágrönnum vorum Sví-
um en nokkru sinni fyr. Blaðið
»Det nya Sverige« flytur núna rit-
stjórnargrein, um milliliðaverzlun
Svía og kemst þar meðal annars svo
að orði:
— Milli friðar og ófriðar liggja
margir vegir. Afstaða vor og Breta
getur naumast talist annað nú sem
stendur heldur en óvopnuð styrjöld.
Tvær leiðir eru út úr þessum ógöng-
um. Önnur er sú að vér förum
til Lundúna ogsegjum: Gentlemen!
í þessum ófriði, þar sem þér eruð
árásarmennirnir og vér höfum ekki
varið oss, verðum vér að telja oss
sigraða. Vér gerum það að nokkru
leyti vegna þess að vér vitum að
þér eruð oss sterkari, og að nokkru
leyti vegna þess, að oss þykir það
þægilegra og arðsamara að hugsa
aðeins um heimili vor og viðskifti,
heldur en fórna miklu fé og öðru
til þess að halda fram hinum sann-
gjörnu kröfcm vorum gegn ákveðn-
um vilja yðar!
Þetta er eina undanhaldsleiðin.
Ef vér viljum ekki fara hana og
eigi sitja þar sem nú erum vér
komnir, er aðeins einn annar vegur
tii: að rjúfa þær kvíar, sem vér er-
um í og brjótast fram til þess vegar
er til frelsis liggur.--------
Hér er nú talað nokkuð á huldn,
en það skýrist betur af annari grein,
eftir ritstjórann sjálfann, þar sem
haun talar um það hvað framsókn-
armennirnir vilji:
Þeir vilja gera Sviþjón að önd-
vegisþjóð Norðurlanda, og fyrsta
og tryggasta sporið í þá ittina telja
þeir það að Finnland verði hrifið úr
klóm Rússa. Það hagar nokkuð
öðru vísi til í Sviþjóð heldur en
hinum Norðurlöndunum og yfirburði
sina byggir Svíþjóð á sögu sinni
siðan hún var í mestum uppgangi.
Af hinum litlu germönsku þjóð-
um eru það auk Svia að eins Hol-
lendingar, sem geta sameinað fram-
tiðarvonir sinar og minningar lið-
innar gullaldar. En sá munur er
þó á Svíþjóð og Hollandi, að fram-
þróun Hollands byggist á verzlun-
inni en Sviþjóð á alt sitt undir sverð-
inu.
er bezt.
Hinum skamsýna fjölda »friðar-
vina«í öllum löndum, benda fram-
sóknarmennirnir á orð skáldsins, að
»friður er ekki beztur, heldur hitt,
að menn vilji eitthvað*. Og þeir
vita hvað þeir vilja. Þeir vita að
nú, eftir sextán mánaða viðbúnað,
er Sviþjóð fullkomlega vígbúin, og
að hervald hennar er nú sterkara
en nokkru sinni fyr, ef til þess
þyrfti að gripa í því skyni að verja
hagsmuni þjóðarinnar. Svíþjóð hefir
einnig efni á því að eiga í jafnlöngu
stríði'og það sennilega yrði. Fram-
sóknarmennirnir þekkja Þýzkaland
og treysta bolmagni þess og fram-
tíð eigi síður en þeir treysta á bol-
magn og framtið sinnar eigin þjóð-
ar. Þeir vita að Svíþjóð er og hefir
verið hinn nyrzti forvörður ger-
manskrar menningar gegn rúss-
neska »barbarismanum«. Og þeit
vilja að í þessum ófriði komi Sví-
þjóð svo fram sem hæfir köllnn
hennar og afstöðu hennar gagnvart
hinum þjóðunum.
-------»■ «•-----
Stúdenta-herfangar.
Háskólakennari nokkur i Lausanne
hefir komið með þá uppástungu, að
sjóður skyldi myndaður til þess að
kaupa kenslubækur og senda þær til
þeirra stúdenta í ófriðarlöndunum,
sem handteknir hafa verið. Þeir
eru flestir aðgerðarlausir með öllu í
varðhaldinu og gætu þvi vel notað
timann til þess að halda áfram nám-
inu. Hefir þegar fengist leyfi allra
ófriðarþjóðanna til þess að flytja
kenslubækur til fanganna og beiðni
um aðstoð hefir verið send öllum
háskólum í hlutlausulöndunum.
Hugmynd þessi er ágæt. Bæði
mun varðhaldstíminn reynast styttri
fyrir fangana og eins er hitt, að
námið mun ganga fljótar þegar nem-
endurnir loks komast heim aftur.