Morgunblaðið - 18.06.1939, Qupperneq 3

Sunnudagur 18. júní 1939.
MOEGUNB L A Ð 11)
8
Verður ísl.
knattspyrnu-
mönnumboð
ið til London
‘C* nska knattspyrnuIiSið I. C.
kom king-að með Goðafossi
á hádegi í gær. Þeim var haldið
samsæti á Garði kl. 3Va í gær, þar
sem ræður voru fluttar af hálfu
Englendinga og íslendinga. Fyrsti
leikur þeirra fer fram eins og áð-
ur hefir verið sagt frá, annað
kvöld við K. R.
Þegar Engleíidingarnir komu
til Vestmannáeyja í fyrrakvöld,
var veður hið besta. Knattepyrnu
ráð Yestmannaeyja tók á móti
þeim og sýndi þeim eyjarnar og
síðan var þeim haldið samsæti í
samkomuhúsinu í Eyjum.
Skoski knattspyrnumaðurinn
Mr. Bert Jack, sem nú dvelur í
Vestmannaevjum, átti tal við far-
arstjóra I. C., Mr. Smith, fyrir
Morgunblaðið og fer hjer á eftir
skeyti Mr. Jacks:
— Mr. Smith sagði mjer, að
hann og knattspymumennirnir
hlökkuðu til kappleikjanna í
R.eykjavík. Hann sagði, að lið I.
C. væri ekki eins sterkt nú eins
og er þeir fóru í ferðina krihgum
hnöttinn, en þó vonaðist hann eft-
ir að þeir gætu sýnt góða knatt-
spyrnu.
Knattspyrnumennirnir eru frá
ýmsum stöðnm í Englandi og
Skotlandi.
Þegar jeg sagði Mr. Smith, að
völlurinn í Reykjavík væri mjög
harður, kvað hann það tæpast
koma að sök, því að þeir hefðu
leikið á hörðum völlum í Egypta-
landi og Kína.
Jeg spurði Mr. Smith, hvort
ekki væri liægt að koma því við
að íslenskir knattspyrnmnenn
Ijeku við þá í London.
Mr. Smith kvað það vel til fnnd
ið. Við Ijekum við Olympíulið Kín
verja á Arsenal-vellinum í Lond-
on nýlega. Jeg er viss um, að ís-
lendingar eru nógu góðir til þess
að leika í Englandi. Væri gaman
að fá þá úf til London í ágúst-
mánuði.
Mr. Smith var nokkuð áhyggju
fullur út af bakvörðum liðs síns,
en framverðirnir sagði hann að
væru sjerstaldega góðir og hefðu
mikla reynslu að haki sjer. Ilann
vonaðist til, að framherjarnir
gætu staðið sig vel. Yfirleitt virt-
ist mjer Englendingarnir vera
hinir bjartsýnustu.
Báðir bjartsýnir.
Þrátt fyrir að samningar Rússa
og Breta í Moskva gangi
treglega, 'þá eru þó báðir aðilar
bjartsýnir.
Þeir búast við að samningur
u-m þríveldabandalag verði fljót-
lega tindirskrifaður.
SÍLDVEIÐISKIPIN
Frjettaritari vor á Siglufirði
símar, að enn hafi engin
sílcl veiðst, enda hafi tíð verið
stirð. Undanfarna daga liafa þau
skip, sem, komin eru norður, leg-
ið á liöfnum inni.
Bjartsynn, raunsær hug-
Verður breski Isjónamaður
flotinn látinn ría’ða Ólafs Thors
rjúfa hafnbannið atvinnumálaráðherra
Frú frjettaritara vorum.
Khöfn í gær.
HORFUR þykja ískyggilegar i Austur-Asíu.
Ráðherrar í breska ráðuneytinu hafa feng-
ið fyrirskipun um að vera um kyrt í Lond-
on um helgina.
1 Japan ganga lausafregnir um að Bretar hafi gefið
herskipaflota sínum í Austur-Asíu. fyrirskipun um að
rjúfa hafnbannið í Tientsin og flytja þangað matvæli.
Ef Japanar reyna að stöðva bresku herskipin geta afleiðiugíyn-
ar orðið hinar alvarlegustu.
Stjórnin í Tokio hefir fallist á tillögur herforingjanna um
aðgerðimar í Tientsin og gefið herstjóminni þar óbundnar hénd-
ur um alt, sem hún telur að gera þurfi.
Meðal stjórnmálamanna í Tokio ríkir sú skoðu>’., að örðugt muni
að leysa deiluna án þess að Bretar bíði nokkurn álitshnekki.
I London ríkir sú skoðun, að Bretar sjeu viðbúnir að gera hverj-
ar þær ráðstafanir, sem nauðsynlegar kunna að verða. Breska stjórn-
in er að bíða eftir skýrslu, sem verið er að gera um hvaða refsiaðgerð-
ir múni reynast áhrifamestar gegn Japönum.
Við hátíðahöld íþróttamanna í gær flutti Ól-
afur Thors atvinnumálaráðherra eftirfar-
andi ræðu við leiði Jóns Sigurðssonar:
Því heyrist stundum fleygt, að sagan sje ekkert nema helber
hjegómi til ánægju þeim, sem fróðleiksfúsir eru, flestum öðrum
til ama og engum til gagns.
Má það furðulegt teljast, að slík firra skuli vakna í huga-
nokkurs íslendings, því engi nþjóð ætti betur að skilja og meir
að meta þá fjái*sjóði, sem sagan geymir, en einmitt við Islend-
ir.gar, sem þangað höfum sótt þolgæði og þrótt til þess að standa
gegn margra alda ásókn ísa og elda, hallæris, drepsótta, erlendr-
ar ánauðar og'hvers konar hörmunga.
Munu flestir dómbærir menn hiklaust játa, að í þeirri longu
og örðugu lífsbaráttu hafi engin kynslóð átt aðra sterkari stoð en
þau afrek forfeði’anna, sem sagan varðveitti og greiddi öllum
aðgang að. ___________
Hlutleysi
Útvarpsins:
Nýjar reglur
að hefir oft viljað brenna við
að útvarpið gætti ekki hlut-
leysis síns í sjórnmálum, sem
skyldi. Útvarpsstjórn hefir nú á-
kveðið að setja um þetta strang-
ari reglur, og sett eftirfarandi
fyrirmæli um tilkynningar, er
varða stjórnmálaflokka og stjórn-
málablöð:
1. Heimilt er að birta tilkynn-
ingar frá blöðum 'úm, að þau á
tilgreindum tíma flytji greinar
um tilgreind efni eftir tilgreinda
höfunda. Ber þá jafnan að gæta
þess til hins ítrasta, að fyrirsagn-
ir greina eða frásagnir nm efni
þeirra ékki beri á sjer neinn póli-
tískan áróðursblæ, árásir á mann-
orð rnanna, flokka eða fjelags-
heilda, og eigi mega í slíkum til-
kynningum felast hvatningar til
almennings um að lesa. fyrnefnd
blöð eða greinar.
2. I tilkynningum um stjórn-
málafundi flokka eða fjelaga ber
stranglega að gæta hinna sömu
reglna, sem teknar eru fram und-
ir tölulið 1, varðandi blöð. Ber
þá að haga tilkynningum um
fundarefni á sama hátt og um
greinar, að þær sjeu látlausar,
lausar við stjórnmálaáróður og á-
rásir og lausar við hvatningar um
fundarsókn.
Morgunblaðinu þykir ástæða
til þess að birta þessi fyrirmæli,
svo að lesendur blaðsins geti
fylgst með því sjálfir, hvernig
útvarpinu tekst að fylgja þessum
eigin reglum sínum.
E.s. Brúarfoss fór til Akraness
í gærdag og tók þar vörur til út-
flutnings.
71 manns hafa
farist af frönsk-
um kafbát
Frá frjettaritara vorum.
Khöfn í gær.
ranskur kafbátur — þriðji
kafbáturinn á nokkrum vik-
uœ— hefir sokkið og 71 manns
hafa farist. Áður hafði farist ame-
rískur kafbátur með 33 mönnum
og breskur kafbátur með 99
mönnum.
Kafbáturinn var staddur undau
ströndum Indo-Kína og var að
æfingum. Hefir ekki tekist að
finna staðinn, þár sem báturinn
sökk, þrátt fyrir 30 klst. ítarlega
leit.
Vegna. óvenju mikils dýpis á
þessum slóðum verður ekki hægt
að lcoma við Davis-tækjunum —
björgunarklukkunni, sem notuð
var, þegar ameríski kafbáturinn
fórst.
Er því engin von um björgun.
Eldur f gfstfhús-
fnu f Eyjum.
Eldur kom upp í húsinu Tunga
í Vestmannaeyjum í fyrri-
nótt en í þessu húsi er gistihús-
ið í Eyjum, Hótel Berg. Skemd-
ir urðu ekki miklar, nema í einu
herbergi, þar sem eldurinn hafði
hrotist út.
Eldurinn kom upp í herbergi,
þar sem geymd voru rúmföt, dúk-
ar o. þ. h. Var vátrygt gegn elds-
voða, en tjón eigenda er þó talið.
tilfinnanlegt.
Ókunnugt er um eldsupptök.
íþróttamanninum færir sagan
í dag eigi aðeins skemtilegan
fróðleik, heldur og gagnlegan
boðskap. Af sögunni lærir hann,
að íþróttirnar eru æfagamlar,
svo að kalla jafn gamlar mann-
kyninu, og öll er sagan þess óræk
vitni hversu saman hefir farið
líkamlegt atgerfi og menning
sjerhverrar þjóðar, og andlegur
þroski hennar og veraldleg vel-
gengni.
Eldgamlar heimildir sanna, að
á veldistíma Egypta, stóðu í-
þróttir með miklum blóma þar
í landi. Saga Grikkja og Róm-
verja talar sama máli. Það er
hæpið, hvort andleg menning hef
ir nokkurntíma náð hærra en
með Grikkjum á stórveldistíma
þeirra. Það er víst, að engin þjóð
hefir skipað íþróttum jafnt til
öndvegis og Grikkir.
Og enn í dag er það svo, að
með mestu öndvegisþjóðum,
heimsins eru íþróttimar mest í
heiðri hafðar, svo að engu þykir
minna um vert líkamlegt atgerfi
æskumannsins en bókhneigð
hans, námfýsi og vísindaafrek.
Að því er okkur Islendinga
snertir, segir sagan alt frá land-
námsöld og fram á þennan dag
hið sama, og gefur skýrt fyrir-
heit um það, að ávöxtur íþrótta
og líkamlegrar menningar, er
eigi aðeins vellíðan líðandi stund
ar ,heldur og vaxandi orka og
aukin velsæld á öllum sviðum
þjóðlífsins á ókomnum öldum.
Sagan er því hin sterkasta
hvatning sjerhverjum íþrótta-
manni til aukinna dáða.
★
Hjer við gröf Jóns Sigurðsson
ar kveður rödd sögunnar hátt
við, og hljómar með meiri styrk
leika og myndugleik en víðast
annarsstaðar. Hún flytur eigi að
eins vísindamönnunum og stjorn
málamönnunum sinn boðskap.
Sá, er hjer liggur grafinn, er til
fyrirmyndar sjerhverjum þeim,
er vill verða gagnlegur þegn í
þjóðfélaginu.
Það er verðugt að íþróttamenn
heiðri minningu þessa þjóðfor-
ingja með því, að staldra við
hjer við leiði hans, er þeir hefja
höfuð-íþróttamót ársins, því einn
ig þeirra fyrirmynd var hann.
Enginn hefir kept fastar að
markinu en hann. Hvergi hafa
dygðir hins sanna íþróttamanns,
þrautseigjan, krafturinn og
drenglyndið lýst sjer sterkar en
hjá honum.
Iþróttamenn sýna einnig vitur
leik, er þeir hefja hjer mót sitt.
Ást og virðing fyrir Jóni Sig-
urðssyni á vissulega sinn þátt í
vaxandi afrekum íslenskra
íþróttamanna, því áreiðanlega
er margt heitið unnið einmitfc
hjer við leiði hans, bæði um það,
að leggja fram kraftana á sjálfu
íþróttamótinu, sem og að iðka
æfingar og stæla þi’óttinn til
næsta móts.
★
Væri Jón Sigurðsson kvistur
af stórum meið, hefði hann
fæðst með einhvérri stórþjoðinni,
myndi sagan hafa varðveitt nafn
hans og minningu á ókomnum
öldum í hugum bóklærðra manna
imi gervallan hinn mentaða heim.
Hann var Islendingur og er þvf
lítt þektur utan okkar lands-
steina. En Jón Sigurðsson var
mikilmenni engu að síður. Gáfur
hans, skapferli, viljaþrek og
glæsileiki hefðu allsstaðar skip-
að honum til öndvegis. Nú geld-
ur hann aðeins afleiðinga þess,
að þjóð hans bauð smærri verk-
efni og síður sögulega viðburði
á alheims mælikvarða, en synir
annara þjóða hafa fengið að fast
við, — og sigra, með andlegum
og líkamlegum yfirburðum Jóns
Sigurðssonar.
Sumra nafn geymir sagan
vegna einstaks afreks þeirra.
Aðrir tryggja sessinn með verð-
leikum langrar og dáðríkrar æfi.
Jón Sigurðsson er meðal hinna
síðari. Hann vann margra manna
verk og á mörgum sviðum, og
öll vel. Er það t. d. álit manna,
að þessi öndvegishöldur íslenskra
FRAMH. Á SJÖUNDTJ SÍÐU.