Morgunblaðið - 19.09.1925, Síða 2

2
M O jlí.
± BLAÐIÐ
Höfum fyrirliggjanði:
Döðlur,
Epli, þurkuð,
Apricots,
Ferskjur.
Aðalumboðsmenn:
I. Brynjólfsson & Kvaran.
Piano.
Hljóðfæri frá Murdoch Mc.
Killop & Co. Edinborg — kosr.i
liingað komin, með öllum kostnaði
kr. 1,275,00.
Til sýnis á Týsgötu 7, eftir kl.
8 á kvöldin.
Meðmæli fyrirliggjandi!
Komið og skoðið!
Umboðsmaður
V. Stefánsson.
IBóð win haffa géð áhrif
ajjerstaklega i
frá C. N. Kopke & Co.
Hwll win frá Loais Lamaire & Co.
Burguntfies frá Paul Marne & Co.
Portwin
Sherry
Rauðvin
Nýkomið s
Skólatcskur
Skólaspjöld
Pennastokkar
margar tegundir
1 Grifflar
Blýantar
skrúfaðir
Pennastokkar
Pennar
Stílabækur
mikið úrval
og margt fleira
til skóla
Einnig allar
Stílabækur.
Bókaverslun
Nr. I. nsimr
Bankastræti 11.
Sí mari
24 renlwsia,
22 PonlMn,
87 PoMberg,
Klappwratíg 80.
Skrúfstykki.
Fyrirbærið
Hallgrímur Jónasson.
„Oft má af máli þekkja
manninn, hver helst hann er.“
Mörgum mun hafa þótt það
kynlegt, að einn af kennurum
barnaskólans hér, Hallgrímur Jón-
asson, hefir sett sig upp á þann
háa hest að reyna að hrekja þá
niðurstöðu, sem eg og aðstoðar-
læknir minn komumst að við rann
sókn á svokölluðum huldulækn-
ingum hér í Vestmannaeyjum. í
því skyni hefir hann birt nokk-
ur nauðaómerkileg vottorð í
Morgni og ritað tvær greinar í
Morgunblaðið, þá síðari þ. 18.
þ. m. I þeirri grein notar hann
það orðbragð, sem sennilega hefir
reynst honum hest í viðureign-
inni við óþekka skólastráka, og
heldur hann sennilega að þau
tromp dugi alstaðar best. Hann
talar um „undanhald“ mitt, „and
lega uppþembu“, skort á „les-
leikni og skilningi“, ráðleggur
mér að taka inn kína og hengja
á mjg voltakross, ber mér á brýn
„skort á viti og gætni“ til þess
að skilja orð hans, getur um upp-
spuna, sem verði til í heila mínum,
um hvað eg sé „hreiðmyntur“,
um hvatvísi mína, skort á vits-
munum, gætni og hyggindum,
gerir „ritbusahátt“ minn, „stað-
lausan óhróður' ‘, „tróarofsa' *,
„hlaður“, „loftbyggingar og trú-
arbelging“, „illmæli og óþverra-
tón“ minn að umtalsefni, spyr
hvaða vit jeg hafi á sálrænum
fyrirbrigðum og kveðst að lokum
ekki gefa frekari gaum því, sem
hrjóta kunni út um „hljóðopið“
á mér.
Þeir verða líklega ekki „ritbus-
ar“, krakkarnir, er H. J. kennir
að krydda mál sitt með slíkum
kjarnyrðum sem, þessum.
Eg get ekki gert H. J. það til
geðs að birta nöfn þeirra sjúkl-
inga, sem rannsókn mín nær yf-
ir, því það er ekki siður lækna,
neinstaðar um hinn mentaða heim,
að birta nöfn þeirra, sem sjúk-
dómssögur eru sagðar af, síst í
sambandi við blaðadeilur. En ef
þetta mál verður rannsakað frek-
ar af nefnd, þar til hæfra manna,
svo sem æskilegt er, þá mun eg
láta þeim í té nöfn sjíiklinganna.
Það er fjarri mér að fara að
metast um það við H. J., hvor
okkar sé gáfaðri. Það verða ein-
hverjir óhlutdrægari að gera. En
aftur á móti liggur það í hlutar-
ins eðli og getur ekki verið neitt
álitamál, að eg hefi sem læknir
mikið meiri þekkingu á því máli,
sem við deilum um, hæði lækning-
um yfirleitt' og ýmsum sálrænum
fyrirbrigðum. Þess vegna ætla eg
líka að leyfa mér að skýra á
sálarfræðilegan hátt „fyrirbærið
Hallgrím Jónasson" eins og það
birtist í áðurnefndri grein, og
sýna fram á, að .þessi ritháttur
rnannsins stafar af nokkurum veil-
um í sálarástandi hans.
Það er gömul reynsla, að svein-
ar í 2. bekk latínuskólans eru.
montnastir allra skólapilta af vís-
dómi sínum og þekkingu, og líta
rneð miklu meira drambi niður á
nýsveinana eða „busana“ heldur
en þeir, sem lengra eru komnir
áleiðis á mentaveginum. Það er
líka reynsla úr daglega lífinu,
að þeir, sem aðeins hafa fengið
einhverja nasasjón af mentun, eru
oft mestu hrokagikkirnir og sjálf-
byrgingarnir. Þeir þykjast hafa
vit á öllu og eru síkjaftandi um
það, sem þeir bera ekkert skyn-
bragð á. Sannast þar hið forn-
kveðna, að „þeir gusa mest, sem
grynst vaða“. Nú hefir H. J.
fengið dálítið meira en al-
menna alþýðumentun, — nógu
mikla til að öðlast kjaftavit sjálf-
byrgingsins, en of litla til að
finna að hann er ekki maður til
að dæma um lækningar, síst af
öllu sálrænar lækningar. Þenna
sannleika, sem að vísu er dálítið
beiskur, verður maður að hafa í
huga, ef maður á að gera sér
rétta grein fyrir framkomu manns
ins. Þar að auki hefir þessi sálar-
veila, sjálfbyrgingsskapurinn, sem
sennilega er honum meðfædd, eins
og margar slíkar veilur eru, marg-
faldast við það, að hann hefir
vanist á að bera sig og þekk-
ingu sína saman við skólabörnin
og þá þekkingu, sem þau eru
gædd. Það er ekki að undra, þótt
hann hafi vaxið í sínum eigin
augum við þann samanburð.
Prh.
Yestm'annaeyjum 27. ágúst 1925
, P. V. G. Kolka.
Fjalla-Eyvindur
leikinn í Prag.
f vetur sem leið, var Fjalla-Ey-
vindur leikinn í Prag í Tjekkó-
Slóvakíu.
Einhver mistök urðu á skilning
manna á leiknum, hæði meðal
:.þeirra er með fóru og þá eðlilega
meðal almennings. En til þess að
skýra þetta ágæta leikrit fyrir
mönnum, skrifaði hinn góðkunni
íslandsvinur Emil Walter sendi-
sveitarritari langa grein í stærsta
og víðlesnasta hlaðið í borginni.
Emil Walter er varaformaður í
íslandsvinafjelaginu í Stokkhólmi.
Hann hefir í hyggju að koma
hingað til lands næstkomandi vor.
Dreng j akollurinn.
Varkár rakari
og ráðríkir eiginmenn.
Rakari nokkur í borg einni í
Tjekko-Slovakiu ljet nýlega þa®
boð út ganga að hjeðan í fra
klipti hann ekki hár kvenna til
„Jrengjakolls1 ‘ nema konurnar
kæmu með dkriflegt leyfi frá eigin-
mönnum sínum. — Astæðan til
þessarar ráðabreytni rakarans
var sú, að prestskona ein hafði
fengið hann til að klippa sig- En
að því loknu hafði prestur komið
að vörmu spori og löðrungað rak-
arann eftirminnilega fyrir til-
vikið.
Stauning, forsætisráðherra
Dana, í Færeyjum.
Skömmu fyrir síðustu mánaða-
mót lagði Stauning, forsætisráð-
herra Dana, af stað til Færeyja.
Fór hann með Færeyjaskipi Sam-
einaða fjelagsins, Tjaldi.
Erindi hans þangað var að kynna
sjer ýms atvinnumál Færeyingá,
og yfirleitt hvern hug Færeying-
ar bera til Dana.
Mikið er rætt um mál Færey-
iuga í Danmörku um þessar mund-
'ir, einkum vegna frumvarps þess,
sem fram kom frá kenslumála-
ráðh. Nínu Bang, nm færeysku
skólana. Vill hún gera færeyskuna
að kenslumálinu, en Sambands-
flokkurinn í Færeyjum er sagður
andvígur þeirri ráðabreytni.
Nýlega hefir færyski rithöfund-
Húsmæftnr.
Þið sem ennþá hafið ekki
reynt okkar ágætu Kirsu-
berjasaft, farið mikils á mis.
Biðjið kaupmann yðar um
Kirsuberjasaft frá Efna-
gerðinni og sannfærist um,
að það er sú besta saft, er
þjer getið fengið.
Efnagerð Reykjawíkur
Sími 1755.
Útsala
Allar vefnaðarwörur
seldar með
10 - 20 n afslætti
og alt að
hálfvirði
og margar vörutegundir með
enn lægra verði.
VersHunin

Vetrai*-
kápurnan
eiu komnar.
Egiii imlim.
Svflrtu
góðu regnkápurnar eru aftur
komnar..
Allar stærðir.
Andersen & Lauth.
Austurstrtæi 6.
Pappirspokar
iægst verð.
Herluf Clausen.
Siml 39.
I
urinn Jörgen-Frantz Jakobsen,
skrifað ítarlega grein í Politiken,
þar sem hann gerir mjög skýra
grein fyrir afstöðu Færeyinga til
Dana.
Er fróðlegt að taka eftir því,
hvernig lýsing hans á sambúð
Eæreyinga og Dana kemur vel
heim við reynslu vora — einkum
kjer fyr meir. Jakobsen skýrir
frá því, hvernig Danir misskilja
Það þráfaldlega, að Færeyingar
sjeu Dönum andvígir er þejr vilja
eigi láta sjer lynda að þeir sjeu
kallaðir Danir, og Færeyjar „Dan-
marks nordligste Amt“.
---------------------- „_i