Morgunblaðið - 19.08.1921, Síða 4
*
MORGUNBLABIB
Knattspyrnuæfing ar
á Iþróttaudlinum.
Frá og með deginum i dag verður æfingatímanum breytt
aem hér segir:
Danskt Smjör
m
fæst hjá
H. P. Duus.
Mánudagur: kl. 5—67, K. R. 3. flokkur.
kl. 61/*—8 Fram 1. flokkur,
kl. 8—9T/i K. R. 1. flokkur.
Þriðjudaginn: kl. 5—6T/a Fram 3. flokkur.
kl. 6T/,—8 Fram 2. flokkur.
kl. 8—97s Víkingur 1. flokkur.
Miðvikudaginn: kl. 5—67* Vikingur 3.
kl. 67*—8 K. R. 1. flokkur.
kl. 8—91/* Fram 1. flokkur.
Fimtudaginn kl. 5—67* K. R. 3. flokkur.
kl. 67,-8 K. R. 2. flokkur.
‘ kl. 8—97* Víkingur 1. flokkur.
Föstudaginn kl. 5—67* Fram 3. flokkur.
kl. 67,-8 Víkíngur 2. flokkur.
kl. 8—91/, K. R. 1. flokkur.
Laugardaginn kl. 5—61/, Vikingur 3. flokkur.
kl. 61/*—8 Víkingur 2. flokkur.
kl. 8—97, Fram 1. flokkur.
Sunnudaga sami timi og áður.
Þetta tilkynnist hérmeð réttum hlutaðeigendum til athug-
unar og eftirbreytni.
ágætu bifreiöar stórar
og smáar, opnar og
Iokaðar ávalt til Ieigu
ódýrast.
Sfmar sei, 838,127.
Reykjavik 19. ágúst 1921.
Stjórn I. 5. R.
Bifreiða og bifhjólavátryggingai
Trolle & Rotbe h,f.
Kaupiö Morgunblaöiö.
fer skemtiforð til Viðeyjar sunnud, 21. þ. m.
kl. 11 árd. frá Steinbryggjunni.
Fargjald 1 króna báðar leiðir. Aðeins fyrir
félagamenn. Kaffi og gosdrykkir fást á staðn-
um. Annað nesti verða menn að hafa með sér
Skorad á aila félagsmenn eldri sem yngri að koma.
Farseðlar fást hjá Birni Jónssyni í verslun Jóns Hjartarsonar
& Co og Erlendi Péturssyni á afgreiðslu Sameinaða og verða seldir
í dag og á morgun.
^^^ISLANDS Q
E.s. „Sterling"
Eftir komu skipsins til Reykjavikur 28. ágúst fer það til
Skotlands og kemur aftur um þessar hafnir:
Djúpavog, Eskifjörð, Seyðisfjörð, Húsavik
Akureyri, Sauðárkrók, Blönduós og ísa-
jörð til Reykjavikur um 25. septembor.
E.s. Gullfoss
fer frá Kaupmannahöfn 20. september, um Leith og
Austfirði til Reykjavikur og Vestfjarða.
HEROT
meget anbefalet mod Rotter og Wlus, tilvirkps under dansk
Statscpntrol. Faas for Eftertiden paa alle Islandske Appotheker.
FaH ired fl. I. lleig. Mritsla Danmark. Ieielon 831.
— 215 —
inn utan um hana og strauk blíðlega yfir hár
hennar.
»Hann sagði ekki neftt«, sagði Ruth alt í
einu. »Það var ekki ætlun mín, að þetta kæmi
fyrir. Eg hefði aldrei leyft honum að segja nokk-
urt orð — og hann sagði heldur ekki neitt*.
»En hafi hann ekki sagt neitt, þá hefur held-
ur ekki neitt skeð?«
»Jú, það gerði það nú þrátt fyrir það«.
•Drottinn minn góður! Hvað ertu að hjala
um barn!« Frú Morse var utan við sig af undr-
un. »Eg held nú, að eg viti ekki, hvað hefur
komið fyrir. Hvað var það?«
Ruth leit hissa á móður sína.
»Eg hélt að þú vissir það. Við erum trúlofuð«.
Frú Morse hló vantrúar-gremjuhlátur.
»Nei, hann sagði ekki neitt«, hólt Ruth áfram.
»Hann unni mér bara, og það var alt og sumt.
Eg var eins hissa og þú ert nú. Hann sagði
ekki nokkurt orð. Hann tók bara utan um mig.
Og — þá var eg ekki eg sjálf. Og hann kysti
mig, og eg kysti hann. Eg gat ekki látið það
vera. Eg var hlátt áfram neydd til að gera það.
Og þá vissi eg, að eg elskaði hann«.
Hún þagnaði og beið þess, að móðir hennar,
kysti hana og legði yfir hana blessun sína. En
frú Morse sat þögul og köld.
»Þetta er auðvitað hræðileg óhamingja, það
veit eg vel«, hélt Ruth áfram með dapurlegri
rödd. »Eg skil ekki, að þið getið rokkurn tíma
— 216 —
fyrirgefið mér. En eg gat ekki gert að þessu.
Eg vi8si ekki, að eg elskaði hann fyr en á þessu
augnabliki. Og það verðurðu að segja pabba«.
»Mundi ekki vera réttara að segja honum
ekki neitt! Eg skal tala við Martin Eden og
skýra þetta alt fyrir honum.* Hann mun skilja
það og gefa þér frelsi þitt aftur*.
»Nei, nei!« hrópaði Ruth og þaut upp úr
rúminu. »Eg vil ekki láta breyta neinu. Eg elska
Martin og það er svo yndislegt að elska. Eg
ætla að giftast honum — það er að segja, ef þið
gefið mér leyfi til þess«.
»Við höfum ásett okkur annað um framtíð
þína, Ruth, faðir þinn og eg, ekki svo að skilja,
að við höfum valið mann handa þér. Áformið
nær ekki lengra en að þú giftist manni af sömu
stétt og þú, góðum og réttsýnum manni, sem þú
átt sjálf að velja, þegar þú finnur, að þú elskar
hann«.
»En eg elska Martin nú þegar«, sagði Ruth
harmþrungin.
»Við viljum ekki á nokkurn hátt, velja þér
mann, en þú ert dóttir okkar, og við munurn
ekki þola það að þú giftist þessum manni. Þú
ert mentuð og kurteis, en hann hefur ekkert að
leggja fram á móti nema klunnaskap og niður-
lægingu. Hann er ekki á neinu sviði jafningi
þinn, Við erum ekki að hugsa um neinn auð,
en velmegun er alt annað, og dóttir okkar verður
að giftast þeim manni, sem getur að minstakosti
— 217 —
séð fyrir henni, en er ekki fátækur æfintýramað-
ur — háseti, skips drengur, smyglari og hamingjan
veit hvað meira, og sem þar að auki er óskyn-
samur og ábyrgðarlaus unglingur*.
Ruth þagði. Hún vissi, að hvert orð var satt.
»Hann eyðir tima sínum í skriftir sínar og
reynir að ná því marki, sem snillingar einir og
háskólagengnir menn ná. Sá maður, sem hugsar
sér að kvongast, ætti að búa sig undir það. En hann
— nei, á það er ekki að minnast. Eins og eg
hef tekið fram, og eg veit að þú ert ásátt um,
hann er óhæfur eiginmaður. Og því skyl^í hann
vera öðru vísi? Sjónrenn eru það vanalega. Hann
hefur aldrei lært að vera gætinn með peninga og
og nægjusamur. Þau ár, sem hann hefur lifað
óreglulegast, hafa sett merki sitt á hann. Það er
sjálfsagt ekki honum að kenna. En það breytir
ekki nátturufari hans. Og hefurðu hugsað um
hið taumlausa líferni sem hann hefur lifað fyrir-
farandi ár? Hefurðu hugsað um það dóttir mín?
þú veist hvað hjótiabandið hefur að þýða!«
Það fór hrollur um Ruth og hún vafði sig
upp að móður sinni.
»Eg hefi hugsað um það!« Rut þagnaði og
beið þess, að hugsanir hennar fengu einhvería
festu. *0g það er hræðilegt — eg verð veik ^
að hugsa um Jíað. Eg hefi sagt að það er hrmði'
leg óhamingja, en eg get ekki gert að því. &ast
þú spornað á móti því, að þú elskaðir pabba?
Já, sama máli er að gegna um mig. Það er eitthva^