Morgunblaðið - 19.07.1922, Blaðsíða 3

aranna, þá rnundi honum heyrast
þeir tala innra í sjer.
Jón lærði fann jörðina hoppa
og ganga í bylgjum, þegar Galdra.
Leifur vakti upp og magnaði
drauga. Og guðspekingar sumir
htfa sjeð stórhópa af hismisdraug-
um — nýmóðins draugum — í
kringum Bíóhúsin og aðra sam-
komustaði, þegar menn skemtu
sjer þar. Þessir náungar vilja
hiaupa í mennina og njóta skemt-
unar í þeim og með þeim, en líka
æsa þá- Það orkar sem sje tvímæl-
is hverjir skemta sjer meira við
vín og víf o. s. frv. mennirnir
sjálfir eða hismisdraugarnir í
þeim! Og gerviandar og annað ill-
þýði er sagt að hafi komið inn
hjá þingmönnum þeirri sannfær-
ingu að nauðsynlegt væri að fá
Spönsk vín inn í landið!
Jeg býst við að ofnæmi tauga-
og sálarlífsins, samfara taum-
lausri trúigirni, skapi mönnum
þessar og aðrar ofsjónir og of-
heyrnir.
Og sögurnar um almætti meist-
aranna eru í ætt við sögur „Vel-
lýgna-Bjarna“, Sölva meistara
Helgasonar og annara andlegra
samherja þeirra.
„Hafi hvorr þökk er hlýddi og
gerði sjer lærdóm og skemtun af,
en hinir ógleði sem angrast við“.
nú orðið og varð að samkomulagi
að útkljá málið á friðsamlegan
hátt, með afslætti af beggja hálfu.
Miðflokksmenn slógu af breytinga
tillögum sínum svo að þær færð-
ust nær upphaflega stjórnarfrum-
varpinu og voru hinar nýju til-
lögur samþyktar. Stjórnarskifti eða
þingrof verður því ekki í Þýska-
landi í bráð út af þessu máli-
ErL síinfregmr
frá frjettaritara MorgunblaCsina.
Khöfn 18. júlí.
Skuldamálin.
Frá Berlín er símað, að þýska
stjórnin hafi lýst því yfir við
frönsku stjórnina, að hún væri
nauðbeygð til að stöðva skaða-
| bótagreiðslurnar fyrir teknar
| einkaeignir.
! Ftá London er símað, að Bng-
land borgi Bandaríkjunum 3,500,
000 pund sterling fyrir skotvopn
og flutninga og nefnd sendist til
: þess að semja um eftirstöðvar
skuldarinnar.
I
! • Alþjóðasambandsráðið
er kvatt saman í Halle.
Kornsölulögin Msku. i sjálfsmorð.
» Morðingjar Rathenau
( ^iafa náðst qg frömdu báðir
Sambandsstjórnin þýska lagði í
síðasta mánuði fyrir þingið frum-
varp um, að ríkið keypti alt korn,
sem ræktað verður í Þýskalandi í;
sumar og var í frumvarpinu á- ^
kveðið hámarksverð fyrir kornið I
nokkru lægra en kornverðið er hefir flutt (25. þ. m.) um 17. júní
nú. Frumvarp þetta var flutt fyrir hjer á fsafirði, eftir hr. porbjörn
hönd meirihhtta-jafnaðarmanna. og , Tómasson, vil jeg leyfa mjer að biðja
ýmsir aðrir flokkar í þinginu hlað þetta fjrrir eftirfarandi stutt-
höfðu heitið því fylgi sínu. En ar athugasemdir.: Hr. Þorbjörn getur
ílialdsmenn gerðu harða hríö að þess meðal annara skemtiatriða sam-
frumvarpinu og varð tvísýnt aðikomuunar, aðdrengjaflokkurhafisýnt
það mundi nú samþykki þingsins. fimleika undir stjórn Gunnars And-
Ef frumvarpið hefði verið felt, var rtw fimleikakennara, og er það rjett.
eigi nema tvent til: annaðhvort að Er. höfundi hefir um leið láðst að
stjórnin hefði sagt af sjer eða gtta þess, að stúlknaflokkur úr ung-
leyst upp þingið. Hið síðarnefnda minnafjelaginu „Árvakur" sýndi þar
hefði orðið íhaldsmönnum hættu- 'einnig fimleika undir stjórn sam;
legt, því mótstöðumenn þeirra k( nnara, og þótti öllum, sem á horfðu
hefðú þá getað gert kosningarnar, að mjög vel tækist, sjerstaklega
að baráttu gegn þeim, „sem gera ei litið er til þess að stúlkur þessar
brauðið dýrara“, og í þeirri bar- j sýndu þarna i fyrsta sinni opinber-
-----o----
flf Isafirði.
Utaf grein þeirri er Morgunblaðið
áttu hefðu íhaldsmenn átt örðugt
uppdráttar.
Stjómin hefir reynt að miðla
málum, en það gekk illa lengi vel.
Miðflokkurinn í þinginu, sem að
miklum kluta er skipaðurbændum,
reyndi að komast að samningum
við meirihlutajafnaðarmenn á þeim
grundvelli að eigi væri skylt að
selja stjórninni eins mikið korn
og upphaflega frumvarpið hafði
ákveðið, og að hámarksverðið yrði
haft dálítið hærra. Gengu jafnað-
armenn strax að fyrri breyting-
unni og óháðir jafnaðarmenn fjell-
ust á þær báðar. En þegar frum-
varp þetta og breytingartillögur
komu til atkvæöa, var alt felt, en
n\éð litlum atkvæðamun þó. Eink-
um snerist deilan um hámarkið á
komverðinu og kröfðust íhalds-
menn fjórðungi hærra hámarks en
jafnaðarmenn vildu hafa. Var nú
eigi annað sýnna en deilan mundi
leiða til þingupplausnar.
Þá kom morð Rathenau og ósköp
in sem því fylgdu. Þótti of viður-
hlutamikið að láta nýjar kosning-
ai fara fram eins og ástandið var
.lega, og úti á lítt heppilegum stað,
og hafa ekki notið æfingar fyr en
séinni hluta síðastliðins vetrar.
Jeg vil ekki með þessu gera þltiö
úr frammistöðu drengjaflokksins er
tvisvar hefir sýnt hjer áður (og þá
tckist enn betur en að þessu sinni,
enda þá sýnt í húsi inni). það má
á.'ítast framar vonum, hversu þeim
smádrengjum tekst vel með flestar
æfinga^nar og sumar sjerlega vel.
En jeg vildi heldur ekki að stúlkna-
fiokksins væri látið ágetið, sem víst
er að ekki stóð drengjaflokknum
að baki, og náð hefir meiri leikni
er- ætla mætti á svo skömmum tíma.
Annað, sem jeg vildi 'leiðrjetta í
áðurnefndri grein, er það að Gunnar
hefir haft síðastliðinn vetur fimm
flokka til fimleikakenslu, þar sem
Þorbjörn segir haim hafa kent þrem-
ur. (3 fl. frá U. M. F. „Árvakur“,
1 kvenflokk og tvo drengjaflokka,
og 2 flokka utan fjelagsins, 1 kven-
flokk og áðumefndan smádrengja-
flokk).
Elsti flokkurinn, sem í eru mest
fullorðnir piltar hefir haft nokkrar
æfingar undanfarandi vetur og sýnt
MORGUNBL ABIB
nokkrum sinnum opinberlega og tekist
eftir ástæðum mjög vel, enda jafnan
vtrið gerður góður rómur að.
Annars er það i fáum orðum ,að
segja um tilsögn og frammistöðu hr.
Gunnars Andrew í þessu efni, að
honum ‘lætur starfi þessu frábærlega
vel. Hefi jeg haft þess náin kynni
síðastliðinn vetur og ætla að sama
rómi allir þeir, er til þekkja. pað
má viðurkennast að hann á miklar
íþfckkir skyldar af þessu bæjarfjelagi
fvrir áhuga sinn og ósjerhlífni við
þennan starfa og þann árangur sem
orðinn er af stuttri veru hans í bæ
-þessum.
ísafirði, 2. júlí 1922.
Guðm. J. frá Mosdal.
*
tmú
Gullfoss fór hjeðan kl. 9 í gær-
kvöldi áleiðis til Yestfjarða. Fór
skipið fyrst til Hafnarfjarðar og los-
aði þar um 30 tonn af vörum. Frá
Hafnarfirði fór skipið til Keflavíkur
og skilaði þar vörum.
Hverfisgata. Byrjað er nú á undir-
búningi undir malbikun Hverfisgötu,
áframhald af því, sem gert var í
fyrra, en þá var komið inn að Safna-
húsi.
Síldveiðar eru byrjaðar á Isafirði,
þó aðeins í reknet. Hefir einn bátur
fengið um 70 tunnur, og bátur frá
Súgandafirði fjekk á 3 nóttum 100
tunnur.
Strand. í fyrrinótt strandaði djúp-
báturinn „Bragi“ frá ísafirði á Am-
arnesi við Skutilsf jörð. Yar báturinn
að koma innan af Reykjanesi við
Djúpið, hafði farið með fólk á sund-
próf, og vöru um 120—150 manns
á honum. Blindþoka var. Farþegar
voru fluttir á bátum inn til ísa-
fjarðar sumir, aðrir gengu. „Braga“
var náð út í gærdag.
Lagarfoss var á Húsavík í gær,
er væntanlegur hingað 23. þ. m.
K. F. U. M. Söngæfing (samæfing)
í kvöld kl. 8.
Þorskafli hefir verið frábærlega
mikill á Siglufirði undanfarið. Era
hæstu bátar þar búnir að fá 130
skippund og er það óvanalega mikið.
Síld hefir aflast þar ofurlítið í rek-
net og hafa þegar verið sendar út
50 tunnur. Mun síld aldrei hafa ver-
ið send svo snemma út hjeðan. —
Veður var hið besta á Siglufirði
í gær.
Óheppilegt er það, að leikskrá sú,
er nú er seld yfir þátttakendur í
Skota-kappleikjunum , skuli vera
fölsk. pað er áð segja, myndir af
alt öðrum mönnum í henni en þeim,
sem keppa. Er hiin gersamlega gagns-
laus að því leyti. Úr því svo er,
ættu umsjónarmenn kappleikanna að
b;rta í blöðunum fyrir hvern kapp-
leik, nöfn þeirra sem keppa, svo eng-
inn misskilningur Iþyrfti að eiga sjer
stað.
Oddfellowar fóru í morgun kl. 9
tii Þingvalla í bifreiðum. Mun hafa
verið um 200 manns í förinni. Síð-
ar munu þeir fara til Geysis og
Gullfoss.
Apríl kom frá Englandi í gær.
Kvöldúlfstogararnir tveir fara norð-
ur á síldveiðar á föstudaginn. Þeir
halda út frá Hjaltejrri.
Skotakappleiknrinn í gærkvöldi fór
þannig, að Civil Serviee vann með
7:0. Höfðu Skotarnir 5 mörk fyrri
bálfleikinn, í þeim síðari sótti K.
R. sig svo, að þeir skoruðu ekki
nema tvö mörk.
Allakonar
skófatnaður
bestur og ódýrastur hjá
Hvannbergsbræðrum
REÍmanmundunnn
Breitenbach varð sem steini lost-
inn. Honum kom svo á óvart að
þessi kona, sein hann eiginlega var
orðinn alveg ókunnugui í þesssum
endalausa eltingaleik við auðæfi og
metorð, skyldi lesa í huga hans með
slíku ástriki. Honum var því sem
oær alveg sama um hana og hafði
ömur á henni sakir lasleika hennar,
og gat því ekki hugsað sjer annað,
en að sílarlíf sitt gæti ekkert snert
hana. Það, að hann hafði rangt fyr-
ir sjer i þessu vakti i fyrstunni
frekar gremju hans heldur en að
hann kæmist við af þvi.
>Þú átt i fórum þínum heilmikinn
forða af glöggskygni;* sagði hann dá-
litið háðslega. »En enda þótt jeg nú
hefði einhverjar sorgir eða alvarlegar
ÁLyggjdr, hvers vegna ætti jeg að fara
að bera mig upp um það við þig?
þú mundir ekki skilja þær, og enn
þá síður mundir þú geta losað mig
við þær, eða hjálpað mjer til að
bera þær«. ,
»Er það þá ekki undir eins ljettir
að því að tala um það, Geihard?
Jeg hefi aidrei viljað reyna þetta fyr,
því jeg veit svo vel að þú álitur
mig of litilfjörlega og einkis nýta
til að vilja segja mjer frá áhyggjum
þinum, en jeg hefi oft liðið mikið
við það. Og núna, þegar jeg er
þess fullviss að þú hefur þunga raun
að bera — nú bið jeg þig svo inni-
lega — bið þig af öllu hjarta —
eins og trvgglynd og sönn kona, i
fyrsta skifti að mega bera þessa
þungu sorg með þjer. Enda þótt
jeg geti ekkert hjálpað þjer, get jeg
þó borið alt með þjer — og þú
mátt óhætt trúa mjer til þess, það
er mikill ljettir að trúa einhverjum
fyrir raunum sinum!«
Ef til vill hefur það verið hið
veiklaða ástand sem hann var í sök-
um þessara mörgu og miklu geðs-
hræringa sem verið hefur orsök i að
Orð hennar snertu hjarta hans, en
ekki það, hve orðin vorn innileg og
biðjandi. Hann leit á þessa konu,
sem var orðin gömul fyrir timann,
alt öðrum augum en áður. Og með
sjáifum sjer fann hann sárt til þess,
að líklegt væri að þessi óeðlilega aft-
urför stafaði af því að hann hefði
alt of oft eftir fyrsta hjónabandsár
þeirra, látið hana vera í skugganum.
Hann fór að finna til viðkvæmni
sem annars var honum óþekt. Og
það var ekki langt frá að hann
freistaðist til að segja henni frá hinni
miklu sorg sem hvildi á hjarta hans
— því það gerði sannarlega ekki þá
hræðilegu klipu, sem hann var kom-
inn i, minni, að hafa engan — fyr-
ir utan hinn meðseka mann, sem
hann hafði komið undan — sem
hann gæti trúað fyrir hve voðaleg
sú hætta-var sem yfir honum vofði.
En það var ekki lengi, sem þessi
viðkvæmni hafði vald yfir honnm —
hún var horfin áður en hann hafði
ráðrúm til að láta undan henni. Og
með sjálfum sjer kallaði hann sig
heimskingja, að hafa verið rjett að
því kominn að bíða ósigur fyrir
konu. —
»Ef að veröldin væri þannig úr
garði gerð, sem þú gerir þjer 1 hug-
arlund, Katrin mín góð, þá væri lik-
Mótorhjól
sem er Htið notað og er rajög
ódýrt til sölu í
F á Iíí a n u m.
lega ekki önnur ráð mler betri, en
setjast niður og skeggræða við þig
um embættisverk min og alt, sem
að þeim lýtur. Jeg er þess fuliviss
að þú ættir nægtir af fögrum orðum
og að þú mundir reyna að telja
mjer trú um að allar áhyggjur, sorg-
ir og þrautir, yrðu ekkert annað en
barnaleikur, ef við bara elskuðum
hvort annað nógu heitt. — En í
raun og sannleika er heiminum alt
öðru vísi háttað — þar kemst mað-
ur ekki einu feti framar með orða-
gjálfri og fagurmælum. — Jeg held
að við verðum þess vegna að láta
okkur nægja með að hafa alt eins
og það hefur gengið hingað til.
Ef að þú nú bara vildir hugsa um
Sigríði og sjá um að hún finni ekki
npp á einhverri heimskunni og eyði-
leggi brúðkaupsdag Mölvu fyrir okk-
ur, þá er það alt sem jeg heimta af
þjer sem eiginkonu*.
Nú sagði hún ekkert en gekk út
úr herberginu niðurlúl og raunaleg.
En nú var leyndarráðið ekki leng-
ur þreyttur, og hann sat við skrif-
borðið sitt og hugsaði, og keftist
þess á milli við að skrifa, þar tii
dagur rann. —
Frh.
.. »
Ú
Hiísfpú Narnrjel ÓlafsiHr
fróDel
F. 5. apríl 1899. — D. 27. okt. 1921.
Harmafrjettir — sorgarsaga —
svona fljótt að liggja nárl
Elska morgun-daggardaga,
dreyma ljós og ala þrár,
geyma vonarblóm í barmi,
bera lífsins gull i sál,
eiga móðurmátt í armi
— mynnast þó við banaskálí
Svo er komið. — Alt að einu
inst i hjörtum skulu geymd
barnagullin björtu, hreinu
brosin þin og verða’ ei gleymd,
lifs þins göfgi í vilja og verki,
veglund þin i trygða-raun.
þvilík vors og vökumerki
vegleg taka sigurlaun.
Sofðu blessuð sumariilja, •
sæla drauma nú þú átt.
— Sterk þó hafi heljar-kylja
handabandsins slitið þátt.
Þakklát minning þinna gæða
þætti í okkar brjóstum á
vekur efni angurkvæða
yfir þinni luktu brá.
Hinstu ástarkveðju kvaka
kærir vinir yfir þjer.
Þeim er mikil þraut að vaka
þegar liljan fölnuð er,
margri gleði er varp á veginn,
vorsins bjarma i engu fól,
breiddi ilm um æfiteiginn
undir dýrri morgunsól.
KveSja frd frcendfóM.