Morgunblaðið - 02.08.1922, Blaðsíða 4

MÖBG QNBLABID
Hinar marg eftirspurðu
Ðarnapeysur
eru nú komnar aftur,
einnig barnasokkar.
Opinbert uppboö.
Samkvæmt ákvörðun skiftarjettarins verður haldið opinbert
uppboð á eignum þrotabús Guðmundar Eiríkss, stórkaupmanna, i
Bárubúð og hefst flmtudaginn 3. ágúst næstkomandi kl. 1. e.“h.
Verða þar seld allskqnar húsgögn, í borðstofu, dagstofu, svefn-
herbergi og skrifstofu. — Harmonium,^grammofonn með plötum
o. ' s. frv. — Ennfremur ýmsar nýjar vörur tilheyrandi mótorum,
mótorar, skilvindur, glóðarhausar, mótorlampar, primus bakarofn-
ar, rakvjelar, skeiðar, vasahnífar, búðingsduft, gerduft o. m. fl.
Það sem selt verður verður til sýnis á sama stað degi fyrir
uppboðið.
Bæjarfógetinn í Reykjavík 26. júlí 1922
Lárus Jóhannesson,
settur.
Prestafjelagsritið. Fjórði árgangur
þess er nýlega korninr v.t. Er efnið
fj<5Ibreyttara nú en nokkurntíma áður
og ri+jg hið eigulegasta, bvjrt IielJur
er fyrir leikmenn eða lærða. kyrsta
riíyerðin er eftir Jloffmevar stiftis-
prófast á Priðriksbergi: Nokkur orð
um nýjustu kirkjusameiningarstarfsem
ina. Hannes Þorsteinsson skjalavörð-
ur ritar stutta æfiminning Páls prests
Björnssonar í Selárdal, Freysteinn
Gunnarsson kennari um gjöf sær.sku
•kirkjunnar á 400 ára afmæli siðbótur-
innar, ritstjórinn um bjartsýni krist-
indómsins, Magnús Jónsson dóeent
um Páls brjefin; síra Friðrik Frið-
riksson minnist aldarafmælis trú-
boðsfjelagsins danska; præp. hon. Sig-
urður Gunnarsson um kirkjulíf Norð-
manna; dr. Jón Helgason biskup um
frumkristni á íslandi; Eiríkur Al-
bertsson um alþýðlegar biblíuskýring-
ar; Aage Meyer Benedictsen um Mú-
hamedstrúna, erindi er hann flutti
á synodus í fyrra; prófessor H. Niels-
eon birtir hugleiðingar: Þegar hjörtun
taka að brenna, og ritar um ensku
ik-rkjuna og sálarrannsóknir. Nokkrar
fleiri ritgerðir eru í heftinu, ásamt
erlendum bókafregnum, yfirliti yfir
starf Prestaf jelagsins ' síðasta ár og
reikninga þess. Ritstjóri er eins
og að undanförnu próf. Sigurðnr
vertsen
Magnús Jónsson docent er kominn
til bæjarins úr ferðalagi um Vestfirði.
---------o---------
Bdmanmundunnn
Það var tekið að rökkva, þegar
hann gekk upp tröppurnar í húsi
tengdamóður sinnar.
Hin óvanalega dirfska og for-
vitni sem lýsi sjer á svip dyra-
varðarins, þegar hann tók á móti
Bemd fjell honum illa, því það
er ekkert skemtilegt að vita af
því að allir taka eftir manni og
hælist um ólán mannanna. Enda
þótt dyravörðurinn heilsaði hon-
um með sömu lotningu og áður,
setti Berad þó dreyrrauðan, und-
an augnaráði hans. Og þá varð
hann að segja sjálfum sjer, að
mörgu ætti hann fyrir höndum að
mæta, sem væri sárara að þola,
en títuprjónsstungu af þessu tagi.
Hann hringdi, en það var ekki
þjónninn ,sem opnaði, heldur ein
af vinnukonimum, öldruð stúlka,
sem um mörg ár hafði verið þar
á heimilinu. Hún var sorgarklædd
og Bernd sá að hún var grátin.
„Ó guð minn góður, herra liðsfor-
ingi“, hrópaði hún þegar hún sá
Bernd von Degerndorf, „hamingj-
unni sje lof að þjer eruð loksins
kominn! nú skal jeg undireins kalla
á ungfrúna“.
Að vörmu spori kom Sigríður.
'Ef hann hefði mætt henni einhvers-
siaöax' a£ hendingu, mundi Lann
tupast hafa þekt hina ungu stúlku.
I’að var eklá einungis látlausi,
svarti kjóllinn, sem hún var í, sem
olli þessari breytingu. Hárið hexrn-
ar, sem áður hafði fallið í óheft-
um hrokríum lokkumS niður um
enni og gagnaugu, var nú greitt
sljett niðuf, og andlitið varð við
það ennþá minna og barnslegra.
En svipurinn var ekki lengur neitt
barnalegur; andlitið var orðið
magrara, og sýndi meiri lundfestu
en áður. Daufir skuggar lágu undir
augunum og munnvikin vissu lítið
eitt niður á við. En ennþá betur
en sorg og böl lýsti sjer í þessu
unga andliti staðfesta sú, sem sorg-
in og bölið höfðu skapað.
„Jeg vissi altaf að þú mundir
koma, Bemd“, sagði hún vingjarn-
lega. „Yiltu ekki koma með mjer?“
Hann gekk á eftir henni inn í
salinn, þar var grátt ljereft lagt
yfir öll húsgögnin. Enda þótt hjer-
um bil væri orðið aldimt, kveikti
Sigríður ekki ljós.
„Mölvu líður auðvitað betur,
fyrst þú ert kominn ? því jeg veit
að þú hefðir ekki skilið hana eina
eftir, hefði noklcur hætta verið á
lífi bennar“.
llann tók utan um hendur henn-
ar.
„Já, það gengur eftir öllum von-
um og læknirinn fullvissar mig um,
að það sje ekkert að óttast. — En
þú, aumingja litla Sigríður mín,
Irveraig hefir þú farið að rísa
undir öllu þessu“ ?
„Eins og maður gerir, þegar ekki
er annars kostur; áður hefði jeg
reyndar ekki trúað því, að hægt
væri að leggja svona mikið á eina
manneskju; en nú er líklega það
versta liðið hjá“.
Hann var hissa á að heyra, hve
málrómurinn var orðinn hörkuleg-
ur og hendurnar, sem hann hjelt
utan um, voru hreyfingarlausar og
kaldar. Mikið mátti þessi unga
stúlka hafa tekið út, til að ge .
orðið svona kaldsinna og róLg ‘.
orðið svona kaldsinna og róleg.
þó minsta kosti jeg kominn, og
get hjálpað þjer eitthvað; _ en
mamma þín, er hún líka búin að
ná sjer dálítið" ?
Sigríður hristi höfuðið.
„Jeg er hrædd um að hún nái
sjer aldrei. Jeg hefi aldrei fyrri
getað ímyndað mjer, hvé innilega
hún hefir elskað pappa. Jeg hefði
átt að afstýra því, að hún færi í
kirkjugarðinn í dag, því nú er hún
alveg óhuggandi“.
„í kirkjugarðinn; er þá búið
að jarða“?
„Vissirðu það ekki? Já, í dag var
aumingja pabbi jarðaður. En
minstu ekki meira á það, jeg bið
þig um það!‘ ‘
Nú gat hún varla komið upp
Þakkarávarp.
Fyrir hina ógleymanlegu unaðar-
stund, er börnin mín bjuggu mjer
á sjötugsafmæli mínu með því á-
samt tengdabörnum mínum og
barnbörnum, og nokkrum öðrum
vinum, að búa mjer samsæti með
nærveru sinni, flytja mjer ástúð-
legt ávarp, og gleðja mig á alla
lund auk þess sem heillaskeyti bár-
nst mjer frá mörgum, votta jeg
mínar innilegustu þakkir. Það er
unun á ellidögum, að eignast hlýj-
an sólskinsdag.
Keflavík 31. júlí 1922.
Guðrún Guðbrandsdóttir
frá Hópi.
Hestaeigendur geta fengið
fyrirtaksgóða haustgöngu og ef
um semur fóður í vetur komandi
fyiir hesta sina, upplýsinga
gefur Jón 'Láiusson Þingholts-
stræti 2.
Hýtt SElskjöt
fæst í íshúsportlnu
við Hafnarstræti í dag.
Sundbolur og handklæði
heflr tapast frá sundlaugum til
Reykjavíkur. A. v. á.
orðunum; og Bemd þóttist nú
skilja hvers vegna hún hefði helst
viljað vera í rökkrinu — hún vildi
ekki láta hann sjá, hve bágt hún
átti með að láta ekki á sjer bera.
Hann tók blíðlega utan um hana
og dróg hana ofan á legubekkinn
við hliðina á sjer.
„Sigríður — litla hetjan mín
góða; systir mín góð! hjeðan af
verðirðu að láta mig vera bróður
þinn. Malva, þú og jeg skulum
öll taka saman höndum, og mjer
þykir undarlegt, ef það fer svo, að
við ekki verðum yfirsterkari í bar-
a.tunr' ’rá hún sje
köld
Hí
á að
honum.
„Jeg þakka þjer fyrir þemm-.
góða ásetning, en þú ættir ekki að
vera svona fljótur á þjer að lofa
þessu. — Ertu búinn að fá vit-
neskju um, hvemig öllu hagar til;
hefirðu talað við nokkurn um þetta
síðan þú komst?“
ÍflMHIIÉIÍIttl!!
I liilgMiiinilsillli u I
Afturelding eftir Annie Besant.
ALnmnak kacda ísl. fiskimeimtun 1922
Á guðs veguœ, skáldsaga, Bjatj. Bj.
Ágrip af mannkynssögu, P. Mcisted.
*Ágrip af mannkyn6«ögu, S. Br. Sív.
Árin og eilífðin, Haraldur Níelsson.
Ást og erfiði, saga.
Barnabiblía I. H. og I. og II. saman
Bernskan I. og H. Sigurbj. Sveinas.
Biblíusögur, Balslevs.
Bjarkamál, sönglög, síra Bj. Þorst.
Bjöm Jónsson, minningarrit.
•Björn Jónsson, sjerpr. úr Andvara.
•Björnstjerne Björnson, þýtt af B. J.
Bólu-Hjálmars eaga, Brynj. Jónsson.
Draugasögur, úr Þjóðs. J. Árnasonar.
Dranm&r, Hermann Jónasson.
Dularfull fyrirbrigði, E. H. Kvaran.
Dvergurinn í s ' urhúsinu, smás., Sbj.
Svcinssonar.
‘Dýrafræði, Benedikt Grönidal.
Dönsk lestrarbók, Þorl. H. B. og B. J.
•Dönsk lestrarbók,, Sv. Hallgrímsson.
Eftir danðann, brjef Júlíu.
Einkunnabók bamaskóla.
Einkunnabók kvennaskóla.
Einkunnabók gagnfræðad. mentaak.
Einkunnabók lærdómsd. mentaskólana.
Fjalla-Eyvindur, Gísli KoarAðsson.
Fjármaðurinn, Páll Stefánsson.
Forasöguþættir I. H. III. IV.
Fóðrun búpenings, Hermann Jónass.
Franskar smásögnr, þýtt.
•Garðyrkjukver, G. Schierbeck.
Geislar I., bamasögur, Sbj. Sveinss.
Gull, skáldsaga, Einar H. Kvaraa.
Hefudin, I. og n., saga, V. Cherknliea
Helen Keller, fyrirl., H. Níelsson.
•Helgisiðabók (Handbók presta).
*Hugsunarfrasði, Eir'kur Briem.
Hví slær þú mig? Haraldur Níelsson.
•Hættulegur vinur, N. Dalhoff, þýtt.
•Höfrungshlaup, skálds. Jules Veme.
•fslenskar siglinga eglu.’.
íslenskar þjóðsögur, ólafur Davíðsson
•Kenslubók í enskn, Halldór Bríem.
Kirkjan og ódauðleikasannanirnar,
Har Níelsson.
•Kirkjublaðið 5. og 6. ár.
Kvæði, Hannes Blöndal, 1. útg.
Lagasafn alþýðu I.—VI.
•LandsyfirrjettRrdómar og hæstarjett-
ardómar, frá byrjun.
Einstök hefti fás’: einnig.
Lesbók h. börnum og ungl. I.—HI.
Lífið eftir dauðann, þýtt af S. K. Pj.
Lífsstiginn, 6 fyrirl. A. Besant, þýtt.
Ljóðmæli, Einar H. Kvaran.
Ljósaskifti, ljóð eftir Guðm. Guðm.
Mikilvægasta rr Jið í heimi, H. NíeLs.
•Nítján tímar í dönsku.
Ofurefli, skáldsagr.. E. H. Kvaran.
Ólafs saga Har.Jd xonar.
ólafs saga Tryggvasonar.
Ó4öf í Ási, akáldsaga, Guðm. Friðjúns*
Ósýnilegir hjálper.dur, C. W. Lead-
beater, þýtt.
Paseiusálmar Hallgr. Pjetursson&r.
Pjetur og María, skáldsaga, þýdl
•Postulasagan.
•Prestekosningin, leikrit, Þ. TCgitniion,
*Prestsþjónustubók (Ministerialbók).
•Reikningsbók, Ogmundur Sigttrðason,
Reykjavík fyrrum ©g nú, I. Einarso.
•Rímur af Friðþjófi frækna, LúCvþi
Blöndal.
Rímur af Göagu-Hrólfi, B. GröndaL
Sámur af Sörla hinum sterka, V. JÓBM§
•Ritgerð um Snorra-Eddu.
•Ritreglur, Valdemar Áamundssonar,
Safn til bragfrseði ísl. rímna, H. Sigs
Snmband við framliðna, E. H. KvaraS
SátmakóJúm.
Sálmar 159.
S&masafn, Pjetur Guðmundsson.
Seytján æfintýri, úr Þjóðs. J. Áraaa.
Skiftar skoðanir. Sig. Kr. Pjetuma,
•Séknarmannatal (sálnaregistnr)
Stafsetningarorðabók, Bjöm Jónssoa.
•Bamargjöfin J.
•Sundreglur, þýtt af J. HallgrimA
*Svör við reikningsbók E. Briem.
Sögnsafn ísafoldar I.—XV.
Til syrgjandi mannn og sorgbitinna
C. W. L. þýtt.
Tröllasögw, úr Þjóðs. J. Árats.
•Tngamál, Björn Jónsson.
•Um gnlrófnarwkt, G. Sehierbeck.
Um Harald HArfagra, Eggert Briom.
Um metramál, Páll Stefánsson.
Uppvakningar og fylgjnr, úr Þjóða
Jóns Ám- <•.
Ur dulurhe, m, 5 æfintýri skrifaff
óejálfrátt af G. J.
•Útsvarið, leikiit, Þ. Egilsson.
Útilegumannusögur, úr Þjóts. J. A,
Yeruleikur ðsýn legs heims, H. N. þýtt,
Vestan hafs og austan, E. H. Kvarau.
Við stranmhvörf, Sig. Kr. Pjetarsa.
•Víkingarnir á Hálogalandi, Ieikrit,
Henrik Ibsen.
Vörn og viðreisn, 2 ræður, H. Níelssoc
Þorgríms saga og kappa hans.
Þrjátíu æfintýri, úr Þjóðs. Jóns Á
Æskudraumar, Sigurhjörn SveintNon.
Bækur þær, sem í bókaskrá þessari
em auðkendar með stjörnu framan
við nafnið, em aðelns seldar á skrif-
stofu - vorri gegn borgnn út í hönd,
eðs sendar eftir pöntun, gegn eftir-
kröfu. En þær bækur, sem ekki ern
auðkendar á skránni, fást hjá öQum
bóksölum landsins.
Bíísfjórar!
Kl. 3—5 fara hjólreiðarnar fram á vegin-
um milli Arbæjar og Geitháls. Gjörið svo vel
að fara ekki um veginn á meðan.
Forstöðunefndin.
Sjóuátryggið hjS;
Skandinauía — Baltica — natiunal
islands-drilrlinni.
ADí'ns - ; ijeg félög vt
. .1 yuut

Irolle 3 kothe h.f.
nusturstræti 17. laísími 235.
HÚS OG BTOGHWWkBLÓRIR.
Bfclur J6*ia» H. Jónsaan, Báruhúamu, aími 327. — Áherala lögð £
hagfeld viðalrifti beggja aíílla.