Morgunblaðið - 09.01.1920, Síða 4

MORGUNBLAÐIÐ
____________
H.f. Eimskipaíelag Ísíands.
Aðalfundur.
/
Aðalfundur Hlutafélagsins Eimskipafélags íslands verður kald-
inn í Iðnaðarmannahúsinu í Reykjavík, laugardaginn 26. júní 1920 og
hefst kl. 1 e. h.
Dagsk'á
1. Stjórn félagsins skýrir frá hag þess og' framkvæmdum á
liðnu starfsári, og frá starfstilhöguninni á yfirstandandi ári, og ástæð
um fyrir henni, og leggur fram til •úrskurðar endurskoðaða ársreikn-
inga til 31. desemher 1919 og efnahagsreikning með athugasemdum
endurskoðenda, svörum stjórnarinnar og tillögum til úrskurðar frá
endurskoðendunum.
2. Tekin ákvörðun um tillögur stjórnarinnar um skiftingu árs-
arðsins.
3. Kosning fjögra manna í stjórn félagsins í stað þeirra sem úr
ganga samkvæmt félagslögunum.
4. Kosning eins endurskoðanda í stað þess er frá fer, og eins vara-
endurskoðanda.
S'údðat,
ötull og leglusamur, sem hefirunn-
ið á skrifstofa í Kanpmanaahöín
og hefir ágæt tneðmæii þaðan, ósk-
ar eftir atvinnu við skrifstofustörf
nokkra tíma á d*g, nú þegar eða
síðar í vetur. — Tilboð merkt »At-
vinnac sendist afgr. Morgunbiaðsins.
A
Þeir
sem enn ekki hafa borgað árstiilag
sitt í Trésmíðafélag Reykjavikur fyrir
irið 1919 eru beðnir að borga það
fyrir 15. þessa mánaðar.
Gjaldkeri félagsias.
Stúlka,
sem vðn er húsverkum ianivið,
ábyggileg og hreinlát, óskast strax.
Sérherbergi. Gott kaup,
Metha Olsen
Póstbússt; æri x 1.
5. Umræður og atkvæðagreiðslur um önnur mál, sem upp kunna
að verða borin.
Stúika
óskast til ræstingar nú þegar á
Þeir einir geta -sótt fundinn, sem hafa aðgöngumiða. Aðgöngu-
miðar að fundinum verða afhentir hluthöfum og umboðsmönuum
hluthafa á skrifstofu félagsins í Reykjavík eða öðrum stað sem aug-
lýstur verður síðar, dagana 22.—24. júní að báðum dögum meðtöld-
um. Menn geta fengið eyðublöð fyrir umboð til þess að sækja fund-
inn hjá hlutafjársöfnurum félagsins um alt land og afgreiðslumönn-
um þess, svo og á aðalskrifstofu félagsins í Reykjavík. Oskað er eft-
ir að ný umboð og afturkallanir eldri umboða séu komin félags-
stjórninni í hendur til skrásetningar ef unt er 10 dögum fyrir fund-
inn..
SRjaléBreiÓ.
Tómar flöskur
era keyptar
í Nýja Apótekinn.
1
Reykjavík 5. janúar 1920
Stjðmin
Kona
getur íengið atvinnn við að þvo
flöskur.
BíldudaEs og Dýrafjarlar.
M k. Jón Arason hleður I dag,
G. Kr. Guimundsson & Co.
Nýja Apótekið.
Tapast
hefir grænn perlupoki frá Apótek-
inu (i Thorvaldsensstræti) að Skál-
holtsstíg 7. Skilist gegn fundar-
launum á Skálholtsstíg 7.
Loveland lávarður
finnur Ameriku.
EFTIR
0. N. og A. M. WILLIAMSON.
30
Isidora horfði á hann með virðingu
og skaust síðan bak við dyratjöldin.
Áður en Loveland hefði tíma til að
yðrast eftir því sem hann hafði gert,
var Isidora komin aftur.
— Pabbi segir já, hrópaði hún og stóð
á öndinni af mæði og geðshræringu.
VII.
Nýjar fréttir
— Lesley, — hét hann ekki Loveland
greifiiín, sem þú kyntist á skipinu?
spurði frænka Lesley Barbara og leit
á hana yfir heljarstórt blað, sem hún
var að lesa. /
Lesley sat og hnipraði sig saman
uppi í legubekk, sem kallaður var
„bókasafnið" ættlið fram af ættlið.
Húu var að skrifa sögu, sem hún hafði
lofað á ákveðhum tíma. En hún Lafði
ekki neinn áhuga á starfi sínu, svo
hún hafði ekkert á móti því að hún
væri trufluð.
Lesley svaraði ekki strav. því hún
vildi ekki láta hevrast neitt óvanalegt
á róm sínum. Svo frænka hennar varð
að spyrja aftur með hærri rödd.
— Jú, sagði Lesley. Manstu ekki, að
eg sagói þér að hann bæri sama nafn
og þú?
— Einmitt. Það datt mér í hug,
hrópaði litla konan. Eg mundi bara
ekki hvort þú hefðir sagt mér að nafn-
ið væri eins eða nærri því eins. Þú
mintist ekkert á, að þér þætti neitt-
varið í hann, og þó gat maður búist
við því, úr því nafn okkar var eins.
Eg man ekki eftir, að þú mintist nema
einu sinni á hann.
— pað man eg svei mér ekki, svaraði
Lesley, og byrjaði að rissa nafnið
„Loveland“ hingað og þangað efst á
blaðið, sem hefði raunar átt að vera
þakið með andríkt samtal milli sögu-
hetja hennar.
— Eg er ánægð yfir því, að þér
þótti ekkert sérstaklega varið í hann,
hélt frænkahennar áfram með rödd,
sem var full af einhverjum leyndar-
málum. Eg veit, að eg ætti ekki að tala
við þig, þegar þú ert að vinna, og geri
það heldur ekki mjög oft.
--r Ekki m j ö g oft, sagði Lesley bros-
andi, og spékopparnir drógu úr ásökun-
inni. En hún leit ekki á frænku sína.
Hún lét sem hún skrifaði. Og það gerði
hún líka. En það var að eins þetta
eina orð, „Loveland“. Hjartað tók að
berjast hraðara í brjósti hennar, eins
og stundum á skipinu, þegar hún heyrði
rödd Lovelands, og hún hugsaði um,
hvort hann kæmi til að tala við hana —
eða einhverja aðra unga stúlku.
— En þetta er alveg sérstakt, sagði
frænka hennar. Þetta er bara hrífandi.
Að hugsa sér það að hafa þekt hann.
Eg held nærri, að eg hefði haft gaman
af að þú hefðir sýnt mér hann þennan
eina dag, sem eg var á þilfarinu. Það
hlvti að vera gaman að minnast þess,
hvemig hann lítur út.
— Stendur nokkuð um hann í blað-
inuf spurði Lesley, sem beið óþolinmóð
eftir fregninni, en hefði þó helzt kosið
að lesa hana sjálf.
— Pað finst mér nú reyndar! hróp-
aði frænka hennar bak við blaðið.
— Er hann nú straks trúlofaður?
spurði Lesley og teiknaði um leið and-
litsmynd af Loveland greifa. Hún hafði
oft vaknað upp af einhverjum dvala
Hér með tilkyrmíst vinam og vaodamönnum, að maðarinn minn
elskulegi, Þórarinn Gíshson búfræðingur, áadaðisc að Landakotsspitala
aðfaranótt 8. þ. m. Jarðarförin verður ákveðin slðar.
Guðrúa El -sdóttir.
Innileg hjartans þökk fyrir mér auðsíjnda hluttekningu út af
Idti mlns elskaða eigirrmanns, Hjdlmars kaupmanns Sigurðssonar.
Soffía Sigurðsson.
Góða atvinnu
við að hnýta þorskanet geta menn fengið með því að tala við
Sigurjén <&jeíurssonf
Hafnarstiæti 18.
4
Afgreiðsiutimi
útflutniíigsnefndarinnar
veiðnr eftirleiðis aðeins frá kl. 3—4 sfðdegis. daglega.
Útflutmngsnefndia.
A Laugaveg stutt
Hljóðfærahúsiö flutt
(Langaveg 18 B, við Apótekið).
Verzlun <Jóhönnu Olgeirsson
er flutt af Laugaveg 18
í Þingholtsstræti 3.
(Beint á möti verzlun Lárusar Lúðvígssonar).
viS þaö aö vera óafvitandi aö draga
| r.pp mynd hans. Og henni veittist þaS
í jafn létt og að skrifa nafn persóna
sinna.
— TrúlofaSur? endurtók frænka
! hennar. Nei, sei, sei, nei! Hvílík ham-
ingja aS hann varS lesinn ofan í kjölinn
áSur en einhver stúlkan lenti í ósóman-
um.
— Ósómanum? Nú lyfti Lesíey höfS-
inu skjótlega.
— Ergilegt! HræSilegt, aS land vort
sknli vera álitiS einhverskonar gullnáma
af þessum erlendu ránfuglum.
Eyru Lesleys urSu blóSrauS eins og
frænka hennar hefSi bariS hana. Augun
leiftruSu, en eldurinn slokknaSi í
skyndilegum uppgerSarhlátri. Eru rán-
fuglar góSir námumenn?
Frænka hennar hló líka. Þú setur æf-
inlega út á samlíkmgar mínar, sagSi
hún. En eg sem ekki sögur til allrar
hamingju, svo þaS gerir ekkert. En
hvaS sem er um þaS — þeir eru rán-
fuglar. Þeir kvongast ungum stúlkum
hér í landi sem sjá crf seint hvers' koaar
menn þeir eru, og fá svo skiInaS. En sú
mildi, aS þessi náungi er veiddur í sína
eigin snöru, rétt þegar hann er aS
ekki aS horfa svona á mig, bam. Leit
bann út fyrir aS vera sómamaSur?
—— Já, auSvitaS. pví hann er sóma-
maSur.
— Iværa bamiS mitt, hann hlýtur aS
hafa veriS slunginn, aS kasta ryki í
augun á jafn aSgætinni stúlku og þér,
sem getur séS beina leiS inn í hjarta
mannanna. Þessi maSur er bara her-
bergisþjónn sjálfs sín.
— ÞaS er eg líka, sagSi Lesley. Hann
hefi raldrei sagt aS hann væri ríkur,
eSa----------
— Eg meina, aS hann er ekki greifi.
— Hver segir, aS hann sé ekki greifi ?
spurSi hún í hvössum róm.
— BlaSiS.
— Ó — blaSiS!
— En þaS er satt. Hann hefir veriS
rekinn burt af gistihúsinu. Eg skal lesa
þaS fyrir þig.
— Nei, þakka þér fyrir, eg vil held-
ur lesa þaS sjálf, ef þér er þaS ekki á
móti skapi. paS er aS segja, þegar þú
ert sjálf búin aS lesa þaS. Eg get beSiS.
— GóSa mín, hérna er blaSiS.
HreyfSu þig ekki. Eg skal rétta þér
þaS. En Lesley stóS upp og snéri baki
aS frænku sinni á meSan hún las end-
urtekningu Lausville-blaSsins af því
sem stóS í New-Ýorkar-blaSinu.