Morgunblaðið - 03.09.1933, Blaðsíða 6

MORGUNBLAÐIÐ
Tll Borgarfiarðar
og Borgarness
alla mánudaga og fimtudaga.
Nýfa Bifreiðastöfiia.
Sími 1216 (tvœr línur).
Lofthernaður.
1 þýskum tímaritum eru nú
prentuð landabrjef, sem jafnframt
sýna hvé margar þúsundir flug-
vjela nágrannaþjóðir Þjóðverja
eiga, og með strykum er sýnt hve
langt. þær komast í einum áfanga,
og benda þau öll inn að lijarta
Þýskalands.
í Múncben fór nýlega fram æf-
ing um að verjast loftárásum. Og
skömmu seinna fór samskonar æf-
ing fram í Tokio. Á borgina var
„ráðist af óvini“, sem var við suð-
austurströnd Jápans. Flugherferð-
ir vorit farnar bæði að degi og
nóttu. Á daginn voru send reyk-
ský yfir borgina til að hyija hana.
Á nóttunni voru öll ljós sliikt. Ibú-
nnum voru fengnar gasgrímur.
Sjerstakar varðliðssveitir, hjúkr-
nnarliðssveitir og slöklcviliðssveitir
voru æfða.r hver í sinu starfi.
Að nökkru leyti er þetta gert
til þess að vekja athygii. I Þýska-
landi er það gert til þess að vekja
athygli á ]iví iivað þjóðin er varn-
ariaus gegn hiiium al-hervæddu
þjóðum, sem umkringja hana og
hafa yfir að ráða hinum hættu-
iegustu vopnum. Það er enn frem-
ur gert til þess að styðja kröfur
þýsku stjórnarinnar um jafnrjetti
í herbúnaði.
1 Japan, þar sem hernaður og
ásælnisandinn rikir, er þetta gert
ti! þess að sanna þjóðinni að hún
verði að leggja á sig enn þyngri
byrðar til hemaðarþarfa.
En ]>að er annað eftirtektar-
vert, sem kemur tii greina um
þessar æfingar, og það er, að
þáér' þjóðir, sem hægt er að ráð-
ast á í loftinu, búast við misk-
unarlausum árásum á friðsama
borgara. Það er ekki aðeins í
Miinehen, sem er alveg varnarlaus,
25’
fietur tm fyrirgefiö ?
ur á því hættulega, er ekki til“.
„Hvað vitið þjer um konurf“
„Eðlisávísun‘, var hið ákveðna
svar. „Sama eðlisávísun, sem stund
um leiðir mig rjetta braut, um
ófæran hugsanaferil“.
„Villir eðlisávísuin yður þá
aldrei sýn?“
Stutt þögn gaf henni tækifæri
til að athuga vangasvip hans. —
Hann virtist vera niðursokkinn við
að átta sig á hinum þokukendu
verum, sem voru á sveimi milli
trjánna, og þrýsti vörunum svo
fast saman, að munnurinn líktist
mjóu stryki. Hakan var sterkleg,
en vel löguð. Hin djúpu augu
hans, undir dÖkkum augabrúnun-
um voru, þrátt fyrir það, að hann
virtist ut.an við sig, bitur sem stál.
Vel lagað höfuð hans, hátt ennið
og svarta hrokkna hárið minti
hana á eitthvert gamalt málverk.
Ef til þill hafði hún sjeð það á
málverkasöfnunum í Madrid, eða
Amsterdam, og nú rif.jaðist það
upp fyrir henni. ,
„Teg hevri til þeim flokki
manna“, sagði hann að lokum,
„sem ekki hafa efni á, að láta sjer
að menn hafa áhyggjur út af
þessu, iioldur einnig í Tokio, sem
þó er stranglega varin af herskip-
um og stórum loftflota, og er auk
þess aðskilin óvinaþjóð af úthafi,
sem er þúsundir mílna á breidd.
Þetta sýnir að öflugustu her-
varnir eru ófullnægjandi gegn
fiugvjeiaárásum. 1 sjóorustu, þar
sem jafn mörg* herskip eru á
hvora lilið, vinnur sigur sá flotinn,
sem traustari skip á. En i loft-
hernaði er öðru ‘máli að gegna.
Það hefir enga þýðingu þótt ein-
hver þjóð eigi miklu fleiri hern-
aðarflugvjelar en önnur, borgir
hennar geta orðið fyrir árásum úr
lofti fyrir því. Lofthernaður verð-
,ur kepni um það hvor geti gert,
öðrum meira tjón, og þar munu
báðir vinna stórsigra jöfnum
höndum. Sigrandi þjóð og sigruð
þjóð munu leggja eins mikið í
a.uðn hvor fyrir annari. eins og
þær geta, og kalla að það sje gert
til þess að koma á friði.
Eitthvað á þessa leið farast
„Manehester Guardian“ orð ný-
lega í ritstjórnargrein. Er það
ekki glæsileg mynd af „heims-
friðnum“, sem hjer er brugðið
ipp í fáum dráttum?
Ný hegningarlöff
í Þýskalandi„
Hin nýja stjórn í Þýskalandi
hefir komið á miklu strangari
hegningarlögum en áður var. —
Eftir þeim er morðingjum refsað
með dauðadómi. Síðan þessi refsi-
ákvæði komu fram hefir morð-
ingjum fækkað að miklum mun.
Árið 1932 voru 9 menn myrtir
til fjár í Berlín, en frá því í
janúarmánuði nú í ár, en þá gengu
lögin í gildi, hafa aðeins verið
framin tvo ránmorð, og síðan
ránmorðingjarnir tveir, Reins og
Kebeiitv., voru líflátnir, í maí-
mánuði, iiefir ekkert r-ánmorð ver-
ið framið. — Einnig hefir öðrum
glæpamönnum fækkað, og minna
heyrist nú getið um vasaþjófa og
'iventöskuræningja, en áður.
skjátlast- Ef mjer yrði það á, að
gera eitthvað skakt, þá mundi
undirstaða framfarabrautar minn-
ar lirynja saman. Ef jeg til dæm-
is“, hjelt hann áfram, með háð-
keim í röddinni, „fremdi það
glappaskot, að gefa ranga fyrir-
sögn um blöndun á „Maltmjólk"
Fernhams, í framleiðslunni næstu
viku, þá mundu tuttuguþúsund
manns fá innvortisveiki, og salan
minka stórkostlega. í fyrsta skifti
á æfinni tala jeg nú við konu, sem
hægt er að taka tillit til“.
„Það fellur mjer betur“, sagði
hún liugsandi.
„Jeg sje að þjer hafið mætur
á einlægni“, hjeit hann áfram.
„Þjer gerið stórt glappaskot með
því að giftast Amberley lávarði“.
„Gangið þjer nú ekki heldur
langt“, spurði hún í viðvörunar-
róm.
„Iíreint ekki“, svaraði hann þur
lega. „ITinn ungi maður, sem við
tölum um, er að ætt og uppeldi
mjög aðdáunarverður. Slíkir menn
eru fyrirtak, og mjög sæmilega
gáfaðir. Hin meðfædda góða melt-
ing þeirra leyfir þeim að full-
nægja tákmarkalaust matarlyst
sinni, þeir halda áfram að vera í
jafnværi, og skapgóðir til æfiioka.
Til bænda.
Síðan í ársbyrjun 1929 hefi jeg
við og við skrifað forsætisráðherr-
um Framsóknarflokksins, og leitast
við að vara, þá við þjóðarhættunni,
sem stafar af sósíalistum og komm-
únistum, ásamt ýmsu fleiru. Þessir
háttvirtu herrar hafa talið sig (að'
mjer hefir skilist.) sem einskonar
t'orráðamenn bændastéttarinnar, en
af því að jeg er hóndason og alinn
upp í sveit til 21 árs aldurs, og
síðan fengið'í full 50 ár ali víðtæka
þekkingu á liögum bænda, viðskift-
nm þeirra og erfiðleikum yfirleitt í
iífsbaráttunni, }>á hefir mjer ekki
gleymst, .sveitalífið eða bændurnir
og skoða jeg mig sem hold af þeirra
holdi og blóð af ]>eirra blóði. Þess
vegna liefir mjer sárnað hvernig
bændur hafa verið dregnir á tálar,
ekki máske af nefndum herrum,
lieldur aðallega af málgagninu Tím-
inn, sem vitasknld hefir stjórnast
mest af Jónasi frá Hriflu, er fáir
munii nú efa að sje annað en hrein-
ræktaður kommúnisti. Þó jeg með
sjálfum mjer hafi iáð bændum að
þeir hafi því miður sumir hyerjir
fetað í fótspor Jónasar, þá er mjer
ijóst, að sökin sem blekt héfir þá, er
aðaiiega í því fólgin, að forsætis-
ráðherrar Framsólmar hafa ekki
haft þann nauðsynlega kraft í sjer
að víkja lionum og liði hans úr
flokknum, sem jafnan hefir verið
fáment, ef á liefir reynt.
Krafa mín hefir verið og er enn
sú, að allir bændur og aðrir, sem
að þeim hallast, landsvinir og þjóð-
hollir, gangi undir merki Sjálf-
stæðisflokksins, því þar eiga þeir
heima og hvergi annars staðar. Eng
in pólitísk ágreiningsmál eru á milli
þeirra bænda og betri manna, sem'
enn fylgja Framsókn, og Sjálfstæð-
isflokicnum, sem, samanstendur af
öllum st.jettum iandsins.
Við eigum allir og öli, konur sem
karlar, ungir sem eidri að skipa
okkur undir merki sjálfstæðis og
viðreisnar, svo þegnarnir í okkar
kæra, fagra, frjálsa og kraftmikla
föðmdandi, megi njóta friðar og
farsældar frá vöggu til grafar í
skjóli rjettlátrar stjórnar og ]>ings.
Akranesi í ágúst 1933.
Sv. G.
wwaaRFja—iua—Baawtiwat’Tiiiinii'Wii, imilw—NwaðTP*
Það er tiltölulega sami fjöldi af
vel upp öldum engilsaxneskum kon
um, sem mundu vera ágætis eig-
inkonur fyrir þessa menn, og fæða
þeim samskonar börn og þau eru
fjálf, til næsta kynþáttar. En af
tilviljun eruð þjer ekki ein af
þessum konum. Samband milli yð-
ar og hans, væri iilægilegt“-
Eina vörn hennar var reiði.
„Með tilliti til þess, hvað við
þekkjumst lítið‘.‘, sagði hún mjög
kuidalega, „eruð þjer nánast ósvíf-
inn“.
Hún hafði aðeins einu sinni
heyrt hann hlægja áður, það var
líkast einhverju erfiði, sem ekkert
ætti skylt við gleði.
„Svona samtal er ekki ómaksins
vert milli okkar,“ sagði hann,
„jeg veit að þjer meinið það ekki,
þjer heyrið ekki til þess háttar
fólki. Fyrir vísindamanninn eruð
þjer ímynd hins ættgenga. Þjer
eruð ekki dóttir Josephs, annars
baróns af Honerton, ekki systir
unga mannsins sem hvarf. Fæðing
yðar er einskonar leyndardómur,
sem aðeins skeður með fieiri kyn-
þátta millibili. Jeg get sjeð í anda
þá raunverulegu móður yðar,
fanga meðal Fiiisteanna, með
brostið hjarta af sorg og kvölum.
5kanöinauiski
þjóðflQkkurinn.
í enska blaðið „The Listener“
ritar E. E. Kelett í ritdómi um
bók eftir Oharles Marshail „Our
Northern Ancesters“, á þessa ieið:
„Einn sá. merkilegasti þjóðflokk-
ur, sem uppi hefir verið, er hinn
skandinaviski þjóðflokkur, sá
þjóðflokkur, sem á rúmri öld
stofnaði nýlendur á Islandi og
Grænlandi, fann Ameríku, stofnaði
konungsríki í Rússlandi, Irlandi og
Sikiley, og hertogadæmi í Nor-
mandi, hjálpaði til að reka Tyrki
úr Konstantinópel, og fór kross-
ferðir um Miðjarðarhafslöndiný
svo að sjóræningjar urðu að iiafa
sig á brot.t l>aðan.
Á sumrin fóru kapparnir í vík-
ing. Og þeir ljetu sjer ekki nægja
að marka spor í söguna, þeir færðu
oana og í letur. Hin löngu vet.rar-
kvöld styttu menn sjer stundir
við áð rifja upp og segja frá því,
er á dagana iiafði drifið á sumrin.
Þessar frásagnir urðu síðar að dýr-
mætum fjársjóði, fomsögunum.
Þessir kappar eru þá forfeður
vorir. Hvers vegna eru svo margir
sem láta sig það engu máli skifta?
Arið ættum að vera stoltir af
Leifi lieppna, eins og af Drake, af
Eddu, engu síður en Shakespeare,
af Njáls-sögu, engu síður en „Hinni
horfnu Paradís“.
Á seinni árum hefir þó áhuginn
fyrir fornsögunum farið vaxandi,
og flestar hafa þær verið þýddar á
msku, og margar Íesnar í skólum“.
Að lokum fer Kelett mjög lof-
amlegum orðum um bókina, og
væntir hann þess, að sem flestir
esi hana. Segir hann, að mönnum
gefist þarna ágætt tækifæri til
bess að kynnast fornsögunujn,
frá dögum Ragnars Loðbrókar til
enda Víkingaaldarinanr.
IJtanríkisverslun Þjóðverja,
I júlímánuði nam innflutningur
til Þýskalands 360 miljónum
marka, en útflutningur 385 miljón-
um inarka, eða 25 miijónum meira
heldur en innflutningurinn.
Park Lane og Honerton Chase
mundi ættfólki yðar finnast eins
undarlegir staðir, eins og yður
þætti þeirra umhverfi. Kynflokk-
ur yðar var, eins 'og þjer vitið,
ungfrú Judith, einu sinni sá vold-
ugasti á jörðinni. Ótugt nokkur
varð þess valdandi, að honum -var
útskúfað, á st.öku stað finst nú
gullið aðeins. — —
Hægur vindblær þaut - í elm-
trjánum fyrir utan, — sumarand-
vari, sem sendi angan gróðursins.
inn til þeirra. Það var laust við
allan svala, og þó fór hrollur um
Judith. Dyrnar í spilaherbergj-
unum voru opnaðar, og háværar
raddir rufu kyrðina í billiardher-
berginu, hæst af þeim öllnm var þó
rödd Ernst.
„Jeg kannast, við að jeg fór með;
yður hingað inn til þess að glett,-
ast við yður, og til þess að reyna
að fá að vita eitthvað um töfra-
herbergi yðar. Þjer eruð mjer yf-
irsterkari, jeg hætti við tilraun-
ina“.
„Mjer fanst eins og það iægi
einhver freisting í loftinu", sagði
hann iágum róm. „Jeg er líka
hræddur um að jeg geri fullkomn-
un þessarar líkingar hlægilega“.
„Við skulum fara hjeðan“, sagði
Tvisttau.
Mortíunkjólatau.
Ljereft hvítt og mislitt.
Flónel rósótt, röndótt, hvítt.
Sængurveraefni hvít og misl.
Silkiljereft margir litir.
Dún- og- fiðurhelt ljereft o.
m. fl.
Uersl. Msnchesier. Laugaveg 40. Sími 3894
Verðskrá
september 1933
Kaffistell 6 manna 11.5!)
Kaffistell 12 manna 18.0!)
Matarstell 6 manna 20.0; j
Matarstell 12 manna 32.51)
Ávaxtasett 6 manna 4.01)
Ávaxtasett 12 manna 7.00
Matskeiðar 2ja turna 2.00
Matgafflar 2,ja tnrna 2.0(1
Teskeiðar 2ja turna 0.65
Borðhnífar riðfríir 0.80
Skeiðar og gafflar alp. 0.5O
Boliapör postulín 0.50
Desertdiskar 0.30
Barnafötur 0.25
Barnaskóflur 0.20
Sparibyssur 0.35
Vasaúr góð 15.00
Vekjarakiukknr ágætar 5.00
Sjálfblekungar 14 karat 7.50
Sjálfblekungar m. glerpenna 1.5U
Ótal margt afar ódýrt.
I. Eimn ft Wn
Bankastræti 11.
Því meira sem notað er af Liliu
eggjadufti í baksturinn, því meira
er hægt að spara eggjakaupin.
Til flkureyrar
alla mánudaga, þriðjudaga, fimtu-
daga og föstudaga. Afgreiðsluna í
Reykjavík hefir Aðalstöðin. Sími
1383.
BifrelðastBð Hkureyrar.
Sími 9.
|H? rúllupylsa og kæfa
KLEIN.
Baldursgötu 14. Sími 3073.