Morgunblaðið - 09.08.1918, Side 1

Fðstudag
9.
ágúst 1918
5. argangr
272.
tðlubmð
Kits') V’1! v iir p<ri«»»rt || FrVokísrpi ent -• <
Frá veldi ,hinna rauöu‘
Þjgar borg.rrastyr|öldin i Finnlandi stóð sern hæst í vetur, og frið-
samir útlendir borgarar áttu það á hættu að vera tnyrtir af »hinum
rauðu«, var sent skip frá Svíþjóð til Mantyluoto til þess að sækja þang-
að hlutleysingja, sem voru í lifsháska. Foringi fararinnar var fríherra Aker-
hjelm. — Þegar skipið nálgaðist ákvörðunarstaðinn tóku »hinir rauðu«
að skjóta á það, en með snariæði og ráðkænsku týkst Akeihjelm þó
að jafna málin. — Myndin hérna er tekin þá er hann (I) og foringi
»hinna rauðu* (II) ráðgast við hjá skipshlið um það hver eigi að verða
eiindislok hjálparskipsins.
Kitstjornarsimi nr. 500
Erl. símfregnir
Frá fréttaritara Morgunblaðsins.
Khöfn 7. ágúst árd.
Viðsjár nokkrar eru nú aftur orðn-
ar með Svíum og Finnutn. Álands-
eyjabúar flýja undan herskyldu Finna.
Frá Berlín er símað að uppþot
hafi verið gerð í Tripolis.
Foch hershöfðingi er orðinn fransk-
nr marskálkur.
Malvy fyrverandi utanríkisráðherra
Frakka hefir verið rekinn i útlegð
fyrir landráð.
Þjóðverjar hafa gert gagnáhlaup
hjá Vesle.
Skipaður hefir verið sameiginlegur
hershöfðingi fyrir herlið Þjóðverja
og Finna í Finnlandi.
Bifhjólin.
Þeim fjölgar óðum i bænum og
guð má vita hversu mörg þau verða
orðin að ári liðnu, ef innflutningur
heldur áfram. Það er ekkert við því
að segja þó menn noti farartæki
þessi hér svo sem annars staðar i
heiminum. Þau eru tiltölulega ódýr
og hafa þann stóra kost að þau eru
fljót í förum að minsta kosti þar
sem vegir eru góðir.
Það gefur að skilja, að eftir því
sem bifhjólin og bifreiðar verða
fleiti, eftír þvi eykst hættan sem
stafar af akstri þeirra um götur bæj-
arins. í raun og veru er það alveg
^urða að hér skuli ekki ske slys oft-
ar af völdum farartækja þessara held-
ur en rann er á. En það hlýtur að
ske fyr eða síðar eins gálauslega og
ekið er hér um göturnar. Vér höf-
um þráfaldlega veitt því eftirtekt, að
menn aka á bifhjólum með afskap-
legum hraða jafnvel fytir götuhorn,
Án þess þó að gefa merki nema rétt
um leið og beygt er fyrir hornið.
En af þessu stafar ætíð hætta.
í reglugerð einhverri mun það
vera ákveðið hve hratt bifhjól og
bifreiðar meigi aka um göturnar.
En þvi miður mun eftirlit iítið haft
með þvi að þær reglur séu haldnar
og mönnum nokkurnveginn í sjálfs-
va!d set.t hversu hratt er ekið. Það
er of séint að byrgja brunninn þeg-
ar barnið er dottið i hann. Það verð-
ur að taka i taumana og koma í
veg fyrir slys, sem af þessum akstri
fram og aftur nm göturnar geta
leitt.
Auk þessa ætti að banna bifreiða.
-og bifhjóla-akstur um göturnar á
nóttunni. Maigir kvarta sáran undan
því hve hávaðasamt sé á götunum
á nóttunni, þar sem bifreiðar þjóta
i slfellu fram og aftur, blásandi í
hornið og futlar af æpandi fólki.
Slíkúr óþarfa akstur er hvergi
leyfður, allra sizt nú á þessum tím-
um.
Vestmaimeyingar
stofna björgnnartélag.
Vestm.eyjum i gær.
Fyrir nokkrum dögum boðaði Karl
Einarsson sýslumaður menti á fund
til Þess ?ð ræða um stofnun björg-
unariélags i Eyjunum. Er ætlunin
að kanpa björgUDaibát og hafa hann
til aðstoðar vélbátiflota Eyjaskegga.
örn 30 þúsund krónur höföu enn
skrifað sig íyrir í dag, en það þarf
töluvert meira fé, enda ætlunin að
safna meiru.
Fyrirtæki þetta er hið allra þarfasta
sem stofnað hefir verið ttl hér. —
Enda er vonandi að það komist i
framkvæmd hið allra fyrsta.
Austan úr sveitum.
Maður, sem er nýkominn austan
úr sýslum, segir sömu söguna það-
an og sögð er annars stað tr f land-
inn — grasbrest svo mikinn ið eigi
munu dæmi til annars eins i 20—
30 ár. Tún, sem venjulega spretta
svo vel, að taðan flekkjar sig á þeim
öllum, eru nú eins og meðal út-
engi í meðalári. Eu útengjar fæst-
ar Ijáberandi. Sækja bændur helzt
heyskap i mýrardrög og fl upp
um heiðar, þar sem aldrei hefir
verið heyjað áður. Fjöldi bænda
sækir og heysk.ip i Safamýri.
Það hefir bæzt ofan á sprettuleys-
ið, r.ð eigi hefir komið þurkur í
Skaftafellssýslum siðan 26. júli. Eigi
hafa heldur verið rigningar þar, en
molluveður, sem pilla heyjum á
fáum dögum.
Dagmar keisaraekkja.
Hún hefir veiið, og er vist enn,
fangi suður á Krimskaga, ásamt öðr-
um meðlimum keisafaætíarinnar túss-
nesku.
Afgreiðslusimi nr. 500
í dönskum blöðum hefir mikið
verið ritað um það upp á siðkastið,
hvernig" þessari dönsku prinsessu,
sem einu sinni var, mundi líða þar
syðra undir umsjá Þjóðverja. En sá
orðrómur hafði borist þangað, að
Dagmar keisaraekkja gjarnan vildi
flytja sig til Danmerkur og setjast
þar að í höll sem hún á ásamt syst-
ur sinni, Aiexöndru, ekkju [átvarð-
ar Bretakonungs. En því var bætt
við, að Þjóðverjar hefðu neitað keis-
araekkjunni um fararleyfi til Dan-
merkur.
»Nationaltidende« tóku nú til
bragðs að síma utanríkisráðherranum
þýzka fyrirspurn nm það, hvað hæft
væri í sögusögnum þessum. Fékk
blaðið aftur símleiðis það svar, að
ekkert væri satt í fregninni. Dag-
mar hefði ekki látið uppi nokkra
ósk um leyfi til þess að flytja sig
til Danmerkur, og Þjóðverjar hefðu
því ekki neitað um leyfi.
Dönskum blöðum þykir þó lík-
legt, að keisaraekkjan muni hafa hug
á að komast »heim« eins fljótt og
kringumstæður leyfa.
d’Annuncio í hættu.
Gabrielle d’Annuincio gerðist sjálf-
boðaliði í flugsveit ítala. Um daginn
var hann á flugi skamt frá Venedig.
Féll þá vélin skyndilega til jarðar
vegna mótorbilunar og mölbrotnaði.
En skáldið slapp með lítil sem eng-
íd meiðsl.
Skip^smíði
Bandaríkjanna.
Siðustu mánuðina hafa Bandarlkja-
menn lagt afskaplegt kapp á skipa-
smíði, til þess að fylla i skörðin
sem kafbátar Þjóðverjar höggva í
skipastól bandamauna. Forstjóri
skipasmíðanna, því stjórnin hefir ná-
kvæmt efrirlit með öllum verkstæð-
unum, tilkynti yl. júli, að 4. dag
sama mánaðar, á frelsisdegi Ameriku-
manna, jnundi hann sjá um að skip-
um sem bæru samtals 480 þús.
sroáiestir, vrði hleypt af stokkunum.
Það átti að vera gjöf til þjóðarinnar
á frelsisdegi hennar. Og það var
gert. Stærsta skipið var 12 þúsund
smálestir að stærð, en flest voru
um 5000 smálestir.
Gleðin í Bandaríkjunum var af-
skapleg þennan dag. Allar borgir
voru skreyttar fánum bandamanna
og þektir stjórnmálamenn ávörpuðu
vinnulýð skipasmíðastöðvanna og
þökkuðu honum vel unnið starf.