Morgunblaðið - 20.04.1918, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐH)
Með S.S. «GulIfoss« hefi eg nú fengið mikið úrval af
dívanteppum.
Einnig hefi eg nú fyrirliggjandi birgðir af
póleruðum stólum, ruggustólum, orgelsstólum, skrifstofu-
stólum, borðstofustólum, birkistólum,
divönum, sófum o. fl.
Kristinn Sveinsson.
Bankastræti 7.
Síldarútvegur til sölu.
Norsk snyrpenót og nótabátur með spilum og öllu tilheyrandi.
Kristján Bergsson,
Tjarnargötu 14. Sími 617.
Með heimild í 16. gr. reglugjörðar 23. jan. 1918, um sölu og út-
hlutun kornvöru, sykurs o. fl., er hérmeð öllum þeim, sem verzla með
steinolíu í Reykjavík, bannað, fyrst um sinn frá 22. þ. m., að selja stein-
olíu öðruvísi en gegn seðlum, sem bjargráðanefnd útbýtir.
Þetta birtist hérmeð öllum þeim til eftirbreytni, sðm hlut eiga að
máli. —
Bjargráðanefndin i Reykjavík, 19. apríl 1918.
K. Zimsen. Ragnhildur Pjetursdóttir.
Prjónatuskur
og
Vaðmálstuskur
keyptar hæsta verði
(hvor tegund fyrir sig)
í
Vöruhúsinu.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. J0HNS0N & KAABER
Beitusíld
fyrirtaks góða, höfum vér til sölu.
Síldin er til sýnis i íshúsi voru,
ef menn óska.
SAXNGJARNTVERÐ
Símar 259 og 166.
H.f. Isbjörninn við Skothúsveg.
Saumastúlkur
duglegar og vanar aS sauma jakka,
geta strax fengiO vinnu.
öuðm. Sigurðsson.
Indverska rósin.
Skáldsaga
eftir C. Krause. 142
petta voru líka enskir hermenu.
Skipuðuat þeir fyrir framan salardyrn-
ar og stóðu þar eins og veggur.
Indverjar áttu uú eigi auuan kost
en berjast og eins og vant er þegar
í ófrið er komið, börðust þeireiuBOg
Ijón. Nokkrir Englendingar féllu.
En svo kvað við ógurleg skotþruma
Og þegar púðurreykurinn leið burtu
blasti við hroðaleg sjóu þar. Mörg
hundruð Indverja lágu þar dauðir á
gólfinu, eu særðir meun veltust þar
nm 1 blóðpollum. þeir sem eftir
lifðu af lndverjum leituðu undau á
flótta inn í hofið. En eins og fyr
er sagt voru dyrnar þar inn mjög
þröngar og vegua þess að hver mað-
ur kepti að verða fyrstur varð þar
ógurlegur troðningur og biðu þar
margir menn bana.
Brezku hermenniruir bjuggust til
þess að veita þeim eftirför, en val-
% kestirnir töfðu svo för þeirra, að þá
er þeir náðu hofdyrunum voru allir
Indverjarnir slopnir þar inn og höfðu
velt grjóti í dyrnar svo að Englend-
ingar gátu ekki komist Ieugra.
Herforinginn vissi ekki hvað hann
átti nú að gera og sneri sér f ráða-
leysi til helga mannsins. En hann
sagði:
— |>að er ekki um auuað að gera
en halda vörð um þessar dyr. Ef
stéttarbróðir yðar, sem stjórnar her-
liðiuu hér uppi á hæðinni, hagar sér
skynsamlega, þá er sigurinu fullkom-
inn.
— Og fyrir sigurinn eigum við
engum öðrum að þakka en yður og
félögum yðar, mælti Iiðsforinginn og
Iaut houum kurteislega.
Og svo gaf hann mönnum sfnum
fyrirskipanir um það, að láta eigi
Kyrkjarana komast undan.
En úti fyrir hamaðist Bléttueldur.
inn og var uú kominn svo nærri,
að það var iILlíft inni í salnum fyr-
ir hita.
XXXIV.
þá er þeir Samson og Crafford
skildu við Robert, læddust þeirgæti-
lega í gegn um kjarrið. f>eir áttu
að komast í kring um bækistöð Ind-
verja og þess vegna urðu þeir að
taka á sig all-langan krók. Sáu þeir,
er þeir voru komnir hiuum megin
við hallarrúsiruar, að fjöldi Indverja
hafði safuass þar saman. En svo
hurfu þeir allir inu í hallarrústirnar.
•— Hvað eigum við nú að gera?
mælti Samsou.
— Við skulum læðast þangað,
mælti Crafford, og síðan skulum við
snúa þangað er við eigum að hitta
John Francis og segja honum frá
tíðindum.
■ þeir Iaumuðust áfram Ieugra. En
alt í einu heyrðu þeir mannamál.
— Farðu frá mér þegar í stað,
heyrðu þeir að mælt var áindversku.
Eg er herra þiun. Dirfstu eigi að
elta mig þannig á röndum.
— Eg er þjónn þinn, var Bvarað,
og vildi fúslega hlýða þér. Eu æðsti
presturinn hefir gefið mér stranga
skipun um þáð, að yfirgefa þig aldrei
því að það geti vel verið að þú far-
ir þér að voða þegar þú færð þuug-
Iyndisköstin.
— fað eru altaf sömu viðbárurn-
ar, svaraði sá fyrri reiðulega. Sann-
leikuriuu er sá, að þið trúið mér
ekki og viljið njósna um mig. Farðu
þvi þegar og ueyddu mig ekki til
þess að reka þig brott með valdi.
— þú ert að vfsu helgur, mælti
hiuu, og eg virði þig mikils. En ef
þú ræðst á mig þá mun eg verja
mig.
— Hundur! hrópaði hinn. Hver
hefir gert mig að þræli Braminanna
þinna? En það var rétt af ykkur
að trúa mér ekki of vel, þvf eg hefi
ekki verið geðveikur þótt eg hafi
látist vera það. Eg er sem sé ekki
Indverji eða tilbiðjaudi gyðjunnar
Daera. Eg er kristinu maður og
1.11.rS!gB’-F"lllllll'Jlil-
Hl Yátryggingar JJf
éirunatryggingar,
sjó- og striðsvátryggingar.
O. Jofjnson & Haaber.
Det kgl. octr. Brandassnrance,
•Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, húsgðgn. alls-
konar vðrnforða o.s.frv. gegn
eldsvoða fyrir Iægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
i Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen).
N. B. Nielsen.
>SUN INSURANCE 0FFIC«
Heimsins elzta og stærsta vátryggingarfél.
Teknr aö sér allskooar brunatryggingar.
AÖalnmboÖsmaÖnr bér á landi
Matthias Matthiasson,
Hoiti. Talsimi 497.
ALLSKONAR
V ATRTGGINGAR
Tjarnargötu 33. Slmar 235 & 431
Trolle & Rothe.
Siunnar Cgitson,
skipamiðlari,
Hafnarstræti 15 (uppi).
Skrifstofan opin kl. 10—4. Simi 608
Sjó-, StriOs-, Brunatryggingar.
Talsími heima 479
Trondhjems Yátryggingarfélag h.f,
AUsk. brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður
C a t 1 Finsen,
Skólavörðustig 2J.
Skrifstofut. 51/,—61/, sd. Tals. 331
Englendingur þótt eg hafi neyðst tli
þess að Iifa á meðal ykkar. Eu nú
fæ eg frelsið bráðum. þið hafið
ætlað að útrýma Englendingum, eu
skapadægur ykkar sjálfra er í nánd.
Förunautur haus rak upp jöskur
af reiðiv
— þú ert þá Eugleudingur, svik-
aril f>etta skaltu hafa mælt feigum
munni!
Hinn rak upp hæðnishlátur. Bvo
heyrðist vopnabrak, en eiuvfgið stóð
ekki lengi, þvi að þeir Samson og
Crafford hlupu fram, Cumberland
greifa til hjálpar, því að það var
hann sem þarna var kominnímann-
raun. Samson var ekki lengi að
vinna á Indverjanum, eu Crafford
kvaddi greifauu kurteislega. Varð
greifinn mjög forviða er hann sá
hver þar var kominn.
— Vitið þér hvers vegna við er-
um komuir hingað til Indlauds?
mælti Iæknirinn. Við erum i fylgd
með eldra syni yðar.
— Eldra syni mínum! hrópaðí
grejfinu. Guð miuu góður! HvftT
er hftnn?
— þér skuluð bráðum fá að sjá
hann.