Morgunblaðið - 21.09.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
13® forenede Bíyggerier,
á ógreiddum erfðrfestu- og leigulandagjðldnm !Tö!Ium í gjalddaga i.
október og 31. desember 1916 á íram að fara, og vetðnr logtakið fram-
kvæmt að 8 dögum liðnum frá birtingu fressarar auglýsingar.
Bæjarfógetinn í Reykjavik, 19. s pt. 1917.
*%//gfús €inarssonf
— settur. —
Beauvais
niðursuðuvörur eruT viðnrkendar að ve’lingbeztar í heimi.
Otal heiðurspeninga á sýni 'gum viðsvegar um hsiminn.
Biðjið ætíð um Beauvais-niöur suðu. Þá fáið þér verulega góða vöru
Aðalumboðsmenn á ísland :
O. Johnr on & K taber.
Narföt.
Vinnuföt.
Hvar er mestu úr að velja?
Hvar eru vörugæðiii mesl?
Hvar fær maður vörurm ódýrasta?
i
Vöruhúsina,
til sölo,
tveggja ára gamali, í góðu ástandi,
með slldveiða dtbúnaði.
Sigurjón Jódssöb,
Laufásvegi 20. Simi 490.
fæst nú aftur í
Ölgerðinni
Egiil Skalligrioiss.
cTSaupié <Mor£un6L
Múrara
vantar nú yfir lengri tíma•
Þórarinn Egilson,
Hafoarfiróí.
laut Mary drotingu og hún heyrði
glögt að Georg konnngur hvíslaði að
þeirn, sem næstir honum voru: En
hvað hún er fögur! . . .
Svo dreymdi hana meira. Qún
sá heiðgula sandsléttu, sem brennandi
eólarhitinn steyptist yfir. Hún reið
á úlfalda. |>að var líkast því sem
að vaggast inn í eilífðina. Allir
keptust um það að verða að ÓBkum
hennar og hún hafði þjón á hverjum
fingri. jþau fóru framhjá einkennileg-
nm, hvítkölkuðum húsum og þau
áðn í iðgrænum óöaum. En svo var
það einhverju sinni að leiðin tók að
gerast brött. Landið varð æ grárra
og að lokum var það samfeld grjót-
urð. Nú tóku brattir hálsar við af
hinum aflíðandi sandhálsum, og milli
þeirra voru víðar sléttur, þar sem
antilópur voru í stórhópam og nykrar
byltu sér í mýrum og fenjum,
En það lif! Hún hafði gengið
þarna um í hinum hallkvæmu drengja-
fötum sínum, með spenta byssuna
— 371 —
og þrjá þjóna á hælum sór. Attu
þeir að gæta hennar og hlaða fyrir
hana byssuna. Gazellunrar höfðu
hnigið að velli fyrir skotum hennar
— og jafnvel hinir gömlu krókódílar,
sem höfðu lifað alla æfi á svertingja-
kjöti, höfðu fengið að kenna á kúlura
hennar.
En kvöid nokkurt — niðdimt kvöld —
þegar hún lá í rúmi sínu, sem fjóra
svertingja, hafði þurft til að bera,
heyrði hún einkennilegt hljóð. |>að
var einna líkast mjálmi. Hún settist
upp í sænginni. f>á var eins og loftið
titraði undan ógurlegu öskri, hræðslu
hrópum og skotum . . .
Edna Lyall stökk á fætur. Hljóð-
himnur hennar titruðu enn af hinu
ógurlega ljónsöskri. Hún strauk enn
sitt. það var eins og andlitshúð
hennar hefði orðið ísköld af ótta.
En alt 1 einu heyrði hún annað,
sem skaut henni enn meiri skelk í
bringu. það var tinhver hávaði í
næsta herbergi — líkast því sem stóli
væri skotið til hliðar.
— 372 —
Hún greip ofurlitla marghleypu,
gekk fram að dyruuum og lauk þeim
upp. Svo þtýsti hún á rafmagns-
knappinn, sem kveikti ljósin.
Hún hrökk aftur á bak. |>ví að
rótt undir ljósakrónunni sat einbent-
ur maður og reykti bréfvindling.
44. k a p í t u i.
*• I
I einrútui.
— Gott kvöld, mælti Dick Anstey
og púaði stórum reykjarstrókum upp
í Ioftið. f>ér afsabið það, bæra frú,
að eg reyki.
Edna Lyall fór nú að átta sig
aftur. En ekkert skildi hún í því
hvernig á því gat staðið að þessi
maður hafði komist inn í hús henn-
ar fram hjá hinum altsjáandi leyni-
lögreglumönnum. Hún var þó eigi
að brjóta heilann lengi um það. Og
Dick Anstey hafði altaf komiðkumpán-
lega fram við hana. En henni geðj-
— 373 —
V ATRt G GING AEj
Brnna tryggingak,
sjo- og stríðsYátryggingar,
O. Johrxson & Kaaber.
Det kgl, octr. Braudassorance
Kniipm>nnahrfn
vátryopir; hú^. Iin-yöt;r>, fxlls-
ltonar vöri’toröa o.;. ftv. gegn
eidsvoða fyrir lægsta iðgjalJ.
Heima kl. 8 —12 i. b. og 2—8 e. h.
í Ansturstr. í (Búð L. Nielsen)
N. B. NieJsen
Brunatryggið bjá »W OLGA*
Aðaiurr boðsm. rlalldór Eiríhson
Reykjavík, Pó>sthó)f 385.
Umboðsm. í Hafriarfirði:
kaupm. Daníél Berqmann.
Gufinar Egilson
skip.mnðLri.
Tals. 470. Veltusundi 1 (uppi),
Sjó-, Siríð3-, Brunatryggingar.
Skrihtofan opin kl. 10—4
Allskonar
Yátryggingar
Tjarnargotu 33. Simar 235 & 429.
c^toIíq S gJLqíRq.
Ttondhjems vátryggingarfélag h.f.
Allskonar brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður
Carl Finsen
Skólavörðustíg 23
Skrifstofut. s.d. Tais. 331
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalutr boðsment:
0. Johnson & Kaaber
ast eigi að því að hann skyldi kalla
sig frú. Henni fanst jafnvel hótun
liggja þar bak við.
— Mér þykir það œjög eðlilegt
þótt yður só eigi um það gefið að
menn heimsæki yður svona seint,
mælti Anstey enn og var hinn ró-
legasti .... En hvað á maður aó
gera? þetta hús er alveg eins og
kastali. þessi Ralph Burna hefir,
svei mér, reynt að gæta yðar. Og
eg er alls eigi viss um það að mér
hafi tekist að loika á hann. En það
gerir þá ekkert til. Skapadægur
mitt er nú komið og líkami minn
þráir handlegginn, sem nú er að
velkjast eÍDhversstaðar í grend við
Yserskurðinn . . . Nú, hvernig leizt
yður á blómvöndinn?
Edna Lyall settist á stól.
— J>ór gerðuð mig ekki hrædda,
mælti hún og setti á 91'g töfrabros.
— Nei, auðvitað . . , |>ér eruð
hugrökk kona. En þér hefðuð átfi
að hræðast blömvöndinn, frú mín góð
— 374 —