Morgunblaðið - 16.01.1925, Qupperneq 2

MORGUNBLAÐIÐ
tflöfum fyrirliggjandi s
Musfadsðngla 78.8.1.
Fyripliggjandi s
Átsúkkulaði NIILKA
og VEKA.
A. Obenhaupt.
-íP® TOt>Jte
6AL08CHER
BEDSTE FABRIKAT
sem ekkert má missast, heldur
8tórfengÍe<;t málverk, þar sem lýst
er í 'stórum d'ráttum einum þætt i
þjóðlífsins. En þó Bojer gangi ef
tii vill fram hjá smámununum um
or, þá gieymir hann ekki að lýsa
— og tekst það fráhærlega vel —
þeirri bylting.u, sem fram fer í
sálaaiífi rnanna við þau umskifti,
að slitna með rótuim. upp úr mold
ættjarðarinn-ar og gróðursetjast í
annari heimsálfu.
Endurminnino'in um og löngun-
i:i til „garalá landsins“ gengur
eins og rauðnr þráður gegnum
þetta stórfenglega hetjuljóð. —
Hvort sem inniiytjendunum geng-
ur betur eða ver, er hún, ættjörð-
in, jafnan efst í huga þeirra;
hugsunin um. það er einskonar
viðlag við hersöng' þeirra, gegn
allskonar erfiðleikum og baráttu:
■Indíánaofsóknum, sljettueldum, fá-
tækt og einangrun.
pessum svéiflum tilfinninganna
er lýst af snild: I Ameríku langar
'þá heim; þégar heim kemur,
hemjast þéir ekki þar. Bojer hefir
skílið aðdáanlega vel þær tilfinn-
ingar, sem komu einum m.ikilhæf-
asta vesturfaranum íslenska, - —
Steph. . G, Stephanssyni,. til þess£,:
að mæla þ!essi sársauka orð:
,,Jeg á orðið einhvernveginn
ekkert föðurland*1.
Bojer' fór til Ameríku fyrir,
nokkrnm ámm,- óg dváldi þar mft'
nokkurt skeið. pá var hann að
hefðu fasían grundvöli veruleik- viða að efni í þessa bók. Hún ber
ans .undir fótum, En nú.á síðari það með sjer. að hann hefir orðið
árum, hefir hann gerst sagnfræð- fengsæll. En aðdáunarvert er
mgurinn 1 skáidskap, Norðmanna, -það, hve' vel honum tekst að
M Stamme. (.,\ Id-endalske pyr{r fámn áru n skrifaði- hann þja-ppa þessu mikla, margþætta
Bokhand I. Kria, 1 si'guöa „Den sidste viking", a.f- efni, inn, i skáldsögu-umgjörðina,
Bojer er nú einn með fremstu hurða sujalla og lifandi lýsingu á svo að það sprengir hvergi af sjer
og ágætustu rithöfiundum Norð-lþeirri kynslóð sjómanna í Noregi, þær viðjar.
jnanna, þeirra, sein nú eru á lífi. sem sótti suiman með allri strand- Jeg endurtek það, sem jeg drap
Hjeir á landi er hann þektastur af lengju Noreus norður til Lofoten, á hjer að framan, að hjer á landi
sögunni „Insta þráin“, sem Björg, og stundaði þar veiðiskap á litl- ætti' þessi saga að verða þaullesin.
porJáksdóttir eand. phil. þýddi á- nm hátum. — <>g nú segir liann Bojer hefir með henni hætt okkur
gætlega á ísl. tungu. Einnig haf'a ;:gu vestiírfaranna í formi svo|það upp, að enginn Mensknr
birst í ísl. þýðiugu nokkrar af ágætrar skáJdsögii, að hún er ef- skáldsagnahöfnndusr hefir enn ráð-
smásiigum hans. og Leikíjelagið laust ein af merkustu bokunum, isí í að skrifa sögu íslenskra Ame-
sýndi lijer ekki alls fyrir löngu ’sem komið hefir út í Noregi síðast, |ríkufara, þó þar væri jafnmik:ð
ieikritið „Sigurð Braa“, eftir liðið ár. og ‘merkilegt efni við að fást, eins
bann, ljómandi v.erk og listríkt. Pað er engin tilviljun, að ein- og Bojer hefir þarna haft úr að
mettað af lífsást og trú á gildi mitt Bojer skrifar þessa sögu. — viða.
8HE1S1MGBOR68
TRE TORM
A/s HELSINGBORGS GALOSCHER
„KRONBORG ” VANDKUNSTEN
K0BENHAVN, B.
Fyrirspurn var gerð um það
til borgarstjóra, hvaið átt væri við
með oi'ðunum, að hafnarstjóri
„hefði trygt rjett hafnarinnar",
í sambandi við sokkna skipið.
„Inger Beniedikte“. Svaraði borg-
arstjóri því. Kvað óumflýjanlegt.,
að flakið yrði tekið burtu, en
af því leiddi ýinsan kostnað, og
hefði Jvafnarstjóri' trygt höfninni
það, að sá kostnaður yrði borgað-
ur. Annars urðu engar umrætðúr
í bæjarstjórninni um önnur atriði
hafnarnefndarfundargferðárinnar.
Lausnarheiðni.
sjera Jóhanns porkeJssonar úr
sáttanefnd, vár samþykt. Hefir
sj'jra Jóhalm rerio um 20 hin
„íðustu ár . sáttanefndarmaðuv
hjer í bæ.
Kosningu í kjörstjórn,
tií að stjórna kosningu 1 sát-ta-
nefndarnianns. hlutu Björii Ólafs-
son, Ágúst Jósefsson , og pórÖur
Bjarnason.

EIMSXtPAFJELAGff
ÍSLANDS f
REYKJAVÍK
Gufuskip fer frá Hull 2 8
janúar og fermir þar vörur í
staðinn fyrir »Lagarfoas«.—
,yLagarfoss(( fær eftirlit og
viðgerð og fer frá Kaupmanna-
höfn 4. febr. um Hull og
Leith, fermir til Reykjavík-
ur og Vesturlandsins samkv.
6. f erð áætlunarinnar, f er hjeð.
an vestur seint i febrúar,
í staðinn fyrir í byrjun marts.
VESTURLAND
þurfa aliir landamena að leea.
Óteölumaður í Reykjavík
Egill Guttormsson
Eimskipa fjelagshúsin u.
I
Norsk skálðsaga.
Joh
an Bojer: Vor egen
Tilnefning
. fóp fram á I .mönnum, til þe.ss aö
vera í kjöri við væntanlega kosn-
ingu.. 1. sáttanefndarmanns. og
voru tilnefndir sjera Ami Sig-
úrðsson, -sjera Jakob Kristinsson,
Sjjghvat-ur Bjarnason fyrv. bánka-
stjóri og Vigfns Einarss'on. 'fúlb
írúi"í stiðrnarráðinu.
Hiúkrumrheim’li Hvítabandsins.
Fasteignanefnd hafði á rimai
sínum 13. janúar t'ekið fyrir er-
indi Hvítabandsius frá 27. des.
1922, um lóð nndir hjúkrunar-
heimili. Ilafði fasteignanefnd sam-
þykt í ársbyrjun 1923 að fresta
bessu niáii. Nú hafiði nefndin á-
kveðið að láta raunsaka, livort
.ekki gæti komið til mála, að ætla
fjelaginu lóð undir # hjúkrunar-
heimilið við Laufásveg, sumpm-
vert við íjandsspítalalóiðina,
Eiigar umræðnr urðn um þetta
í bæjarstjóruinni.
' KnJdinn ske-kur, minkar mas, f
mig íim hreímr vegi.
Trega vekur — tómt er :glas,
á tunguna. lekur eigi.
' p-essa vísu kvað Sigluvíkur-
Sveinn um sjálfan sig:
Jeg er mæddur, böli bræddur, i
bláriú klæddur skyrtn líns,
kaffibelgur. 'iráð'selg.ur,
’innig svelgur. brennivíns.
pessa vísu kvað Benedikt faðir
Dúa l<>„,■(.„(iip.jóns á Aknreyri, eitt
sinn, er hanu sigldi frá Ströndum:
Mig hefir ljúfur lausnarinn
leyst úr líáska vöndurn:
í fertugasta og sjöunda sinn
sigli jeg nú frá Ströndum.
Sljettnba ndavísa
Bjiirgu:
eftir Látra-
Piltar skaka orfin enn,
allar hjóma grundir.
Stiltar raka síðar senn
sævarljóma-hrundir.
éndurminningaiina um góð og Hann hefir á.ður sýnt, að þá fyrst
fögur verk. nýtur harin sín hest, ef hann hefir
pað 'er nokkuð síðan Bojer hef- breiðan og víðan grundvölJ að
i.- samið verulega langa siigu, þav i;eisa á. petta efni gefur það form-
til nú, að „Vor egen stamme“ rýrni. Hami lítur og v njulega ró-
kamur frá hans hendi. En sagan legum, köldum augum á viðfangs-
er líka stórvirki. Hún er hetju- efnið. Hann á í ríkmn mæli þá
Ijóðið mn útflytjendurna norsku, elju og þann andlega þorótt, sem
seni yfirgáfu ættjörðina; brntust þarf til þess að lialda þeirri öldu,
til Ameríku -og lögðu undir sig sem hann hefir reist í hyrjun,
sljettuna þar. Hún er frásögn mn vaxandi og hækkandi, eins l'engi
baráttu norræna kynþáttarins í og með þarf. Bojer á og jafnframt
annarí heitasálfu. þann mikilsverða hæfileika. að
Vegna þessa -efnis hlýtur ís-1 geta notað fjarlægðiir í tíma og
lenskurn Jesendmn að þykja niik- rúmi, til þess að skapa stemningu
111 fenguir í að lesa hana. llún seg- og iðuköst í sögunni. Allir þessir
' ir í raun og veru sögu íslenskra irithöfundarkostir e
Vest-urheimsfara, engu síður en ir til
norskra, því þær raunir, og þeir or
J. B
Lausavisur.
-X—
Kveðið á langferðalagi. Höf-
undur óviss:
í gær.
Höfnin.
Á fundi hafnarnefndar 12. þ.
m. hafði verið Jagt fram. brjef frá
skipstjórafjelaginu „Aldan“ hjer
í bænum; fór fjelagið fram á í
því brjefi, að hafnarnefndin sæi
um, a'ð skip fengju stiga eða land-
gÖngubrú, ef það mætti verða til
ru nauðsvnleg- j þ’ess, að draga úr slysum hjer á
að skrífa aðra eins sögu og. höfninni. Hafnarnefndin fól hafn-
egen stamme“, og er vafa-* arstjóra að sjá um, að smíðaðir
örðugleikar, og þeir sigrar og sú samt, hvort nokkur norskur rit- yrðu nokkrir stigar, t-il útlána
hamingja, sem fjell norskum inn- höfundur liefði gert það jafnvel,fýrir skip, sem þess ósikuðu.
iflytjendnm í skaút, mun ekki — nema þá Sigrid Undset.
hafa farið fyrir ofan garð og neð- pað mætti ef til vill finna það (
hn hjá Íslendíngmn, sem vestur að þessari bók, að höfwndurinn (merkja stað þann, s-em „Inger
fluttust. — gerði snlámmiunum of lágt undir Benedikte“ sökk á; og ennfremur
— Pað lítur út fyrir, að Bojer höfði — einmitt vegna þess, að að hann hbfði gert- ráð.stöfun tiJ
sje að hreyta nokkuð til um efni- þeir eru oft orsök stórviðburð- að tryggja rjett hafiiarinnar út ai
við skáldsagna sinna — sje að anna. peir eru eins og seytlan, þessu slysi.
nálgast- Ihið lifaða líf roeira «n áð- sem grefur undan bjaíginu. Bojer Á fundinum hafði og veri'ð- rætt
ur. Margar fvrri sögur hans vorn hefir og oftast áður lagt- meiri á- iim aukningu hafnariröiar, eink-
miklu fremur ofnar utan mn oin- herslu á sálarlífslýsingar persóna nm uppskipunarplass. Og hafði
hverja hugsjón. andlega stefnu, sinna. En hvorttveggja þetta staf- hafnars>tjóra vorið falið, að leggja
eða lýsingn á sjerstiikiun þætti ar af því, að hann er ekkj að fyrir næsta hafnarnefndarfund á-
sálarlífsins, heldm' pn að þær draga þarna npp smámynd, þar kveðnar tillögur nm það.
Lækrtavörður L. R.
Næturvörður janúar mars 1925.
Á sama fundi haflði hafnarstjóri
skýrt frá, hvernig búið væri að
janúar: febrúar: rnars:
Jón Hj. Sigurðsson 24. 9. 25. 13. 29.
Daníel Fjeldsted 25. 10. 26. 14. 30-
Ólafur Þorsteinsaon 26. 11. 27. 15. 31-
M Júl Mágnús 27. 12. 28. 16.
Magnúe Pjetursson 28. 13. 1. 17.
Konráð Konráðsson 29. 14. 2. 18.
Daniel Fjeldsted 30. 15. 3. 19.
Halldór Hansen 15. 31. 16. 4. 20.
Ólafur Jón88on 16. 1. 17. 5. 21.
Níels P. Dungal 17. 2. 18. 6. 22.
Gunnlaugur Einarsson 18. 3. 19. 7. 23.
Ólafur Gunnarsson 19. 4. 20. 8. 24]
Daniel Fjeldsted 20. 5. 21. 9. 25.
Magnús Pjetursson 21. 6. 22. 10. 26.
Jón Kristjánsson 22. 7. 23. 11. 27.
Guðmundur Guðflnsson 23. 8. 24. 12. 28.
Vörður I Reykjavikur-apóteki vikurnar, sem byrja: 25 janú»r’
8. og 22. febrúar, 8. og 22. naa^
Vörður i Laugavegs-apóteki vikurnar, sem byrja: 18- janúar, ^
og 15. febrúar, 1., 15. og 29. mar