Morgunblaðið - 28.06.1925, Blaðsíða 7
MOfrGUNBLAÐIÐ
A. & Ml. Srnith, Limited,
Aberdeen, Skotland.
Fiskdamperejer og störste Saltfiskköbmand i Stor-
britanien.
Korrespondance paa dansk.
I öðrum, ef einhver átti bágt, og
þar gengum við eins og grenjandi
Leon í fikrokk á sjálfum okkur,
„til þess að mentast“.
Listamenn okkar þekkja, Höfn
og danska list — og ekkert getur
verið óskyldara í þessum heimi
en donsk list og íslenskir lista-
menn. — En samhygðin fyrir
danskri listamannslund hefir nú
samt orðið til frá hálfu íslend-
ingsins á þessum mörgu árum. —
Og við að umgangast Kaupmanna-
hafnarbúann hefir landinn þar að
auk oft sjeð hestu listir stórþjóð-
anna, sem fluttust með sýningum
til Hafnar og yfir Kaupmanna-
höfn, auk hinna árlegu Hafnar-
sýninga. pess vegna er dönsk list-
sýning eins og þessi, þáttur úr
Hafnarlífi okkar, sem þar höf-
um búið — þektur fje-
lagi, með göllum og gæðum, og'
sjerkennum, sem vjer þekkjum
út í hörgul — og höfum ánægju
og gaman af. En við, sem þekkj-
um Höfn vitum einnig, að þessi
sýning er einungis örlítið brot
frá hinum mörgu stóru, sem dönsk
listasaga geymir. — En hafið þið
þökk, sem sýnduð, og komi meira
seinna frá fleiri „Oenium“ — við
getum „sværmað“ dálítið enn fyr-
ir ykkur eins og þið fyrir Frökk-
um. — — — Verst að þjóðin
okkar er of fámenn til þess að
geta keypt af ykkur svo nokkru
nemi, — en það er að sýna í
verki stjórnmálalega og listrænt
að ná í sem flest bestu verk ykk-
ar á safnið í Reykjavík. Undir
( eins og við erum orðin miljóna-
^ þjóð biðjum við um danska list í
: „lange Baner“.
„Bravó fyrir danskri list“. —
i Heill jkkar kæra vel yrkta landi
. — vötnum ykkar og Kastanium
j — og ykkar fögru beykiskógum.
Húrra fyrir Struckmann.
Guð sje með danskri þjóð.
Reýkjavík. 27. júní
Jóhannes Sveinsson Kjarval.
Danska listsýningin.
Vor- og haustkópaskinn,
vel verkuð, kaupir hæsta verði
Konráð Stefánsson,
Vesturgötu 32. Sími 1221.
HmimiimHiiiiiiiiiiiiiiHiiiiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiG
DOWS
PORT VI N
fmmmmmmmmmmmmmmimimmiiiimmmmimifi!
Struclcniann varðist vel. — Hann
tók myndir niður og færði til og
frá, svo nytu sín í rjettu ljósi —
og skýrði og skírskotaði mynd og
meistara í hag og maðurinn fjekk
að halda lífi. Verkið tók stakka-
skiftum — og fjekk afl yfir aug-
anu, sem var framandi og horfði á.
Svona er Strudkmann — hann
átti þetta alt — þetta voru hans
verk — hans list — samviska
hans — — hans heilögu lista-
verk. Heill þjer, Struckmann.
Annars gat ekkert átt betur
við en einmitt þetta, að fá danska
listsýningu heim til Fróns. Vjer
höfum svo lengi sótt yfir sjó til
Hafnar — einstaklingurinn og
þjóðin. — Rökin lágu nú svo —
og stjórnmálaböndin. Einstakling-
urinn fór oftast þessa vanaleið —
gatan sú er kunn öllum löndum,
,sem nokkuð fara utan.
f Höfn voru Frón-búarnir flest-
ir, þar var því hættan minst fyrir
fiinn ókunnuga. par vissi hver af
pað þóttu milkil tíðindi, þegar
það frjettist um daginn, að Kaa-
ber bankastjóri hefði keypt mynd
þá eftir Jokim Skovgaard pró-
fessor, sem allir sýningargestirnir
höfðu dáðst einna mest að. Mál-
verk þetta, „Jungfrúin í orms-
hamnum* ‘, er líklega eitthvert hið
mesta listaverk á allri sýningunni.
pað var þyí gleðiefni, að þessi
mynd, þetta mikla listaverk, sém
er málað af einhverjum hinum
frægasta málara Norðurlanda —
þeirra, er nú lifa — skyldi varð-
veitast hjer á landi. Og nú hefir
herra Kaaber gefið málverkasafn-
inu þessa gjöf og aflient hana
ríkisstjórninni. Er hjer um við-
burð að ræða, sem mun vekja
mikla gleði allra listvina og þakk-
læti til þessa manns; því með gjöf
sinni hefir hann sýnt öðrum frem-
ur, að hann hefir djúpan skilning
á því, hverja þýðingu myndlistin
hefir fyrir menningu þjóðarinnar.
A sviði málaralistarinnar stönd-
um vjer óneitanlega enn að baki
frændþjóðtim vorum. Er það og
eigi nema eðlilegt, þegar þess er
gætt, að Danir t. d. eiga 200 ára
gamlan listaskóla og 100 ára gam-
alt listvinafjelag. Er engin furða
þótt sú list hafi náð þar miklum
þroska. Að hún hefir komist á
jafnhátt stig og raun hefir á orð-
ið, má einnig þakka því, að hún
hefir notið mikils styrks og stuðn-
ings stjórnarvaldanna. En hjer
er málaralistin enn á bernsku-
skeiði. Hjer er enginn listaskóli
og listvinafjelagið er lxtið, ungt
og lítt efnum búið. Listamennirnir
eru fáir og flestir ungir menn.
Hafa þeir að mestu leyti barist
áfram sjálfir og verið aðnjótandi
lítillar tilsagnar. Hjer er því að-
eins um vísi að þjóðlegri list að
ræða. En jeg hygg, að þessi vísir
sje góður fyrirboði um framtíð-
ina.
Frá þessu sjónarmiði lít jeg
sýningu hinna dönsku listverka,
sem oss liefir gefist kostur á að
virða fyrir okkur undanfai’nar
vikur. Hjer hafa menn haft tæki-
færi til þess að sjá, á hvaða stígi
þessi list er hjá bræðraþjóð vori’i.
Vjer getum margt af henni lært,
og það er ósk mín, að vjer munum
síðar fá tækifæri til þess að sjá
„Ungfrúin í ormshamnum.“ —
Mynd Joakim Skovgaard, sem
Kaaber bankastjóri gaf mál-
vei’kasafni ríkisins. Efni myndar-
innar tekið úr hinni alkunnu
þjóðsögu, af atburðinum, þegar
sveinninn leysir meyna úr álögun-
um. —
Trolla & Rotha h.f.Rkfv
Elsta vátpygyingarskrilstofa landsins.
----------Stofnuð 1910.---------
Annast vátíygeingar gegn sjó og brunatjóni með
bestu fáanliígum kjöruru hjá ðbyggilegum fyrsta
flokks vðtyggingarfjelögum.
Mlargar miljónír króna greiddar innhmdum vá-
tryggendurn i skaðabætur.
Látið þvi adeins okkur annast allar yðar vá-
tryggingar, þá er ydur áreiðanlega borgið.
Efnalaug Reykjavikur
Laugavegi 32 B. — Simi 1300. — Símnefni: Efnalaug.
RrexiMBr með nýtísku áhöldum og aðferðum allan óhreinan fatna?
og diika, úr hvaða ©fni aem er.
Litar r",plituð föt, og breytir um lit eftir ósknm.
Bykur þægindi! Spar&r fja!
©
©
Látið Leif Sfgurðsson endurskoða reikn-
íngsskil fyrir trollarafjelög. Þad getur
borged sig vel á margan hátt. — Athug-
ið það og gerið ráðstafanir til þess.
©
©
aðrar sýningar á listaverknm frá
Dönum og einnig frá öðrum þjóð-
'um, Norðmönnum, Svíum og fleir-
um.pað getur orðið til ómetanlegs
gagns fyrir þjóðina í heild sinni.
Aðsóknin að sýningunni hefir
tæplega verið eins mikil og við
höfðum búist við í fyrstu. Bendir
það á, að þroski almennings sje
ekki mikill á þessu sviði, enda
eðlilegar ástæðm’ fyrir því. Enn
virðast menn ekki alment hafa
nægilegan skilning á list, til þess
að hagnýta sjer tækifærin til þess
að kynnast því, sem annarsstaðar
ex talið best á því sviði. En það
er einmitt tilgangur Listvinafje-
lagsins, að kenna mönnum þetta,
eftir bestu getu, með því að veita
þeim tækifæri til að sjá góða list.
Væri mjög æskilegt að okkur
tækist að bæta hið litla málverka-
safix okkar, ekki eingöngu með
bestu listaverkum okkar eigin
manna, heldur einnig með erlend-
xim listaverkum, þegar tök og
tækifæri er á.
Ef hið háa Alþingi vildi veita
fje á ári hverju, t. d. 5000 kr.,
til þess að kaupa erlend listaverk,
auk þess fjár, sem venjulega er
veitt til þess að kaupa íslensk
listaverk fyrir, þá mundi á til-
tölulega skömmum tíma vaxa hjer
upp listasafn, sem mimdi verða
til hins mesta stuðnings fyrir hina
ungu listamerm og almenning all-
an.
Margir sýningargesta hafa minst
á það, hvort ríkið gæti ekki keypt
eitthvað af þeim listaverkum, sem
vjer höfum glaðst yfir að fáhing-
að á sýningu. En á því eru engin
tök, því heimildir vanta til slíkra
kaupa, og vjer eigum heima —
sem betur fer — í siðuðu landi,
þar sem stjórnin má ekki gera
neítt, nema með leyfi þingsins.
pað var því sjerstakt ánægjuefni,
að meðal borgara bæjarins var
maður, sem þekti vitjunartíma
sinn, maður, sem er svo víðsýnn,
að hann vildi ekki láta öll þessi
Nýkomið s
mjög mikið af
Gardínum.
Ljereftum.
Tvisttauum.
Verðið mjög lágt.
Komið, skpðið og
kaupið.
mmiisii
í
gjj '
ir
ið lara iifir \m
til þess að sækja vatn, hefir
aldrei verið talin hag-
sýni — og að kaupa erlendar
þvottasápur þegar hægt er að
fá jafngóðar íslenskar, það
er engin hagsýni- Kaupið því
ætíð Hreins Stangasápu. —.
Fæst alstaðar, þar sem góS-
ar vörur eru á boðstólum.
listaverk hverfa til Danmerkur.
Auk þessa fagra málverks hafa
einstakir menn keypt 7 önnur, til
þess að prýða með heimili sín. —
Herra Kaaber á skilið virðingu og
þakklæti þjóðarinnar fyrir að gefa
landinu þetta listaverk. pví hjer
er um höfðinglega gjöf að ræða
— og einnig fyrir það fordæmi,
sem hann með þessu hefir gefið
öðrum listvinum hjer á landi.
Reykjavík, 26. júní 1925.
Th. Krahbe. >
-----~~------- j