Morgunblaðið - 30.11.1924, Qupperneq 6

MORGUNBLABIB
UDið eftir
þeasu cina
innienda fjelagi
þegar þjer ajóváipyggiA.
Sími 542.
Pósthólf 417 og 574.
Sívnnefnis Insurance.
Biðjið um pað
Kopke-
eru ómengud drúguvin. — Innflutt
beint frá Spáni.
Efnalaug Reykjawíkur
Laugavegi 32 B. — Sími 1300. — Sínmefni: Efnalaug.
Hremsar með nýtískn áhöld-um og aSferCum allan óhreinan fatnal
og dúka, úr hvaöa efni sem er.
Litar upplitnð föt, og breytir nm lit eftir óakam.
Eyknr þægindi! Sparar fje!
Li n o 1 e u m - gólföúkar.
Miklar birgðir nýkomnar. — Lægsta verð í bænum.
Jónatan Þorsfeinsson
Sími 8 6 4.
Hinn nafnkunm læknir, Dr. Co-
mas í Okland, Maryland U. S. A.,
hefir um 12 ára skeið átt Ford eða
alt frá fyrstu árum Ford-bílsins.
Dr. Comas segir: „Jeg hefi ár-
'lega heimsókn af fjölda agejita, sem
'cru að bjóða mjer ýmsa bíla r
íen engum hefir teki'st enn að sann-
færa mig mn yfirburði þeirra frarn
1 yfir Ford. Hann veitir mjer öll
! -ömu þægindi eins og þeir dýrustu,
en er langtum álbyggilegri í allri
notkun, þó jeg tali ekki uui, hve
. •!■■!■ 'I 'lirr.TT'WV, '■■■' 1 '«ll—i I..-
Hafnarlán
Vastmannaeyjabajar.
Hafnarsjóður Vestmannaeyja hefir gefið út hand-
hafaskuldabrjef með ábyrgí ríkissjóðs fyrir láni að
upphæð alt að 300 þús. krónum. Skuldabrjef þessi bera
6% ársvexti og eru boðin út fyrir krónur 97,00 hverjar
kr. 100,00. Á hverju ári eru dregin út skuldabrjef fyrir
1 20 af láninu. Skuldabrjefin eru seld í afgreiðslum fs-
landsbanka í Reykjavík og Vestmannaeyjum.
Tryggasta og arðvænlegasta leiðin til að ávaxta fje sitt
er að kaupa veðskuldarbrjef Vestmannaeyjahafnar með
ábyrgð ríkissjóðs, vextir hærri en í bönkum og spari-
sjóðum og auk þess þriggja króna afsláttur af hverju
hundrað króna skuldabrjefi.
Bæjarstjórinn í Vestmannaeyjum 15. nóv. 1924.
Kristinn Ölafsson.
Johanne Dybwað.
Jðhanne Dybwad er nú mesta
og frægasta leikkona Norðm., og
'hefir verið aðalkraftur þjóðleik-
hússins norska alla þess tíð, eða í
125 ár. Hún hefir leikið vandasöm-
I ustu og mestu kvenhlutverkin í
íleikritum Ibsens og Björnsons og
í erlendum leikritum, af svo mik-
illi snild, að fáar eða jafnvel eng-
ar le'.kkonur bafa þótt gera betur.
Hún ijek Höllu í .Fjalla-Eyvindi'
Jóhanns Sigurjónssonar, og' átti
ekki minstan þátt í því, að leik-
ritið varð frægt. — A 25 ára af-
mæli þjóðleikhússms var hán hylt
af svo að segja allri norsku þjóð-
inni.
hann er ódýr að eignast. Jeg er á-
nægður að eiga minti Ford, ánægð-
ur með það besta“.
>
Detroit, heimkynni bíllanna.
Svo er Itelroit í daglegu tali köll-
uð. par eru 3/4 partar af öllum
Iteinisins bílnm búnir tii. par eru
aðalvertemiðjur Ford. motor Co. —•
,pað er auðvelt að gela sjer til, að
þar muni ntargir bílaeigendur vera.
Eftirfarandi tölur gefa nokkra. hug-
mynd um það. í janúar síðastliðnum
voru skrásettir í Detroit ekki færri
en 4194 uýir bílar. Af einni og
„sörnu tegund tók Fordbíllinn önd-
.vegissætið. Af bonum var skrásett
2348, eða fullur helmingur. Sá, sem
.næst komst var Chevrolet, með 349)
Stuidiebach með 157 o. s. frv. Hjer
við kemst eugin athugasemd að. —
(Yfirburðir Ford-bíla haía. heimviður-
kenningu.
Fordbília selur
P. Stefánsson.
--------o---------
Ungur kommúnisti í New York og
kona. haiis Ijet.u fyrir stuttu skíra
bani sitt á fuudi í fjelagi kommúm-
ista. Skírnarathöfnin var fraijikvæmd
með þessum orðum:
„Jeg vígi þetta barn til kommúnista-
Iireyfingarinnar, og vona að það lifi
til þess að vinna fyrir frelisið í
Bandaríkjunum og alræði öreiganna
uin gjörvailan heiin/ ‘
pá var „í’aðir vor“ snúið á þessa
leið og beðið fyrir barninu:
„Kaðir vor, þú sem ert í Rússlandí,
helgist jþitt nafn, komi alræfci þitt,
verði vilji þinn í Itússlandi og um
aliaii heim. Oef vora daglegu heil-
brigðu skynsemi, og fyrirgef oss fyr-
verandi heimsku vora, svo sem vjer
og f'vrirgéfum vortun heimsku æít-
jarðarvinum. Leið oss ekt® í freistni
ættjarða'rástarinnar, og frelsa oss frá
öllum sníkjudýrum. Amert“
Trúarjátningin var síða.n á þessa
leið:
„Jeg' trúi á byltingaanda komrnún-
istnans, boðaðan af' hinum miklu
brautryðjendum hans, Marx og Lenin,
lielgaðan af óteljandi píslarvottum
öreiganna. Jeg trúi á kommúnistiskt
þjóðfjelag og játa þess skírn — kom-
SlafsHsttoíffMsht
Eina iíLaábyrgðarQaUfp 4» AMPtai
rfkið tbw*
Ódýr iðgjttld. MJk JHUV"
Tryggingar í tisttrtw MteqCH.
DuibtttawaAw AflHtt
O. P. BIAndal
A. S. I. - Sími 700.
múnismans, og endurlausn frá ttyndum
auðvaldsins. Amen.“
(Eftir „Aftenbladet.“)
Hefnd jarlsMapinnar.
Eftir Georgie Sheldon.
0g mamma hefðu hlaupið í burtu, sagðí
það. Kysti Carolme barnið og klappaði
|því og gerði gælur við það og tfrðu þær
Istrax mestu mátar.
Eu Kennetb stéð uppi á rústunum og
undraðist breytinguna, sem hefði orðið á
þugarfari Caroline, því hann hefði aldrei
tekið eftir því áður, að hún væri bam-
^elsk. Og 'honum fanst á þessari stund,
ffið hann hefði gert henni órjett, því hún
hefði vafalaust haft velferð hans fyrir
augum. Og hann gekk til hennar og
mælti:
,,pað er erfitt að gleyma, Caro,“ sagði
hann. „En hafi jeg gert þjer órjett, þá
bið jeg þig að gleyma því.“
„Ó, Kenneth, þú veist, að tilgangur
minn var aðeíns sá —“
„Að opna augu mín, já, og það var
sjálfum mjer að ketma, að það tókst ekki
£yr en crf seint var orðið.“
,,Við skulum ekki tala um hið liðna,
Kenneth.“
,,J?að er best að gleyma, ef liæg't er.
pú hefir breytt við mig eins og jeg óska,
síðan jeg kom, Caro, og það kann jeg
vel að meta.“
Gladdist Caroline mjóg yfir orðum
hans, því húu fann, að hún var að ná
á'hrifurn yfir honum. Og Kenneth tók
arm hennar og leiddi hana til móður
hennar. Og einhvern veginn fanst hon-
um, að það væri bjartara yfir öllu en
það liefði verið í langa tíð áðru'. Og
lengi á eftir mintist hann þessarar farar
til Kenilworth-lkastala með óblandinni
ánægju.
33. kapítulí.
AðYífandl skugga.r
Dag nokkurn ljet Caroline þess getið
við Kenneth, að sig langaði til þess að
fara á stað einn í námunda við Learn-
íngton Towers, og stakik upp á því \ið
liann, að þau fa5ru þangað satoMiii, og
gekk hann hugsnnarlanst í gi'ldm henn-
ar, því honunj var fárið að þýkja meira
gaman að vera með Öðruin nú. Og hon-
um var frekar hlýtt til Caroline heldur
en hitt, síðan um daginn, sem þau fóru
til Kenilworth Castle. Hingað til hafði
lafði Durward altaf farið nieð þeim, því
síðan þau fóru fil Kenilworth, höfðu
þati farið í nokkrar sm'áfarir, en í þetta
skifti afsakaði hún sig, því húu sagðist
búast við erlendum gestum, og þar að
auki hefði hún eittsinn komið á þennan
stað, sem þau ætluðu á, svo hún sagði,
að í þetta skifti gætu þau farið án henn-
ar. —
Fóru þau svo af stað skömmu eftir
hádegi, og var hlakllrað bæði r Caroline
og móður 'hennar, því þeim fanst, að
nú væri alt að snúast í vil þeim. pau
Carolme og Kenueth voru ríðandi. haun
a stálgráum veðhlaupahesti, og hún a
tinnudökkri hryasu, er og var reíðhross
gott.
Pegar þau fóru gegnum Leamíngton.
hugsaði Kenneth á þá loið, eins og æ, «'
leið hans l'á ura það, að kýnlegt væri.
að brjef Nínu háfftí Verið sett í pðht á
þessurn stað. Og hbn'úm fánist þ'áð kýn-
legt fram úr máta, að þær höfðu kosið
sjer þennan stað til þess að búa í.
En Caroline var Ijett í luud þennau
dag, og hún veitti honum ekki mikið
tóm til þess að brjóta heilann um slíka.
Iiluti. heldur ljet hiin elginn vaða, og
urátli heila nð hún þagnaðí aJls ekki,
enda kom hún Kenneth bráðlega í gott
skap. Og honum fanst, að Caroline vaui
að fríkka með hverjum deginum sem leið.
Og honurn sjálfum var óðum að fara
fram. Hanu var farinn að holdgast og
var orðinu mun. hressari í útliti en þá er
hann kom þangað skömmum tíma áður.
Er þau riðu gegnum þorpið, mátti
heita svo að hver sem á gangi var, liti
upp og horfði á þau, því þau virtust svo
kát.
f útjaðri þorpsms var staður sá, er
þau ætluðu til. Var það klaustur garo-
alt eða klausturrústir. Áttu þau uú að-
eins eftir ófarið upp hæð eina aUIanga-
Um leið og þau sveigðu upp á haíðina.
mæltn öáro&ne:
„þ'efta ey svb ýndiáléghr dagtrr, jef