Morgunblaðið - 08.07.1918, Qupperneq 2

2
MORGUN BLAÐIÐ
Hér með tilkynnist vinnm og
vandamönnum að konan min Guð-
rún Ingimagnsdóttir andaðist á heim-
ili sínu þann 4. júlí.
Sigurður Þórðarson.
Reykjavík 7. jdli 1918.
Tvö til þrjú herbergi og eld-
hús óskast til leigu nú þegar.
Reynir Gíslason. Simi 50.
þeir fullnuma, en mismunur kemur
í vasa þess, er leggur til kostinn.'íij
Þótt ekki séu hér matreiðsluskól-
ar, þá mun kennsla ekki ófáanleg
fyrir karlmenn væri vel leitað, og
komist hér á almenningseldhús, væri
sjálfsagt að gefa þeim, er stunda vildu
þá atvinnu, kost á að nema þar, svo
langt sem það nær. Þar verður all-
nr sparnaður við hafður, notað alt,
sem notað verður og það þarf einnig
að lærast. Hg þekki útlærðan bryta
hér í bænum, það er islendingur en
heíir lært matre ðslu erlendis — þar
er kennarinn og lengra þarf ekki að
fara og verkefnið er nóg, þar sem
fjölda marga matreiðslumenn þarf
að undirbúa og kenna starfið, sem
hvorki er meira né minna en það,
að öll tímanleg velferð skipshafnar
er komin undir vel tilreiddum og
hollum mat. Eg hefi eitt sumar
verið á skipi þar sem kokkurinn var
hálfdrættingur og eg segi aðeins —
verum þakklátir að sú matreiðsla er
ekki lengur til á íslenzkum skipum
og keppum að því marki að full-
komna það, sem ábótavant er í
þeirri grein. tr nokkuð því til fyr-
irstöðu að matreiðslumenn mynduðu
með sér félagsskap, ekki til þess að
gera verkföll og glundroða, heldur
til þess að styrkja þá hugmynd, að
þeir geti heitið stétt, sem á heimt-
ingu á virðingu og sæmilegu kaupi.
Það verður þ’gar þeir sýna það og
sanna, að þeir kunna verk sitt, hvort
heldur þeir aðeins matreiða eða taka
að sér að selja kostinn sjálfir, geta
tekið að sér^imatreiðslu á spitölum
og matsöluhúsum, því þar eiga eða
ættu karlmenn fullkomlega eins vel
við og kvenfólk. Þetta eru aðeins
skrif. — Vili nú ekki einhver benda
á veg til framkvæmda?
S. Júlí 1918
Svcinbjörn Egilson.
Storfelduí fjáídráttur.
Fjoidi rnanna tekinn fastnr.
í vor fór það að kvisast í Banda-
ríkjunum, að mikiil fjárdráttur og
refsiverð sviksemi mundi hafa við-
gengist i sambandi ,við marga þá
samninga, sem'stjórnin lét gera við
élög og verksmiðjur, um kaup
vistum og útbúnaði handa hernum.
Þetta fór mjög lágt lengi vel, en
iögreglunni var fengið málið til at-
hugunar. Leið svo og beið að ekkert
gerðist vikum saman, þar til 17. júní
rann upp. Þá gerir lögreglan skyndi-
árás á skrifstofur mörg hundruð
verksmiðjueiganda, sem selja stjórn-
inni herbunað, víðsvegar um land,
og kemur þá í ljós, að grunur þessi
hefir ekki verið ástæðulaus. Leit
þessi eða árás er gerð í liðlega sex-
tíu borgum, og reynast allir meira
og minna sekir, sem lögreglan nær
haldi á. Lang algengust eru þau svik,
að »meðalgöngumenn« hafa komið
til verksmiðjueigenda, sem þózt hafa
hafa haft mikil völd í Washington,
og krafizt af þeim þóknunar, til að
-tala máli þeirra við stjórnina. Og
þetta aokagjald hafa þeir svo orðið
að leggja á vörurnar, en eftir á hefir
sannast, að meðalgöngumenn þessir
vóru oft og einatt alveg blá ókunn-
ugir öllum staifsmönnum stjórnar-
innar og léku hér að eins á trúgirni
verksmiðjueiganda. Líka hefir það
komið fyrir, að varningur sá hefir
verið svikinn, sem verksmiðjurnar
hafa sent, og nokkrir kunnir menn
í stjórnarþjónustu hafa gert sig seka
í þessari óhæfu. — En eftir atvik-
um hefir stjórnin þó talið rétt, að
láta ekki opinberlega birta nöfn þeirra
manna að svo komnu, sem við
hneyksli þetta eru riðnir, en ætlar
með gagngerðu eftirlitt að stemma
stigu fyrir að þessu haldi áfram.
Bandaríkin
og
Þjóðverjar.
Milner lávarður átti nýskeð tal
við blaðamann um þátt-töku Banda-
ríkjanna í ófriðnum. Hann komst
meðal annars svo að orði:
»Ameríka er ekki lengur að búa
sig i ófriðinn, hún er komin í hann.
Þetta bið eg yður að hafa hugfast.
Eg veit, að það má segja með full-
um sanni og trausti, að undirbún-
ingi Bandarikjanna er lokið. Héðan
af munu menn fylgja herafla Banda-
ríkjanna með vaxandi athygli; þeir
eru þegar teknir ti! starfa; minnist
þessl Eg segi ekki, að her þeirra
geti þegar beitt öllu afli sínu, en eg
er sannfærður um, að áður langt um
líður mun herafli Bandaríkjanna á
vesturvigstöðvunum beygja bak Þjóð-
verja svo að þeim mun svíða sár-
lega.
Herafli bandamanna eykst og hann
fer vaxandi “með hverju ári, af þvi
að Bandarikin erugengin^í ófriðinn,
en mannafli Miðrikjanna getur ekki
aukist af aðkomnum þjóðum. Aldrei
held eg að nokkur þjóð hafi átt svo
í vök að verjast sem Þjóðverjar nú.
ög nú er þátt-taka Bandarikjanna
mikilsverðari en nokkru sinni áður.
%
Eg er sannfærður um, að Þjóð-
verjar hefðu aldrei lagt út i þenna
ófrið, ef þeir hefði gert ráð fyrir að
Bandaríkin drægist inn í hínn.
BACUOJC
»
Um kaíbátahernaðinn er það segja,
að vér höfum að visu mist skip
með nauðsynjavörum, en við höf-
um flutt inn nægilegar vistir og
aukið innlenda framleiðs'u langt fram
yfir vonir vorar. — Þetti er þegar
sannað, svo að ekki verður i móti
mælt.«
Glaagverð erlenúrar myntar.
Bankar Doli. U.S.A. &Canada 3,35 FÓKthÚB 3,60
FViiukl franskur 59,00 62,00
Sænsk króua ... 112,00 110,00
Norak króna 103,00 103,00
Sterllngspund „. 15,50 15,70
Mark ... ... 65 00 67,00
Holl. Florín ... V 1,55

HeilbrigðisfnlltrúaYeitmgin
og bæjarstjórnin.
G. H. (Guðm. prófessor Hannes-
son) skrifar i Lceknablaðinu síðasta
(júníblaðinu) um þetta eftirfarandi
athugasemd, statt en laggott:
»Osvíýni. Þá fúlmensku aðhafðist
bæjarstjórn Reykjavíkur nýlega að
veita prentara heilbrigðisfulltrúastarf-
ið hér í bænuro, þrátt íyrir það, að
2 fyrverandi héraðslœknar sæktu um
pað (Bjarni Jensson og Júlíus Hall-
dórsson). Hafði þó fúlíus Halldórs-
son áður gegnt starfi þessu vel og
röggsamlega. Mun víst öllum ókunn-
ugt um, að prentari þessi hafi nokkta
sérþekkingu i þessaii grein. Það fer
flest iiia, þar sem atkvæði ráða, bæði
bæjarstjórnar- og heilbrigðisfulltrúa-
kosning.«
Biíreiöar.
14 bílar komu nú með Gullfossi frá
Ameríku. — Eigi nú þesslr bílar að
taka til starfa og keyri nú f þrjá
mánuði næstu og keyri inn 2000 kr.
á mánuði, þá hafa þeir keyrt inn 1.
okt. kr. 28.000x3 = 84.000 kr. Setj-
um svo, að aðrir 14 sóu fyrir, og að
þelr keyri í 4 mánuði með 2000 kr.
innkeyrða penlnga á mánuði, og að
hór 8Óu þá 28 bílar, sem að meðaltali
taki við 2000 kr. á mánuði af far-
þegum. Það verður til samans
84.000 kr. 3 mán.
x 112,000 — 4 —
kr. 196.000,
sem farþegar leggja út. En hór eru
miklu fleiri bflar, — og 28 bílar með
66 kr. keyrslu á dag, munu án efa
vera hór með 4 mánaða úthaldi, og
það verður 56.000 kr. á mánuði x 4
= 224 þúsund krónur. Hvað græðist
á þessu, kemur ekkl málinu við, en
þessu er snarað út af farþegurn til
gagns og gamans.
Það er rangt að segja, að aurarnir
sóu ekki í circulation, þrátt
fyrir harðæri. — Nálega % miljón í
stutt ferðalög!
Bogi Þórðarson á Lágafelli hefir
orðið til þess fyrstur manna að fá sór
mjaltavól frá Ameríku. Fleiri munu
á eftir fara. Og fleiri eru þau tæki,
sem vór þyrftum að fá þaðan.
»17. júuí« fór austur yfir fjall í
gær. Ætlar að syngja hjá Arnesing—
um og Rangæingum.
S. Á. fífslason cand. theol. bað
Morgunblaðið að skila kveðju til allra
vina. sinna og kunningja, er hann gat
eigi kvatt. Hann b/st við því að koma
aftur um veturnætur. Meðan hann er
vestra er utanáskrift hans :
S. Á. Gislason
Adr. John J. Yopni.
Columbia Building
William Ave and Sberbrook Street
Winnipeg
Samninganefndirnar báðar, ráð-
herrar og nokkrir þingmenn fóru tll
Þingvalla í gær.
Belgisknr fangi, Georges Flameng,
sem kyrsettur hefir verið f Hollandi,
ritar Morgunblaðinu frá fangabúðunum
í Zeist og biður það að reyna að út-
vega sér frímerki í skiftum fyrir bróf-
spjöld með mycdum frá fangabúðun-
um eða minjagripi úr hernaðiuum. Ef
einhver vildi senda mauni þessum frí-
merki, getur sá hinn sami snúið sór
til Morgunblaðsins t*1 þess að fá að
vita utanáskrift hans.
fljónaband. í gær voru gefin sam-
an í hjónaband hór f bænum Hólm-
fríður S. Pótursdótsir frá Gautlöndum
og Sigurður skáld Jónsson frá Árnar-
vatni.
Einar flelgason slóst í för með
Þingeyinguuum sem nú eru lagðir af
stað heimleiðis norður um Sprengisand
Bjart veðnr var í gær, og er þetta
þriðji góðviðris-sunnudagurinn í röð.
Það bregzt ekki, að Reykvíkingar nota
slíka daga sór til skemtunar.
Sleipnir, norskt selveiðaskip kom
hingað inn í fyrradag, Þótti mönnum
matarlegt á þilfari skipsins, því að þ»r
lágu selir hundruðum saman. En er
betur var aðgætt, sást að þetta voru
aðeins selskinn með spikinu í. Hafði
því verið flett af kópunum en megr-
unum varpað fyrir borð. Er selveiðin
enn á svo lágu stlgi að mönnum þyk-
ir það eigi borga sig að hirða kjötið
af selunum. Einu sinni var spikinu
líka fleygt — ekkert hirt nema skinn-
j in. Nú blöskrar öllum selveiðurum
slík heimska. Og sennilega verður
þeas heldur eigi langt að bíða að
mönnum blöskri sú heimska að henda.
á