Morgunblaðið - 22.08.1916, Qupperneq 2

2
M ORGUNBL AÐIF)
1915, að téð bók væri geymd á
skökkum stað? Bankastjórnin hefði
átt að sannfæra sig um, hvar bók
þessi var geymd, og skipa svo fé-
hirði að taka hana til geymslu.
Þá segir bankastjórnin i oftnefndu
kæruskjali sínu 24. des. f. á., að
lykillinn að peningaskáp þeim, er
féhirðir geymdi í peninga (smámynt)
í kjallara bankans, hafi og lent í
brunanum 25. apríl f. á. Svo er að
sjá af skýrsium þeim, sem fram
hafa komið í sambandi við þetía
atriði og eigi eru fyllilega samhljóða,
að lykill þessi hafi, ásamt fleirum
lyklum, lent í brunanum 25. apríl
f. á., því að bankastjórnin segir, að
bókari bankans hafi fundið þenna
lykil í »lyklahrúgu þeirri, sem annar
bankastjórinn hafði tínt upp úr ösk-
unni i bankanum eftir brunann«.
Er því svo að sjá sem fleiri lyklar
bankans háfi orðið sömu forlögum
sem þessi lykill, en að þeir hafi all-
ir eða flestir fundist. Ekki er fiá
því skýrt, hver eða hverir eigi sök
á þvi, að hinir lyklarnir lentu i eld-
inum, en gera má ráð fyrir þvi, að
aðrir eigi þar hlut að máli en gjald-
keri, því að varla mundi hafa
gleymst að geta þess, ef hann bæri
þar einn alla sök. Ekkert er upp-
lýst um það yfir höfuð, hvar eða
hvernig lykla * bankans hafi verið
vant að geyma yfir nóttina, en hér
umræddur lykill var geymdur í skrif-
borðsskúffu gjaldkera i afgreiðslu-
stofu bankans. Má vel vera, að
geymsla þeirra hafi eigi verið sem
skyldi, eins og virðist hafa verið
um hina lyklana að einhverju leyti.
En vist er um það, að lykill þessi
fanst, því að skápurinn sem hann
gekk að, og hafði að geyma 1000
krónur, var opnaður með lyklinum.
Það að féhirðir geymdi lykil þenna
i skrifborðsskúffu sinni, en eigi á
öðrum stað, getur alls eigi talist svo
stórfeld sök, að brottrekstri varði.
Lundaveiðin enn.
Vinur minn Guðm. Bjarnason
klæðskeri (hvers vegna dulnefni ?)
sendir mér kveðju sina f 281. tölubl.
Morgunbl., og ætla eg að leyfa mér
að gera stutta atbugasemd við hana.
Einhver »kunnugur« hefir frætt
hann á því, að lundaholurnar í Ak-
urey séu svo djúpar að ekki verði
komist til botns i þeim, og því ó-
hægt að finna dauðu kofuna.
Síðustu vikuna hefi eg verið við
kofutekju í Akurey, og var engin
holan af þeim, sem eg rannsakaði,
svo djúp, að eg ekki gæti fundið
hreiðrið, og enn fremur get eg hugg-
að Guðmund með þvi, að ekki varð
vart við eina einustu dauða kofu.
í fyrra drápust fleiri hundruð kof-
ur í Akurey, vegna vorkulda, og
lágu þær dauðar upp um alla eyju,
þvi ef þær drepast í holunum, þá
dregur lundinn þær út (ef til vill
»rauði krossintvii hans Guðmupdar).
Þegar kofurnar eru komnar að því
að fara, sveltir lundinn þær, og verða
þær þá sjálfar að fara út og leita
sér fæðis.
Að öðru leyti er eg mjög ánægð-
ur með grein Guðmundar, þvi að hann
játar í henni, að hann beri ekki skyn-
bragð á það, sem hann er að skrifa
um, en varpar nú allri sinni áhyggju
á dýraverndunarfélagið, og er það
vel farið ef það verður til bóta.
Að siðustu skal eg geta þess, að
lundaveiði stunda eg sem hvert ann-
að »sport«, og get þess vegna litið
óhlutdrægt á þetta mál, enda býst
eg ekki við að vinur minn Guð-
mundur yrði feitur af þeim tekjum,
sem eg hefi af lundaveiði.
Er svo útrætt um þetta mál frá
minni hálfu.
Har. Siqtirðsson.
— 1 ■ ' ''■7’lfc'1'' j l"TT-’ lá ‘ -—
Fátækir verða ríkir.
Naumast mætir maður manni á
götum eða gatnamótum, að ekki sé
minst á dýrtíðina og er síst of mikið
af því látið, en ekki er nóg að tala
um að alt sé dýrt og víla yfir
hvernig eigi að fara að draga fram
lífið í sér og sínum þennan og
þennan daginn.
I styrjaldarlöndunum og viðar gera
stjórnirnar og hver einstaklingur sér
far um að spara á allar lundir til að
að bæta úr dýrtíðinni; — öll hugs-
anleg ráð eru höfð í frammi til að
láta verða sem mest úr hverri fæðu-
tegund sem unt er, en þvi miður
mun alt of litið vera gert að slíku
hér á landi og kann það að stafa af
því, að hér vanti fremur kunnáttu
i ýmsu en að menn vilji ekki spara.
Eg ætla ekki að setja mig upp á
þann háa hest, að kenna sparnað á
öllum sviðum, en aðeins að benda
þeim, sem spara vilja, á eitt sparn-
aðaráhald, sem nú fyrir skömmu er
komið hér á markaðinn.
í búð hr. kaupmanns Ólafs Þor-
valdssonar á Hverfisgötu hér i borg
fæst litill stípkkur, sem með litilli
fyrirhöfn framleiðir úr hálfu kilói af
íslenzku smjöri og hálfum líter af
nýmjólk eitt kiló af ágætu smjöri.
— Eg ætla ekki að reikna út hagn-
að þann, sem verkfæri þetta hefir í
för með sér, því það er hverjum
sæmilega skygnum manni auðgert.
Rvík 19. ág.
D. D.
Förunautar Shackletons
Breska stjórnin hefir nú ákveðið
að senda skip frá Englandi til þess
að bjarga förunautum Shackletons,
þeim ar eftir urðu á Fílseyju. Er
þetta geit vegna þess að ekkert hæfi-
legt skip fékst í Suður-Ameríku til
fararinnar, og að áskorun Shackle-
tons sjálfs. Hefir verið leigt skip
hjá Hudsonflóa-félaginu til þess að
sigla þangað suðureftir. Heitir það
»Discovery«.
Arboe Rasmussen.
I landsþingmu danska var nýlega
samþykt svolátandi rökstudd dagskrá
frá afturhaldsmönnum:
Landsþingið lætur í ljós vanþókn-
un sína á því að kirkjumálaráðherr-
ann skuli hafa skipað Arboe Ras-
mussen sem sóknarprest í Vaalse.
Var þetta samþykt með 21 at-
kvæði afturhaldsmanna. Tíu atkv.
voru í móti, 19 vinstrimenn greiddu
ekki atkvæði og ellefu þingmenn
voru fjarverandi.
CS3 DAÖBOFflN. VSSSt
Afmæli í dag:
GuSfinna Sæmundsdóttir, húsfrú
Karolína Dichmann, húsfrú
Margrét Jónsdóttir, húafrú
Sólarupprás kl. 4.41
S ó 1 a r 1 a g — 8.17
Háflóð f dag kl. 12.29 f. h.
og kl. 1.12 e. h.
(eftir íslenzkum meðaltíma.;
Nýgift eru Helgi Vigfúseon Sand-
gerði og Valgerður Bjarnadóttir Berg-
staðastr. 8.
Hjónaefni: Steinunn Baldvinsdóttir
á Hamraendum, Jón Bjarnarson á
Sauðafelli.
Gulifoss tafðist 1 Vestmannaeyjum
lengur en búist var við. Skipið hafði
200 smálestir af vörum meðferðis þang-
að, en austanstormur var á. Lá skipið
fyrir utan eiði og affermdi í vólbáta,
og komst eigi á stað fyr en kl. 4 síðd.
f gær.
Nora kom af sfldveiðum í g®r með
300 tunnur, sem hún hafði aflað út af
ísafjarðardjúpi.
Blanche, ræðismaður Frakka, og
fólk hans alt fer hóðan á Botníu til
útlanda á morgun — alfarið hóðan
af landi.
Ól. Hjaltosted fer utan á Botníu
til þess að velja og útvega hitunartæki
í hið nýja hús Nathan & Olsens. —
Hitunartækin, sem Ólaftir á a)B koma
fyrir í Lawgarnesspftalanum, eru enn
ókomin, svo ekki verður unt að vinna
það verk fyr en að sumri. ÁhiHdin
hafa tafist vegna ófriðarins.
Bisp er nú farinn áleiðis til Ameríku
beina leið.
Þrír brezkir botnvörpungar kom'1
hingað í gær að taka ís.
Ingóifur fer til Borgarness í dag.
Gunni. Claessen læknir og frú
hans sigla utan á Botníu á morgun.
Friðarþing
jafnaðarmanna,
Það var sett í Haag hinn 31. júlí.
Fulltrúar Norðmanna og Svissa voru
þá eigi enn komnir, vegna þess að '
einhver töf hafði orðið á því, að þeir
gætu fengið vegabréf. Fulltrúar
Rúmena hættu við að fara á þingið
vegna þess hvað horfurnar voru
iskyggilegar i landinu. Svíar höfðu
sent tvo eða þrjá menn og Danir
einn, Stauning fólkþingsmann.
Hinn kunni hollenzki jafnaðar-
maður Troelstraa setti þingið með
snjallri ræðu. Kveðjur og símskeyti
höfðu borist frá belgiska verka-
mannaforingjanum Vandervelde og
brezkum og þýzkum jafnaðarmönn-
um.
A fyrsta fundinum voru kosnar
tvær nefndir, önnur til þess að
finna hinn pólitiska og hin til að
finna hinn fjárhagslega grundvöll,
sem friðarsamningar gætu bygst á.
------- -------------
Tundurskeyti
sem hægt er að stýra.
Hugvitsmenn hafa á siðari árum
stöðugt verið að brjóta heilann um,
það hvernig hægt mundi að stýra
tundurskeytum með rafmagnstraumi.
Væri það mikil hernaðarframför ef
slíkt tækist og yrðu þá flugvélar
og kafbátar stórum hættulegri en
áður.
Nú hefir sæúskur liðsforingi,
Hass«lberg að nafni, fundið upp að-
ferð til þess að stýra tundurskeyt-
um og hefir flotamálastjórninni lit-
ist svo vel á uppgötvun hans að
hún hefir leyft honum að gera
tilraunir með hana á herskipasmíða-
stöðinni í Stockhólmi.
Ennfremur á nú að reyna aðrar
uppgötvanir Hasselbergs í sambandi
við flugmannaskólann í Karlskrona.
Eru þær lfkar hinni áðurnefndu upp-
götvun að öðru en þeim breyting-
um, sem sjálfsagðar eru vegna þess
hvað ólíkt er að skjóta tundurskeyt'
um frá skipum og loftförum.