Morgunblaðið - 26.07.1931, Blaðsíða 2

MORGU NBLAÐXÐ
GOOD Á^YEAR
TIRE & RUBBER EXPORT CO.,
Akran, Ohio, U. S. A.
Bíllinn er nú að verða þarfasti þjónninn okkar íslendinga-, og
ætti þjóðin að sjá hag sinn og sóma í því að sýna honnm meiri
ræktarsemi og betri meðferð en hestinum undanfarið.
Bíllinn skilur eins og blessuð skepnan hvað við hann er gert.
Setjið Goodyear gúmmí undir bílinn yðar, og munuð þjer
fljótt finna, að bíllinn fær nýtt líf.
Flestar tegundir og stærðir af Goodyear ávalt fyrirliggjandi.
P. STEFÁNSSON,
aðalumboðsmaður Goodyear á Islandi.
Nýttl
Nýtt!
Fruletta Ghewing Bum.
Tyggigúmmí með ávaxtabragði er afbragðs bragð-
gott og hressandi. Ómissandi í skemtiferðalög og raunar
hverjum manni nú í sumarhitunum.
Biðjið kaupmann yðar um
Frnjetta tyggigúmmí.
1 heildsölu hjá
I. Brynfólfsson & Kvarn.
Enskar ktfnr.
Nú eftir helgina verður tekið upp feiknastórt og fallegt
úrval af enskum húfum.
99
Geysir“.
Burgarnes — Qlafsvfk.
Áætlunarferðir á föstudögum.
Lagt af stað úr Borgarnesi eftir komu „Suðurlands“,
en úr ólafsvík á laugardögum.
Samband við B. S, B, Borgarnesi um Hvalfjarðar-
ferðir — Nánari upplýsingar á pósthúsinu í Borgarnesi.
Krisfima SsisIikmsuIssoh.
frá Straumfjarðartungu.
I. torsdasur
Grænmeti frá Reykjum í Mosfellssveit, verður selt á
torgi (bak við Iðnó), þriðjudaginn 28. þessa mánaðar.
Salan hefst klukkan 8 árdegis.
Þingmessan.
„Taka mun öx mín til Hafliða
nú“, sagði Þorgils Oddason, er
hann hlýddi tíðum á Þingvöllum.
Þeir Hafliði Másson deildu þá um
8 kúgildi.
Þorgils var göfugur maður og
vel að sjer gjör um alla hluti, en svo
var kapp hans mikið í þingdeil-
unni og átökum um mannaforræði í
landinu, að hann ætlaði að vega
göfugasta mann íslands á friðhelg-
um stað. Þó hafði hann þangað
sótt sjer til sálubótar,
Böðvar, mágur Þorgils, er trú-
laus var kallaður, vítti harðlega
Þorgils. Sagði að hann var kom-
inn þar sjálfviljugur til að gefa
sig á vald kærleika og rjettlæti,
en nú vildi hann drepa andstæðing
sinn í kirkjufriði og þinghelgi.
Þorgils ljet heftast af slíkum
fortölum, og fanst um, hve góð-
gjarn mágur hans var.
Enn helst sá siður, að þingmenn
hlýði messu áður en þeir setjast
á þingbekkina. Eðlilega koma þeir
þar óhreinir, því þeir koma til að
hreinsast. Ríkisstjórnin, sem lifað
hefir óráðvöndu lífi til orða og
æðis, gengur hnakkakert inn að
altari, jafnvel þingmaður Dala-
manna lætur sem hann sje í* heima-
húsum.*) Og menn hneykslast
varla. Hví skyldi ekki sá ganga
tii laugar, sem saurgast hefir? En
ganga þá þessir menn á brott með
hreinan huga ? Hafa þeir látið heft-
a«t í illum áformum, eins og Þor-
gils ? Enginn er víst svo auðtrúa að
hann haldi það. Og er þá ekki
kirkjugangan ný skömm og ný
sekt?
Kannske hefir þá vantað ráðu-
naut slíkan sem Böðvar Hann var
trúlaus kallaður, en þó er líkast
að honum hafi tekist betur en
flytjanda orðsins í dómkirkjunni
15. þ. m.
Það er ósköp þægilegt fyrir
glæpkæra menn að svæfa samvisk-
una undir guðsorðanuddi manns,
sem ekki einu sinni hefir leikara-
gáfu, og því síður hefir tekist að
hieinsa sitt eigið hjarta af úlfsins
ásetningi. Orð hans vermast ekki
af sannleiksást og brýnast ekki af
vandlætingu. Hann ber aðeins
fram hýðið af kenningum meistar-
anna. Kjarnanum veldur hann
ekki.
,,Þekkingin blæs menn upp, en
kærleikurinn byggir upp“. (Fyrra
Korintubrjef 8. kap.). Orðin voru
Páls, en röddin Sveinbjamar. En
því bætti hann ekki við úr 13.
kap. sama brjefi: „Því að þekking
vor er í mohim.“ Sönn þekking’
blæs menn ekki upp, en sá sem
heldur sig vita mikið, en veit lítið,
hann ofmetnast. Þekking Fram-
sóknarmanna á þjóðmálum er í
rnolum. og því blæs hún þá upp.
Það áfti klerkurinn að segja þeim,
on
nlkunna fjandskap þeirra gegn
sjerbekkingu og vísindum.
Klerkurinn hafði og næg efni
önnur úr fyrra brjpfi Páls til
Korintumanna. Því sagði hann
ekki við hina bithngasjúku Fram-
sóknarmenn: matur mun ekki
Fyrsta íþróttamút
Eyfellinga
var háð s.l. sunnudag á Sauðhús-
völlum undir Eyjafjöllum, að til-
hlutun íþróttafjel. Eyfehingur og
ungmennafjel. Trausta. Formaður
Trausta, Árni Kr. Sigurðsson frá
Steinmóðabæ, setti mótið og skýrði
frá dagskránni. Síðan flutti for-
seti í. S. í., Ben. G. Waage, er-
indi „\ratnamenn og sundkunn-
áttu“. Þar á eftir flutti Fr. Ás-
mundsson Brekkan, rithöfundur er
indi um Gunnar Gunnarsson skáld.
Var ræðumönnum tekið hið besta.
Síðan hófust íþróttirnar, fyrst var
skjaldarglíma Eyfellinga. Kepp-
endur voru sjö, og urðu úrsht þau,
að Ólafur Sveinsson (T) frá Stóru
Mörk bar sigur úr bítum; hann
lagði alla keppinnauta sína, og
hlaut að verðlaunum hinn fagra
farandgrip: Glímuskjöld Eyfell-
inga og sæmdarheitið: Ghmukappi
Eyfellinga. Næstur honum að vinn
ingum var Sigfús Guðmundsson
(E), með 4 vinninga-, en Engil-
bert Jónasson (T), Sig, Sigurðs-
son (T) og Þórarinn Guðjónsson
(T), með þrjá vinninga hvor.
Skjaldarglíma þessi tókst yfirleitt
vel, þegar athugað er, að þetta er
fyrsta kappglíman, sem haldin er
undir Eyjafjöllum. Eru þar mörg
góð íþróttamannaefni, sem betur
mun koma í ljós á næstu íþrótta-
mótum þeirra.
Úrslit í öðrum íþróttagreinum
voru þessi: 100 stiku hlaupi: 1-
Ólafur Sveinsson á rjettum 13 sek.
2. Sigfús Guðmundsson og 3. Ein-
ar Sigurjónsson. Hástökk með at-
rennu: Ólafur Sveinsson og Sig-
fús Guðmundsson voru jafnir,
stukku 1-55 st. Engilbert Jónasson
stökk 1.50 st. Stangarstökk: Einar
Sigurjónsson og Ólafur Pálsson
stukku 2.85 st., en Brandur Stef-
ánsson 2.70 st. Stokkið var yfir
snúru, en ekki viðarrá, eins og lög
mæla fyrir. Langstökk með at-
rennu: 1. Engilbert Jónasson 5.25
st. 2. Ólafur Pálsson 5.15 st. og 3.
,, . , , , . ,Einar Sigurjónsson 5.00 st. Loks
. svndu sex pdtar fra ..Eyfelhng
sund í lækjarþró, sem var skamt
frá leikvellinum, og þótti það hin
besta skemtun.
Tveir ,,Ármenningar“ kornu á
mótið, jreir Marinó Kristinsson
(methafi í kúluvarpi) og Sig. 1.
Sigurðsson. Var skorað á þá að
sýna kúluvarp og kringlukast;
*) Til blygðunar ber að virða1 urðu þeir við áskoruninni, og
bað, að kratar gengu eigi í guðs-' sýndu nokkur köst, með betri
hús. Þeir fundu það þó, að þeir | hendi. Þótti áhorfendum það ný-
T oru ekki skrýddir brúðkaups-! stárlegt, því fæstir þeirra höfðu
klæði. áður sjeð slíkar kastraunir. —
gera oss þóknanlega guði“ (8.
kap. 8. v.). Því sagði hann ekki
við nafnana og Tryggva: „Rang-
látir munu ekki guðsríki erfa“.
-----„nje lastmálgir nje ræningj-
ar guðs ríki erfa.“ (6. kap. 9.—10.
v.) Því hirti hann ekki ofsóknir,
lögbrot, rán, stuldi og mútur vald-
hafanna.
E. t. v. ætlar hann að hafa lækn
ingaaðferð Páls, sbr. fyrra Kor-
intubrjef 3. kap. 1.—2. v.: „Og jeg
gat ekki, bræður, talað við yður
eins og við andlega menn, heldur
eins og við holdlega, eins og við
ómálga í Kristi. Mjólk gaf jeg
yður að drekka, ekki mat, því að
enn þolduð þjer það ekki“.
S. K.
Að íþróttunum loknum ávarp-
aði Sigurður Vigfússon frá Brún-
nm mannfjöldann, og þakkaði fje-
lögunum fyrir að hafa stofnað til
þessa íþróttamóts, sem telja mætti
merkisviðbiirð þar eystra. Um
kvöldið var dansað fram yfir mið-
nætti.
Veðrir var yndislegt allan dag-
inn, og naut hin fagra fjallasýn
sín ágætlega, og eins vvtsýnið til
Yestmannaeyja.
Á mótinu voru á milli 400 til
500 ma-nns.
Margt er vel um Eyfellinga, eins
og kunnugt er. Eitt merkilegasta
framtak þeirra er sundlaugin hjá
Seljavöllum. Þar var nýlega um
garð gengið sundnámskeið, er þeir
Leifur Auðunsson frá Dalseli og
Vigfús Jónsson frá Seljavöllum
veittu forstöðu. Eru þeir báðir
mjög áhugasamir fyrir sundi og
öðrum íþróttum. Mun ekki líða á.
löngvv, þar til allir Eyfellingar
kvlnna svvnd, þegar námskeiðunum
fjölgar og þau verða fjölmennari.
Allir Eyfellingar virðast skylja
mætavel nauðsyn sundkunnáttu
1 fyrir a-lla vatnamenn og sjómenn,
, og munu menn frjetta bráðlega
j frá Jveim. að þeir hafi komið á
I hjá sjer sundskyldvv. við hina frum
legu svvndlaug þeirra uppi í fjall-
inu hjá Seljavöllum.
Barnavlnaflel. Sumargiðf
hefir nú lokið við hvvsbyggingu og
leikvöll á landi því, sem það hefir
til umráða og liggur sunnan' við
Landsspítalann og niður að Lauf-
ásvegi. Heimilið heitir Grænaborg,
er það gamalt nafn á húsi, sevn
lengi stóð á þessu tvvni. — 1 dag
(26. jvvlí) verður heimilið til
sýnis frá kl. eitt og til kvölds, og
verða þar þá seklar veitingar. Mun
margan fýsa að skoða’ dagheimilið,
því að varla er til sá Reykvíking-
vir, sem ekki hefir lagt fje til þess
að nveira eða minna leyti. Er
livort tveggja, að dagheimilis hefir
verið mikil þörf, enda- hafa marg-
ar hendvvr verið á lofti til fjár-
söfnunar og annarar aðstoðar.
Kostnaðarliðir við að koma upp
heimilinvv hafa flestir reynst neð-
an við áætlun og mun það fremur
sjaldgæft. Hefir þó ekkert verið
til sparað, að gera heimilið sem
nothæfast.
ITeimiIið tekur til starfa fyrsta
ágúst n. k. Hefir fjelagið verið
svo heppið að fá fyrir forstöðu-
konu ungfrú Stefaníu Stefánsdótt-
ur, sem hefir starfað utanlands á
sams konar stofnunvvm um fimm
ára skeið. Þar af þrjú ár á hinu
fræga heimili Rosbaks í Dan-
miirkvv, ]var sem frvv Jóna Sigur-
jónsdóttir hefir lengi starfað
og starfar enn. Avvk þessa góða
undirbúnings virðist ungfrvi- Stef-
anía hafa marga góða kosti svo
sern brennandi áhuga og yndi af
fið umgangast börn. Enda hefir
hún og einróma lof þeirra er hana
jvekk.ja. \Terður hún til viðtals á
sunnudaginn í Grænuborg og dag-
ana þar á eftir til mánaðámóta.
Tekur hún á móti þeim er panta
vilja pláss fyrir börn á heimilinvv
og gefur allar upplýsingar.
Læknarnir Olafvvr Þorsteinsson
og Olafvvr Helgason gegna læknis-
st.örfum Gunnlaugs ÍEinarssonar
: fjarveru hans.