Morgunblaðið - 10.04.1927, Síða 7

■
l
MOROTINBLAÐIÐ
liliiie tsmiilan
%
Hafnarstræti 18.
Sími 1998. Box 675.
Einstaklingar, firmu, fjelög, iðn-
‘rekendux og atvinnufyrirtæki; allir
i’i®. sem prenta þurfið og viljið fá
íljóta, góða og ódýra afgreiðslu, mun-
eftir, að Hólaprentsmiðjan hefir
(fyrst um sinn) síma nr. 1998. Gleym*
ekki að hringja til hennar fyrst
síðast.
i
Hólaprentsmiðjau
Hafnarstræti 18.
Sími 1998. Box 675.
Hveirsiíegna
að kaupa erlenda dósa-
mjólk, þegar

er í næstu búð.
tafur verið
er
Qg verður
J
best
Brjóstsykursgerðin Nói.
444. | Smiðjustíg 11.
Mikid úrval af
konfekt skrautöskjum
nýkomið.
HNOSTOIRNm
Lðgreglnmálin
®0 hegningartaúsið.
”Steinninn“ er þjóðarsmán,
segir Jóh. Jóhannesson,
bæjarfógeti.
“íörgum bæjíirbúum mun það kunn-
að hegningarhúsið hjerna er í
'^Qiiklu ósamræmi við nútímnkröfur
ll)llHiia í þeim efnum, — emla hnfa
"^klar hreytingar orðið á áliti ni-
Uleimings, viðvikjaiidi refsingum, síð'
'll1 Uúv. hegningarhús vnr bvgt l'y rir
50 árum.
Pá var húsið spplkorn utan við Íiæ-
lllrr' Nú er bygt ait umhverfis það —
N jafnvel bygðir skúrar upp að fnnga
fll'ðsveggnum, svo að girðingin, sem
rrr kom að sæmilegum notum, er nú
11 ao segja verri en engin.
^ ''egnir hafa borist lijer um bœinn
j‘ lr ’iokkru uin það, að fangaverði
" r reynst óklejft, að sporna við þvi,
mál, er augljóst að hjer er um liið
erfiðasta vandamál að ræða, sem
þarfnast skjótfar og góðrar úr-
lausnar.
Kr eigi unt í einni blaðaðgrein að
gefa svo mikið sem lauslegt yfirlit
vfir iill atriðin viðvíkjandi lögreglu"
málum þessa bæjar, sem brýn þörf
er á, að tekin verði til rækilegrar
yfirvegunar.
Ómögulegt að einangra fangana
Eitt af áþreyfanlegustu meinunum,
segir bæjarfógeti, er það, að fanga"
verði er bókstaflega ómögulegt að
fyrirbyggja, að fangarnir hafi sam-
band við menn utan hiíssins, sem
vilja ná tali af þeim.
Fiins og kunnugt er, er fangagarð"
xirinn norðan við húsið.Flestir fanga"
klefarnir snúa út að þessum garði.
Fyrir nokkrum Arum, Ijet bæjai-
stjórnin byggja geymsluskúra með"
fram garðveggnum að norðan verðu,!
gegnt gluggum fangaklefanna. Menn
sem vilja hafa tal af föngununt,
þurfa ekki annað en fara upp á
skúrþakið, a.ð næturþeli. peir geta
kallað til fanganna af þakinu og
rabbað við þá yfir garðinn.
■Svo stutt bil er frá garðyeggn-
uiii og að sumum klefagluggunum, að
hægðarleikur er að koma „snæris-
pósti' ‘ úr klefunum, og út fyrir
vegginn út á götuna, ellegar frá 'göt"
nnni og inn til fanganna. Hefir það
komið fyrir og e. t. v. ekki sjerlega
óalgengt að föngunum sje sent hitt
og þetta þessa leiíW
Með núverandi aðstöðu, er bók"
stafiega. ómögulegt að fyrirbyggja
slíkt, nema með því, að bafa verði
á vakki nótt og dag, útan iiúss og
innan. Má geta nærri, hvaða ábrif
þetta. geti haft t. d. í rannsókn málai
þegar menn erú í gæsluvarðhaldi- og
isættu með engu móti geta h'aft neitt
samband við menn, sem við málin eru
riðnir. i
Byggja þarf nýtt hús.
-— Hvaða umbætur eru nauðsyn-
legastar ?
— Bvggja þarf hegningarliús. sem
samsvarar kröfum tímans, þar sein
hægt er að taka við alskonar fólki.
Ge'ra þarf þær kröfur fyrst Vig fremst
að' hægt sje að hafa þar lögboðr.a
stjórn. Húsið þarf að vera utan við
bæinn. Fyrirkomulag og aðbúnaður
þannig, að líkindi sjeu til þess, a3
menn sem ienda úndir manna höndum,
og af einhverjum orsökum eru af'
vegaleiddir sjeu hetur staddir andlega
og líkamlega að afstaðinni fangels-
isvist. Fangar þtirfa að geta stundað
holla vinnu, utan liúss og innan. það
er iangt frá því, að hægt sje að
fuljnægja þeirri grund,vnllarreglu
meðan ástáudið er eins og það er nú.
IICILEITE
3ja lampa víðtæki
eru lang-ódýrust allra lampa-víðtækja, sem framleidd
eru í heiminum. Þrátt fyrir hið lága verð eru tækin
mjög vönduð og skila tónum framúrskarandi hreinum
og greinilegum.
Aukið ánægjuna á heimilum ykkar. Kaupið Arcolette.
Einkasalar:
Hjalti Björnsson & Co. Sími 720.
Stemma þarf stigu fyrir upprennandi
glæpaöld í höfuðstaðnum.
. En okkur, sem við lögreglumálin
fást, et það ijóst, að með éri hverju
sem líður, verður nauðsynin brýnni
að ráðstafanir sjeu gerðar til þess,
að stemma stigu i'yrir vaxandi glæpa
öld hjer í höfuðstaðnum.
Má geta nærri að það er alvörumál
sem alþjóð varðar, þegar við eigum
við það að búa, að fjöldi maúna getur
ekki tekið út refsingu árúm saman
vegna þrengsla í „Steiniinim;‘‘ menn
sem heilsuveilir eru sleppa við refs-
ingu æfilangt, hve marg oft sem þeir
eru dæmdir, og eigi verður tjónkaö
við þá fáu, sem hneptir eru í varS*"
hald, vegna þess, að þeir hafa sífeit
samband við götulíf höfuðstaðarins,
og sjeu þeir inni til lengri tíma, má
búast. við að þeir komi út, líkamlega
yeiklaðir, .og ófærari en þeir yom
áður til að stunda heiðarlega atvinne.
. En bjer kemur margt til , greiiia,
sem jeg vonast til að fá tækifæri til j
að.-skýra frá i annað sinn.
Húsið altof lítið.
/
'henn utan hússins, hefðu ýmis"
t,r samband við fangana..— Ut af
S’Hnn þessum, hefir Mbl. snúið sj
kon
fi'eg
j. þessum, hefir MbJ. snúiö sjcr
I <4^'litsmanns með fangahúsinu,
a,'nesar Jóhannessonar bæiarfó-
fSvtQ „ f .
’ spurt hann um alit hans á
.Vttisu
er að lögreídumálum lvtur —
l)j> L. n »
I ‘úukuiii uiu núverandi ástnnd
egringarhússinS.
Hirf'^*1 ^erm uPplýsingum, sem bæj-
U hefir gefið blaðinu um þessi
En þetta er ekki nema ein hlið
málsins, segir bæjarfógeti. Alt hjálp-,
ast að lil þess að gera yfirvöldumim
sem erfiðast týrir.
Húsið var, sem kunnugt er, bygt
fvrir rúmiím 50 árum. Eftir þáver-
andi krgfum og fólksfjölda Rvíkur,
var það f alla staði sæmilegt.
En þótt Rvík sje nú margfaií
fóiksfleiri en þá, hefir klefum fang-
elsisins verið fækkað, a. ni. k., þegar
miðstöðin var sett í húsið og Hæsta-
rjetti komið1 þar fyrir. Eftir núver-
andi þörf væri húsrúmið mátulega
stórt fyrir vafðhald , („Arresthus“ ).
Aðeins heilsuhraustir menn geta tckið
út hegningu — hinir sleppa undan.
Auk þess, sem liúsið er alvrg
ohæfilega. lítið, er það óhæft sem
fangelsi á marga lund fyrir þá, sem
eiga að vera þar iengri tíma. par er
t. d. engin sjúkradeild.
pað út af fyrir sig verður tii þess,
að menn sem eigi eru fílhraustic,
komast algerlega hjá því, að taka iV
hegningu. pó vínsalar t. d. sjeu
dæmdir fyrir smygl, brugg og vínsöiu
bvað eftir annað, þá geta þeir ekki
tekið út refsingu, og er viðbúið að
þeir haldi uppteknum hætti, þrátt
fyrir alla dóma, ef eitthvað er að
heilsu þeirra; því húsakynni fang-
elsisinsji eru þannig, að það væri alveg
óverjandi að láta þangað menn sem
sýnilega eru heilsubilaðir. Pað gæti
gerspilt heiisu þeirra. Klefarnir eru
flestir á móti norðri. par skín aldvei
sól. ög aðbúuaður allur er á þann
veg, að þar er ekki verustaður fyrn
veiklaða menn.
Alþióðakanpsfefiian
í Lyon 1927.
Trolle s Rothe h.f. Rvík.
Elsta vðryggingarsklfstofa landsins.
— Stofunð 1910. —
[Annars vátryggingar gegn sjó og brunatjóni með
bestu fáanlegum kjörum hjá ábyggilegum fyrsta
flokks vátryggingarfjelögum.
Margar milljónir króna greiddar innlendum vá-
tryggjendum í skaðabætur.
Látið því aðeins okkur annast allar yðar vá-
tryggingar, þá er yður áreiðanlega borgið.
Veðdeildarbrjef.
Jeg hefi verið beðin að kaupa ea. fimtán þúsund kr„
veðdeildarbrjefum, 4. flokks.
Páll Bja^nason
cand. jur.
Aðalstræti 9. — Sími 1920.
i
Hún var opnuð 7. mars síðastl., en
lokað 21. s. m.
Að því er erlend blöð segja, þá hafa
Frakkar aldrei lagt eins mikla áhersiu
á eins og nú í. ár, að nuka hróður
kaupstefnunnar, og vekja nthygli á
henni með öðrum þjóðum. Endn hahla
þeir því fram, að hún sjo að iiafn,
ár frá ári, meiri og meiri áhrif á
fjárhagslíf Frakklands fyrst og fremst
og ýmsra annarn þjóða auk þess.
Sýningariipfiidin aflaði sjer smii-
vinnu fjölda.blaða út um heim, t. d.
í Belgíu, Grikklandi, Egyptalandi,
Austnrríki, þýskalandi, Póllandi, Ita-
líu, Spáni, Rúmeníu, Bandaríkjunmn,
Englandi, írlandi og Sviss. Elugriti
um sýninguna, á 14 tungumálum, var
dreift út um allan heim, , þar sem
vakin var athygli kaupsýslumanna og
verslunarfjelaga á því, hvað vævi á
boðstólum á sýningunni, og við Iivaða
verði.
Eins og gefur að skilja, sótti mik-
il.l fjöldi manna kaupstefnuna, og
nefndir voru sendar af stjórmua
Spánar, Svíþjóðar, Danmerkur, Pó!-
lands og pýskalands.
En útlendingariiir' ljetn sjer ckki
nægja að vera aðeins gestir og áhorf-
endur, þeir tóku einnig beinan þátt
í kaupstefnunni. Um 20 þjóðir sýndu
þar afurðir sínar eða iðnað í einhvervi
mynd. Og mátti þnr telja fremsta í
flokki pjóðverja með málmiðnað sinn,
ríifmagnstæki og landbúnaðarvjelar,
tilbúinn kvenfatnað, ullarfatmið og
vefnaðarvöru aðra.
Fóiksmergð var gífurlega mikil
' fyrstu dagana, eftir að kauþstefnan
var opnuð. En „húsnæðisnefndin“
liai'ði sjeð haganlega fyrir öllu, svo
að engin skotaskuld varð úr því, að
i’eitn mönnum nægilegt húsaskjól.
Sjerstakir menn, sem „töluðu allar
heimsins tiingur1 ‘ eins og þar stend-
ur, tóku á móti gestuuum í byrjun og
leiðbeindu þeim á ýmsa iund. par
voru sjcrstakir salir til brjefaskrifta,
ágætir matsölustaðir og yfir höfuö
öll þa'g'indi, er nútímamenn gera kröl’-
ur til, og nlt gert til þess að gest-
irnir gætu haft sem mest not sýning-
arinnnr.
Hjer á landi hefir verið gert of lít-
ið að því, að færa sjer í nyt þær kanp
ste.fnur, sem haldnar liafa verið í
álfunni, og kynna umlieiminum á
þeini afurðii' okkar og leita með því
nýrra og aukfnna markaða.
1 fyrra fóru 5 Islendingar á kaup-
stefnnna 1 Lyon.En enginn þeirra mua
hafa verið seljandi eða sýnandi. 1
þessu sambandi má gcta þess, að
Frakkar kaupa árlega frá Noregi 10
milj. kg. af saltaðri síld. Getum við
ekki seit síld beint til Frakklands?
Kaupstefnurnar gefa okkur ágætt
tækifæri til að kynna erl. þjóðum af-
urðir okkar. En það tækifæri hefir
ekki vcrið notað sem skvldi.
Rreksturinn á Florents.
Skipið, sem á það sigldi og
sökti því, heitir „Hafstein“.
M!H
pað er flestum enn í ferskn minni.
að færeyskur kúttari sigldi á annað'
færeyskt skip, „Fiorents“, og siikri
því. "Komust 15 af skipshöfninni af,
og flutti þá færeysk skúta til Vest*
mannaeyja.
Ekkert vildu skipbrotsmennirnir um
það segja, þegar til Vestmaniiaeyja,
kom, hvaða skip hefði á þá sigit,
þóttust ekki hafa sjeð það grciniiega.
pegar til Færeyja kom munu þeir
liafa iátið meira ujipi. pví í „Tidens
Tegn“ 29. mars, stendur í símskeyti
frá Færeyjum, að skipið, sem sighli
á „FIorents“, hafi heitið „Hafstein'A
og hafi það sokkið rjett á eftir aö
áreksturinn varð, með 19 mönnum.
pctta er mishermi eitt, að þyí ci-
sendiherra Dana hjer segir Morgun-
blaðinu, nema að því leyti, er skips'
nafnið snertir. Pað er rjett, og er
skipið frá Færeyjum. En það er með
öllu tilhæfulaustð að skijiið hafi
sokkið, því „Fylla“ liefir haft sam-
band við það síðan austur á Sel'
vogsbanka. Hingað inn liefir það ekki
komið síðan slysið varð, en talið er
líklegt að það muni nú vera komið
til Færeyja.