Morgunblaðið - 12.06.1931, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
K jörseðill
við hlutbnndnar alþinyiskosningar í BejrkiaTik 12. ]úní 1931.
A-listi B-listi C-listi X D-listi
Hjeðinn Valdima/sson frv.stj. Sigurjón Á. Ólafsson afgr.m. Ólafur Friðriksson ritstjóri. Jónína Jónatansdóttir frú. Guðjón Benediktsson verkam. . Ingólfur Jónsson bæjarstj. ísaf. Brynjólfur Bjarnason, kennari. Rósinkranz Ivarsson sjómaður. Helgi Briem bankastjóri. Jónas Jónsson, alþm. Björn Rögnvaldsson byggingam. Pálmi Loftsson forstjóri. Jakob Möller, bankaeftirlitsm. Einar Amórsson, prófessor. Magnús Jónsson próf. theol. Helgi H. Eiríksson skólastjóri.
Þannig lítur kjörseðillinn út eftir að listi Sjálfstæðisfíokksins hefir verið kosinn.
Sjálfstæðismenn og konur! Munið að setja krossinn fyrir framan D-Iistann, eins og hjer er sýnt, en hvergi
annars staðar.
Enn STiktr „TrampiM.
Skrumauglýsingin ura „framkvæmdir“ „Tíma^-óstjórn-
arinnar sett í póst í gær.
ing Tryggva þórhallssonar í
hinu fyllsta samræmi við stjórn-
arferil þessarar ólánssömustu
mannleysu, sem hjer hefir set-
ið í ráðherrastóli.
Um miðaftansleytið í gær
nrðu menn varir við að óvenju-
lega miklar póstsendingar voru
•á ferðinni um bæinn, staðnæmd-
ist hver vörubíllinn af öðrum
framan við aðaldyr pósthúss-
ins, með stóra hlaða af bréfum.
Er að var gætt, kom það í
ljós, að bréfin voru með
stimpli forsætisráðherra og frá
honum send. Var þarna komið
upplag bókarinnar marg um-
töluðu um „framkvæmdir“
Tímastjórnarinnar, sem alment
er kölluð „Verkin tala“.
Brjefasendingar þessar, sem
munu hafa verið a. m. k. 5 bíl-
farmar, áttu að fara í póst, með
hinu aldraða skipi Súðinni í
Eins og landsmönnum er
kunnugt, sendi Tryggvi Þór-
hallsson í vor einskonar til-
kynningu til stjórnarandstæð-
inga um það, að hann væri
reiðubúinn til þess að láta í té
allar þær tryggingar er hann
taldi sæmilegar fyrir því, að
hann misbeitti á engan' hátt
ríkisvaldinu í sambandi við
þessar kosningar.
Mbl. er ókunnugt um, hvaða
tryggingar stjórnarandstæðing-
ar hafa tekið af Tr. Þ. En eitt
er víst, að með þessu hefir ráð-
herrann sýnt, að hann hefir
ekki staðist mátið, brotið bind-
indið — fyrir kosningar og lát-
ið fullprenta og senda út bók
þá, sem hann þó hefir viður-
kent að gefin er út fyrir al-
mannafje, Framsóknarflokkn-
um til hagsbóta.
Hann hefir talið sjer sæmi-
legt, að opinbera það almenn-
ingi, daginn fyrir kosningar, að
hann gat ekki síaðist þá freist-
ingu um tveggja mánaða skeið,
að nota fje ríkissjóðs í eigin
flokksþarfir.
Er slíkt játning og viðurkenn-
Bílfarmarnir af ráðherra-
brjefum þessum, komu úr húsi
Búnaðarfjelagsins. Hefir þar
auðsjáanlega verið búið um
bókina í póst. Þar á í dag að
vera kosningaskrifstofa Fram-
sóknar. Þegar ein pólitísk af-
not af því húsi eru úti, þá byrja
önnur. — Alt í samræmi við
loforðasvik og lítilmensku Tr. Þ.
Á ráðherrabrjefum þessum
voru frímerki, sem samsvöruðu
burðargjaldi undir „prentað
mál.“ En brjefin voru flest lok-
uð, og gat því verið í umslög-
Hví slær þú mig?
Jónas frá Hriflu skrifar grein
í Tímann í gær, þar sem hann
þykist vera haldinn heilagri vand-
læting yfir því, að ókyrð var
meðal fundarmanna í Barnaskóla-
portinu þegar hann var að tala á
síðasta fundinum.
Ræður liann, af þessu, að nú
sje að vaxa upp skríll í Reykjavík.
Hvað er það, sem lijer er að
gerast?
Arum saman hefir þessi maður
atað Reykjavík auri í tali og skrif-
um. Hann liefir haft um bæjar-
menn óvirðulegustu orð, sem hans
vesæli heili hefir getað upphugsað.
Og nú síðast, eftir að hann hefir
óvirt Reykjavík með því að láta
unum hvað sem vera skal, án sjá nafn sitt á „lista“ hjer, fer
t
Markds Kristiánsson
píanóleikari
andaðist í gærmorgun lir lungna-
bólgu.
Þessa mæta gáfumanns verður
seinna getið hjer í blaðinu.
þess póstþjónar hefðu vitneskju
um, og virðist burðargjald
brjefanna, sem var kr. 1.19
vera mikilstil of lágt.
En hvað mun skeytt um slíkt.
Lögbrotastjórnin er þeirri stefnu
sinni trú til hinstu stundar, að
brjóta lög og reglur — í smáu
sem stóru.
Bílfarmur fyrir utan pósthúsið í gær með
skrumriti Framsóknarstjórnarinnar, sem sent
er út um land — á kostnað ríkissjóðs.
Tryggvi lýgur á dönsku. — I
Berlingatíðindum er nýlega birt
viðtal við Tryggva Þórhallsson,
þar sem Tryggvi lætur meðal
annars hafa það eftir sjer, að ein
af aðalreglum þeirra Pramsókn-
armanna hafi altaf verið sú, að
hafa tekjuafgang í þjóðarbú-
skapnum.
Hjer á íslandi vita menn hvern-
1 ig Framsóknarstjómin hefir fylgt
þessari reglu — þ. e. með i því
blátt áfram að falsa Landsreikn-
ingana. Einar Arnason taldi tekju-
afgang á árinu 1929 um 900 þús.
kr. En hann gat ekki um það,
fyrr en endurskoðendur píndu
það fram að „í sjóði“ voru þá
reikningar í stað fjármuna-, er
námu yfir miljón króna. Og þegar
Einar Árnason taldi ,tekjuafgang‘
um síðustu áramót um 80 þús. kr.
gleymdi hann að telja fram út-
gjöld, er námu 6—7 miljónum
króna.
Eitt ,af loforðum Tryggva Þór-
hallssonar í hræðslukastinu þing-
rofsdagana var það, að opinberar
eignir skyldu eigi verða misnot-
aðar til framdráttar stjórnar-
flokknum nú við kosningarnar. Nú
auglýsir stjórnarklíkan í Tíman-
um í gær, að Framsóknarflokkur-
inn liafi kosnjngaskrifstofu í dag
í húsi Búnaðarfjelags íslands, —
Skyldi Trampe halda, að Búnaðar-
fjelag íslands sje eign Tímaklík-
unnar ?
hann í langa ferð um Norður- og
Vesturland — að því er virðist
aðallega til þess, að ausa þetta>
nýja kjördæmi sitt auri.
Svo kemur þessi maður fram
fyrir bæjarmenn eins og heilagur
engill og þykist vilja lækna öll
þeirra mein.
Svo mikil var stilling fundar-
manna á sunnudaginn var,
að hann fekk að tala', án
þess að fundarmenn trufluðu hann
nema eins og oft gerist á fundum
hjer sem annarstaðar, að menn
grípa fram í ræður manna við
og við.
Jónas hafði sýnilega búist við
uppþoti og hávaða, og er jafnvel
ekki ósennilegt, að liann hafi sett
nafn sitt á listan til þess að reyna
að æsa menn til óspekta, svo að
hann gæti eftir á náð sjer niðri
á þeim. Sönnun þess er sú, að
hann fekk lánaðan hátalara hjá
útvarpinu — hvernig, sem á því
stendur, að hann fær þar ívilna.nir
um fram aðra menn.
En svo á síðasta fundinum gerð-
ist nokkuru meiri ókyrð en venju-
legt er, og var auðheyrt að menn
vildu ekki hlýða á mál Jónasar.
Yfirleitt eru Reykvíkingar þol-
inmóðir á fundum. Hjer eigast oft
við harðvítugir andstæðingar, án
þess að þeim sje varnað að tala.
Sjálfstæðismenn tala á einlitum
sósíalistafundum og sósíalistar á
einlitum fundum Sjálfstæðismanna
án þess að nokkrir örðugleikar
rísi.
Hjer er því alt annað á ferð.
Það sem hjer er á ferð, er það,
að Jónas er loks búinn að sann-
færa menn um, að hann sje fjand-
maður bæjarins — ekki andstæð-
ingur heldur fjandmaður. Hann
hefir nítt bæjarmenn, rógboríð
bæjarmenn, logið um þá, sví-
virt þá.
Og nú vilja þeir ekki hlusta á
hann lengur.
Jónasi verður áreiðanlega nm
megn að sanna skrílsnafnið á öll-
um ]>eim þúsundum, er hrópuðu að
honum í Barnaskólaportinu á
þriðjudaginn var.
Ef Reylcvíkingar hefðu ekki ris-
ið upp, mætti eins vel kalla það
vott um siðferðisdoða og mann-
dómsleysi, sem ekkert lof ætti
skilið.
Jónas ætti að læra af þessum
fundi. Hann ætti að læra af hon-
um, að það eru til takmörk fyrir
þolinmæði íslendinga.
Og svo kemur þessi maður, sem
fyrstur allra íslendinga hefir kom-
ið fram svo svívirðilega, að hann
fær ekki að tala á fundi — svo
kemur ha-nn fram eins og siða-
meistari og fer að tala um skað-
legt uppeldi og spilta unglinga.
Og þetta gerir hann, rjett eftir
að hann hefir á fundi í Búðardal
vaðið að merkum innanhjeraðs-
manni með svo skrílslegum fúk-
yrðum, að þau gleymast áreið-
anlega ekki í Dalasýslu fyrst um
sinn.
Sú mun koma tíðin, að ísland
verður spurt að því með hryll-
ingi, er menn minnast J. J.: „Var
þetta sonur þinn?“
Sigins Halldórs
ber mjer á brýn í Tímanum, að jeg
hafi falsað prentuð ummæli er jeg
tók upp í Stefnisgrein minni um
stjórnarfarið, þessi orð eftir Jón-
asi Jónssyni „að það væri best
fyrir íslensku músina að hafa hægt
um sig, ef bsreska ljónið hristi sig“
Af því að jeg vil ekki liggja
undir þessu ámæli vil jeg benda
mönnum á það, að þau standa
orðrjett í Alþingistíðindunum 1929
B-deild, dálki 1132.
Annað sem þessi maður lætur
falla í minn garð í áminstri grein,
læt jeg mig engu skifta.
Magnús Jónsson.
Rógur Tímans um Einar Arn-
órsson. TTtaf róggrein Tímans um
vísindamensku Einars Amórssonar
prófessors skal hjer rjett minst á
það eitt, er greinarhöfundur segir
um lögskýringar hans á Norsku
Lögum. Þau lög eru ekki til á
íslensku. Árið 1732 var boðið, að
þau skyldi gilda hjer um dómsköp
og rjettarfar. En aldrei voru þau
birt íslendingum.Þau verður því
enn að lögskýra eftir liinum
danska texta þeirra. Það virðist
óþarft að elta ólar við aðrar vit-
leysur greinarinnar. Þær eru engu
betri en þessi.
•
Morgunblaðið er 6 síður í dag.
0 ddf j elagahælið hjá Silunga-
polli í v Mosfellssveit auglýsir að
]>að taki við börnum (6—12 ára)
til sumardvalar. Jón Pálsson Lauf-
ásveg 59, gefur allar upplýsingar.