Morgunblaðið - 16.04.1917, Blaðsíða 3

MORHUhPLAÐIÐ
NOTÍÐ AÐ EIWS"
'P&r sein Sunlight sápan er
íullkomlega hrein
og ómenguö, i-’á
er hún sú eina
sápa, sem
óhístt er aö
■þvo úr fsna
knippíinga o
annaö Sírs.
SumargleSi stúdente.
ÞaS fer aö líða að vetrarlokum eftir
því sem almanakið segir. En veðrið
er ekki vorboðalegt, norðangarður með
frosti, sem þr/stir öllum húfum niöur
í augu og brettir upp frakkakrögun-
um.
Stúdentar ætla aö búa til sumar í
ISnó á miðvikudagskvöld, eins og gert
hefir verið undanfarandi sumarmál. Og
hrókur þ6ss fagnaðar, t'orstöðunefndin,
lofar því, að hverju sem tauti um veðr-
iö, þá skuli sumargleðin áreiðanlega
bera nafn með rentu og allir fiuna til
sumarylsins sem þangað koma.
Vór höfum fundið að máli formann
stúdentafóiagsins og frótt hann um,
hvernig skapast megi sumaryiurinn.
Því að í öllu kolaleysinujerjerfitt aö fá
hita, hvað þá sumarhita.
»Við höfum séð fyrir því öllu«,
svarar hann. »Gleðin hefst klukkan 7
á miðvikudagskveldið, með dansi. Dans-
inn er bezti, hollasti og ódýrasti hita-
gjafinn sem tll er i heiminum. Kl. 9
verður bætt í ofnana, það er að segja
snætt, því matur er manns megin, eins
og kolin ofnanna«.
»En þeir sem ekki dansa — verða
þeir ekki vetrarins börn?«
»Þeir geta hitað sér á því að horfa
á og ef það ekki nægir, halda þeir
bændaglímu á ganginum. En lofið
mór að leysa frá skjóðunni. Maturinn
verður ágætur og ræðurnar yfir borð-
um því betri.
Eftir borðun hefst skemtun, sem
stendur fram til miðnættis. Því ekki
er manninum holt að dausa alveg ofau
í ms tinn. Það er eins og kaffi ofan í
skyr Það hefir hepnast að ná í fyrir-
taks fólk til að skemta. Frú Guðrún
birtist sem Mærin frá Orleans og segir
fram sumt það bezta af því, sem Schill-
er hefir lagt henni í munn. Þá er
næst tvíleikur eftir Bjarna frá Vogi,
borin [fram af tungum sem þau frú
Stefaníu Guðmundsdóttir og Jens B.
Waage eru eigendur að, en í lok leiks-
ins koma fram 5 sumardísir og »dansa
inn sumarið«. AS því loknu les Bjarni
frá Vogi kafla úr ,Faust‘«.
»Á ekki að syngja«.
»Auðvitað verður sungið. Frú Laura
Finsen hefir lofað að syngja nokkur
lög og Símon Þórðarson líka. En auk
þess verða náttúrlega allir syngjandi
— öðru hvoru. Meðal annars verður
sungið sumarkvæði eftir Þorkel Er-
lendsson.«
>Bara að við kunnum nú lagið«.
»Já, já, lagiö kunna allir, og oröiö
verður prentað. — En »áfram með
smjörið«.
»Nú, er ekki alt búið enn?«
»Nei. Klukkan 12 stendur upp
einhver snjallasti ræðumaður þessa
lands og fagnar sumrinu. Og sá sem
ekki finnur sumarylinn þá, á ekki
skiiið að vera annarsstaðar en í ís-
húsi.«
»Hver er maðurinn?«
»Það segist ekki. Eftir sumarræð-
una hefst dansins á ný. Fyrsti dans
sumarsins og sá bezti —«.
»En hvenær endar hann?«
»Það veit enginn!«
* *
*
Aðgöngumiðarnir að aliri þessari
dýrð eru til sölu í dag. En annaö
kvöld verða dyrnar lokaöar og með
því að aðgöngumiðasala verður mjög
takmörkuð, vegna þess að borðsalur-
inn í Iðnó er ekki óendanlega stór,
veröur vissast að krækja sór í að-
göngumiða í ‘dag, til þess að verða
ekki af síðustu skemtun vetrarins og
fyrstu skemtun sumarsins.
En bara það vildi nú vera víðar en
í Iðnó.
Her Belga.
Það mun skoðnn margra, að Belg-
ir séu algerlega ár sögunni sem
hernaðarþjóð. Að þeir hafi þegar í
öndverðum ófriðnum mist alt sem
missast kunni, og lítið sé annað
eftir af þjóðinni en börn og gamal-
menni.
Það er að visu að nokkru leyti
eðlilegt, að menn hafi þessa skoðun.
Menn muna svo vel hveruig Þjóð-
verjar óðu yfir Belgíu árið 1914 og
tóku borg eftir borg og fjölda fanga.
Og ofan á þetta bættust ósköpin við
Yser. Eftir viðureignina þar var fót-
gönguliðið ekki orðið nema 32 þús.
manna og helminginn af stórskota-
liði sínu höfðu Belgar þá mist.
Þá er Belgar voru voniausir orðn-
ir um vörn alia fyrir landi sínu,
hörfuðu þeir undan til Frakklands.
Þangað fór líka stjórnin belgiska og
settist að í Le Havre og hefir hún
nú verið þar í rúm 2 ár og stjórn-
að þeim smáskika af landinu, sem
þjóðverjum aldrei tókst að ná. Mik-
ill hluti landsbúa hefir flúið til ann-
ara landa, einkum til Hollands,
Frakklands, Englands og Ameriku.
En hvað líður hernum ? — Hann
er í fuilu fjöri og ver þann hluta
af herlínunni sem honum hefir ver-
ið fenginn til varnar. Nýju skipu-
lagi hefir verið komið á hann og
vopn hefir hann ágæt. Auðvitað er
hann mannfærri en í fyrstu, en þó
eru það 150 þúsundir manna, sem
standa undir merkjum Belga, og þó
munar um minna. Belgiski herinn
var i slæmu ástandi eftir undan-
haldið frá Antverpen og orusturnar
við Yser; mannfallið hafði verið
ógurlegt meðan á undanhaldinu stóð,
en þeir sem liíðu það af voru að
fram komnir af áreynslu, sulti og
illu viðurværi; einkennisbúningarnir,
sem að mestu leyti voru gamlir og
ekki nýtandi voru gauðrifnir, og
leifar hersins voru hörmulegar á að
líta.
Nú er þetta alt breytt. Hernum
hafa bæst nýir, ungir menn, sem
leggja alt kapp á að frelsa ættjörðu
síaa á ný, og aðbúð hersins er i
alia sta'i góð. Foringjarnir hafa
fengið ágæta mentun undir stöðu
sína og oiðnir van'li hernaði. Ein-
kennisbúningarnir eru úr Khdki, eins
og Englendingar nota og járnhjálm-
arnir frönsku hafa verið teknir upp.
Aibert konungur dvelur sí og æ
með hernum og lifir eins og hver
annar liðsmaður.
Öíriðarsmælki.
Loftorustur. Vikuna frá 18.—25.
marz segjast Þjóðverjar hafa skot-
ið niður 35 flugvélar fyrir banda-
mönnum. Á sama tíma segjast
Bretar hafa skotið niður 30 og
Frakkar 16 þýzkar flugvélar. Á
vesturvígstöðvunum hafa þá ver-
ið skotnar niður 81 flugvélar
þessa vikuna.
Búmannskluklcan. Aðfaranótt
páskadags var klukkunni í Bret-
landi flýtt um eina stund, og
verður eigi seinkað aftur fyr en
aðfaranótt 17. september. í fyrra
var klukkunni flýtt 21. maí og
eigi seinkað aftur fyr en 30 sept.
80 sláp hafa Bergensbúar mist
síðan ófriðurinn hófst og báru
þau samtals 125.000 smál.
Suðurvígstöðvarnar. ítalska
blaðið »Corriere della Sera« segir
að Austurríkismenn hafl nú dreg-
ið saman 40 herdeildir á suður-
vigstöðvunum, en það sé eigi
unt að segja hvað Þjóðverjar
muni senda þangað mikið af hin-
um 240 herdeildum sínum. önnur
ítölsk blöð halda þvi fram, að ef
Miðríkin sendi alt varalið sitt á
hendur Itölum, þá verði banda-
menn að senda þangað varalið
sitt til varnar þeim.
Valentine sá að henni var brugðið.
Valentine hallaðist aftur á bak og
var náföl. Rétt á eftir hvíslaði her-
toginn að henni.
— Valentine, eg hefi virt hana
fyrir mér og eg hefi komist að raun
um það að hún hafi reynt að dylja
skaplyndi sitt, eigi síður en nafn sitt.
Mér þætti gaman að vita hvort hún
ávarpar mig þegar við förum, eða
hún lætur nægja að hneigja sig kulda-
lega og drembilega.
Og svo fór, að hún ávaipaði hann
eigi,en kinkaði aðeins kolli kuldalega.
— Þetta þoli eg ekki, sagði hann
við sjálfan sig. Hún skal verða að
tala við mig.
Hann veitti henni eftirför og náði
henni I stiganum. Hún studdist við
arm miljónamæringsins og leit undr-
andi á hertogann er hann ruddist
fram með öndina í hálsinum.

Tvö herbergí
í sama húsi óskast til legu frá 14
mai. Þuifa ekki að vera samliggj-
andí. Tiiboð sendist aígreiðslu
Morgunblaðsins. Leiga borguð fyrir-
fram ef óskað er.
Ráðskona
óskast til Austfjarða í sumar. Hátt
kaup í boði. Upplýsingar á Bar-
ónsstíg 22, uppi.
Tapas
hefir loðhúfa á Skjaldbreið, í fyrra-
dag. Skiiist^ þangað gegn fundar-
launum.
Björn Ólaf^son,
skipstjóri.
Lítid hús
í A u s t u r b æ n u m er til sölu nú
þegar.
Uppl. Laugavegi 70.
Til matjurtaræktunar
fæst leigt í sumar í Reykjahverfi í
Mosfellssveit girt og brotið land að
stærð 3600 Q metr.
Tilboð sendist fyrir 18. þ. mán,
Steindóri Björnssyni, Tjarnargötu 8,
er gefur nánari upplýsingar, ef óskað
er.
|gj^Jlfc=^gj
Wolff & Arvé’s
LeYerpostei
f ‘/4 ?Q pd- dósunt er
bezt — Heimtið það
l—lll—li
— Miss Glinton, mælti hann.
Ætlið þér að fara án þess að segja
eitt einasta orð við mig?
— Mér datt ekki í hug að þér
munduð hafa gaman að einu orði,
svaraði hún og hló.
— Jú, auðvitað. Höfðuð þér
gaman að hljómleikunum?
— Já, mæhi hún kæruleysislega,
álíka mikið gaman og að öllu öðru.
— Það þýðir víst sama sem að
þér hafið haft mjög gamanað honum.
En hvers vegna genguð þér fram-
hjá án þess að ávarpa mig?
Hún brosti.
— Gerði eg það ? Eg tók ekkert
eftir því! Eg var að hugsa um
sönginn.
— Og gleymduð mér þess vegna,
bætti hann við.
— Liklega hefi eg heldur munað
of lítið eftir yður til þess að geta.
514 —
5i S —