Morgunblaðið - 19.01.1936, Page 5

Suniuidaginn 19. jan. 1936.
MORGUNBLAÐIÐ
5
r
Happdrætti Háskóla Islands.
Sala hlutamlða 1936 liefst 20. janúar.
25000 hlatlr. — 5000 vinnlngar. — Samtals 1 mll|ón 50 þúsnnd kr.
Alt fyrirkomulag happdrættisins er með sama hætti sem 1935.
Þeir, sem í síðasta lagi 10. febrúar beiðast sama númers, sem þeir höfðu í 10. fl. 1935, og afhenda miða sinn frá 10.
fl., eiga forgangsrjett að númerinu, svo framarlega sem sami umboðsmaður hefir fengið númerið frá skrifstofu
happdrættisins.
Eftir 10 febrúar eiga menn ekki tilkall til ákveðinna númera.
VERÐ HLUTAMIÐA:
|4 60>r. ‘[2 60 kr. 11
'|i 6_[kr. \ kr. 1\' u
]|4 15 kr. á ári.
1 kr. 50 au. á liverjum llokki.
Uniboðsinienii|Iiappd[rættisins í Reykjavík eru:
Frú Anna Ásmundsdóttir og frú Guðrún Björnsdóttir,
Túngötu 3, sími 4380.
Dagbj. Sigurðsson kaupm., Vesturg. 45, sími 2414.
Einar Eyjólfsson, kaupmaður, Týsgötu 1, sími 3586.
Helgi Sívertsen, Austurstræti 12, sími 3582.
I Hafnarfirði:
Valdimar Long, kaupmaður, sími 9288-
Elís Jónsson, kaupm., Reykjavíkurveg 5, sími 4970.
Jörgen Hansen, Laufásveg 61, sími 3484.
Frú Maren Pjetursdóttir, Laugaveg 66, sími 4110.
Sigurbjörn Ármann & Stefán A. Pálsson, Varðarhús-
inu, sími 3244.
Verslun Þorvalds Bjarnasonar, sími 9310.
IGeorg Thordal Finnsson,
kaupmaður.
Hann andaðist snögglega árla
ln,,rguns, J>ann 7. janúar síðastlið-
'"n a^ heimili sínu Laugaveg 76
hiw í bænum.
Ilann var fæddur 2. nóvember
p 0 a® Hamri í Borgarhre'pp. —
0,eldrar hans voru Finnur Finns
' 0I1> kaupmaður, og kona hans
( Ut 1 ,,n Snorradóttir. Þau hjón
Unu ^afa flutst til Reykjavíkur
—’88 og rak Finnur
n»sson verslun hjer í Reykja-
‘k um skeið.
í *eor8 heitinn ólst því upp hjer
a'uum. Var hann einn af stofn-
um R. p jt ]y[ 0g góður og
ugasamur fjelagi þar/
viðn(ímiUa kyrjaði Georg heitinn
a* Vl 1 Khmarstörf, sem hann gerði
h fæflStaríi sínu. Mun liann fyrst
a Aeiið hjá Siggeiri Torfasyni,
v hmanni, árið 1900. Þar næst
ann við H. P. A. ThomseP
verslun um nokkur ár. Þegar
Jensen Bjerg byrjaði verslun hjer
í Reykjavík, varð Georg heitinn
starfsmaður við þá verslun (Vöru-
lnisið) um margra ára skeið, og
nokkur árin síðustu verslunar-
stjóri við þá verslun. Vann hann
sjer jafnan velvild og traust
Jjeirra sem kyntust lionum.
Arið 1925 byrjaði Georg- heitinn
að versla fyrir eigin reikning, og
er verslun hans bæjarbúum kunn.
Þann 17. júní 1916, giftist Georg
lieitinn eftirlifandi konu sinni,
Guðnýju Fanny Benónísdóttur, en
börn þeirra hjóna eru: Fjóla 19
ára, Óli Ragnar 16 ára, Hjördís
7 ára og Dóra 7 mánaða gömul,
öll mannvænleg börn.
Georg lieitinn tók á ýmsum svið-
um, þátt í fjelagslífi bæjarins,
bæði í íþróttafjelögum og í VeTsl-
unarmannafjelagi Reykjavíkur var
diann um mörg ár. f aðalslökkvi-
liði Reykjavíkur var hann
frá ársbyrjun 1918, til dauða-
dags, er mjer óhætt að fullyrða að
ekkert starf utan heimilis hans
var honum meira áhugamál, etida
var hann einn af bestu liðsmönn-
um slökkviliðsins.
Georg heitinn var meðalmaður
á hæð, grannvaxinn en liðlega og
knále'ga, bjartur yfirlitum, glaður
og hlýr í viðmóti og vinfastur,
hann var vel greindur og óvana-
lega fjölhæfur.
Við fráfall Georgs, hefir kona
hans og, börn orðið fyrir þungri
sorg, og vinir hans og kunningj-
ar sakna hans og minnast hans
sem góðs fjelaga.
P. Ingim.
| Villijálmur Hildibrandsson |
Hann ljest að heimili sínu,
Laufásveg 20, að morgni hins 12.
þ. m., eftir 5 daga legu í lungna-
bólgu.Þessum mæta manni, sem nú
hefir flust af hinu jarðneska sviði
langar mig að senda nokkur kveðju
orð.
Hann var fæddur að Búðarkoti
í Þykkvabæ 18. des. 1864 og voru
f>au 17 systkinin; var hann síðan
lijá foreldrum le'ngst af og studdi
þau með ráði og dáð sem sagt
óslitið þar til hann giftist 24. maí
1892 eftirlifandi konu sinni, Ingi-
björgu Ólafsdóttir frá Bakka í
Þyltkvabæ, hinni ágætustu konu
er ætíð og í öllu stóð manni sín-
um við hlið. Reistu ungu hjónin
bú að Dísukoti í Þykkvabæ og
ekki við mikil efni, en brátt kom
í Ijós dugnaður og fyrirhyggja
því ekki leið á löngri þar til hag-
ur þeirra breyttist og efnin juk-
ust; hjer var þó ekki um tilviljan
að ræða, heldur hinni starfandi
hönd húsbóndans, dugnaði hans
og ráðdeild. Vilhjálmur Hildi-
brandsson reyndist fljótt atorku
maður hinn mesti, virtist hann
!jafnvígur á fle'sta hluti, var hinn
ágætasti smiður og lagði því
gjörva hönd á margt. Vinsælda
nutu þau hjón mikilla strax á
þessum árum; kom þar margt til
■
, greina, traust sveitunganna á
Dnasfl norski banklnn
Stofnfjfe
K 26.000.000
Bergen, O«lo
og Hangesand
¥aras|ó5lr
BERCENS PRIVATBANK
:þeim, hin haga hönd húsbóndans,
jer var útrjett til hjálpar; hin sí-
glaða lund og fróðleikur um
margt, sem elcki var títt í þá tíð,
því vel fylgdist maðurinn me'ð.
Eftir 14 ára briskap í Dísukoti
fluttu ])au að Vetleifsholti í Holt-
um og bjuggu þar í 13 ár. Er
hina sömu sögu að se'gja frá þeim
árum; vinaliópurinn jókst, bless-
un livíldi yfir búinu og voru þau
mi.sem kallað er, sæmilega efnuð.
Frá Vetleifsholti fluttu þau til
Reykjavíkur árið 1919, keyptu
húsið á Laufásveg 20 og höfðu
búið í því í full 16 ár, með rausn
og sóma, þe'gar liinn ágæti hiis-
bóndi var kallaður hjeðan.
Frá þessum árum væri margt
um hinn látna öldung að segja,
sem vel væri þess vert að í letur
væi'i fært; lífsstarf hans hje'r var
í smíðahúsi hans, þar sást hann
jafnan, ])ar var hin haga hönd
jafnan að verki, og segja mætti
jmjer en ekki sýna að smíðisgripir
i
jannara tækju hans fram.
Fáir þóttu sanngjarnari en hann
Hann virtist fæddur til að starfa
og aldrei fjell honum verk úr
hendi.
Þeim hjónum varð 6 barna auð-
ið, tvö mistu þau, tvær stúlkur,
aðra 2 og liina 4 ára, 4 eru á lífi
og uppkomin og eru þau: Olgeir
bílstjóri giftur Evlalíu Guðbrands-
dóttur af Eyrarbaklia, Sigurbjörg
gift Guðmundi Kristjánssyni skipa
miðlara, Ingvar skipstjóri giftur
Aslaugu Jónsdóttir frá Hjarðár-
holti í Borgarfirði og Kristinn
blikksmiður ógiftur í foreldra-
húsum. Öll eru börn þessi hin
mannvænlegustu og virðast hafa
féngið kosti foreldranna að vöggu-
gjöf. Dýr fjársjóður hlotnaðist
hinum látna föður þeirra, sá að
hafa barnalán og mikil er sára-
bótin nú fyrir konu hans, við frá-
fall hins ágæta maka að eiga slík
börn, sem öll vilja bera liana á
örmum sjer.
Vilhjálmur Hildibrandsson var
maður í orðsins rjettu meTkingu,
sannur sonur fósturjarðarinnar,
sómi hinnar íslensku bændastjett-
ar og vildi vera henni alt.