Morgunblaðið - 27.07.1939, Blaðsíða 8

Fimtadagur 27. julí 19Íft-
Jfcuns&ajiuc
%
Framhaldisaga « Þfer gelifl byrfall i dag
Rauða akurlilfan og ræoda brúðurin
}.
t
SÍTRÓNUR
■ýkomnar. Þorsteinsbúð, Grund
arstíg 12, sími 3247, Hring- $£❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖♦❖❖❖♦❖ ❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖♦❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖❖{
hr*ut 61. Sími 2863.
RABARBAR!
■ýupptekhin 2S au. V4 kg.
Strausykur 65 au. 1 kg. Van-
iílestengur. Dikkur Hellukand-
Is. Púðuraykur. Sýróp. Niður-
suðuglös. Tappar og Bitamon.
Þorsteinsbáð, Hringbraut 61,
sími 2803. Grundarstíg 12,
sími 3247.
NÝAR KARTÖFLUR
ístepiskar og ítalskar1, Þorsteins-
búð, Hringbraut 61, stmi 2803.
Gmndarstíg 12, sími 1247.
HOSUR,
margar stærðir — Hárnet, fín.
Jersey-bmxur og -bolir. Silki-
undirsett. Svart klæði og Satin,
B|gagtaefni og pilsefni o. H. —
.Verslun Guðrúnar Þórðar-
áóttur, Vesturgötu 28.
RABARBAR
■ýupptekinn 50 au kg. Nýtt
böglasmjör nýkomið. — Bestu
kaupin gera allir á Hverfis-
0ötu 50. Sími 3414.
KALDHKEINSAÐ
þorákalýsi sent um allan bse. —
Björn Jónsson, Vesturgötu 28.
Sími 3504.
MEÐALAGLÖS
Fersólgiðs og Soyuglös, keypt
daglega. Sparið miililiðina og
komið beint til okkar ef þið
viljið fá hæsta verð fyrir glös-
in. Laugavegs Apótek.
KAUPUM FLÖSKUR,
stórar og smáar, whiskypela,
glös og bóndósir. Flöskubúðm,
Bergstaðastræti 10. Sími 5395.
Sækjum. Opið allan daginn.
KAUPUM FLÖSKUR
glös og bóndósir af flestum teg-
undum. Hjá okkur fáið þjer á-
vmlt hæsta verð. Sækjum til
yðar að kostnaðarlausu. Sími
5333. Flöskuversl. Hafnarstr. 21
KOPAR KEFPTUR
f Landim^mml
MINNINGARSPJÖLD
fyrir Minningarsjóð Einars
Helgasonar, garðyrkj.ustjóra
fást á eftirtöldum stöðum:
Gróðrarstöftinni, Búnaðarf jel
(slands. Þingholtsstræti 33
Laugaveg 50 A. Túngötu 45, o|
afgreiðslu Morgunblaðsins. —
I Hafnarfxrði á Hverfisgötu 38
Kamogan hartogi hefir dvalið la»d-
f'látta í BngLandi, ásamt Yvorme dóttnr
sinni. Hún hefir gifst Anthony lávarVi
á lamn, en faðir hsnnar, sem vill gifta
hana Mai'tin-Mofet, bankastjóra í Brest,
þykkit hafa fyrirgjefiö henni og fær
hama til þess að fyigýa sger ti-1 Bath,
eftir að hafa keimsótt nngu hjónin. Á
leiðinni kémur Martin Roget til þeirra
»g beldur hertoginn, aö hann ætii að
fara meS þau til Holland* og giftast
Yranne Bn í raixn og reru gengur
Martm-Roget undtr fölsku nafni, er
svarinn óvinur hertogans og aetlar að
fmrnsKKljii þau fiöasíkwm hyltingar-
möitnum.
Alt í einu rak hertoginn upp
hljóð og greip hönd dóttur sinn-
ar.
„Yvonne!“ sagði Kann áhafmr.
„Br mig að dreyma eða er jég að
missa vitið?“
„Hvað er að ?“ spurði hún kulda-
lega.
„líjegðu mjer, hvað þú sjerð
þarna úti?“
Hann var svo æetnr, að Yvonne
stóð ósjálfrátt á fætur og horfSi
út yfir hafið, í áttina, sem hann
hafði bent í.
„Segðu mjer hvað þú sjerð!“
sagði hann aftur í vaxandi geðs-
hræringu, og Yvonne fann, að
hönd hans titraði.
„Jeg sje ljós frá vita, held
jeg“, svaraði hún.
„Og hvað meira?“
„Annað ljós, minna, og miklu
hærra uppi. Það hlýtur að vera
uppi á klettabrún“.
„Meira?“
„Já, nú sje jeg ljós hjer og
þar. Það hlýtur að vera þorp á
ströndinni“.
„Á ströndinni“, hvíslaði hann
hásum rómi. „Finst þjer ekki eins
og við stefnum þangað?“
„Jú, það lítur út fyrir það“,
svaraði hún kæruleysislega.
Rjett í þessu kom Martin-Rog-
et aftur til þeirra.
„Martin-Roget f“ kallaði hertog-;
m.
„Já, Mpnsieur le due“, svaraði
hinn og staðnæmdist fyrir fram-
an hann, með hendur í vösum,
hrokafullur á svip.
„Hvaða ljós eru þettia, íem við'
sjáiim ?“
„Yitinn fyrir utan Le Crodsio
og á höfninni“, svaraði Martin-
Roget háðslega.
„Hvað á þetta að þýSa?“
,A-ðeins það“, svaraði Martin-
Roget hlæjandi, „að víð erum
rjett við strönd Frakklands og
verðum komin til Nantes rjett
fyrir miðnætti“.
„Til Nantes?“ endnrtók hertog-
ina með titrandi röddu. „Bn við
áttum að fara til Hollands!“
„Nei, hertogi“, svaraði hinn
sigri hrósandi. ,Ferðinni var alt-
af heitið t.it Nantes, þaðan sem
þjer flýðuð eias og hugleysingi,
er yður varð ljóst, að hefnd fólks-
ins myndi að lokum bitna á yðnr
o» yðar líkum“.
„Jeg skil yður ekki“, stamaði
hertoginn, og faðir og dóttir
hörfuðu ósjálfrátt hvort til ann-
ars, eins og til þess að leita skjóls
fyrir ofsareiði þessa manns. Þeim
datt ekki annað ; hug en að hann
væri búinn að missa vitið.
„Jeg er viss nm, að mjer myndi
ekki endast þessir fjórir tímar,
sem við eigum enn eftir að sigla
niður Loir, til þess að útskýra
það fyrir yður, að yður hefir loks
orðið hált á drambsemi yðar og
hroka — að þjer enið nú í hönd-
um óvina yðar, sem þjer einu
sinni tölduð ekki nógu góða til
þess að þurka rykið af fótum yð-
ar. Þjer haldið að jeg sje vit-
skertur, hertogi", hjelt hann á-
fram ofur rólega. „Má vel vera,
að jeg sje það. En jeg nýt að
minsta kosti hefndarinnar í rík-
um mæli“.
„Hefndarinnar ? Hvað höfum við
gert yður? Hvað hefir dóttir mín
gert?“ stamaði hertoginn. „Þjer
sögðust elska hana, vilckið fá
hana fyrir konu, og jeg s-amþykti
það. Hún--------“.
Mrtia-Roget rak upp skelli-
hlétur,
„Já, þjer gengnð í gil3runa“,
tók ha»n fram í fyrir hormm í'
hæðnisróm. „Þjer voruð »vo blind-
aðmr af peningnm Martin-Jtogets,
að þjer þektað ekki, að hann var
í raun og veru PierreAdet, sonur
gamia Jean Adet, sem þjer ljetuð
taka af lífi alsaklausan, til þess
að svala svívirðilegum hofndar-
bug yðar!“
„Pierre — Adet---------jeg skil
yður ekki“.
„Þjer eruð ekki mjög skilnings-
góður, hertogi", sagði hinn háðs-
lega. „En reynið að rifja npp
fyrir yður kvöld eitt fyrir fjór-
um árum, þegar ungir óróasegg-
ir höfðu komið sjer saman um
að skjóta yðmr skelk í bringu
heima í Kernogan-höllinaii. Til-
raunin mishepnaðist, og Pierre
Adet, foringi þeirra varð að flýja.
En þjer voruð með refsivöndinn
á lofti og ljetuð reiði yðar bitna
jafnt á saklausum sem sekum.
Þjer vilduð þá feiga, alla þessa
óþokka! Og Pierre Adet! Honum
þurfti að refsa eftirminnilega,
öðrum til viðvörunar. Munið þjer,
hertogi, það, sem síðar skeði?
Pierre Adet komst nær danða en
lífi á flótta. Faldi sig fyrst á
prestssetrinu í Vertou og síðan í
skurðum og gryfjum á leið til
París. Hann vissi ekkert hverju
fram fór í Nantes á meðan. En
þegar hann kom til fullrar með-
vitundar aftur, frjetti hann, að
Kernogan hertogi hefði látið
hengja föður hans, sem engan þátt
hafði átt í óeirðunum!“
Martin-Roget þagnaði. Hann
hristist af undarlegum krampa-
hlátri. En hertoginn og dóttir
hans sögðu ekkert.
Hertoginn var eins og fluga,
sem veidd er í net. Hann var eins
og lamaður af skelfingu yfir þeim
nmuJ'

TJÖLD, SÚLUR
og SÓLSKÝLI.
Verbúð 2,
sími 1840 og 2731
HÚSPLÁSS TIL LEIGU
nú þegar eða seinna. Hentugt
fyrir smáiðnað eða verslun. —
Upplýsingar í síma 5283.
1—2 HERBERGI
óskast strax með miðstöðvar-
hita, húsgögnum og aðgangi að
baði. Uppl. á tannlækninga-
stofu Halls Hallssonar tann-
læknis.
C jötugur enskur fiskimaður
rnisti rjettindi sín til að
stjórna vjelhát vegna þess að hann
stóðst ekki sundraun, sem vjel-
bátaformenn verða að standast,
ef þeir eiga að halda rjettindum
sínum. En ekki alls fyrir löngu
bjargaði gamli ínaðurinn konu og
barni hennar frá druknun í höfn-
inni í Hastings og sem viðurkenn-
ingn fyrir afrekið fekk hann for-
mannsrjettindi sín aftur.
★
Fyrir 100 árum voru um 4000
blöð og tímarit til í öllum heim-
inum. Nú er blaðakostur heimsins
talinn að minsta kosti 100.000.
★
Spánska stjórnin hefir lagt 20%
skatt á tóbak, skemtanir og ann-
i, sem ekki getur talist nauðsyn-
legt til að framfleyta lífinu.
★
Ameríska leikkonan Deanne
Durhin, sem aðems er 18 ára að
aldri, á að syngja opinherlega í
London í hanst. Til orða hefir
komið að hin unga söngkona syngi
fyrir Mary ekkjudrotningu á
heimili drotningarinnar.
★
Louis Genneteau, verkamaður í
smábænum Petit Chef du
Bois, ætlaði að giftast Eugenie
Consseau. Brúðkaupið átti að fara
fram kl. 9 á laugardagsmorgni.
En brúðhjónin komu ekki í kirkj-
nna á ákveðnum tíma. Ástæðan
var sú, að brúðguminn var horf-
inn og fanst hvergi, hvernig sem
leitað var. Á mánudagskvöld
fanst Louis úti í skógi. Hann gat
ekki gefið neina skýringn á
hvarfi sínu.
Nú er það útaf fyrir sig ekki
neitt nýtt, þó hrúðgumar hlanpi
frá brúðkaupi sínu á síðustu
stundu, en í þessu tilfelli er þetta
dálítið sjerstætt vegna þess, að
þetta er í þriðja sinn, sem Louis
stingur af frá fyrirhuguðu hrúð-
kaupi sínu. Rúmum mánuði áður
átti brúðkaupið að vera í fyrsta
skifti, en daginn áður hafði Lou-
;is flúið og fanst þá ekki í 12 daga.
Kærastan fyrirgaf honum og enn
var brúðkaupið ákveðið og enn
slapp Louis. En kærastan er ekki
af baki dottin, því hún hefir á-
kveðið að reyna í þriðja sinn.
Rakarinn ætlaði að sápa Skot-
ann, sem hann var að raka aft-
ur eftir að hafa fárið einu sinni
yfir með hníf sínum.
— Hvað eruð þjer nú að gera?
sagði Skotinn.
— Það er venja okkar að fara
tvisvar yfir með hnífnum.
Skotinn rauk á fætur.
— Það er mesti óþarfi. Jeg lít
inn á morgun og fæ þá seinni um-
ferðina.
Mikil eftirspurn er eftir plássi
í risaflugvjelum Pan American
flugfjelagsins, sem halda nppi föst
um flugferðum yfir Atlantshaf.
En ekki er rúm nema fyrir 40
farþega í einu. 600 manns eru
jafnan á biðlista.
ósköpum, sem yfir hann dundm,
lamaður af samviskubiti, er hon-
um var ljóst, að hann með þrjóskm
sinni og grimd hafði leitt dóttar
sína í þessa hræðilegu óhamingju_
Og Yvonne hugsaði með sjer, aí •
þó að hún liði, væri föður henn-
ar þó meiri vorkun.
„Farið þjer nú að skilja að-
stöðu yðar, kertogi?“ spurði Mar-
tins-Roget.
Hertoginn hneig máttvana nið-
ur á kaðaltrossu á þilfarinu. Yv-
onne hallaði sjer að borðstokkn-
um. Vindurinn Ijek um aadlit
hennar og hún reyndi að sjá svip
Martin-Rogets í dimmunni. Hún
þóttist vita, að hann væri skæld-
ur af hatri og grimd.
„Og þjer hafið búið yfir hatri
yðar og hefnd allan þenna tíma“,
sagði hún rólega. Síðan bætti hún
við alvarleg í bragði; „Ekki vildi
jeg býtta um hlutskifti við yður,
þó að jeg sje sorgmædd og viti,
að þjer munið brátt senda okkur
í dauðann“.
„Og jeg, borgari“, sagði hann
og ávarpaði hana í fyrsta sinni
með hinu fyrirskipaða áv,arpi
byltingarmanna, „myndi ekki vilja
skifta um lilutvcrk við nokkurn
keisara, konnng eða harðstjóra á.
þessari jörð. Já, jeg liefi beðið í
öll þessi ár“, hjelt hann áfram og
gekk nær henni. „I fjögur ár hefi
jeg verið að hollaleggja það,
hvernig jeg gæti hefnt mín á yð-
ur og hertoganum. Þið flýðuð eina-
og hugleysingjar og voruð meirxt
að segja fús til þess að hjálpa út~
lendingum til þess að koma til
Framh.
SŒUtynnbrujav
VENUS SKÓGLJÁI
mýkir leðrið og gljáir skónn af—
burða vel.
VENUS-GÓLFGLJÁI
afburðagóður og fljótvirkur. —-
Ávalt í næstu búð.
FRIGGBÓNIÐ FÍNA,
er bæjarins besta bón.
KÚLULEGUR og
reimhjól. Afgreiðslan flutt í A5~
alstræti 11. B.
SKF UMBOÐIÐ.
IO.GT.
ST. FRÓN NR. 227.
Fundur í kvöld kl. 8%.-
Dagskrá: 1. Upptaka nýrra fje-
laga. 2. Kosning embættis-
manna. 3. Önnur mál. — Fje-
lagar, fjölmennið og mætið'
í kvöld kl. 81/} stundvíslega.
HJÁLPRÆÐISHERINN.
Hljómleikasamkoma í kvöld kL.
81/4. Adj. Kjæreng, kapt. And-
resen o. fl. Velkominl
ROTTUM, MÚSUM-
og alskonar skaðlegum skor-
kvikindum útrýmt úr húsum og
skipum. — Aðalsteinn Jóhanns-
son, meindýraeyðir, sími 5056,„
Rvík.