Morgunblaðið - 06.12.1917, Qupperneq 4

MORGUNBLAÐIÐ
Leikfimisbuxur,
bolir,
sokkar,
Giímubuxur.
Vöruhúsið.
Geyslr
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. JÖÍINSON k KAVBER.
,111111 HH2M1HÍ
Wolff & Arvé’s
Leverpostej
m
í Vé V2 pd- dðsum
er bezt — Heimtið það jij|
Kápufau
nýtt úrval, nýkomin í
Nýju verzlunina,
Hverfi8götu 34.
Indverska rósin.
Skáldsaga
eftir C- Krause. ss
— J>essi maður er Iygari, mælti
friðdómarinn um leið og hann sett-
ist niður.
Aheyrendur ráku upp undrunaróp.
Helena sveipaði aftur að sér sjali
sfnu og mælti rólega:
— Hafið þér sannfærst, herra
dómari?
— Já, fullkomlega, jungfró góð,
svaraði haDn og laut henni kurteis-
lega, Hneppið þennan mann í varð-
hald, mælti hann við tvo lögreglu-
þjóna.
Aheyrendur hrópuðu h ó r r a fyrir
jungfró Helenu og fögnuðu þessum
ótskurði með lófataki. Og sigri hrós-
andi fór hón frá hósi dómarans. En
um leið og hón gekk ót ór dyrun-
um, sá hón svartskeggjaðan sjómann.
Brá henni þá í brón því að hón
þekti að það var John Francis.
— Nó skil eg alt, hugsaði hón;
þetta eru launin fyrir svipuhöggið.
Og hón hvesti augun grimdarlega
á John Francis um leið og hón gekk
fram hjá honum.......
Forster hafði gert alt sem í hans
valdi stóð til þess að það sannaðist
Hinn 8. desember næstk. kl. 5 e. h. verða á bæjarfó-
getaskritstofunni hér í bænum seld við opinbert uppboð,
hlutabréfin nr. 36—38 og 41—43 í Fislpveiðahlutafélaginu
»Gizzur hvíti«, hér í bænum, hvert að upphæð 1000 kr.
Söluskilmálar og önnur skjöl, er snerta söluna, eru til sýnis
hjá Eggert Claessen yfiriéttarmálaflutningsmanni, Pósthússtr.
17, hér í bænum.
Skiífstofu bæjarfógetans í Reykjavík, 21. nóv. 1917.
Vigfús Eíiiafssdsi
— settur. —
cföazí að auoíýsa í zMorgunBlaðinu.
Hin ágæta
\
neðanmálssaga Morgunblaðsing:
Leyndarmál tiertogans
fæst keypt á afgreiðslunni.
Bókin er 630 síður og köstar að eins kr. 1.50.
aldrei af hvaða ætfcum Helena var.
Einu sinni hafði Zigauni, er dæmd-
ur var til ótlegðar, verið náðaður fyrir
bænastað hans, og i þakklætisskyni
hafði Zigauninn svo keDt Forster
ráð til þess að áfmá merkið á hand-
legg Helenu. f>að var ástæðan til
þess að Ithuriel var staðinn að röng-
um framburði fyrir rétti.
XX.
þegar Edmund Forster frétti um
hvarf frænda síns, varð hann fremur
hissa eu hræidur. Hann hafði Iengi
grunað margt siðan haun komst að
þvf að fiokkseinkenni Zigauna var á
handlegg Boberts greifa. Hann hafði
Crafford lækni grunaðan um það, að
hann mundi hafa skift á barninu, er
hann flutti það til Evrópu. Og aó til-
hugsun gramdist honum stórkost-
lega, því að með því var Arthur
fræudi hans sviffcur erfðarétti sínum.
Og hann hafði heitið því að þetta
mál yrði rannsakað nákvæmlega.
En tvent var það sem kom í veg
fyrir það um sinn: Krafa só, er Ifc-
huriel gerði til Helenu og hvarf greif-
ans. En Forster misskildi hvarf greif-
ans. Hann hélt að Crafford Iæknir
mundi hafa varað hann við og greif-
inn svo reynt að flýja, til þess að
koma sér undan hegningu. þess
vegna þótti honum hálft í hvoru
vænfc um að heyra það að Bobert
væri horfinn.
Hanu fór þegar til greifahallarinn-
ar, og ásamt þjónunum rannsakaðj
hann alla höllina vandlega, en það
varð eigi til þess að að nokkuð vitn-
aðist um það hvað um Boberfc hafði
orðið.
þjónarnir gengu þá til hvílu, en
Forster gekk um góff í svefnherbergi
greifans og var að hugsa um það
hvað hann ætti nó að gera.
Um sama leyti kom ungur mað-
ur til hesthóss greifans og hvíslaði
einhverju að hestasveininam. Svo
var þegar hestur spenfcur fyrir vagn
og ekið brotfc. Og einni standu síð-
ar kom vagninn affcur. Út ór hon-
um steig Crafford læknir. Hann
kallaði á þjóna greifans og þeir hjálp-
uðu honum fcil þess að bera mann
nokknrn inn í höllina, f>að var Bo
berfc Cumberland greifi. Hafði Craf-
ford tekisfc að lífga hann við.
þegar greifinn var borinn inn í
svefnherbergi sitt og lagður í rómið,
starði Forster á hann eius og hann
væri affcurganga. Crafford læknir
kvaddi haun vingjarnlega og þá átt-
aði Forsfcer sig, og gekk burtu án
þess að segja eitfc eiuasta orð. Lækn-
irinn horfði brosandi á eftir honum
og mælti við sjáflau sig.
— Hanu er farinn að gruna eifcfc-
cftrunafryggingar,
^jó- og striðsvátryggingar.
O. Jofjnson & Jfaaber.
Det kgl, octr. Brandassnrance
Kaupmannahöfn
vátryggir: h«s, Iiúsgögn, alls-
kouar vöruforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. 'n. og 2—8 e. h.
í Aesturstr. 1 (Búð L Nielsen)
N. B. Nielsen.
Brunatryg. ið hjá „W OLG A«
Aðalurnboðsm. Halldór Einarsson,
Reykjavik. Pósthólf 385.
Umboðsm, í Hafnarfírði
kaupm. Daníel Berqmann.
ALLSKÖNAR
VATRYGGINGAR
Tjarnargötu 33. Símar 2358C429
Trolle & Rotlie.
Trondhjems Yátryggingarfél- M.
AUsk. bmnatryggiugar.
Aðalumboðsmaður
CrpI Finsen,
Skóla/örðustig 25.
Skrifstofut. —óYgS.d. Tals. 331
S.unnar Cgilson
skipamiðlari,
Haf arstræti 15 (uppi).
Skrifstofan opin kl. 10—4. Síœi 608.
Sjó-, Stríös-, Brunaíryygingar.
Talsimi heima 479.
hvað. f>að verður ilt fyrir mig að
fást við hann, því að hann er hug-
laus.
Crafford var mjög þreyttur eftir
erfiði og þunga dagsins. Hann sett-
ist því á hægindastól og hugði að
sofa þar um nóttina. Eobert Cum-
berland svaf fast, því að honum hafði
verið gefið inn svefnlyf. Og það leið
ekki á löngu heldur þangað til læku-
irinn var steinsofuaður.
Um miðnætti var hurðin að svefn-
herberginu opnuð hægt og kona með
blæju fyrir andlití kom inn. Hón
Iæddist á tánum að svefnbeði greif-
ans. f>ar dró hón blæjuna frá and-
liti sér og gat þar að líta mjög fríða
konu, þótt hun væri af æskuskeiði.
Hón leit með innilegri blíðu og við-
kvæmni á greifann þar sem hann
svaf og tár komu í augu hennar. Hóu
tók upp nisti nokkurt og síðan leysti
hón upp umbónað þann, er Crafford
hafði lagt á sár greifans. f>að lék
viðkvæmnisbros un varir hennar og
hón mælti í hálfum hljóðum.
— Ensku Iæknarnir eru nýfcir menn,
en Zigaunakonurnar eru enn nýtari
læknar. Og þótt eg meigi eigi tala
við son minn og faðma hann að mór,
þá má eg þó lækna hauu.