Morgunblaðið - 04.01.1933, Blaðsíða 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
Firásir Tímans
á Hœstarjett.
Niðurl.
VI.
Tíminn ofsækir Hæstarjett fyr-
ii', að hann fari rangt með fram-
burð Manschers enclurskoðanda
við rannsókn málsins. Þetta kemur
úr hörðustu átt. Því að það er
einmitt Hermann sjálfur. sem fer
þar rangt með í dómi sínum, og
skal það nú sannað.
í rjettarhaldi 1. okt. þ. á. er
þetta bókað eftir Manscher, sbr.
bls. 80 í útdrætti málsins:
„Bn Manscher tekur nú fram,
að ummæli sín á blaðsíðu 31 og
32 í prófunum, þar sem hfann
kveðs.t hafa lagt á móti þvi, að
eignaryfirfærslan ætti sjer stað,
eigi við liinar fyrstu kröfui*
Tofte. en eftir að samningaum-
iiitanirnar hjeldu áfram kveðst
liann eiginlega ekki hafa skift
. sjer af þessu eða verið taiað uni
þetta við hann, en hann kveðst
tel.ja. eins og frá samningnnm
var gengið að lokum, hafi hann
ekki skaðað hina lánardrotnana,
en hvort hann hafi látið þá
skoðun í ljósi kveðst hann ekki
muna.“
Eji í dómi Hjermanns segír um
þetta:
. „Kveðst þá ákærður N, Mans-
cher þegar í uppliafi þeirra
samnmgsumleitana hafa sa gt
livað eftir annað.að þetta mætti
ekki gera vegna hinna skuld-
heimtumantia C. Behrens.“
»>g síðar segir svo:
,,Þar, sem ákærður N. Mans-
cher, er gengið hafði frá efna-
hágsreikníngnum, taldi eigna-
yfirfærsluna vafasama vegna
annara skuldheimtumanna/ ‘
Þessir útdrættir sýna, að Her-
mann fer rangt með ummæb' Mans
■chers. TJmmæli hans fela það í
sjer, að hann hafi talið framsalið
forsvaranlegt gagnvart skuld-
heimtumönnunum.
í dómi Hæstarjettar segir svo
um þetta:
„og að N. Manscher. sem og
sætti málshöfðun vegna afskifta
sinna af þessu máli, en var
sýknaður í hjeraði, hafði einn-
ig, samkvæmt skýrslu sinni fyr-
ir lögreglurjetti 1. október þ. á.
talið samninginn 7. nóv. 1929,
eins og hann var að lokum, ekki
skaða hina lánardrotna á-
kærða.“
Frásögn ITæstarjettar er vitaskuld
hárrjett, en frásögn Hermanns
lilútdræg. villandi og röng.
í 134. gr. hegningarlaganna
stendur,* að hafi embættismaðui-
öðrum til meins samið skjöl, sém
hann á að gera eftir embættisbók-
um sínum, svo að efnið raskist,
]>á varðar það embættismissi og
]>ar á ofan hegningarvinnu alt að
6 árum eða fangelsi, ef inálsbæt-
ur eru, ekki vægara en sex mán-
aða einföldu fangelsi, ef verkið
er ekki svo vaxið að öðru leyti,
að þyngri refsing liggi við.
Það væri þarflegt fyrir greinar-
höf. Tímans að athuga það, a.ð
éf Hermann væri tekinn sömu
tökum og M. G. væri hann ekki
Tengi lögreglustjóri. Það mundi
vera eins þarflegt og að bera
Hæstarjett æruleysis sökum að
ástæðulausu.
VII.
GreinarhÖfundur í Tímanum er
ákaflega hneykslaður yfir því, að
Hæstirjettur segir berum orðum,
að M. G. hafi ekki getað tekið
tillit til þeij'ra skulda Belirens,
sem ekki voru taldar á efriahags-
reikningi, og M. G. því ekkert
vissi um. Þetta liggur þó í augum
uppi. Miklum hneykslum veldur
og það, að það ei' viðurkent í
dómi Hæstarjettar, að M. G. hafi
vitað um þær rúmlega 6000 krónu
sem voru borgaðar, en taldaV
óborgaðar í efnahagsreikningnum.
Þetta ætti þó enginn hneykslum
að valda, því að ]>að var sannað
í málinu, að fi'á uppliafi vissu
aðiljar um þessa greiðslu, þó að
kvittun fyrir henni vantaði í bili.
Þetta er svo oriðað þannig í Tím-
ar.um, að Hæstirjettur telji M. G.
vita alt, sem honum ei- í vil, en
ókunnugt um hitt, sem honum
kemur illa(!!) Svona er sanngirn-
in í garð Hæstarjettar (!!)
vrn.
Þá finnur greinarhöfundur
Hæstai'jetti það til foráttu, að
rangt sje frá skýrt um innheimtu-
laun af hinum fi-amseldu skuld-
um. Þau liafi Behrens átt að
greiða. En það er fullkomlega,
sannað í málinu, að afföllin og
innheimtulaunin voru til samans
um 2000 krónur og þær höfðu
verið færðar Behrens til gjalda.
En tvíborga þessi innljeimtulaun
átti hann sannarlega ekki.
IX.
Fleiri rangfæi'slur þessarar
Tímagreinar er ekki ástæða að
rekja, en þó eru þær margar fleiri
en alvarlegasta áhyggjuefnið í
>essu öllu er það, að til skuli
vera í landinu blað, sem hefir
tekið sjer fyrir hendur að ófrægja
og níða Hæstarjett landsins með
tilbúnum salcargiftum.
Að síðustu er rjett að i'ifja upp
í stórum dráttum aðdragandá
óessa máls gegn M. G.
Sama daginn í vor, sem J. J.
comst að því. að hann átti að fai-a
úr stjórninni, setti hann M. G.,
sem hann vissi að átti að verða
eftirmaður sinn, undir sakamáls-
kæru, ásamt 9 eða 10 aðra Sjálf-
stæðismenn, sem framarlega
stóðu í flokknum. Margar af þeim
sökum, sem á þá voru bornar,
voru nokkurra ái-a gamlar og
EPriflu-,.rjettvísin“ hafði ,,sofið“
værum blundi allan þann tíma.
En sama daginn og J. J. vissi,
að hann átti að fara, vaknaði
,,rjettvísin“ svona harkalega, að
fyrirskipað er að höfða sakamál
gegn mönnum, sem aldrei höfðu
verið fyrir rjett leiddir út af
máli sínu.
TJm M. G. var af hálfu „rjettvís-
innar“ sagt, að Pjetur Magnússon
alþm. hefði kært hann. Þetta sagði
J. J. á Alþingi. Þegar því var
lýst ósatt var blaðinu snúið við
og sagt, að Guðmundur Ólafsson
hrm. liefði kært. En þetta reynd-
ist einnig ósatt. Nú er komið
í þjós, að enginn hefir kært. J. J.
hefir tekið þetta alt upp hjá sjálf-
nm sjer. Sagt er, að enginn í
stjórnarráðinu liafi lagt þessu
flani liðsyrði. Á þinginu tók eng-
inn þetta alvarlega. Framsóknar-
flokkurinn samþykti nær einróma,
að Ásgeir Ásgeirsson myndaði
stjórn, sem M. G. tæki sæti i sem
dómsmálaráðherra. Engum datt í
hug, að Hermann lenti í því óláni,
sem raun varð á síðar. Svo liðu
fimm mánuðir eða meira. Ekkert
heyrðist frá dómaranum, þar til
happadaginn(!) 9. nóvember: Þá,
kom bomban. Hæstirjettur var
fljótur að afgreiða málið, og nú
ei' M. G. aftur kominn í sitt fyrra
embætti eftir tilmælum Sjálfstæð-
isflokksins og meðmælum Ásgeirs
forsætisráðherra.
Ilver getui' svo efast um, að
málssókn þessi hafi verið pólitísk?
Til sundrungar var hún gerð, því
að J. J. hefir altaf verið and-
stæðui' samvinnu við Sjálfstæðis-
menn. Hann vill samvinnu við
jafnaðarmenn og’ lrommúnista, en
af þeirri samvinnu hefir þjóðin
fengið nóg og það verður að seg.j-
ast til lofs miklum fjölda Fram-
sóknarmanna. að þeir sjá þettai
nú orðið.
Slgurblðrg Porláksdóttír
og Hvítabandið.
Því miður fjell úr grein minni
ttm Sigurbjörgu Þorláksdóttur
kenslukonu, sá kafli er jeg mintist
á starfsemi hennar í Hvítaband-
inu. En eins og annars vegna
má það ekki ligg'ja í þagnargildi.
TJm margra ára skeið átti hún
sæti í stjórn Hvítabandsins, og
beitti sjer með áhuga og frábær-
um dugnaði fyrir málefnum þess.
Hún var hvatamaður að hverskon-
ar framkvæmdum fjelagsins, og
átti drýgstan þáttinn í byggingu
Hjitkrunarheimilisins, sem fjelag-
ið hefir með höndum.
Mun starfssaga Hvítabandsins
eigi verða sögð án þess að Sigur-
bjargar Þorláksdóttur sje þar get,-
ið á meða.1 framtakssömustu og
áhugamestu starfslrvenna fjelags-
ins, og vandskipað verður sætið
liennar þar sem annars staðar.
Guðrún Lárusdóttir.
Lanöbúnaðurinn
á víða erfitt uppdráttar.
Búriaðarfjelagið sænska hefir
nýlega fengið búreikninga fyrir
árið 1931—32- frá 195 bændum í
Suður-Svíþjóð og Mið-Svíþjóð. —
Sjest á reikningum þessum að það
eru aðeins sárfáir bændur, sem
búskapurinn hefir blessast lijá,
og eru þetta þó alt fyrirmyndar-
bú. Það eru aðeins 10 bændur,
sem hafa fengið 6 af hundraði
eða meira upp úr búskapnum á
árinu, en 22 hafa fengið rúmlega
4%. En 101 liafa ta.pað á árinu,
og af þeirn hafa 31 tapað meiru
en 4%.
Búreikningar þessir sýna, miklu
verri afkomu heldur en undan-
farin ár, og hefir landbúnaðurinn
í Svíþjóð eklti staðið sig jafn illa
HreiDlœtisvðroí
Raksápa
Handsápa
Blautsápa
Þvottaefni
Þvottasódi
Ræstiduft
Sími: Einn - tveir - þrír - fjörir.
Útger ðarmenn
Allir þeir, sem einu sinni hafa reynt Rendalls fiskilíriur, kaupa
aldrei aðrar. — Reynslan er ólýgnust.
Leitið tilboða hjá umboðsmanni okkar G. Alberssyni, Hafnar
stræti 5, Reykjavík. Sími 4023. Virðingarfylst,
RENDALL & COOMBS, Bridport. (England).
Væntanlegt næstn daga:
Epli, Delecious
Appelsínur, Jaffa 144
— Yalencia 240.
Eggert Kristjánsson & Ce.
Sími 1400 (3 línur).
Rösöl glycerin
tryggir yður gegn fílapensum. llúðormum og öðrunl
■hörundskvillum. Rósólglycerin er liið fullkomnastá
hörundsmyrsl er mýkir hörundið og gerir húðiira
sffkimjúka.
HI. Eina&erð Reykjaviknr.
lcemisk telcnisk verksmiðja.
Orðsending til togaravíelstióra.
Með því að o-ss liafa enn ekki bor'ist nein tilmæli frá „Fjelagí
ísl. botnvörpuskipaeigenda“ um breytingar á kaupsamningi vorum
við nefnt fjelag sem gekk úr gildi við fyrri áramót, en að mestti
befir verið fylgt um launagreiðslur síðastliðið ár, verðum vjer að
líta svo á, að togaraeigendum sje yfirleitt ekki óljúft að greiða laun
eftir nefndum samnmgi fyrst um sinn.
Vjer leyfum oss því hjer með að áminna vjelstjóra þá, sem lög-
skráðir verða á togara nú eftir áramótin, að láta. skrifa t viðskifta-
bækurnar á viðeigandi stað, að laun og önnur ráðningakjör sjeu
samkvæmt kaupsamningi milli Vjelstjórafjelags Islands og Fjelags
ísl. botnvörpuskipaeigenda frá 19. nóvember 1929. Nánari vitneskju
um þetta atriði fáið þjer á skrifstofu vorri í Eimskipafjelagshúsinu.
sem er opin frá kl. 2—4 síðd. alla virka, daga. Sími 2630.
F. h. Vjelstjórafjelags fslands,
Fjelagsstjórnin.
síðan árið 1922—1923. Þetta staf- j
ar bæði af því að uppskera varð
l.jeleg í fyrra og verð á öllum
landbúnaðarafui'ðum mjög lágt.
Verra er þó ástandið bjá bænd-
urn í Danmörku. Hefir verðfallið
bitnað harðar á þeim vegna þess,
að þeir eiga mest undir erlendum
markaði, en sænskir bændur geta,
selt miklu meira innan lands af
framleiðslu sinni.
Stjórnmálamaður látinn. Cúno
fyrv. ríkiskanslari ljest í gær-
morgun af hjartaslagi í Ilamborg
65 ára að aldri. Cuno var kanslari
frá 1922—23. en gerðist síðan
aðalforstjóri Hamborgar-Ameríku-
Imunnar og hjelt þeim starfa til
daugadags. (FTT).
Spænskir útlagar sleppa
úr varðhaldi.
Af Spánverjum þeim, sem tekn-
ir voru fastir eftir óeirðirnar 10.
^ ágúst í sumar og voru fluttir til
I Afríku, bafa nú 29 komist undan.
. Sluppu þeir á frönsku seglskipi
frá Forte Villa á Gullströndinni.
Talið er. að verðirnir hafi verið
í vitorði með flóttamönnunum, því
j þeir gerðu enga tilraun til þess að
' stöðva ]rá. Spánska stjórnin telur,
að yfirmaður fanganýlendunnar
beri ábyrgð á flóttanum og mun
bonum verða stefnt fyrir herrjett.
Meðal flóttamannanna var Alfons
prins af Bourhon, náfrændi Alfons
fyrv. Spáuarkonungs. (FÚ).
\