Morgunblaðið - 23.05.1926, Síða 6

MORGUNBLAÐIB
*p*ta papfirtfrainlolfteaAir á
í þetta sinn stendur til, að 11
Iniii Pncr 61., iii, ðsli
skeiðhestar þreyti á vallinum. —•
Nokkrir af þeim hafa áður getið
sjer góðan orðstýr, og er óþarfi
að benda á þá; þeir eru mönnum
. . . . , ,. w • x i • , - , Það vel kunnir frá fyrri kapp-
Afereiða pantanir, hrort heldur beint erlendis frá, eða af fyrir- rpjgum
■tgfandi birgðum i Reykjavtk. Jeg hygg> segir Daníel að end.
Einkasali á íalandi ingu, að mjer sje óhætt að full-
yrða, að sjaldan hafi glæsilegri
Í^2®*®JSgiSj,W® P aTOgy <«E>.rea hestar ver ið saman komnir á veil-
IRIwlnWH inum en þeir, sem nú verða þar
. ____________________ sýndir; það verður því áreiðan-
lega mikils umvert fyrir almenn-
armegin. Sennilega sjá eigi marg- ln?> koma inn á Skeiðvöll á
ir eftir „húsagarðs“-hugmyndinni anna hvítasunnudag og sjá hverju
þar á holtinu, sem líkara er að tram vindur.
ytri línum bændabýli á flat- _____
neskju en „háborg“ höfuðstaðar.
í fjallalandi frjálslyndrar þjóðar.;
Borgarstjóri gat þess á fundin-:
að rjett væri fyrir þá, sem
altaf
eða
sem gefur fagran, svartan
gljáa með lítilli vinnu.
Dagheimili barnanna.
um
Vallarstræti 4. Laugaveg 10.
Okkur væri kært, að pant-
anir fyrir Hvítasunnuna
kæmu sem fyrst.
Oft er talað um, hve allur f jöld-
bæru Hólavallar-„háborgina“ fyr- inn af Reykjavíkurbömunum er
ir brjósti, að koma sjer upp ina settur, að því er leikveili
skipulagsuppdrætti fyrir þann snertir, einkum þó að sumarlaginu
bæjarhluta, svo skipulagsnefnd _ og þeir> sem ganga hjer nm
yrði sýnt það svart á hvítu, að göturnar á sumardegi, þegar ryk-
þetta mætti vel takast. ið fyllir augun, og óþefurinn úr
! götusorpinu leggur fyrir vitin, —
Kaþólska k<rkjan. sj4 fljótlega, að það er ekki of
i En til þess að svigrúm fengist ma?lt.
juppi á hæðinni sunnan Túngöt- Mörgum rennur það til rifja,
unnar, er hætt við að betur færi ag sja blessuð litlu börnin veltast
á því, að íkaþólska kirkjan stæði j göturykinu, ekki síst þeim, sem
j norðan Túngötu, en þar var henni sjálfir áttu því láni að fagna, að
j ætlaður staður i upphafi. Það ,aia æsku-aldur sinn í fagurri r,g
mun hafa verið skipulagsnefndin, frjórri sveitabygð, þar sem blóma
sem ákvað staðinn gegnt spítal- ilmnrinn fylti loftið, og hinn
anum, sunnan götunnar. Ef eig- ósegjanlegi unaður, sem íslenskt
endur Landakots væru fúsir á, sumar hefir ráð jrfir, gladdi barns
að byggja kirkjuna þar, sem lundina.
henni var fyrst ætlaður staður, Vel líklegt er, að íhugun þessa
hafa þeir leik á borði, sem aðhyll- mi.kla mismunar, hafi nokkru um
ast Holavöll og Landakotshæð Valdið, er fáeinir menn og konur
sem framtíðarinnar „háborg“, að tóku höndum saman og mynduðu
gera skipulagsuppdrátt, er kynni með sjer fjelag, vorið 1924, í þeim
að skáka Skólavörðu-,háborginni‘ tilgangi, að starfa fyrir börnin;
niður í það skuggahverfi, sem þess vegna var fjelagið nefnt
Pjetur Halldórsson og fleiri, á-
líta hana þegar hafa ratað í.
kaupa menn )rHAMLET“ og „pÓR“-reiðhjólint —Vcgna þ«M að
þau eru ódýrustu og bestu reiðhjólin, sem þekkjast. — Spyrjið þá»
sem reynt hafa. —
Ennfremur hefi jeg alt tilheyrandi reiðhjólum. Hvergiódýrara.
Sigurþór JAnsson
úrsmiður, Aðalstræti 9.
#
c
e
*
0
0
iAliak I
*
i brjefum frá
Lonis Dobbelmann, Botierdam
) var mjög þekt hjer á landi fyrir stríðið. ^
I Er nð aftur fáanlegt f hsildsðlu, J
» fyrir kaupmenn og kaugfielög, h|ð •
#
! 0. Johnson & Kaabor §
1 *
KAPPREIÐARNAR-
á morgun.
var
,Barnavinafjelagið Sumargjöfin'1
(af því stofndagur þess var 1.
sumardag). Tala meðlima þess óx
talsvert, og bar það vott um, að
menn sáu hjer sjerstakt verkefni,
sem vert er að starfa fyrir; ea
geta má þess jafnframt, að fje-
En borgarstjóri leit svo á, að
ef breyta ætti skipulaginu áHóla-
velli, væri eigi bægt að ákveða
það fyrir aðra bluta Vesturbæj-
arins, og væri því annaðhvort
fyrir bæjarstjórnina að hafna
uppdrættinnm með öllu, eða sam-
þykkja hann óbreyttan.
Um þetta var þjarkað tímun-
nm saman, og komst loks miðlun
á. Samþykti bæjarstjórnin upp-
dráttinn, nema fyrir svæðið, sem
að norðan takmarkast af Öldu-
götu, vestan af framhaldi Stýri-
mannastígs, að sunnan af Sól-
vallargötu, eða húsum norðan
þeirrar götu, sem bæjarfnlltrú-
arnir vildu láta byggja í beinni
húsalínu þeirri, sem ákveðin er
með húsum Jónatans Þorsteins-
sonar og A. J. Johnson.
?Margir nýir hestar; 11 skeið íagið er mikiis til of liðfátt enn,
hestar; sjaldan glæsilegri og tekur því fegins hendi við
mönnum og konum;
kappreiðar en nú eru í
vændum.
góðum mönnum og konum; vil
jeg nota tækifærið og brýna fyrir
bæjarbúum, hve mikið velferðar-
orðið barnadaginn, verið aðalfjár-
söfnunardagur fjelagsins, og hvr.r
eyrir, sem inn kemur, er lagðnr
í sjóð barnanna.
Þá er mönnum kunnugt um dag-
heimilið, sem Sumargjöfin hefir
haft tvö undanfarin sumur, í og
hjá Kennaraskólanum. Það, sem
fyrst og fremst vakti fyrir þeim,
sem stofnuðu Dagheimilið, var,
að vernda börnin fyrir göturyk-
inu og annari óhollustu götunnar,
og að liðsinna mæðrum með því,
að gæta barna þeirra daglangt,
svo að þeim væri auðveldara að
afla sjer atvinnu út á við. Börnin
komu á morgnana, fengu þá
mjólk og lýsi, síðan miðdegis-
verð, hollan og vel framreiddan;
ennfremur heitan drykk og
smurt brauð síðari hluta dagsins.
Heim fóru þau um !kl. 6 síðd. —
Besta snkknlaðið er
Heildsðlubirgðir hefir
Eiríkur Leifsson,
Reykjavík.
Fyrirliggjandi >
Hessíai
50” & 72”
BlliDIGARN
FISKBIIRSTAR
I.
Mbl. liitti Daníel Daníelsson í mal hjer er um að ræða; ólíklegt Pæ jeg e1g1'únnaís skilið, en að
gær, og bað hann að segja; tel jeg, að nokkur bamavinnr! >ær mæ8ur’. /em þar áttu börn
af kappreiðunum, sem haldnar ; sitji það af sjer að slást í hópinn sín uudir stJórn °S aðgæslu góðra
verða á morgunr j 0g leggja fram sinn litla skerf kvenníb hafi1 kunnað þessari við-
Jeg gjöri ráð fyrir, segir Daníel, fyrir börn þessa bæjar. Öllum er,leitnl gó8ar þakkir, og fundið mis-
að flestir renni blint í sjóinn um, það fullkunnugt, að þörfin er ;munmn a bvi> að vlta ^ormin-
bver af gæðingum þeim, sem brýn, og við ramman reip er að uni. >arna á grænu tóni 1 ,góða
reyna á, á kappreiðunum á annau draga; — en margar hendur vinna loftl’ eða götusollmum, með ollum
í hvítasunúu, verði hlutskarpast- Ijett verk, og starf, sem unnið er >eim bættlim> sem Þeim ^ Þar
ur; því segja má með sanni, að tif góðum huga fyrir þá smáu og,buin-
þeir sjeu hver öðrum snjallari, og lítilsigldu, nýtur Guðs blessunar. I Pjelagið hefir nú í hyggju, að
mun því veita erfitt að gjöra þar Það má vitanlega styrkja þessa hakla uppi svipuðu Dagheimili ^
upp á milli. | starfsemi á margan hátt, og hún fyrir börn í snmar. Fyrirkomulag- 'a Grænaborgartun
Jeg skal því hjer engan dóm þarf, eins og önnur starfsemi, á ið verður sem líkast ðg í fyrra-
leggja fyrirfram á þá, en aðeins fje að halda. — Þó það væri alls sumar, sömuleiðis borgunarskií-
benda á nokkra af þeim nýju ekki efni þessara lína að biðja f je, málar og meðlag barnanna.
Hvar á háskólinn að standa?
Mjög var það eindreginn vilji
margra bæjarfulltrúa, að hverfa
hestum, sem reyna á. jlaginu fjár, vil jeg leyfa mjer að
Af handahófi vil jeg hjex nefna benda á sjerstakan lið í starfi fje-
þá -af stökkhestum, sem óefað lagsins, sem bæjarbúum væpfi inn-
sýna yfirburði, svo sem: Andvara an handar að styrkja. Fjelagið
Þorgeirs Guðmnndssonar kaupm., hefir sem sje gefið út ársrit, sem
Hrana M. Magnússonar framkv.- j selt hefir verið starfsemi þess til
frá Skólavörðu-„háborginni“, ogjstjóra, Þyt Kristjáns ísakssonar ágóða á fyrsta sumardag; talsvei’t
ætla lóð undir háskóla m. m. vest- frá Fífuhvammi, Nasi Jóns er eftir óselt af riti þessu, bæði
ur á HólavellL Líklegt er, að Guðnasonar smiðs, og aldrei má frá því í fyrra og í ár. Það væri
gleyma að geta Skjóna, sem Helgi góður styrkur fjelaginu, ef menn
þetta sje vilji margra bæjarbúa,
sem um málið hugsa. Skólavörðu-
holtið er í raun og sannleika ekki
orðið neitt „háborgarlegt", síðan
húskumbalda hrófatildrin ernkom
í Tnngu og fleiri hafa átt, sem
nú kemnr hjer nýr . af náljnni,
eftir árs dvöl upp í sveit. Fleiri
Ungfrú Þórhildur Helgason mun
veita heimilinu forstöðu, í fjar-
veru frú Jónu Sigurjónsdóttur. —
Ungfrú Þórhildur hefir starfað
mikið á meðal barna, og er því
starfi einkar vel vaxin. Mega mæð
ur því öruggár fá henni litlu börn
in sín til umönnunar.
Allar nanðsynlegar upplýsingar
þessu viðvíkjandi, munu verða
vildu kaupa ritið, sem borið verð- játnar í tje frá f jelagsins hálfu,
ur um bæinn innan skamms, og og auglýst nánar í blöðum bæjar-
selt svo vægu verði, sem föng ent ins hvenær heimilið tekur til
in alla leið upp á hávaðann bæj- sleppi því.
stökkhesta mætti nefna, en jeg (á. — Annars hefir sumardagur-. starfa.
I inn fyrsti, sem margir nefna nú Það var garnan að íkoma suður
IQIlSffl i Kiin
Símar 890 & 949.
í fyrrasnmar,
og sjá litlu börnin rjóð og sól-
brend leika sjer í góðu samkomii'
lagi, glöð og frjálsleg. Jeg vona
að þau eigi þar til góða marga
sólskinsríka daga á nýbyrjuðo
sumri, sem verði þeim til heilia
og heilsubótar.
Guð blessi börnin og varðveit*
þau.
Reykjavík, 15. maí 1926.
Guðrún Lárusdóttir-
Hin dagblöðin eru vinsamlew®
beðin að birta grein þessa, cða
meginatriði hennar.
MORGUNBLAÐIÐ
7
Tunnur
mrk. „W“
þjóða. Húsmæður í borgum kaupa
venjulega matvæli til eins til
tveggja daga í senn, og veldur
því gevmsluskortur og að pening-
ar eru aðeins fyrir hendi frá degi
til dags. Smásalinn selur síldina í
stykkja fal», en ekki efiir þyngd
og er það kjarninn í þessn máli.
Húsmæður sem venjulega hafa
Sildar-, Lýsis-, Kjöt-tsnnntðr
k valdri furu, fyrsta flokks vinna.
„W“ tunnur þessar eru ábyggilega þær bestu fáan-
^gu. Pantanir afgreiddar með litlum fyrirvara frá
Jiektri tunnuverksmiðju i Bergen. Skip, stærri eða minni, þær kaupa smásíld fyrir 15 aura ’ §
ítveguð beint á hvaða höfn sem er.
Nánari upplýsingar í síma 834.
fremur lítil peningaráð í einu,1
(lialda að þær geri góð kaup, þegar
H. s M. Srnith, liiiifed,
Aberdeen. Scotland.
Storbritanniens störste Klip-& Saltfisk Köber
— Fiskaktionarius & Fiskdampermægler. —
Tel. Adr.: Amsmith, Aberdeen.
Kerrespaniance paa dansk.
Andr. J. Berfelsen.
' stykkið, en athuga ekki að ea. 4
stykki fari í pundið, og halda áð
íslensk stórsíld, sem kostar 30 aur.
stykkið og er 400—500 gröm að
þyngd, sjeu vond kaup, þó það í
framksliun. Hcpfering.
ódýrust og ábyggilegust.
!MiMs WiaölH.
(Einar Bjarnsson).
Nú geta allir reyht vindla
þeir eru svo ódýrir í
Land stjörnunni.
ðllanicupe-
áhöldin
Mlegu, en ódýru, eru komin
^ítur. Ennþá ódýrari en áð-
—
&
Mjólkurbrúsar
Mjólkurfötur.
Mjólkursigti.
JÁRNVÖRUDEILD
Jes Zimsen.
Rúðugler
Kitti
Málning
Fernis
Terpintína
o. ffl.
JÁRNVÖRUDEILD
Jes Zimsen.
UM SÍLDARMARKAÐ.
Nauðsyn nýrra markaða.
Niðurlag.
Það standa erfiðir tímar fyrir
rauninni sjeu stórum ódýrari og dyrum. Viðskiftákreppa er víðast
betri kaup heldur en smásíldar- og kaupgeta almennings mjög tak-
kaupin. Hjer er því um misskiln-1 mörkuð. Samkepni um neytenda-
ing að ræða, en smásalinn sem > markaði er nú harðsnúnari en
Nú er mikið ritað og rætt um
hina brýnu þörf á að bæta fyrir-
komulag á síldveiði og síldarsölu,
og er það mikið gleðiefni, að hlut-
aðeigendur munu nú gera nauð-
synlegar ráðstafanir, til þesss að
t.ryggja framleiðeildunum vissan
arð af framleiðslu sinni. Það mun
öllmn ljóst, að hjer er stórmál til
hefir 10—20 síldartegundir á boð-
stólum, getur ekki af eðlilegum
ástæðum, á sinn kostnað; mælt
með einni tegund fremur en ann-
ári. Þetta er því bvgt á misskiln-
ingi húsmæðra og „bluffi“ smá-
nokkru sinni áður. Framleiðendar
um alt bindast nú öflugum sam-
tökum til að tryggja sjer sem
besta markaði, nú og fyrir fram-
tímann. Islenskir framleiðendur
'verða því að koma því fyrirkomu-
Kæra tiúsmððir;!
Vegna þess að þjer mun-
uð þurfa hjálpar við hus-
móðurstðrfin, þá leyfi jeg
mjer aðj bjóða yður að-
stoð mina
Frðken Brasso.
meðferðar og framleiðendur bafa , . , . „ . ....
„ , . , . emhverju af þessum londum.
lagt mikið ije í þennan atvmnu- t
veg, skip, veiðistöðvar og veiðar- .. , _
fæn, og ekki borft í nemn kostn- ,
að til að framleiða þessa vöru, - 1 öllum >essum löndum’ er hæg
en arðurinn af þessum atvinnuveg, sel,ía isb nskí’ sdd’ en
liefir því miður orðið nokkuð mis- >ess er nanðsynlegt stórtækt solu-
jafnt, og veldur því margt.Ein aðal fvrirkomulag með sjerstöku tilliti
salanna. Þetta höfuðatriði hefirílagi á sölu afurða sinna, sem
ekki verið nægilega atbugað af ^ nauðsynlegt er, til að tryggja sjer
þeim, sem gert hafa smátilraunir; markaði og sannvirði framleiðsl-
a víð og dreif, með löngu milii-! unnar.
bili við að selja íslenska síld íj P.t. Reykjavík, 14. ruaí 1926.
Gunnar H. Valfoss.
fsl. glíma í Svíþjóð.
Maður að nafni Guðlaugur Rós
inkransson frá Tröð í Onundar-
hefir öll s'kilyrði til.
IVtöguleikj að útvega nýja
markaðú
Ástandið
ástæðan fyrir binum óvissa hagn- td >essava landa. Fiamleiðeiidur hefur dvaiið j gviþjóg sið-
aði framleiðendanna, er liinn tak- ver^a ab talía sem mest 1 ‘astliðinn vetur. Hann hefur verið
markaði markaður, sem er fyrir krbfu °B ”s^tl nejtenta, < ^ nemandi við Törna Folkehögskóla.
síld á Norðurlöndum, og veldur \erður best ^trt me< , Ouðlaugur liefur getið sjer þarna
því að nokkm fólksfæð þessara vanda >essa voru sem. *s ’ sa a hinn besta orðstýr og hefir iðkað
þjóða, en þó meira, að þessar þjóð- síldina mmna, t'era ,®rei s 11 a a. allsltonar íþróttir og leikfimi af
dr framleiða sjálfar miklu meiri gengilegr1 og a si ar\er í sje m-j.ju j-aYipi-
síld, en þær hafa þörf fyrir á ekki ems ostoðugt eins og oft hef- j sk(-la þennan er iogg raikil
sínum heimamarkaði. Eitt af aðal- ir ver)ð- Auðveldast ei a se >>a áRersla á sltíða- og skautaíþróttir,
viðfangsefnum liins nýja fyrir- Slkllna 1 sveitum þessara anCd> til ómetanlegs gagns fyrir heil-
komulags, lilýtur því að verða, >V1 >ar kailPa neytendur si ma hrigði nemendanna _ Einnig var
að útvega nýja markaði, og ettl1 ^y11"*1 1 smærri o„ stærr. upp sl'i nýbreytni þar í vet-
selja íslenska síld ntan Norður- tunnurn, en óumflýjanlegt er, að ur^ ihenna jsienska glímu, og
landa, ef þessi atvinnuvegur á að koma sölunni þaning fynr í borg- f ,r Qngiaugnr tn shólans með
taka þeim framfömm, sem hann nm> að mlensk sild verði aðems þag fyrJr angnm. Skal hjer í fá-
seld eftir þyngd en e tir um orgnm shýrt n4nar frá, hvern-
stykkjatali. Síldaákaupmenn i ig & þessu steudur
þessum löndum bafa alls engan Sumarið 1924 ferðaðist ieikfim.
áhuga a að selja íslenska síld, ishennarinn mag ,Tón Ottason, við
, . . ■* mj°^ Sildum ástæðnnl °K verða „Ti)rna Folkhögskola í Svíþjóð, —
er þanmg að sildm ístenskir framleiðendur að . taka um ísland Meðal annars s4 hann
sem er veidd við Island, bæði af >etta mál í sínar hendur. Hlut- ^ Þótti honnm sv0
Islendmgum og utlendmgum er aðeigendnr sem gert hafa tilraun mikið til hennar koma> að hann
ekkinema litill hluti af sildar- ,til að selja síld í þessum lönd- ákvag þegar að reyna að fá }anda
Tramleiðslu heimsms, en þau lond nm> þnrfa ekki að gera sjer von sina til þesg að læra límuna 0
! Evropn, sem eru aðalneytendur um nokknrn árangur fyr en að Jðka Áður mun Hr 0ttason hafa
sddar erti Russlfnd> Polland’ siglt verðum hjá þeim skerjum, h tftlað nm límnna Srk 1912,
Þyskaland,^ Tjekkoslóvakia Ru- sem jeg bendi hjer á og komið pr 0lvmpiufaramir vom í Stokk-
’mema, Jugoslovakia, Estland, Lett er fast slnpulag á söluna, en hðimi
land og Finnland. í öllum þessum ef farin er hjer sú rjetta leið með Glímusýningamar í Noregi síð
londum er storkostlegur markaður góðn skipnlagi) er það sannfæring astl vor ýttu nú mjögnndir áform
a sild fynr hendi, og það er mis- mín hygð á nokknrri reynslu, að hanS) enda fjekk hann ^ólastjór-
skilmngur sem margir halda f ram, einmitt j þessum londum er fram- ann 4 Tðrna til að skrifa Mngað
áð kenna þurfi þessum þjoðum tíðarmaríkaðurinn fyrir íslenska síðastiiðið haust tii hr. alþingism.
að neyta sfldar 0g matbua, þvi síld. Ef rjett er að farið, þarf Ásgeirs Asgeirssenar, og bað hatm
þessar þjoðir hafa neytt sildar og sölubreiðsla síldarinnar ekki að að átvega sjer pilt) sem kynni að
jnatreitt a margvislegan hatt við kosta framleiðendurna einn ein- guma. Gunnlaugur ætlaði út, og
sitt, hæfi, longu aður en fanð var asta eyri) þvi neytandi borgar varð þvi fyrir valinu Fór hann
að reka sildveiði við strendur ís- áölukostnaðinn fyrir þessa vörn- nokkru fyrir jðl) og byrjaði að
tegund sem allar aðrar. , kenna strax í janúar. Þátttakend-
| ur urðu 13, og var varla við fleir-
Kryddsíld. jnm að búast, þar sem glíman var
Jeg álít sjálfsagt að leggja áður óþekt. En þessir 13 piltar
Aðalerfiðleikinn sem er á að mikla áherslu á að koma íslensltri hafa æft mjög dyggilega, og flest-
útvega nýja markaði og sel.ja kryddsíld til þessara landa, vegna ir munu liafa komist upp á lag
íslenska síld í þessum neyt- þeirra yfirburða, sem hú:i með að glíma ljett og liðlega, svo
endalöndum, er ekki sa, að ísl. hefir fram yfir saltsíld hvað Ijúf- árangurinn af starfi Guðlaugs
síldin sje ekki góð og ódýr vara, fengi snertir. Aðeins ein sildarteg- liefur orðið ágætur. poir, sem hafa
heldur liggur það í útsölufyrir- und er sambærileg við kryddsíld glímt, hafa flestir fengið mikinn
komulagi smásalanna til neytenda og er það ensk Matjes-síld, en sú áhuga fyrir glímunni; mun það
og í búskaparvenjum þessara síld er nú dýrust í heimi. vera þeirra heitasta ósk, að verða
lands.
E/-fiðleikinn að útvega nýja
markaðí.
liriir
mikið úrval nýkomið.
Verðið óheyrilega lágt.
Komid. Skoðid. Kaupið
Vorubásið.
svoj góðir í glímu, að þeir geii
kept við okíkur fslendinga.
Á aðalskemtun skólane, sem
haldin var 25. mars s. 1., sýndn
svo þessir ungu glímumenn list
sína. Var mikill mannfjöldi þarna
saman kominn, og urðu áhorfeud-
ur brátt mjög hrifnir af glímunni
• þótti hún bæði fimleg og karl-
mannleg íþrótt.
Eitt blaðið skrifar svo um glíra-
una: „Eftir leikinn kom svo það
atriðið, sem líklega var einna á-
hrifamest á þessari fjölbreyttti
skemtun, sýningin á ísl. glínra.
Fylking leikfimiáklæddra nn.g-
linga, með mag. Ottosson í farar-
broddi, kom inn í salinn. Maður
tekur strax eftir, að aUir hafa
glímubeltí. Einn nemandinn, Guð-
laugur Rósinkransson frá íslandi,
hjelt fj'rst stutta ræðu, þar sem
hann sagði m. a. að glíman myndi
liafa verið iðkuð á íslandi um
,1000 ár; því næst skýrði hann frá
helstu reglum glímunnar. í miðj-
um leikfimissalnum fór svo glímu-
sýningin fram; var hún mjög
skemtileg og vakti mikinn áhuga
fyrir glímimni. Maður sjer á þess-
'ari gömlu íþrótt, að hún er sjer-
staklega vel fallin til þess að gera
menn fima og skjóta í hngsun.
Með þessari sýningu er vakinn
mikill áhugi fyrir glímunni, enda
vilja nú flestir læra hana.