Morgunblaðið - 16.01.1929, Blaðsíða 2

2
Nlro-m i Olseiní C
Höfum til:
Río kaffi.
sömu góðu tegundina og áður.
Tírcsfotte
Flrestone’s 68 og 80 cm, egta svört og
rauð sjóstígvjel. eru sjerstahlega þyhk með
'knje slithlíf og hvítum sólum.
Aðalumboðsmaður á íslandi:
Benjamínsson, Pósthússtr. 7, Reykavik.
Birgðir í Kaupmannahöfn hjá
Bernhard Kjær, Gothersgade 49,
Möntergaarden,
Köbenhavn K. Símnefni: Holmstrom.
Hvítar skyrtnr
Flibbar oy Slaufnr
ódýrast í
Verslun
Torfa 6. Dórðarsonar
Laugavegi.
Hvennærfatnaðir.
Nærbolir frá 1.75
Buxur frá 1.50
Sokkabandabelti
Lífstykki
Ljeref tsna.if atnaður
misl.
Náttkjólar, flónels
Tricotinenærfatnaður
frá 3.40 stykkið,
best bjá
S. Jóhannesdóttir.
Austursireati 14.
(Beint á móti Landsbankanum)
Siml P887.
„Pansy“, rúsínur í pökkum.
Kúrennur.
Þurk. blájber.
Þurk. epli.
Þurk. aprikosur.
Sveskjur.
Hunang „Ixxxperial Bee‘ ‘.
Fyrirliggjandi hjá
G. Behrens.
Morgunbl&CiC
toat á Laugavegi 12.
1*
Jón Bjaruason
hjeraðslæknir.
Hann var Húnvetningur að ætt
og uppruna. Fæddur í Steinnesi
7. október 1892. Foreldrar háns
vorn Bjarni prófastur Pálsson í
Steinnesi og Ingibjörg Guðmunds-
dóttir kona hans.
Hann hóf ungíir skólagöngu sína.
\'orið 1907 geklc hann inn í al-
menna mentaslcólann. En námið
sótti hann af frábærum dugnaði
og óvenjulegu kappi, þótt ungur
væri, enda lauk hann stúdents-
prófi með miklu lofi og besta
orðstír.
Meðan liann stundaði nám í
mentaskólanum gat engum, sem
þektu, dulist að hann átti til að
bera í ríkum mæli tvent ]mð, er
ætíð hefir reynst hverjum ungum
raanni bestu förunautarnir, — öfl-
ugustu þættirnii; til að skapa ágæt
isdrengi og afkastamenn: sam-
viskusemi og starfsþol. Þar sem
dísirnar höfðu verið honum svo
mildar að gefa honum mannvit
og glampandi gáfur að vöggugjöf,
MORGTTNRLAfUf)
var ekki að undra þótt hann væri
einn þeirra úr hópi stúdenta 1913,
er allra mestar vonir voru reistar á
oæði af kennurum lians og sam-
bekkingum hans, og þori jeg þó að
J'ullyrða, að í ]>eim hóp var að
Linna marga gáfumenn og g-læsi-
lega drengi.
Haustið 1913 hóf hann nám í
læknadeild Háskóla Islands og
lauk þaðan prófi eftir 5 ár. Var
það próf hans eitt hið' allra glæsi-
legasta er þá hafði tekið verið í
lælcnisfræði við Háskólann.
Að loknu prófi gerðist hann að-
stoðarlæknir í Keflavík og Var það
þar til honum var veitt Borgar-
fjarðarhjerað vorið 1921. I Kefla-
vík gekk hann að eiga Önnu Þor-
grímsdóttur læknis, og eiga þau
6 börn.
í Borgarfjarðarhjeraði eru aðal-
starfsár hans. Þar koma fyllilega
í Ijós lians mörgu og miklu mann-
kostir, hans góðu gáfur og mtkla
]jelcking. Orðstír hans, óx með ári
hyerju, vinum hans fjölgaði,
þakklætisbænirnar og blessunar-
óskirnar frá þeim, er hann hjálp-
aði frá vanheilsu og sjúkdómum
til heilsu og starfa bárust fleiri
og fleiri heim að læknissetrinu og
vöfðu læknirinn unga og ágæta í
sólskini samúðar og virðingar.
Lífið brosti við honum. Hann
var höfðingi í hjeraði sínu. Hann
átti ágæta konu og efnileg börn.
Hagur hans allur stóð í miklum
blóma í skjóli heimilisins og skauti
hjeraðsins.
En nú er hann dáinn, horfinn.
Borgarf jörður drúpir í hrygð.
Landið og þjóðin er fátækari en
áður. Einn af ágætissonum ætt-
jarðarinnar er hníginn í valinn á
besta skeiði og á glæsilegri þroska
braut. Vinum hans er tilveran tóm
legri. Heimili hans og ættménni
eru í sárri sorg
Meðan hann háði baráttu í þágu
lífsins gegn sjúkdómum og dauða,
meðan hann líknaði öðrum og
var þeim heilsugjafi, barðist hann
og við vanheilsu, er hann sjálfur
átti við að stríða. Hann var svo
skyldúrækinn og samviskusamur í
störfum sínum, hugurinn svo næm
ur fyrir bágindum annara, að hann
gleymdi því oft að hann var sjáK-
ur heilsuveill, — að hann þurfti að
heyja baráttu við dauðann í sínu
eigin brjósti. Samviskusemin og
kappið, sem vísaði honum leið á
námsárum hans, og ljet. hann þá
gleyma sjer í störfunum, Ijetu
hann og gleyma sjer og sinni líðan
eftir að hann varð læknir, þegar
öðrum þurfti að hjálpa, því að
hann var drenglundað karlmenni.
Nú, er jeg skrifa þessar línur,
ber fyrir sjónir mínar stúdenta-
hópurinn frá vorinu 1913. Hann
gengur fagnandi og í fylkingu frá
skólanum, sem verið var að kveðja.
Þá var sól og sumardagur og hug-
irnir hlóu við önnum dagsins, er
hvíldi ófæddur í framtíð ókomnu
áranna. Við gengum. þá, stúdent-
arnir, frá starfi og námi. Við viss-
um, að starf og nám og stríð beið
okkar. En við vorum gunnreifir,
og við vorum þess albúnir „að
vinna marga seiga þraut,“.
Þú hefir, skólabróðir og vinur,
lokið þínu stríði hjer. Jeg sje þig
fallinn í valinn, en með sveig sig-
urvegarans um enni. Jeg sje þig
ganga með vakandi áhuga stúd-
entsins og karlmennskusvip frá
skóla jarðlífsins cg inn í nýjan
skóla — inn á nýja vegu. Þai
bíður þín starf og nám.
Eiríkur Albertsson.
J61 í Hoskra.
Tíðindamaður Neue Freie Presse
í Vínarborg skrifar blaðinu frá
Moskva um jólin á þessa leið:
Hjer er svo að sjá sem borg-
arbúar undirbúi sig undir jólin
á sama hátt og tíðkast í borgum
Vestur-Evrópu. Skrautsýnmgar
eru í biiðargluggunum, og af varn-
ingi þeim, sem ]>ar er sýndur, er
svo að sjá, sem jólin sjeu hátíðleg
haldin á sama hátt hjer sem ann-
arstaðar.
Einkasölur liins rauða, guðlausa
bolsaríkis, haga sjer auðsjáanlega
eftir óskum almennings. Mikið
kveður að leikföngum og glys-
varningi í búðargluggunum. — í
matvöru og kökubúðum, er jóla-
skrautið með líku sniði og áðuv
yar. Þar eru dýrðlinga myndif úr
alskonar efni og því um líkt. —
Allar hátíðir eru Rússum kærlcom-
ið tilefni til þess að gæða sjer í
mat og drykk. Matvörukaupmenn
þeir, sem einkasalan hefir eigi
enn gleypt, og fá að reka verslun
sína, gera fyrir jólin alt sem í
þeirra valdi stendur til þess að
uppfylla óskir og þarfir viðskifta-
vina sinna. Vínsölubúðif stjórn-
arinnar eru allar fullar af vín-
föngum fyrir jólin, og eru sýn-
ingargluggar þeirra skreyttir jóla-
skráuti.
Fram að þessu hafa blöð Bolsa
ekki hirt um að amast við jóla-
hátíðinni. Samkvæmt rússneskri
venju eru páskarnir mesta hátíð
ársins, og hafa Bolsar látið sjer
nægja að spilla fyrir hátíðahaldi
páskanna.
En í þetta sinn byrjuðu Bolsa-
hlöðin að fjargviðrast ját af því,
að einkasölur stjórnarinnar skyldu
láta hafa sig til þess að ljetta
undir með því fólki, er halda vildi
jólin hátíðleg. Jólasýningar í búð-
argluggum Bolsa mættu ekki eiga
sjer stað.
Hjer og þar kiptu menn dýrð-
lingamyndunum úr glnggum sín-
um, eftir að Bolsahlöðin tóku að
ympra á þessu. Fjelag ungra kom-
múnista og „Samband guðleys-
ingja“ tóku síðan málið að sjer, i
og hófu hvassar árásir á alt liá-
tíðahahl um jólin. Kvað það við
hjá þeim, að almenningi væri nær
að hirða um hátíðahöld byltinga-
irianna, en að halda trygð við
gamlar venjur og helgisagmr.
Drykkjuskapur ,í New York. Sím
að er frá New-Yörk um jólin að
þar vestra liafi verið alveg óvenju-
lega mikið um drykkjuskap. Fjöldi
manna var fluttur á spítala til
þess að læknar gætu pumpað úr
þeim vínið. Nolckrir dóu af spiri-
tuseitrun.
Á Erie-vatninu kom tollgæslu-
bátur til fiskibáta í þeim erindum
að athuga hvort fiskimenn hefðu
vín innan borðs. En tollmenn
fundu þar engan vínanda. Aftur á
móti voru tollverðirnir sjálfir svo
dauðadrukknir að sumir þeirra
skullu fyrir borð, en var bjargað.
Er tollbáturinn va.r kominn spöl
kom frá fiskibátnum hófu toll-
menn skothríð á fiskibátinn í öl-
æði sínu. En sem betur fór voru
Dansplötur
nýkomnar í
H1 j 6 ð i æ r a h 6 s i ð.
Kermath sjómótor er í 80% af öll-
um bátum sem bygðir eru af því:
Kermath er 4 gengis mótor.
Er sparneytin svo hann borgar
sig fljótar en flestir aðrir.
Allir hlutir vjelarinnar eru »Stand-
ard« og fljótt hægt að skifta um þá.
Er með Bosch rafkveikju með
smellu.
Kermath er búinn til i 15
stærðum, 1 til 6 Cylinders og
3 til 200 H. K.
Kermath vjelarfleru mjög gang-
vissar.
Umboðsmaður á íslandi.
Kristiun Ottason,
skipasmiður, Reykjavík.
Simar 985 og 1585.
Karlmannaffli
blá oy raislit.
Ávalt iallegast og
fjölbreyttast nrval.
Manchester.
Langeveg 40.
Sími 894.
Hinar marg eitirspurðn
Hvenregnkápur
eru nú komnar aftur.
Verð aðeins
33«
llöruhúsið.
]ieir of ölvaðir til þess að geta hitt
fiskibátinn.