Morgunblaðið - 05.05.1925, Blaðsíða 6

ORGUNELAÐIÐ
Húsateikning.
Undirritaður tékur að sjer, að
jgera uppdrætti af stærri of
Bmærri húsum, einnig umsjón og
leiðbeiningar við alt, sem að bygg-
iitgum lýtur. — Til viðtals á
Mýrargötu 5.
Sigurður Pjetursson,
húsameistari.
Kaupum
gamalt járn
(po«) í bræðslu.
H.ff. Hamar.
Blátt drengjafata cheviot,
tvinnaðir báðir þræðir, ásamt
danska hermannaklæðinu, er nú
aftur komið: Bestu tauin í bænúm
eftir verði.
Guðm. B. Vikar.
ÓLAFUR JÓNSSON
af Patreksfirði.
Saknað með togaranum
„Leif hepna.“
SI mapi
24 verslunir,
23 Poulsen,
27 Fossberg,
Klapparstíg 29.
málning.
Magasin du Nord
Eftirtaldar vörur eru
hvergi ódýrari í borg-
inni: Handklæðadregili
frá kr. 1.25, tvisttau irk
kr. 1.45, gardínur, mik-
ið úrval.
Slitfataefni
tvíbreytt, sjerlega go.„
á 4 kr. pr. m., molsknn
fjórir litár, Oheviot í
drengjaföt, best í borg-
inni hjá okkur.
VÖR UHÚSIÐ
Hans ást var báran blá: ' '
að leggja landi frá
út á svalan sjá
undan hömrunum há.
Og glöð var samförin sveins
og unnar
samfarir víkings-öndum kunnar!
En i síðasta sinn
sem báran bjarta kallar
á unga sveininn inn
til svalrar sjávarhallar,
hvíslar geigur:
„Farðu ei! Feigur
fer nú hver að unni,
milt hún kallar köldum
svika-munni“
A sæ
út hann leið við ljúfan blæ
burt frá vinavon á heima-bæ.
— En nú fær enginn
þann djarfa drenginn
að líta lýðum hjá.
Hann er genginn
a eilífs-engin.
par blítt hann blunda má.
Og ein hjá honum vakir báran blá.
porsteinn Björnsson
úr Bæ.
Pr j ónanámsskeið,
MUNIÐ A» S. I.
Sfmi: 7M.
til að útbreiða þeltkingu á notk-
un prjónavjela hjer á landi, hef-
ir Haraldur Árnason kaupmaður
undanfarin ár haldið, með for-
stöðu frú Valgerðar Gísladóttur
frá Mosfelli.
í Reykjavík hafa verið haldin
þrjú námsskeið: 1 á Seyðisfirði,
1 við Ölvesárbrú, og nú stendur
eitt yfir á Sauðárkrók.
Námsskeið þessi hafa staðið í
■1 til 8 vikur, og hverjum nemanda
ætlað kringum 100 tímar.
Kent er allskonar alment prjón
og útprjón, auk meðferðar á sjálf
um vjelunum.
Á þessum námsskeiðum hafa
alls lært 85 konur og 2 karlmenn.
Alt þetta fólk stundar sjálft
prjónaskap, og hafa margir af
þessum nemendum aftur kent frá
sjer, í ýmsum hjeruðum landsins.
J

EkkErt strit
flÖEÍns lítil su0a
u M lnli e giiaandhHpeinf!
Og athugið litina í mislitu
dúkunum, hve dásamlesa
skærir og hreinir þeir eru,
eftir litla suðu með þessu
nýja óviðjafnanlega þvotta-
efni
F LIK-FLAK
Gaman er að veita því athygli, meðan á suðunni stendur, hve
greiðlega FLIK-FLAK leysir upp óhreihindin, og á eftir
munu menn sjá, að þræðimir í dúknum hafa ekki orðið
fyrir neinum áhrifum.
FLIK-FLAK er sem sje gersamlega áhrifalaust á dúka og þeim
óskaðlegt, hvort sem þeir eru smágerðir eða stórgerðir.
Þar á móti hlífir það dúkunum afarmikið, þar sem engin
þörf er á að nudda þá á þvottabretti nje að nota sterka
blautasápu eða sóda.
flÖEtns Itttl suöa og úhrEÍntndin leysast alueg upp!
Jafnvel viðkvæmustu litir
þola ■ FLlK-'FLAK-þvottinn.
Sjerhver mislitur sumarkjóll
eða lituð mansjettskyrta
kemur óskemd úr þvottinum.
Flik-Flak er alveg óskaðlegt.
FLIK
Fæst í heildsölu hjá
Símar 890 & 949. Rvík
—aS-l
FLA.K.'
Námsskeið þessi hafa því gert
hið mesta gagn fyrir heimilisiðn-
að þessa lands, og kenslugjaldið
hefir aðeins verið kr. 50.00, svo
langt er frá að nokkurt af þeim
hafi borið sig fyrir Harald; en
hann segir, að með þossu eina
móti sje hægt að fá vissu fyrir,
að prjónamenska með vjelum
komist í goft horf hjer á landi,
og um leið aukist salan á vjelum.
Flestir af þeim, sem læra, kaupa
,,Claes‘ ‘ -pr jónavjelar.
Segir Haraldur það vera af
því, að þær hafa yfir 30 ár verið
hotaðar hjer á landi, og hlotið
alment lof. Eru stérkar, einfald-
ar í notkun, og hafa hinn svo
kallaða viðauka, sem aðrar vjel-
ar hafa ekki, en sem sparar mik-
inn tíma við 'sljett prjón. Haralá-
ur hefir ávalt fyrirliggjandi alla
varahluti og nálar í þessar vjel-
ar, og yfir 400 notendur eru víðs-
vegar á landinu.
A.
Smávegis frá 1. maí. Einkenni-
legt var að sjá drenghnokka ná-
lægt fermingu, handleika og bera
um göturnar áletursspjald með
orðunum: „Lifi heimsbyltingin."
pað mun vera eitt af uppeldismál-
um jafnaðarmanna að venja börn-
in við slíkt, áður en þau með
nokkru móti vita, hvað verið er
að fara með.
HEIÐA-BRÚÐUBIN.
— petta er rjett, Elsa, þú þarft að dansa nokkra dansa
enn, áður en Béla lokar þig inni.
— þar að auki hefir þú lofað mjer dansinum, og jeg
ætla að ganga eftir því loforði.
— Jeg líka.
— Láttu það, sem Béla segir eins og vind um eyrun
þjóta, sagði ein af eldri konunum. pú hefir frelsi þitt í dag
og átt að nota það. Eftir morgundaginn er nógur tími fyrir
|>ig að hlýða Béla.
Béla svaraði þessu engu. Hann tók í hönd Elsu og sagði:
— Væri ekki rjettast, að þú færir til móður þinnar? pú
Sagðir fyrir m.jög stuttu, að þú þyrftir að tala við hana ?
Béla var undarlega rólegur, þegar hann sagði þetta.
Elsa gat ekki sjeð á útliti Béla, hvað fór fram í huga
bans.
pegar þau komu til móður Elsu, heilsaði hún tilvonandi
tengdasyni sínum með nokkurri beisk.ju.
— Jeg heyri sagt, að þú hafir enn verið að stríða EIsu,
eagði hún reiðilega. Hvers vegna má hún ekki sketnta sjer
rjett í kvöld, óáreitt af þjer?
— Ó, sei — sei! Jeg skal láta hana leika lausum hala,
évaraði Béla hæðnislega, því þjer hef'ir tekist að gera hana
evo óhlýðna og þráa, að það mun kosta mig mikinn tíma og
fvrirhöfn í framtíðinni að kenna henni að verða góð hús-
freyja. En í kvöld skal jeg ekki trufla hana í skemtun sinni.
Hún hefir sagt mjer með greinilegum orðum, að hún geri
eins og henni líki, og að þú hafir gefið henni leyfi til að
set.ja sig upp á móti mjer. pað lítur ennfremur út fyrir, að
gestimir s.jen á hennar máli. Vegna þessa alls hefi jeg kom-
ið með hina hlýðnu dóttur þína hingað til þín, og hefi nú
fullkominn rjett til að fara h.jeðan.
— Fara hjeðan! hi-ópaði Irma. Hvað áttu við ?
— pað, sem jeg segi. Jeg hefi ekki í hygg.ju að vera
h.jer, þar sein dregið er dár að mjer af nokknnn lágt settnm,
heimskum bændum. peir eru víst búnir að gleyma því, að
það er jeg, sem borga fyrir það, að þeir geta skemt sjer, og
að jeg borga matinn og vínið, sem bráðum verður borið fram.
En það kemur ekki málinu við. pað lítur út fyrir, að allir
Iíti svo á, sem þetta s.je aðeins hátíð fyrir Elsu, og að hún sje
og eigi að vera drotning hennar. Mjer er ofaukið hjer. Jeg fer
þangað, sem sem jeg er velkomnari.
Hann slepti handlegg EIsu og bjóst til að fara, en Irma
greip í frakka hans.
— Hvert ætlarðu ? hvæsti hún.
— pað kemnr þjer ekki við, svaraði Béla þurlega.
— Jú — áreiðanlega. pú getur ekki, sóma þíns vegna,
farið þannig, rjett áður en kvöldverðurinn er borðaður. —
Hvað mundu menn seg.ja?
— Mig varðar ekki hót um hvað menn segja, það veistu,
Irma; og hvað Elsu snertir, þá er engin ástæða til, að jeg
taki neitt tillit til hennar. pað lítur út fyrir, að hún hafi
h.jer nóga vini, sem taka svari hennar og skella allri skuld-
inni á mig. Hún hefir, að öllum ásjáandi, neitað að hlýða
mjer og gert inig að kjána. í allra augum. pað þoli jeg ekki,
og þess vegna fer jeg, því vel gæti það komið fyrir, að jeg
segði eða gerði hjer eitthvað, sem jeg iðraðist eftir.
Béla reyndi að tala rólega og hækka ekki rödd sína. En
auðvelt var að sjá., að það kostaði hann mikla áreynslu; og
heiftar eldur logaði í auga hans.
pá sneri 1 rma við blaðinu og sagði við Elsu:
— Vertu nú ekki að þessuin þráa. Jeg vil ekki hafa að
þið Béla farið að kíta rjett fyrir brúðkaupið. Kystu hann
nú og segðu honum, að það hafi ekki verið ajtlun þín, að
ergja hann. Við getum ekki látið fólk fára að tala um þetta
mál. Drottinn minn dýri! Eins og það skifti rniklu máli n»
einn csárdás eða svo.-----------
En Béla tók fraim í fyrir Irmu og hló nm leið hétt.
— Vertu ekki að eyða orðum að þessu, Irma gamla. pó
Elsa bæði mig fyrirgefningar, mundi jeg ekki verða h,j«r
kyr. Jeg vil ekki að hún hlýði mjer fyrir siðasakir, jeg ska!
kenna henni án þess. pó þið fáið orð í eyra í kvöld, þá er
það ekki nema til bóta. Jeg hirði ekki um bæjarþvaður. J^T
geri það, sem .jeg ætla mjer, og fjandinn bafi allar slaður-