Morgunblaðið - 22.08.1916, Page 1

í»riðjudag
3. árgang
22,
ágást 1916
288.
tðlublað
Kitstiórnarsími nr. 500
Ritstjón: Vilhjáimur Finsen.
ísaioldarprentsmiðja
Aigreiðslnsimi nr. 500
í fjarveru mtnni
gegnir
fjr. lækttir Tnafff)ias Eitiarsson
læknisstörfum mínum.
Siunnlaugur Qíaassen.
Rlfll Reykjavfkur |d I fl
UIU | Biograph-Thcater j DI v»
Talslmi 475.
Capt.
Alvarez.
Heimsfræg og afarspennandi
argantinsk æfintýri í 5 þáttum,
leikin af Vitagraphs frægu leik-
urum í New York.
Meira spennandi og skemti-
legri mynd er varla hægt að
útvega, þvi að hún er erlendis
reiknuð etn af þeim allra beztu
sem sýnd hefir verið.
Allir ættu að sjá Capt. Alvarez
á fjöruga hestinum sinum
»Mephisto«.
Aðg.m. kosta 60, 40 og 10 au.
Hafnarfjarðarbíllinn
nr. 3
fer til Keflavikur fimtudaginn 24. þ.
m. kl. 10 bád. frá Hotel ísland.
Margir menn geta fengið farmiða.
Upplýsingar í talsíma 35 og 36 i
Hafnarfirði.
Sæmundur Vilhjálmsson,
bifreiðarstjóri.
Munið að bezt er að aug-
lýsa í Morgunblaðinu.
Dómsmálafréttir.
Yfirdómur 21. ágiist.
Málið: Réttvísin
gegn
Sifrurði Gunnarssyni.
Á síðasll. vori hafði sjómaður á
'ísafirði, Sigurður Gunnarsson að
nafni (frá Siglufirði) gerst sekur um
nauðgunartilraun. Hafði verið ölv-
aður eitthvað og komist þar yfir
ungliugsstúlku, er hann hitti við
gólfþvott i skúr við hús eitt. — Er
talið, að hann hafi þó ekki allskostar
komið vilja sínum fram, með því
að fólk bar þar að. — Stúlkan var
hálfgerður fáviti, en ekki vissi Sig-
urður það; en að öðru leyti játaði
hann einnig upp á sig sökina, auk
þess sem aðrir gátu uppíýst.*)
Yfirrétturinn dæmdi ákærða í refs-
ingu við vatn og brauð ^x> daga,
*) ísfirðingar kölluðu þetta mál
»brennivíns-málið«, þó merkilegt
kunni að þykjal
og til að greiða sakarkostnað og
áfrýjunarkostnað.
Aðfinsluvert taldi dómstóllinn það
hjá undirdómaranum (Magn. .Torfa-
syni bæjarfóg.): í fyrsta lagi, að
hann hafði ályktað, er hann leysti
sakborninginn úr gæzluvarðhaldinn,
að hann skyldi samt »gej'mdur« í
þinghúsinu, unz yfir lyki með málið,
og í öðru lagi, að hann (undirdóm-
arinn) hafði enga skýrslu tekið af
stúlkunni (er fyrir nauðgunartilraun-
inni varð), enda þótt vitsmunum
hennar væri ábótavant. Enníremur
var undirdóm. víttur Jyrir hroðvirkni,
þar sem h3nn hafði dæmt manninn
í vatn og brauð »6X6 dagac, en
slíkt er heimildarlaust í lögum (má
mest vera 30 dagar samtals). Að
vísu viidi dómarinn leiðrétta þetta,
er málið var komið hingað suður,
með sftnskeyti, um að þetta væri
misskrift, en ekki þótti kleift að
breyta undirdómnum eftir því (hann
kvað í simsk., að átt hefði að standa
i dómnum eða útskriftinni »5X6
daga«, sem varla mun heldurlögum
samkvæmt, ætti að vera 6X5 daga).
Málið: Jón Arnason
gegn
Sveini Bjornssyni f. h.
Sigurðar Jónssonar.
Sigurður (ónsson útvegsbóndi við
Seyðisfjörð (eða Sv. Bj. fyrir hans
hönd) höfðaði mál gegn Jóni Árna-
syni frá Heimaskaga til þess að fá
hann dæmdan til að greiða milli 4
og 5 hundruð krónur, mismun út
úr fiskikaupum, svo og skaðabætur
og fleira. Var Jón dæmdur til þess
að greiða mismun þenna, kr. 421,96
með vöxtum. Afrýjaði hann síðan
þeim dómi, en yfirréttur staðjesti
undirréttardóminn og dæmdi áfrýj-
anda í málskostnaðargreiðslu fyrir
yfird. kr. 30,00. — I málinu hafði
einnig verið stefnt (af hálfu Sig.
Jónss.) Pétri J. Thorsteinsson kaup-
manni, til greiðslunnar, ef Jón ræki
undan, því að Jón bar það fram, að
hann hefði verið í fiskikaupum eystra
fyrir Pétur. Málinu var þó vísað
frá dómi, hvað Pétur Th. snerti,
og í yfirrétti var stefndur Sig. J.
dæmdur til að greiða honum kr.
20,00.
Engar skaðabótakröfur voru teknar
til greina, framar þvi, sem talið
hefir verið.
Gjaldkeramálið.
v.
Úrskurður stjórnarráðsius.
Frh.
Þá kemur að kæruatriðinu um
hirðuleysið með bakur bankans og
lykla. Bankastjórnin segir í kæru-
bréfinu 24. des. f. á. að sjóðbók
bankans hafi lent í brunanum 25.
apríl f. á., og sakar gjaldkera um
það. Þetta er eigi fyllilega rétt hermt
hjá bankastjórninni, því að sjóðbók-
in sjálf lenti eigi í brunanum, held-
ur »sjóðkladdinn«, sem þá var búið
að færa úr inn i sjóðbókina. Sjóð-
bókin sjálf var i lokuðum eldraust-
um skáp og brann eigi. »Sjóðkladd-
inn« varívörzlum féhirðis, en hann
kveðst eigi hafa haft rúm fyrir hann
í geymsluklefa þeim, sem banka-
stjórn hafi fengið honum til að
geyma bækur þær, sem hann hafði
undir hendi, en bankastjórn verið
farin úr bankanum, þá er haun
hafði lokið uppgerð sjóðbókarinnar.
Sjóðbókin er, þá er hún er fullupp-
gerð, aðalbókin og var gcymd á
svo tryggum stað sem bankastjórn
hafði fyrirlagt, og væntanlega ekki
mikils um hina vert. En hitt má
þó segja, að það hefði bæði verið
ástæða fyrir bankastjórnina að gæta
þess, að bæði væri nóg eldtrygg
rúm fyrir »sjóðkladdann« og aðrar
bækur bankans og bæta úr þvi, sem
i því efni var áfátt, eins og fram
kom við brun*nn, og svo hitt, að
féhirðir hefði getað látið bankastjórn-
ina vita um það fyrr, að eigi var
riim í nefndum klefa fyrir sjóð-
»kladdann« úr því að hann varð
þess eigi var, að aðrir starfsmenn
bankans skýrðu bankastjórninni frá
þvi, og hún sá eigi ástæðu til að
hafa eftirlit með bókageymslunni
framar en raun var á. Ef hér er
um sök að tefla, þá bera báðir,
kærendur (bankastjórnin) og kærði
(féhirðir) sinn bróðurhlutann hvor
af þeirri sök. En þessi sök er,
hvernig sem á er litið, ekki svo
vaxin, að stjórnarráðið telji ástæðu
NÝJA BÍ6
mjfi
prógram
í kvöfcfí
I.F.U.M.
Biblínlestur í kvöld kl. 81/,
Allir ungir menn velkomnir.
Valur (yngri deild). Æf-
ing í kvöld kl. S1/^ á Melunum.
til að taka hart á þetm, sem hana
bera.
Þá segir bankastjórnin að uppboðs-
bók bankans hafi brunnið 25. apríl
f. á. í vörslum gjaldkera. Það hefir
þó komið fram í málinu, að banka-
stjórnin vissi eigi hvar bók þessi
var geymd, því að hún brann eigi
í vörslum gjaldkera, heldur var hún
geymd i skáp þeim, sem innheimtu-
maður bankans geymdi skjöl þau,
sem hann hafði undir hendi og
bankastjórn hafði fengið honum.
Reyndist skápur sá eigi eldtraustur
og þvi eigi fullnægja fyrirmælum
7. gr. reglugerðar bankans, og því
brann nefnd bók þar. Það hefir
eftir skýrslu téðs innheimtumanns
verið venja siðan hann tók við þeim
starfa í bankanum, að uppboðsbók-
in væri hjá honum geymd. Banka-
stjórnin segir, að hún hafi átt að
vera i vörslum féhirðis og telur það
skyldubrot af honum, að hann hefir
eigi geymt hana. í sjálfu sér sýn-
ist það þýðingarlaust atriði á hvor-
um staðnum bók þessi var geymd,
þvi að mjög er áríðandi, að á báð-
um stöðum séu fullkomlega eld-
tryggar geymslur, og hefir banka-
stjórnin eflaust einnig ætlast til þess,
að skápur innheimtumannsins væri
fullraustur, þótt bruna bæri að hönd-
um, enda er eigi minsti efi á þvi,
að i þeim skáp eru geymd mörg
skjöP, svo sem víxlar og skulda-
bréf, sem bankanum er miklu meira
virði en uppboðsbókin. En úr þvi
að bankastjórnin sýnist nú leggja
mikla áherzlu á það, að uppboðs-
bókin væri einmitt geymd hjá fé-
hirði, eigi innheimtumanni, hvers
vegna hefir hún þá látið það við-
gangast óátalið siðan sumarið 1912,
er núverandi innheimtumaður tók
við þeim starfa, og til 25. apríl