Morgunblaðið - 25.01.1918, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Agætt
Harmonium
til sölu.
Loftur Guðmundsson.
Mislita haustull
kaupir hæsta verði
0. J. HAVSTEEM.
Kjðrskrá.
tyrir kosningu til bæjarstjórnar 31. janúar 1918 liggur
frammi í Hegningarhúsinu 14.—27. þ. m. að báðum dög-
um meðtöldum.
Kærur um að nokkur sé oftalinn, eða vantalinn, á kjör-
skránni, skal stíla til kjörstjórnar og senda á skrifstofu borg-
arstjóra ekki seinna en 28. þ. m.
Borgarstjórinn í Reykjavík, 12. janúar 1918.
K. Zimsen.
Rúmstæði
Og
Rúmfatnaður
beztur
í Vðruhúsinu
Geysír
Export-kaffi
er bezt.
#
Aðalumboðsmenn:
0. J0HNS0N & KAABER.
Nokkur eintök af »Freyjusporum<
I. og II. óskast keypt háu verði.
Afgr. v. á.
Yfirráöin í loftinu.
»Frankfurter Zeitungc gerir loft-
Bernaðinn á vesturvigstöðvunum að
umtalsefni nýlega. Segir í greininni
að það muni vera Ameríkumönnum
að kenna, að Þjóðverjar hafi mist
yfirráðin í loftinu. Aldrei hafa verið
skotnar niður fleiri þýzkar flugvélar
á vesturvígstöðvunum en nú upp á
síðkastið. — Þetta er óvenjuleg játn-
íng í þýzku blaði.
Indverska rósin.
Skáldsaga
eftir C. Krause. 77
í vagninum sat Helena Forster.
Hún opnaði vagngluggann til þess að
svalt loftið gæti leikið um andlit sér
því að hún var f talsvert æstu skapi
eftir kvöldið.
— |>að er satt sem málshátturinn
segir, mælti hún við sjálfa sig, að
Zigaunar eiga sinn eigin guð. £g
sver mig altaf í ættina hversn mjög
sem eg reyni að berjast á móti því.
Crafford læknir er samt sem áður
góður maður og eg skal einhverntíma
reyna að rendurgjalda honum þann
greiða sem hann hefir gert mér. Nú
get eg boðið John Francis sátt eða
stríð — það er alt undir því komið
hvort hann vill heldur.
|>egar vagninn staðnæmdiat fyrír
framan hás Forsters barúns, stökk
læknirinn af honum og hljóp á brott.
Forster var ekki heima og Helena
hélt því til herbergis síns. þar sett-
ist hún niður við að skrifa bréf og
breytti hönd sinni til þess að geta
þrætt fyrir það sfðar að hún hefði
skrifað brófið — ef þess gerðist þörf.
Bréfið var svolátandi:
Nina vill fá að tala við John
Francis klukkan 8 í kvöld í kofan-
um hjá Windsor.
Og utan á skrifaði hún: Til herra
Köprisli, Piceadilly n. 286.
— |>að væri einkenniiegt, mælti
hún svo brosandi fyrir munni sér og
hallaðist aftur á bak í stólnum, ef
tvö Zigaunabörn yrðu fremst á með-
al aðalsmanna hér í landi.
VI.
Nabob Köprsili sat á ráðstefnu með
Crafford lækni þá er hann fékk
bréfið frá Helenu. Jhá var klukkan
sjö að kvöldi.
— |>ér eruð viss um það, að þessi
kona sem þér sáuð hafi verið Hel-
ena Forster, mælti ZigaunafurBtinn.
— Já, það er eg alveg viss um
svaraði Craford.
— |>ér vitið það, mælti John Fran-
cis ennfremur, að Robert ann henni
hugástum?
— Já, hún hefir leitt hann f gildru
sú litla. Hún vill endilega verða
greifynja Cumberland.
— Jé, en eg vil það ekki og hún
skal aldrei bafa sitt fram. Hún er
þó hættulegur mótstöðumaður og eg
verð að taka á öllu sem eg hefi til
svo að húu beri ekki sigur af hólmi.
|>að leynir sér ekki að hún er af
austurlenzkum ættum. Og næði hún
tangarhaldi á mér þá væri út um
mig.
Um leið opnaði bréfið og það mátti
sjá það á svip hans að honum brá
eigi lítið í brún er hann las það.
— Lesið þér þetta bróf, herra
Iæknir, mælti hann. Nú er eg eigi
í neinum efa um það lengur að þér
hafið þekt stúlkuna.
— Bara að þetta sé ekki gildra,
mælti Iæknirinn. Ædið þér að fara?
— Auðvitað.
John Francis kallaði nú á Samson
og mælti við hann:
— Segðu þeim Aischa og Lunu
að þær verði að vera komnar um
borð í »Örninn< áður en klukkustund
er liðin. þar eru þær óhultari held-
ur en f Wapping. |>ú ferð með þeim
og þið verðið að bíða mín.
— Það skal verða herra, mælti
Samson.
— Hver er þessi Aischa, spnrði
læknirinn þegar Samson var farinn.
— f>að er góð og trygglynd Btúlka
sem á það skilið að henni sé unnað
heitt, mælti John Francis eg roðnaði
ofurlítið.
— Og eg þykist sjá að hún Bé
elskuð, mælti læknirinn og brosti.
En nú mundi hann eftir því að
hann átti að fara á fund Robert
greifa og kvaddi því í snatri. En
hann lofaði að þvf að finna John
Francis daginn eftir.
.. ................
Vátryqgingar.
cRrunaíryggingar,
sjó- og stríðsvátryggingar.
O. Jofjmon & Jiaaber.
Det kgl. octr. Brandassorance
Kaupmr.nnahöfn
vátryggir: bús, húsgögn, alls-
konar vðrrjforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
i Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielsen
Brunatryggið hjá „W OLG Aa
Aðalumboðstn. Halldór Eiriksson,
Reykjavik, Pósthólf 385. Sími 175.
Umboðsm. í Hafnarfirði
kaupm. Daniel Berqmann.
ALLSKONAR
VATRYGGINGAR
Tjarnargötu 33. Símar 2338:429
Trolle & Rothe.
Trondhjems vátryggingarfél. h.f.
Allsk. brunatryggingar
Aðalumboðsmaður
Carl Finseo,
Skólavörðustíg 23.
Skrifstofut. 3^/2—ó1/^ s.d. Tals. 331
Sunnar Cgilson
skipamiðlari,
Hafaarstræti 13 (uppi).
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími 608.
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
Talsími heima 479.
|>egar hann var farinn, klæddist
John Francis í sjómannabúning og
fór út um leynidyr á húsinu. Hann
hélt niður að Thames og hitti þar
Samson og konurnar, sem biðu hans
í báti hjá bakkanum.
— Hvert eigum við að fara, mælti
Samson.
— Fyrst förum við um borð f
•Örninn. og síðan til kofans í Wind-
sor.
— John, mælti nú Aischa. Lof-
aðu mér að fara með þér.
— Hvers vegna viltu það? spurði
haDn og greip hendur hennar. Treystir
þú mér ekki lengur?
— Ó, spurðu mig ekki, mælti hún
og hallaðist upp að barmi hans. Eg
er svo ákaflega hrædd. Mig dreymdJ
ílla í nótt og Luna hefir eígi séð
neitt annað en blóð í spilunum.
— Dæmalaus börn eru þið
leggja trúnað á slfkan hégóma.
— Eg er nú þannig gerð, að
trúi á þetta.
— Jæja, það væri annars ver8fi
fyrir Helenu sjalfa. Eg hún
að fjandskapast við mig, þá skft
blóði út helt, en ekki mínu bl^’*
íé>
En sé þér það hughægra, skaltn
að koma með mér.
Hann settist hjá henni og
henni ástúðlega að brjósti sér.
urinn skreið hljóðlega niður áoft
kvöldkyrð ríkti yfir öllu.
prý0Í1*
Bát-